Fujifilm GFX 50R - test aparatu
7. Szumy i jakość obrazu w RAW
Fujifilm GFX 50R posiada 9-stopniową skalę odszumiania JPEG-ów. W poniższej tabelce prezentujemy wycinki zdjęć obrazujące intensywność odszumiania na minimalnym (−4), średnim (0) oraz maksymalnym (+4) poziomie, na zdjęciach wykonanych przy czułości ISO 12800 i 25600.
ISO 12800 | |||
|
|||
|
|||
|
|||
ISO 25600 | |||
|
|||
|
|||
|
Przy ustawieniu „–4” zdjęcia są już w pewnym stopniu odszumione. Dla ISO 12800 całkiem nieźle sprawdziło się ustawienie „0”, bowiem pewna ilość zakłóceń została zredukowana przy zachowaniu rozsądnej szczegółowości. Przy kolejnej czułości spadek detali dla stopnia zerowego jest już wyraźniejszy.
Przyjrzyjmy się teraz zdjęciom zapisanym w surowym formacie. RAW-y z GFX 50R wywołaliśmy programem dcraw i zapisaliśmy jako 24-bitowe TIFF-y. Dla porównania prezentujemy zdjęcia z aparatów Nikon Z7 oraz Sony A7R III. Na rozwijanej liście znajdują się także inne modele dostępne aktualnie w naszej bazie.
Przy porównaniu RAW-ów niełatwo wyróżnić aparat generujący najbardziej szczegółowe obrazy, bowiem wszystkie modele z powyższego zestawienia zapewniają zdjęcia świetnej jakości przy niskich czułościach ISO.
Gdy korzystany z wysokich nastaw ISO, sytuacja nie zmienia się w większym stopniu. Nawet przy ISO 25600 wizualne różnice w poziomie szumu pomiędzy poszczególnymi modelami są trudno dostrzegalne.
Sprawdźmy teraz, jak nasza wizualna ocena przekłada się na konkretne liczby. Wyniki naszych pomiarów poziomu szumu na surowych zdjęciach tablicy Kodaka Q-14, przekonwertowanych wcześniej do 24-bitowych TIFF-ów, prezentujemy na poniższym wykresie.
Szum rośnie równomiernie wraz ze wzrostem wartości ISO i nie dostrzegamy niepokojących załamań. By zachować lepszą czytelność wykresu, nie uwzględniliśmy składowej niebieskiej szumu dla ISO 102400, wynoszącej 30.2%.
Spójrzmy jeszcze na porównanie poziomu szumu pomiędzy testowanym modelem a aparatami konkurencji. W tym celu zestawiamy ze sobą na wykresie wartości składowej luminancji.
Powyższy wykres potwierdza naszą ocenę wizualną, bowiem w przeważającym zakresie czułości (do ISO 25600 włącznie) różnice pomiędzy GFX 50R a najmocniej szumiącym Nikonem Z7 nie przekraczają 1/3 EV. Dla kolejnej wartości widzimy natomiast załamanie dla A7R III, wynikające z odszumiania zdjęć.
Tradycyjnie na koniec części dotyczącej szumu na surowych plikach prezentujemy również wykres przedstawiający pomiary przeprowadzone na RAW-ach przekonwertowanych do 48-bitowych TIFF-ów. Tu można się dopatrzeć niewielkiego załamania przy nastawie ISO 25600. W przypadku tego wykresu także nie uwzględniliśmy składowej niebieskiej szumu dla ISO 102400, wynoszącej 26.6%.
Darki
Poziom prądu ciemnego testujemy na podstawie zdjęć wykonanych z 3-minutową ekspozycją bez dopływu światła. Zdjęcia wykonujemy zarówno w formacie JPEG, jak i RAW. Te pierwsze prezentujemy w postaci, w jakiej zostały zapisane przez aparat. Natomiast surowe pliki wywołujemy programem dcraw do postaci czarno-białej bez interpolacji. Uzyskane w ten sposób TIFF-y konwertujemy do formatu GIF, dobierając zakres w taki sposób, aby najlepiej zobrazować generujący się na matrycy szum. W GFX 50R przy czułościach od ISO 50 do 200 mamy do czynienia z biasem na poziomie ok. 64, podczas gdy dla pozostałych wynosi on około 1024. W związku z tym w poniższych przykładach dla trzech najniższych czułości ograniczyliśmy sygnał do przedziału 0–127, a dla pozostałych 500–1500. Identyczne zakresy zostały również odłożone na poziomej osi odpowiednich histogramów. Maksymalne wartości na osi pionowej wynoszą dla wszystkich czułości 100 000 zliczeń.
50 | |||
100 | |||
200 | |||
400 | |||
800 | |||
1600 | |||
3200 | |||
6400 | |||
12800 | |||
25600 | |||
51200 | |||
102400 |
Do ISO 12800 histogramy swoim kształtem przypominają nieco rozkład Poissona, choć widoczne jest pewne zaburzenie. Dla trzech ostatnich nastaw ich kształt jest mocniej zaburzony, po powiększeniu widać także strukturę grzebieniową. Spoglądając na poniższą tabelkę można zauważyć, że dla ISO od 1600 do 12800 wartości odchylenia standardowego są prawie takie same. Analogiczna sytuacja występuje dla trzech najwyższych nastaw. Jak się okaże w kolejnym rozdziale, to efekt manipulacji czułością w aparacie.
Do wyglądu darków nie mamy zastrzeżeń, bowiem nie dostrzegamy ani oznak bandingu, ani nierównomierności naświetlania matrycy.
ISO | średni poziom sygnału | odchylenie standardowe |
50 | 64.622 | 2.568 |
100 | 64.854 | 2.394 |
200 | 62.456 | 4.482 |
400 | 1021.715 | 5.945 |
800 | 1021.773 | 9.81 |
1600 | 1018.081 | 17.138 |
3200 | 1014.951 | 17.241 |
6400 | 1019.413 | 16.527 |
12800 | 1015.656 | 16.683 |
25600 | 957.607 | 110.082 |
51200 | 953.023 | 115.205 |
102400 | 952.089 | 112.759 |
Dla porządku prezentujemy również darki w formacie JPEG.
50 | ||
100 | ||
200 | ||
400 | ||
800 | ||
1600 | ||
3200 | ||
6400 | ||
12800 | ||
25600 | ||
51200 | ||
102400 |