Jest też jeden dość fundamentalny problem, ale nie jest on związany bezpośrednio z wynikami testu. Można go ująć dwojako – albo Nikon Z6 II ma zbyt ubogą specyfikację jak na aparat zaprezentowany pod koniec 2020 roku, albo zaprezentowany parę lat wcześniej Z6 pierwszej generacji od razu powinien tak wyglądać. Świadczy o tym sam fakt, że porównujemy go z kilkuletnimi konstrukcjami, takimi jak Sony A7 III czy Panasonic Lumix S1. Nowszej generacji i ciut droższy aparat, jakim jest Canon EOS R6, zostawia już całą wspomnianą tu trójkę daleko z tyłu, jeśli chodzi o specyfikację filmową. Zapowiadany na ten rok Sony A7 IV prawdopodobnie zrobi to samo. Nikon jest więc przynajmniej o pół generacji do tyłu za konkurencją, jeśli chodzi o tryb filmowy i bez logarytmicznego profilu obrazu, 10-bitowych kodeków, filmowania w 4K w 50/60 lub więcej kl/s bez cropa, czy rozkładanego ekranu nie będzie pierwszym wyborem osób poszukujących sprzętu filmowego, który nie zestarzeje się w ciągu roku czy dwóch. Nadal jednak może być pierwszym wyborem osób robiących zarówno zdjęcia, jak i filmy i nie kładących takiego nacisku na topowe parametry filmowe. Zwłaszcza jeśli są to osoby przesiadające się na bezlusterkowce z systemu Nikon F, których życie znacząco uprości dołączany czasem do aparatów Nikon Z adapter FTZ.

Spójrzmy jeszcze, jak przedstawiają się ceny testowanego aparatu oraz jego bezpośredniej konkurencji (dane wg serwisu Ceneo.pl na dzień 11.01.2021):

• Canon EOS R – ok. 6500 zł,
• Canon EOS R6 – ok. 12300 zł,
• Nikon Z6 – ok. 6400 zł,
• Nikon Z6 II – ok. 9100 zł,
• Panasonic S1 – ok. 8500 zł,
• Panasonic S5 – ok. 9500 zł,
• Sony A7 III – ok. 7700 zł,
• Sony A7c – ok. 9700 zł.

Na koniec pozostaje nam podsumowanie zawartych w niniejszym teście analiz i rozważań listą wad i zalet testowanego aparatu, zebranych w jednym miejscu:

Zalety:

• solidna, uszczelniona obudowa,
• dobrze wyprofilowany grip,
• czytelne i przejrzyste menu,
• bateria o dużej pojemności,
• podwójne gniazdo kart pamięci,
• duża ilość elementów sterujących,
• możliwość programowania funkcji wybranych elementów sterujących,
• wejście na zewnętrzny mikrofon,
• wyjście słuchawkowe,
• wyjście HDMI,
• możliwość wygenerowania w aparacie kodu czasowego,
• bardzo dobry wizjer elektroniczny,
• dobrej jakości dotykowy ekran,
• funkcje nieco poprawiające zakres dynamiczny, takie jak płaski profil obrazu oraz funkcja D-Lighting,
• sprawnie działający śledzący autofokus,
• autofokus z wykrywaniem twarzy i oka,
• narzędzia ułatwiające manualne ustawianie ostrości,
• narzędzia ułatwiające kontrolę ekspozycji,
• bardzo dobra szczegółowość obrazu przy filmowaniu w 4K oraz dobra przy filmowaniu w Full HD w trybie APS-C,
• identyczna jakość obrazu w 25, 50 i 100 kl/s w Full HD,
• rozbudowane opcje wyostrzania o szerokim zakresie funkcjonalności,
• szybki odczyt matrycy (mały rolling shutter) w większości trybów nagrywania.

Wady:

• brak możliwości wprowadzenia do urządzenia kodu czasowego wygenerowanego na zewnątrz,
• gniazda kart pamięci różnych typów, których obecność nie jest uzasadniona przez specyfikację filmową,
• filmy w 4K z prędkościami tylko do 30 kl/s (dopóki nie wyjdzie aktualizacja),
• filmowanie w 4K w 50/60 kl/s z dużym cropem (po wyjściu aktualizacji),
• brak możliwości filmowania w 100/120 kl/s w trybie APS-C/DX,
• brak możliwości zapisu filmów z 10-bitową głębią koloru lub próbkowaniem 4:2:2,
• brak logarytmicznych profili obrazu,
• brak HLG, HDR PQ lub innego rodzaju profilu przeznaczonego do filmowania w standardzie HDR,
• przeciętnie działająca stabilizacja w trybie filmowym,
• kiepska jakość obrazu Full HD w trybie pełnoklatkowym,
• szumy mogłyby być odrobinę niższe,
• relatywnie mało zmian w porównaniu z modelem Z6, zwłaszcza biorąc pod uwagę różnicę w cenie.

Filmy przykładowe

Na zakończenie testu prezentujemy kilka przykładowych plików do pobrania. Materiały zostały nagrane z wykorzystaniem obiektywów Nikon Nikkor Z 24–70 mm f/4 S oraz Nikkor Z 50 mm f/1.8 S.

• film 1 – 66 MB, H.264, 4:2:0, 8-bit, 1920×1080, 25 kl/s, tryb pełnoklatkowy, „test vloggera”, stabilizacja matrycy + cyfrowa, profil obrazu „równomiernie”,
• film 2 – 38 MB, H.264, 4:2:0, 8-bit, 1920×1080, 50 kl/s, tryb pełnoklatkowy, „test vloggera”, bez stabilizacji, jakość pliku „normalna”,
• film 3 – 63 MB, H.264, 4:2:0, 8-bit, 1920×1080, 120 kl/s, film w slow motion zapisany przez aparat po spowolnieniu jako 23.976 kl/s, bez dźwięku,
• film 4 – 138 MB, H.264, 4:2:0, 8-bit, 3840×2160, 25 kl/s, tryb pełnoklatkowy,
• film 5 – 128 MB, H.264, 4:2:0, 8-bit, 3840×2160, 25 kl/s, tryb APS-C/DX, ISO 6400,
• film 6 – 101 MB, H.264, 4:2:0, 8-bit, 3840×2160, 25 kl/s, tryb pełnoklatkowy, ISO 25600,
• film 7 – 10 MB, H.264, 4:2:0, 8-bit, 1920×1080, 25 kl/s, tryb APS-C/DX, ISO 3200, jakość pliku „normalna”,
• film 8 – 33 MB, H.264, 4:2:0, 8-bit, 1920×1080, 50 kl/s, tryb pełnoklatkowy, ISO 6400,
• film 9 – 145 MB, H.264, 4:2:0, 8-bit, 3840×2160, 120 kl/s, film w slow motion zapisany przez aparat po spowolnieniu jako 23.976 kl/s, bez dźwięku, słabe warunki oświetleniowe,

Aparat do testów wypożyczyła firma:

W testach wykorzystujemy studyjne lampy błyskowe i światła stałego firmy Quadralite dostarczone przez sklep Foto-Tip.pl