Formalna część testu dobiegła końca. Nadszedł zatem czas na przypomnienie najważniejszych informacji.

Budowa i jakość wykonania

W tym aspekcie GH5S jest wręcz identyczny jak jego starszy brat, GH5. Ciężko zatem znaleźć jakiekolwiek zastrzeżenia. Aparat wykonany jest z materiałów wysokiej jakości, a wszystkie elementy są dobrze spasowane. Co istotne, GH5S posiada uszczelnienia, dzięki czemu można nim wykonywać zdjęcia w temperaturze do −10 stopni Celsjusza, jest również odporny na kurz i zachlapania.

Do dyspozycji oddano dwa sloty wspierające standard UHS-II. Akumulator zastosowany w aparacie to ten sam, co w G9 i GH5.

W kategorii pokręteł i przycisków GH5S plasuje się bardzo wysoko. Jest to aparat przeznaczony dla profesjonalistów i jako taki powinien się pod względem elementów sterujących sprawdzić bardzo dobrze. Pozytywnym aspektem jest umieszczony w wygodnym miejscu przycisk filmowania. Przyciski posiadają szerokie możliwości konfiguracyjne, można również wykorzystywać 5 guzików wirtualnych.

----- R E K L A M A -----

Wyświetlacz LCD daje obraz bardzo wysokiej jakości. Informacje przez niego wyświetlane są widoczne z szerokiego zakresu kątów widzenia. Tak jak w G9 i GH5, umieszczono go na przegubie, co ułatwi filmowanie i fotografowanie z nietypowych perspektyw. Posiada on funkcje dotykowe obejmujące praktycznie każdy aspekt aparatu.

Największe zmiany, nie bez powodu zresztą, zaszły na polu filmowania. Mówiąc w skrócie, otrzymaliśmy profil HLG, rozszerzone możliwości nagrywania w C4K, wyższy klatkaż w Full HD (240p) oraz darmowy dostęp do V-LOG-a. Nie zabrakło oczywiście kodów czasowych, wektoroskopu czy wektorowego wykresu sygnału.

Użytkowanie i ergonomia

Pod względem wygody uchwytu nie możemy mieć do GH5S żadnych zastrzeżeń. Warto zaznaczyć, że właśnie Lumixy takie jak GH5, G9 czy testowany GH5S należą do jednych z najwygodniejszych bezlusterkowców na rynku. Aparat dobrze leży w ręku nawet z większymi obiektywami. Odrobinę ponarzekać jednak możemy na skoki pokręteł i kół – niektóre chodzą ze zbyt dużym, a niektóre zbyt małym oporem. Są to wrażenia czysto subiektywne – nie mieliśmy jednak pod tym względem zastrzeżeń do G9.

Co istotne, GH5S nie notuje opóźnień przy normalnej pracy, co było bolączką zarówno G9, jak i GH5. Wydaje się więc, że Panasonic postanowił poprawić osiągi w tym zakresie i są one widoczne. Warto jednak podkreślić, że w porównaniu z wymienionymi wyżej aparatami opóźnienie migawki jest zauważalne.

GH5S został pozbawiony stabilizacji matrycy.

Mocnym punktem GH5S jest autofokus. Ustawianie ostrości, bazujące na detekcji kontrastu – nabierające jednak znamion fazowych przy współpracy z określonymi obiektywami – działa szybko i sprawnie. Celność pojedynczego punktu w naszym teście wypadła wręcz znakomicie i może być stawiana na równi z Sony A7s II. Wydaje się również, że poprawiono algorytmy odpowiadające na autofokus ciągły w filmowaniu, bowiem nie spotkamy się tutaj z „pompowaniem”, które dawało się we znaki w GH5.

W aparacie znalazło się oczywiście miejsce na moduł Wi-Fi, który pozwala na połączenie aparatu ze smartfonem, komputerem czy tabletem. Możliwe jest zdalne regulowanie parametrów ekspozycji, wybór punktu ostrości, wykonywanie zdjęć, filmowanie a także przeglądanie i przesyłanie wykonanych obrazów niezależnie z obu kart pamięci. Możliwe jest również szybkie pochwalenie się wykonanym zdjęciem na portalach społecznościowych.

Rozdzielczość

Na początek należy zaznaczyć, że matryca zastosowana w GH5S jest wieloaspektowa. Ze względu na małą ilość pikseli, GH5S nie może zostać nazwany demonem rozdzielczości. W naszym teście notuje on wyniki o 37% niższe od starszego brata i jednocześnie wyższe o około 24 lpmm od Sony A7s II, który posiada niższą gęstość liniową pikseli. Panasonic przyzwyczaił nas, że w swoich aparatach nie stosuje optycznego filtru dolnoprzepustowego – GH5S jest jednak tutaj wyjątkiem i spotkamy się z osłabionym w obu kierunkach filtrem AA.

Jakość obrazu JPEG

Panasonic wyostrza pliki JPEG nawet przy minimalnej wartości tego parametru, czego oczywiście nie możemy pochwalić. Testowany aparat posiada bogaty zestaw filtrów, których stopień ingerencji w obraz możemy regulować. Dodatkowo, możliwe jest jednoczesne rejestrowanie surowych plików. Poza tym, Lumix GH5S posiada tryb HDR oraz inteligentnej dynamiki. Niestety, w aparacie zabrakło możliwości wykonywania panoram.

Szumy i jakość zdjęć RAW

Duży rozmiar pojedynczego piksela przekłada się na lepsze osiągi pod względem zaszumienia. Tak więc GH5S znacznie wyprzedza bardziej „upakowanego” brata i notuje zaszumienie od niego niższe o 1 i 1/2 EV. W pojedynku z Sony A7s II GH5S oczywiście przegrywa, jednakże różnica jest mniejsza niż oczekiwana – wynosi bowiem zaledwie 1/2 EV.

W plikach JPEG ilość szumu jest znacznie mniejsza, niż w RAW-ach. Powodem tego faktu jest oczywiście odszumianie, aplikowane nawet przy najniższym jego parametrze.

W temacie darków, Bias wzrósł względem GH5 i G9 czterokrotnie i wynosi 512. Na wyższych czułościach da się zauważyć wyraźne jaśniejsze obszary po prawej stronie kadru.

Zakres i dynamika tonalna

W kategorii zakresu tonalnego, dla najniższej czułości (ISO 160) liczba tonów wynosi około 434, co przekłada się 8.8-bitowy zapis danych. Jest to wysoki wynik, dający gwarancję, że na zdjęciach otrzymamy wizualnie gładkie przejścia tonalne, bez widocznej posteryzacji.

Dla najlepszej jakości obrazu, przy stosunku sygnału do szumu równego 10, przy ISO 160 dynamika tonalna w Panasoniku G9 wynosi 9.4 EV. Dla pozostałych kryteriów wyniki osiągane przez testowany aparat również są wysokie. Dla SNR=1, przy ISO 160 dynamika tonalna wynosi 13.2 EV, więc do wykorzystywania pełnego zakresu przetwornika ADC trochę brakuje. Warto zaznaczyć, że ze względu na wykorzystywanie dwóch obwodów – jednego dla ISO 160–400, a drugiego dla 800 – 204800 zauważymy na wykresie charakterystyczne załamanie, w efekcie czego rezultaty dla wyższych czułości są wyższe, niż dla jednoobwodowej konstrukcji. Analiza zachowania fotodiod matrycy pozwala uznać, że wszystkie czułości, poza najwyższą, przedstawione jako średnie wartości ze wszystkich grup senseli, są o około 1 EV poniżej wartości nominalnych. Punkt wzmocnienia jednostkowego wypada nieco poniżej czułości ISO 1600. Pojemność studni potencjałów wynosi 98 kev.

Panasonic Lumix GH5S to bez wątpienia świetny aparat sprofilowany pod wykonywanie filmów. Szeroka gama udogodnień pod tym kątem zadowoli niejednego profesjonalistę, a dzięki ograniczeniu liniowej gęstości pikseli GH5S bardzo dobrze sprawuje się również w trudnych warunkach oświetleniowych. Aparat w naszym teście nie zaliczył żadnej wpadki, wręcz przeciwnie – świetnie wypadł w teście pojedycznego punktu autofokusa, do niego również należy nieformalny rekord dynamiki w systemie Mikro 4/3. Nie pozostaje nam zatem nic innego, jak pochwalić producenta za naprawdę udany produkt.

Na koniec warto jeszcze sprawdzić cenę GH5S w porównaniu z GH5 oraz Sony A7s II. Testowana konstrukcja kosztuje obecnie 10249 zł. Jego starszy brat wyceniony jest na kwotę 7399 zł, a za bezlusterkowiec Sony przyjdzie nam zapłacić 10999 zł. Wydaje się zatem, że zważając na mnogość funkcji, zwłaszcza filmowych, cena GH5S wydaje się adekwatna do jego mozliwości.

Zalety

• bardzo solidna, magnezowa obudowa,
• uszczelnienia korpusu i odporność na niskie temperatury (do −10°C),
• bogate, czytelne i funkcjonalne menu,
• bardzo duża liczba elementów sterujących,
• obecność dżojstika,
• duże możliwości w zakresie programowania przycisków i pokręteł,
• migawka elektroniczna,
• szybki autofokus,
• świetna celność pojedynczego punktu AF,
• dobra praca na wyższych czułościach,
• funkcja focus peaking,
• funkcja Post Focus i Focus Stacking,
• Szybkie tryby nagrywania zdjęć 4K,
• odchylany i obrotowy, dotykowy ekran LCD,
• świetnej jakości wizjer elektroniczny o dużym powiększeniu,
• bardzo dobrej jakości obraz na wyświetlaczu,
• rozbudowane wspomaganie trybu manualnej ostrości,
• niezwykle rozbudowany tryb filmowy,
• nagrywanie filmów w jakości 4K z prędkością 60 kl/s,
• nagrywanie filmów w jakości Full HD z prędkością 240 kl/s,
• filmy HDR,
• darmowy profil obrazu V-LOG L,
• obecność trybu nagrywania ze zmienną liczbą klatek na sekundę VFR,
• pełnowymiarowe wejście HDMI,
• dwa gniazda kart pamięci wspierające UHS-II,
• interwałometr i możliwość złożenia filmu w wybranej jakości i klatkażu z wykonanych zdjęć,
• komunikacja Wi-Fi,
• komunikacja Bluetooth,
• filtry artystyczne we wszystkich trybach fotografii i wideo,
• elektroniczna poziomica,
• skuteczny system czyszczenia matrycy,
• bardzo dobra dedykowana aplikacja na urządzenia mobilne.

Wady

• brak stabilizacji,
• nierównomiernie naświetlone darki,
• przeciętna praca balansu bieli.

Aparat do testów wypożyczyła firma:

W testach wykorzystujemy studyjne lampy błyskowe i światła stałego firmy Quadralite dostarczone przez sklep Foto-Tip.pl