• proporcje obrazu 3:2
  • Duży (L) – 6000×4000,
  • Średni (M) – 4240×2832,
  • Mały (S) – 3008×2000,
• proporcje obrazu 16:9
  • Duży (L) – 6000×3376,
  • Średni (M) – 4240×2384,
  • Mały (S) – 3008×1688,
• proporcje obrazu 1:1
  • Duży (L) – 4000×4000,
  • Średni (M) – 2832×2832,
  • Mały (S) – 2000×2000.

• jasne oraz ciemne tony – w zakresie od −2 do +4 z krokiem jednostkowym,
• kolor, wyostrzanie, poziom redukcji szumu – w zakresie od −4 do +4 z krokiem jednostkowym.

Dodatkowo w menu fotografowania znajdziemy funkcję „Symulacja filmu”, która odnosi się do zmiany kolorystyki zdjęcia w sposób imitujący użycie konkretnego rodzaju kliszy fotograficznej:

• Provia/Standard – standardowa kolorystyka,
• Velvia – wzmocnione kolory przydatne przy fotografii krajobrazowej,
• Astia – profil dedykowany do fotografii portretowej,
• Classic Chrome – zmiękczona kolorystyka z podniesionym kontrastem obszarów zacienionych,
• PRO Neg Hi – profil kontrastowy, przeznaczony do ogólnie pojętej fotografii,
• PRO Neg Std – zmiękczona kolorystyka z uwydatnionymi barwami skóry, dedykowany do fotografii portretowej,
• Czarno-biały,
• Czarno-biały z symulacją użycia żółtego filtru korekcyjnego,
• Czarno-biały z symulacją użycia czerwonego filtru korekcyjnego,
• Czarno-biały z symulacją użycia zielonego filtru korekcyjnego,
• Sepia.

Standardowe porównanie jakości JPEG-ów

Testowany aparat oferuje czułości w zakresie od ISO 200 do 12800 z możliwością rozszerzenia (tylko w formacje JPEG) o wartość L – 100 ISO, a także H – 25600 oraz 51200. Oprócz tego mamy także trzy tryby Auto – w każdym z nich możemy zaprogramować dolną i górną granicę czułości oraz najdłuższy żądany czas naświetlania. Dla porównania prezentujemy zdjęcia wykonane za pomocą aparatów Canon 200D i Nikon D3400.

Po pierwsze – obraz uzyskany za pomocą X-T100 jest wyraźnie ostrzejszy, niż w przypadku lustrzanek konkurencji. Może na to jednak mieć wpływ wyostrzanie, które zastosował producent.

Na wyższych czułościach nie widać kolorowego szumu, mamy natomiast do czynienia ze sporym spadkiem szczegółowości obrazu. Jednak aż do ISO 6400 obraz jest akceptowalny.

Wyostrzanie

Poniżej znajdują się przykłady zasięgu funkcji wyostrzania. Tak jak i poprzednim razem, prezentujemy wycinki scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości.

Ostrość −2
Ostrość 0
Ostrość +2

Naszym zdaniem obraz jest przeostrzony już przy ustawieniu środkowym, nie mówiąc o maksymalnym. Warto zatem trzymać się ustawienia „−2”, maksymalnie „−1”.

Filtry cyfrowe

Aparat X-A5 dysponuje zestawem kilkunastu filtrów cyfrowych:

• aparat zabawka,
• kolor pop,
• wysoka tonacja,
• niska tonacja,
• rybie oko,
• dynamiczny ton,
• HDR art,
• miniatura,
• filtr gwiazdka,
• kolor częściowy
  • czerwony,
  • pomarańczowy,
  • żółty,
  • zielony,
  • niebieski,
  • fioletowy,
• usunięcie mgły,
• obraz miękki.

Zdjęcia panoramiczne

Przed rozpoczęciem tworzenia panoramy możemy zadecydować o jej kącie oraz kierunku prowadzenia aparatu. Ustawiamy także balans bieli i tryb symulacji filmu. Wykonywanie tego typu fotografii jest stosunkowo proste: wystarczy wcisnąć spust migawki i przesuwać aparat. Po zakończeniu tej operacji aparat tworzy wynikowy plik będący sklejeniem wszystkich pobranych automatycznie kadrów. Do dyspozycji mamy dwa rozmiary panoram, a rozdzielczości wynikowych zdjęć są następujące:

• panorama 120 stopni:
  • pozioma – 6400×1440 pikseli,
  • pionowa – 2160×6400 pikseli,
• panorama 180 stopni:
  • pozioma – 9600×1440 pikseli,
  • pionowa – 2160×9600 pikseli.

Zdjęcia HDR

X-A5 wyposażono również w funkcję automatycznie składanych zdjęć HDR. Do wyboru mamy następujące ustawienia różnicy pomiędzy zdjęciami składowymi:

• auto,
• 1 EV,
• 1.5 EV,
• 2 EV,
• 2.5 EV,
• 3 EV.

Funkcja zwiększania zakresu dynamicznego

Podobnie jak inne modele serii X, także opisywany aparat wyposażony jest w programową funkcję zwiększania zakresu tonalnego. Pod pozycją „Zakres dynamiczny”, odnajdziemy cztery pozycje: auto, 100%, 200% i 400%. Ustawienie 100% jest wartością domyślną, natomiast ustawienia 200% i 400% stają się aktywne dopiero po zwiększeniu czułości do odpowiednio ISO 400 i ISO 800. Końcowy efekt jest wprawdzie widoczny, jednak dość subtelny.