Patrząc na aparat Lumix GH5S doznamy wrażenia deja vu – jest on bowiem praktycznie identyczny jak jego bardziej „upakowany” brat, GH5. Jedynymi wizualnymi nowościami jest czerwony akcent pod pokrętłem metod wyzwalania migawki oraz czerwony przycisk REC. Warto porównać zatem wymiary oraz wagę.

• Panasonic Lumix GH5 – 139×98×87 mm, waga 725 g,
• Panasonic Lumix GH5S – 139×98×87 mm, waga 660 g.

Widać, że nasze spostrzeżenia pokrywają się z rzeczywistością – bryły aparatu mają bowiem identyczne wymiary. Różni się jednak waga. Najnowszy Lumix jest 65 g lżejszy.

Cały korpus został wykonany ze stopów magnezu. Jakości tej budowy nie możemy nic zarzucić, gdyż aparat prezentuje się bardzo dobrze, a wszystkie elementy są spasowane idealnie. Podobnie jak GH5 oraz G9, aparat jest w całości uszczelniany, a więc odporny na zachlapanie i kurz, a także temperaturę do −10 stopni Celsjusza. Pewne zastrzeżenia możemy mieć jednak do skoku pokręteł. Tylne, zintegrowane z wybierakiem wielokierunkowym, chodzi bardzo lekko i dość łatwo jest niechcący zmienić parametry o więcej „oczek”. Z kolei, aby zmienić pozycję na kole metod wyzwalania migawki, potrzebna jest niepotrzebnie duża siła.

Zasilanie i gniazda

Tutaj również nic się nie zmieniło. Panasonic Lumix GH5S zasilany jest akumulatorem litowo-jonowym DMW-BLF19 o napięciu 7.2 V i pojemności 1860 mAh. Kolejny raz musimy pochwalić japońskiego producenta – aktualnie wszystkie trzy najważniejsze w portfolio aparaty używają tej samej baterii. Na jednym ładowaniu możemy wykonać ok. 440 zdjęć, jeśli korzystamy z wyświetlacza tylnego oraz ok. 410, jeżeli aktywny jest wizjer elektroniczny. Przy włączonym trybie oszczędzania energii liczba możliwych do zrobienia zdjęć rośnie do wartości 1300. Generalnie, robiąc zdjęcia przykładowe wykonaliśmy około 400 klatek i wciąż stan naładowania akumulatora przekraczał 50%.

----- R E K L A M A -----

Lumix GH5S współpracuje z kartami SD/SDHC/SDXC, również zgodnymi z UHS-I i UHS-II. Posiada on dwa sloty na karty pamięci. W menu ustawień wybrać możemy współpracę obu gniazd. Mamy więc do wyboru:

• przekazanie nagrywania – po zapełnieniu jednego nośnika aparat automatycznie przełącza się na drugi,
• nagrywanie kopii zapasowej – aparat nagrywa/zapisuje zdjęcia na obu nośnikach jednocześnie,
• nagrywanie z przypisaniem – można ustawić rejestrowanie zdjęć/nagrywanie na każdej z kart.

Możemy również ustawić docelowe gniazdo. Oba gniazda wspierają szybki standard UHS-II. Klapkę znajdziemy na prawej ściance.

Przyciski

Tradycyjnie opis przycisków zaczynamy od górnej części korpusu. Warto podkreślić, że tak samo jak w GH5 przyciski WB, ISO, korekty ekspozycji oraz Fn1 delikatnie różnią się od siebie. WB jest wypukły, na ISO znajdują się dwie wypukłe kropki, przycisk korekty ekspozycji jest płaski, a Fn1 znajduje się nieco niżej. Jest to detal, który z pewnością ułatwi korzystanie z aparatu patrząc przez jego wizjer, lub po prostu w ciemnościach.

Na górnej ścianie aparatu, po lewej stronie umieszczono pokrętło trybów pracy migawki, zawierające sześć pozycji: zdjęcia pojedyncze, seryjne, bracketing, samowyzwalacz, zdjęcia poklatkowe 4K oraz funkcję Post Focus/Focus Stacking. Z prawej strony natomiast znajduje się pokrętło nastaw zawierające następujące pozycje:

• iA – inteligentny tryb automatyczny,
• P – tryb półautomatyczny,
• A – tryb priorytetu przysłony,
• S – tryb priorytetu migawki,
• M – tryb ręczny,
• M Film – tryb ręczny filmowania,
• C1, C2, C3 (1, 2, 3) – tryby użytkownika,
• tryb kreatywnego sterowania – zdjęcia z dodatkowymi efektami modyfikującymi wygląd obrazu (szczegóły w rozdziale 6).

Przycisk znajdujący się pośrodku pokrętła służy do jego zablokowania. Bezpośrednio przy pokrętle trybów pracy znajdziemy natomiast włącznik aparatu. Dalej na prawo zlokalizowano pierwszy z programowalnych przycisków – Fn1 oraz przycisk włączający nagrywanie. Domyślną funkcją przycisku Fn1 jest przełączenie operacji pokrętła.

Powyżej przycisków Fn1 oraz nagrywania znajdują się trzy przyciski wspomniane wcześniej, odpowiedzialne za zmianę balansu bieli, czułość ISO oraz korektę ekspozycji. Nad nimi znajduje się pokrętło sterujące oraz przycisk wyzwolenia migawki.

Zaczynając od lewego górnego rogu – znajdują się tam przyciski Fn5/LVF (domyślnie służy do przełączania między wizjerem elektronicznym a trybem Live View) i wejście do trybu przeglądania zdjęć. Dalej, z prawej strony wizjera znalazł się wspomniany gumowany dżojstik odpowiadający na zmianę ramki AF oraz nawigację po menu i dźwignia trybów AF. Dostępne nastawy to:

• AFS/AFF – tryb pojedynczy/automatyczny,
• AFC – tryb ciągły,
• MF – ostrzenie ręczne.

W środku tego przełącznika znalazł się przycisk AF/AE LOCK. Jego funkcję definiujemy w menu, a możliwe warianty obejmują następujące opcje: tylko blokada ekspozycji, tylko blokada ostrości, blokada ekspozycji oraz ostrości, aktywacja autofokusu (AF-ON). Obok dźwigni zmiany trybów AF znalazło się drugie pokrętło sterujące.

Poniżej znajdują się:

• Fn2 – uruchamia domyślnie Q.MENU,
• Fn3 – pozwala na zmianę trybu autofokusa lub włącza miniaturki w trybie przeglądania,
• DISP – sterowanie sposobem wyświetlania informacji na ekranie.

Pod nimi umieszczono obrotowy pierścień sterujący pełniący jednocześnie rolę krzyżaka kierunkowego. Przyciski kierunkowe pełnią jedynie funkcje nawigujące. Pośrodku pokrętła znajduje się guzik MENU/SET, który służy do otwierania menu aparatu i zatwierdzania dokonanych ustawień. Na samym dole tylnego panelu odnajdziemy przycisk Fn4, który domyślnie pozwala na usuwanie zdjęć w trybie przeglądania lub cofnięcie się w menu o jedną pozycję. Przyjrzyjmy się teraz przedniej ścianie aparatu.

Tutaj znalazł się przycisk blokady bagnetu oraz przycisk funkcyjny Fn9, domyślnie służący do włączenia funkcji 4K Photo.

Menu

Menu nowego Lumiksa zostało podzielone na 6 zakładek. Opcje w nich dostępne i szczegóły dotyczące obsługi aparatu prezentujemy na poniższych filmach.

Menu fotografowania:

Menu filmowania, ustawienia manualne:

Menu filmowania:

Menu ustawień fotografowania:

Menu ustawień

Menu odtwarzania

Moje Menu

Wyświetlacz

W Lumiksie GH5S zastosowano wyświetlacz nieco większy niż w G9, za to ten sam, co w GH5 – 3,2-calowy. Zmianie nie uległa jego rozdzielczość i w modelu Lumix GH5S wynosi ona 1 620 000 punktów. Podobnie jak w poprzedniku, w menu konfiguracji aparatu znaleźć możemy opcje pozwalające regulować jasność, kontrast i nasycenie, a także kolorystykę (odcień czerwony-zielony oraz żółty-niebieski) wyświetlanych na nim obrazów. Zmiana odbywa się w 7-stopniowej w skali w zakresie od −3 do +3 i skoku jednostkowym. Korygować możemy również intensywność podświetlenia ekranu (auto, zwiększona jasność, standardowa jasność).

Standardowo dla najwyższej serii firmy Panasonic wyświetlacz został zamocowany na obrotowym przegubie, którym możemy regulować położenie ekranu. Odchylić go możemy o 180 stopni, a obrócić o ok. 240 stopni. Przegub został umiejscowiony po lewej stronie korpusu, co w żaden sposób nie wpływa negatywnie na wygodę użytkowania.

Nie mamy zastrzeżeń co do jakości wyświetlanego obrazu. Co prawda ciężko było sprawdzić jego działanie w ostrym świetle słonecznym, ale w pomieszczeniu, przy sztucznym oświetleniu odbicia nie są specjalnie mocne.

Ekran w GH5S wyposażono w funkcję dotykowej obsługi. Dzięki temu sporą część ustawień możemy dokonywać praktycznie bez użycia przycisków. W menu głównym oraz Q.MENU możemy zmieniać parametry oraz nawigować po nich. W trybie przeglądania zdjęć możemy nie tylko przewijać je palcem, ale również powiększać i pomniejszać. W trybie robienia zdjęć za pomocą dotykowego ekranu możemy wybrać obszar ostrości lub wyzwolić migawkę za pomocą stuknięcia w ekran. Ta opcja, niestety, często dawała o sobie znać podczas robienia zdjęć, zmieniając wybrany obszar ostrości w momencie, w którym aparat wisiał na pasku. Możliwe jest również zoomowanie za pomocą dotyku (z obiektywami typu Power Zoom). Warto także dodać, że poza standardowymi przyciskami Fn opisanymi wcześniej, w ramach dotykowego interfejsu mamy dostęp do kolejnych pięciu. Oczywiście można je konfigurować tak samo, jak ma to miejsce przy zwykłych przyciskach. Do działania dotykowego ekranu nie mamy zastrzeżeń, poza przypadłością opisaną powyżej, jednak Panasonic umożliwia całkowite wyłączenie tej funkcjonalności w menu.

Nowością w trybie live view jest Live View Boost. Jest to funkcjonalność, która pozwala na zwiększenie czułości obserwowania obrazu na żywo, dzięki czemu możliwe jest widzenie obrazu nawet w całkowitej ciemności. Oprócz tego otrzymaliśmy tryb nocny, w którym interfejs menu jest podświetlony na czerwono. Zmianę tę docenią na pewno astrofotografowie, których wzrok nie będzie musiał powtórnie przyzwyczajać się do ciemności po wejściu w menu.

Korzystając z przycisku DISP możemy w trybie fotografowania przełączać tryby wyświetlanych informacji, co dokładnie widać na filmie poniżej. Dostępne tryby to:

• aktualny kadr + dodatkowe informacje (parametry ekspozycji oraz wybrane ustawienia),
• aktualny kadr bez dodatkowych informacji (parametry ekspozycji widoczne po wciśnięciu spustu migawki do połowy),
• dwa kolejne ekrany są analogiczne do poprzednich, jednak dodatkowo wyświetlana jest elektroniczna poziomica,
• tablica kontrolna z ustawieniami aparatu,
• wyświetlacz wyłączony.

Również w trybie przeglądania mamy do wyboru kilka wariantów przeglądania zdjęć, a są to:

• samo zdjęcie,
• zdjęcie + podstawowe informacje,
• miniaturka zdjęcia + skrócony EXIF,
• miniaturka zdjęcia + informacje o parametrach ekspozycji + histogramy RGBY,
• zdjęcie ze wskaźnikami przepaleń (o ile w menu konfiguracji włączona jest odpowiednia opcja),
• przeglądanie w postaci miniaturek (12 lub 30 szt.),
• przeglądanie z poziomu kalendarza.

Filmowanie

Odnośnie formatów mamy następujące możliwości:

• AVCHD
  • Full HD 1920×1080 pix, 60p / 8 bit / 28 Mbps,
  • Full HD 1920×1080 pix, 60i / 8 bit / 17 Mbps,
  • Full HD 1920×1080 pix, 60i / 8 bit / 24 Mbps.
  • Full HD 1920×1080 pix, 50p / 8 bit / 28 Mbps,
  • Full HD 1920×1080 pix, 50i / 8 bit / 17 Mbps,
  • Full HD 1920×1080 pix, 50i / 8 bit / 24 Mbps.
  • Full HD 1920×1080 pix, 25 / 8 bit / 24 Mbps.
  • Full HD 1920×1080 pix, 24 / 8 bit / 24 Mbps.
• MP4
  • 4K 3840×2160pix, 30p / 8 bit / 100 Mbps / AAC,
  • 4K 3840×2160pix, 25p / 8 bit / 100 Mbps / AAC,
  • 4K 3840×2160pix, 24p / 8 bit / 100 Mbps / AAC,
  • Full HD 1920×1080 pix, 60p / 8 bit / 28 Mbps / AAC,
  • Full HD 1920×1080 pix, 60p / 8 bit / 28 Mbps / AAC,
  • Full HD 1920×1080 pix, 50p / 8 bit / 28 Mbps / AAC,
  • Full HD 1920×1080 pix, 30p / 8 bit / 20 Mbps / AAC,
  • Full HD 1920×1080 pix, 25p / 8 bit / 20 Mbps / AAC,
  • Full HD 1920×1080 pix, 24p / 8 bit / 20 Mbps / AAC,
• MP4 HEVC
  • 4K 3840×2160pix, 30p, 72 Mbps,
  • 4K 3840×2160pix, 25p, 72 Mbps,
  • 4K 3840×2160pix, 24p, 72 Mbps,
• MP4(LPCM), MOV Lista dostępnych jakości jest na tyle długa, że, w celu zwiększenia czytelności, pozwolimy sobie ją przedstawić w postaci zrzutu ekranu z instrukcji.

Lista dostępnych jakości oraz prędkość przesyłu danych robi wrażenie. Należy jednak pamiętać, że GH5S to nie aparat, a kamera. W niektórych ustawieniach jakości możliwe jest nagrywanie w nowym trybie Hybrid Log Gamma (w części z nich konieczne jest nagrywanie na zewnętrzny rekorder przez złącze HDMI), co jest istotną nowością względem GH5. Co ważne, minimalna czułość ISO w HLG wynosi ISO 320. Dodatkowo, bezpłatnie, domyślnie dostępny jest logarytmiczny profil obrazu V-LOG L. Otrzymaliśmy również funkcję V-LOG L View Assist, która pozwala na wgranie z karty SD tablicy LUT i obserwowanie efektu na żywo na ekranie aparatu. Względem GH5 wzrósł również maksymalny klatkaż, w jakim nagramy film w Full HD. Wynosi on aktualnie 240 kl/s.

W GH5S pojawiła się także opcja obrazu anamorficznego (4:3). Dostępne w tym trybie jakości to: 4K 8-bit 150 Mbps 50p, 4K 10-bit 400 Mbps ALL-I 25p, 4K 8-bit 150 Mbps oraz 4K 8-bit 100 Mbps (częstotliwość sieciowa PAL).

Dostępne w trybie filmowania są również tryby PASM, charakteryzujące się analogiczną funkcjonalnością jak w wypadku trybu fotografowania. Również tryb pomiaru światła możemy wybrać analogicznie jak w przypadku trybu fotograficznego. Z poziomu menu możemy włączyć takie funkcje jak inteligentna dynamika, inteligentna rozdzielczość, kompensacja zacienienia, kompensacja dyfrakcji, e-stabilizacja. Wbudowany mikrofon umożliwia również wyciszanie szumu obiektywu (dla obiektywów typu Power Zoom), eliminację szumu wiatru czy ograniczenie pozycji mikrofonu.

Skoro jesteśmy przy mikrofonie – testowany Panasonic Lumix GH5S pozwala na użycie zewnętrznych mikrofonów dzięki wbudowanemu wejściu mikrofonowemu. Dostępne są mikrofony Panasonika: stereo VW-VMS10, stereo kierunkowy DMW-MS2, oraz mikrofony firm trzecich. Wbudowane w korpus gniazdo HDMI typu A pozwala na użycie zewnętrznego rekordera.

W menu dostępne są także opcje pozwalające na regulację poziomu czerni w 31-stopniowej skali oraz poziomu luminancji w trzech opcjach: 0–255, 16–235 i 16–255. Opcja Skanowanie synchroniczne pozwala ograniczyć efekt migotania podczas filmowania, natomiast funkcja „Test pasów kolorowych” pozwala na regulację obrazu na zewnętrznym monitorze (dostępne opcje to: SMPTE, EBU oraz ARIB). Podczas wyświetlania kolorowych pasów emitowany jest także dźwięk kontrolny. Podobnie jak w modelu GH4, w GH5 zaimplementowano funkcję kodów czasowych, które ułatwiają synchronizację audio i wideo w postprodukcji oraz łączenie ujęć z kilku kamer w posprodukcji. Nowością w stosunku do GH5 i GH4 jest funkcja Master, pozwalająca na użycie jednego egzemplarza GH5S jako źródłowego dla tej funkcji i zsynchronizowanie z nim kilku innych aparatów lub kamer, będących „odbiornikami”. Do takiej operacji wykorzystywane jest złącze PC, znajdujące się na przedniej ściance aparatu.

Wśród ustawień filmowania możemy znaleźć opcję umożliwiającą ciche sterowanie kilkoma parametrami podczas nagrywania filmu (opcję tę należy uprzednio aktywować w menu). Zmian dokonujemy za pomocą suwaków wyświetlanych i obsługiwanych przy pomocy ekranu dotykowego. Dostępne funkcje to:

• zoom (konieczne jest zastosowanie kompatybilnego obiektywu Power Zoom), przysłona,
• czas naświetlania,
• kompensacja ekspozycji,
• czułość ISO,
• regulacja poziomu nagrywania dźwięku.

Podczas odtwarzania filmów, na dotykowym ekranie dostępne są następujące przyciski: play, pauza i przewijanie przód/tył. Po zatrzymaniu odtwarzania przy użyciu pauzy, mamy możliwość zapisania zdjęcia z wybranej sceny.

W trybie filmowania możemy regulować szybkość oraz czułość autofokusa – szybkość w 11-stopniowej, a czułość w 7-stopniowej skali. Dostępny z poziomu menu jest również wektoroskop.

Filmy przykładowe

Zobaczmy teraz filmy przykładowe. Do ich nagrania użyliśmy obiektywu Panasonic LUMIX G X VARIO 12–35 mm f/2.8 II ASPH. POWER O.I.S.

• MP4 LPCM:
• film 1 – C4K 50p, 150 Mbps, 260 MB,
• film 2 – C4K 25p, 150 Mbps, HLG, 312 MB,
• film 3 – C4K 25p, 100 Mbps, 164 MB,
• film 4 – C4K 24p, 400 Mbps, 740 MB, ISO 6400,
• film 5 – 4K 50p, 150 Mbps, 234 MB,
• film 6 – 4K 25p, 400 Mbps, 707 MB,
• film 7 – 4K 25p, 150 Mbps, 283 MB,
• film 8 – Full HD 240p, slow-motion 10x, 134 MB,
• film 9 – Full HD 50p, 200Mbps, 337 MB,
• film 10 – Full HD 50p,100Mbps, 10 bit, 157 MB,
• film 11 – Full HD 50p,100Mbps, 8 bit, 138 MB,
• film 12 – Full HD 25p, 200Mbps, 289 MB,
• film 13 – Full HD 24p, 200Mbps, 389 MB, VLOG L,
• film 14 – Full HD 25p, 100Mbps, 10 bit, 146 MB,
• film 15 – Full HD 25p, 100Mbps, 8 bit, 118 MB.

Porównanie profilów koloru:

• film 1 – Full HD 24p, 200Mbps, 275 MB, JAK 709,
• film 2 – Full HD 24p, 200Mbps, 275 MB, HLG,
• film 3 – Full HD 24p, 200Mbps, 275 MB, Cinelike V,
• film 4 – Full HD 24p, 200Mbps, 262 MB, Cinelike D.

MOV:

• film 1 – C4K 50p, 150Mbps, 241 MB,
• film 2 – C4K 25p, 150Mbps, 263 MB,
• film 3 – C4K 25p, 100Mbps, 138 MB,
• film 4 – 4K 50p, 150Mbps, 189 MB,
• film 5 – 4K 25p, 400 Mbps, 541 MB, ISO 1600,
• film 6 – 4K 25p, 400 Mbps, 516 MB,
• film 7 – 4K 25p, 150 Mbps, 229 MB,
• film 8 – 4K 25p, 100 Mbps, 128 MB,
• film 9 – Full HD 50p, 200 Mbps, 313 MB,
• film 10 – Full HD 50p, 100 Mbps, 10 bit, 137 MB,
• film 11 – Full HD 50p, 100 Mbps, 8bit, 121 MB,
• film 12 – Full HD 25p, 200 Mbps, 288 MB,
• film 13 – Full HD 25p, 200 Mbps, 283 MB, ISO 1600,
• film 14 – Full HD 25p, 100 Mbps, 10 bit, 160 MB,
• film 15 – Full HD 25p, 100 Mbps, 8 bit, 80 MB.

Test autofokusa:

• film 1 – Full HD 24p, 200 Mbps, 161 MB, test autofokusa ciągłego,
• film 2 – Full HD 25p, 200 Mbps, 288 MB, test śledzenia.

MP4:

• film 1 – 4K 25p, 100 Mbps, 135 MB,
• film 2 – 4K 25p, 72 Mbps, 103 MB, HLG,
• film 3 – 4K 25p, 72 Mbps, 93 MB, HLG,
• film 4 – Full HD 50p, 28 Mbps, 44 MB,
• film 5 – Full HD 25p, 20 Mbps, 37 MB.

Wizjer

W stosunku do GH5 na tym polu nie zaszły żadne zmiany. Zastosowano tutaj wizjer o rozdzielczości 3 680 000 punktów oraz powiększeniu 1.56x/0.76x (ekwiwalent 35 mm). Ogólnie do działania EVF w nowym aparacie firmy Panasonic nie mamy żadnych zastrzeżeń, obraz wyświetlany jest płynnie, jest wyraźny i o dobrym kontraście. W gorszych warunkach oświetleniowych widoczny jest spadek płynności, aż do mocnego klatkowania w ciemności.

EVF wyświetla dokładnie to, co na ekranie LCD, posiada więc 100% krycie. Możliwa jest również regulacja dioptrii w dość szerokim zakresie przy użyciu pokrętła znajdującego się przy wizjerze. Bezpośrednio pod wizjerem znajduje się również czujnik zbliżenia aparatu do oka, który w testowanym aparacie działa bardzo dobrze. Automatyczne przełączanie między ekranem LCD a OLED-owym wizjerem można całkowicie wyłączyć przyciskiem DISP.