LX100 II oferuje zapis zdjęć w następującej podstawowej rozdzielczości:

• 4736×3552 (4:3),
• 3552×3552 (1:1),
• 5152×2904 (16:9),
• 4928×3288 (3:2).

Pliki są zapisywane na karcie pamięci w formatach:

• JPEG,
• RAW,
• RAW+JPEG.

Zdjęcia JPEG możemy oczywiście zapisać na karcie nie tylko w standardowej kolorystyce, ale też używając innych trybów koloru. Do dyspozycji mamy następujące profile (pozycja w menu „Styl zdj.”):

• standard,
• żywe barwy,
• naturalny,
• monochrom,
• L. Monochrome,
• L. Monochrome D,
• widok,
• portret,
• własny.

Powyższe profile możemy modyfikować poprzez ustawienia kontrastu, ostrości, odszumiania, saturacji i odcienia. W trybie monochromatycznym zamiast kolorystyki dostępna jest opcja symulacji kolorowego filtru: żółtego, pomarańczowego, czerwonego i zielonego.

Ważnym elementem kontroli jakości obrazu JPEG jest manipulowaniem krzywą tonalną. W aparacie LX100 II producent zaproponował możliwość wyboru paru predefiniowanych krzywych kontrastu, ale także oddał użytkownikowi mechanizm zgrubnego sterowania niezależnie dla jasnych jak i ciemnych partii obrazu.

----- R E K L A M A -----

Standardowo postanowiliśmy przetestować zasięg działania opcji wyostrzania i odszumiania zdjęć. W tabeli poniżej prezentujemy wycinki w skali 1:1 zdjęć scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości i zapisywanych przy zastosowaniu odszumiania dla wysokich wartości ISO.

ISO 12800
Odszumianie słabe
Odszumianie normalne
Odszumianie silne
ISO 25600
Odszumianie słabe
Odszumianie normalne
Odszumianie silne

Już najniższe ustawienie poziomu szumu wprowadza bardzo dużą utratę detali. Wraz z kolejnymi nastawami efekt jedynie się pogłębia. Tym, którzy chcą wiedzieć, co znajduje się na zdjęciu, polecamy korzystanie z nastawy odszumianie słabe.

Poniżej znajdują się przykłady zasięgu funkcji wyostrzania. Tak jak i poprzednim razem, prezentujemy wycinki scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości.

Ostrość −2
Ostrość 0
Ostrość +2

Najlepsze rezultaty wydaje się dawać środkowa nastawa. Maksymalne ustawienie tworzy mocno przeostrzone, nieprzyjemne w odbiorze obrazy.

Balans bieli

Aparat LX100 II umożliwia ustawianie balansu bieli przy użyciu następujących trybów:

• Auto,
• Światło dzienne,
• Pochmurnie,
• W cieniu,
• Żarówka,
• Lampa błyskowa,
• Niestandardowy (4 nastawy),
• Temperatura koloru.

W każdym z wyżej wymienionych trybów mamy możliwość dokładnego dostrojenia balansu w kierunkach A-B (pomarańcz-niebieski) oraz G-M (zieleń-fiolet) w 10-stopniowej skali.

Pomiary skuteczności balansu bieli wykonujemy na 24-polowej tablicy kolorów X-Rite. Następnie wyliczamy parametry dC (średnie odchylenie od właściwej barwy w przestrzeni L*a*b*, czyli wartość błędu, z jakim aparat ocenił barwę) oraz S (nasycenie barwy wyrażone w procentach). Poniżej w tabeli przedstawiamy wyniki dla wszystkich przetestowanych ustawień balansu bieli.

Światło	Balans bieli	dC	S [%]
Zachmurzenie	Auto	4.86	104.7
Zachmurzenie	Zachmurzenie	5.82	106.2
Żarówki	Auto	17.1	129.4
Żarówki	Auto, priorytet bieli	14.8	124.9
Żarówki	Żarówki	13.1	121.8
Żarówki	3000K	9.82	115.4
5500K	Auto	5.25	119.7
5500K	5500K	6.37	119.3
Lampa błyskowa	Auto	7.31	70.7
Lampa błyskowa	Lampa błyskowa	6.82	72.83

Balans bieli sprawdza się dość przeciętnie. Co prawda, w świetle dziennym i świetle 5500K mamy do czynienia z relatywnie niewielkim błędem, całkiem nieźle jest również w przypadku lampy błyskowej, natomiast światło żarowe sprawia testowanemu aparatowi bardzo duże kłopoty. Na niewiele zda się tutaj ustawienia priorytetu bieli – dopiero ustawienie ręcznie wartości 3000K zniweluje błąd do – wciąż sporego 10 dC.

Szczegółowe wyniki naszych pomiarów prezentujemy poniżej.

Światło Balans bieli	Tablica kolorów	Przestrzeń kolorów Lab
Światło: Zachmurzenie Balans bieli: Auto
Światło: Zachmurzenie Balans bieli: Zachmurzenie
Światło: Żarówki Balans bieli: Auto
Światło: Żarówki Balans bieli: Auto, priorytet bieli
Światło: Żarówki Balans bieli: Żarówki
Światło: Żarówki Balans bieli: 3000K
Światło: 5500K Balans bieli: Auto
Światło: 5500K Balans bieli: 5500K
Światło: Lampa błyskowa Balans bieli: Auto
Światło: Lampa błyskowa Balans bieli: Lampa błyskowa

Szum

Pomiar szumów wykonujemy na zdjęciach tablicy Kodak Q-14, korzystając z programu Imatest. Poniżej przedstawiamy wyniki dla plików JPEG:

Wykres jest pełen załamań, co w sposób oczywisty świadczy o aplikowanym mocnym odszumianiu. Wartości szumu są niewielkie i nawet dla ISO 25600 składowa luminancji nie przekracza 2%, ale oczywiście nie może się to dziać bezkosztowo – jak duża jest utrata detali, widzieliśmy na początku tego rozdziału.

Poniżej przedstawiamy wycinki sceny testowej zarejestrowanej w formacie JPEG na najmniejszym możliwym do ustawienia wyostrzaniu.

By porównać uzyskane próbki z innymi aparatami, należy wybrać z rozwijanych list odpowiednie modele oraz zaznaczyć czułość, dla której mają być podane wyniki. W efekcie poniższa tabelka zostanie zaktualizowana nowymi wycinkami scenki testowej.

Zdjęcia z LX100 II robią dobre wrażenie do ISO 1600 włącznie. Od wartości 3200 zaczynają dochodzić do głosu coraz agresywniejsze algorytmy odszumiania, przez co obraz robi się „pastelowy”. Wielkość matrycy robi tutaj różnicę, bowiem zarówno G1X Mark III jak i Fujifilm X100F wygrywają z testowanym aparatem przynajmniej o jedną działkę przysłony. Mimo to, jak na kompakt, z jakości oferowanej przez testowanego Lumiksa możemy być w zasadzie zadowoleni. Przewaga nad jednocalowymi konkurentami jest bezsprzeczna.