Korpus EOS-a RP ma relatywnie niewielkie wymiary i wagę. Wymiary nowego bezlusterkowca to 132.5×85.3×70 mm, co oznacza, że jest on o 3.3 mm węższy, 13.3 mm niższy i 3.65 mm płytszy od bardziej zaawansowanego modelu R (licząc od bagnetu do ekranu). Największa różnica tkwi w wysokości, a także masie – RP waży 485 gramów (z baterią i kartą), czyli jest 175 gramów lżejszy od R-ki, a 280 gramów od 6D Mark II.

Zmniejszenie masy względem R-ki nie dziwi, bowiem w jej przypadku mieliśmy magnezowy korpus, natomiast RP – podobnie jak 6D Mark II – magnezowy ma tylko przedni panel, resztę wykonano z włókna szklanego i żywicy poliwęglanowej. Tworzywo widoczne z zewnątrz przypomina to z EOS-ów 80D, czy 6D Mark II i nie mamy zastrzeżeń odnośnie jego jakości. Uchwyt oraz fragmenty tylnej i lewej ścianki pokryto gumą o dobrej przyczepności. Warto również podkreślić obecność uszczelnień chroniących aparat przed opadami, czy kurzem.

----- R E K L A M A -----

Zasilanie i gniazda

Wydajność akumulatora wynosząca 250 zdjęć (wg. standardu CIPA) może być trochę rozczarowująca. To efekt zastosowania mniejszego niż w EOS-ie R akumulatora LP-E17, znanego np. z EOS-a 800D. Podczas testu, w pełni naładowany akumulator wystarczał na wykonanie 260–280 zdjęć, także warto mieć przy sobie drugi, ewentualnie powerbank. Komora akumulatora znajduje się na spodzie korpusu. Obok niej mamy także pojedynczy slot kart SD, obsługujący szybki standard UHS-II.

Jeśli chodzi o porty komunikacyjne, to mamy ich pięć i wszystkie leżą na lewej ściance aparatu. Do dyspozycji mamy:

• złącze wężyka spustowego,
• wejście mikrofonowe,
• wyjście słuchawkowe,
• wyjście HDMI,
• złącze USB 2.0 typu C.

Obecność złącza USB typu C, ale starszego standardu 2.0, może być nieco zaskakująca, jednak szybkie interfejsy nie są wciąż standardem w klasie amatorskiej.

Przyciski

Spójrzmy, co EOS RP oferuje w zakresie elementów sterujących. Zacznijmy od górnego panelu.

Z lewej strony gorącej stopki widzimy włącznik aparatu. Po jej prawej stronie natomiast – klasyczne koło trybów pracy. Oprócz standardowych trybów półautomatycznych, manualnego oraz „zielonej” automatyki, scen i filmowania mamy także znany z EOS-a R nowy tryb Fv, czyli elastycznej preselekcji AE, oraz trzy tryby użytkownika. Dalej widzimy guzik filmowania i tylne pokrętło sterujące z blokadą LOCK. Ta ostatnia pozwala zablokować wybrane elementy: oba pokrętła sterujące, dotykowy wyświetlacz oraz pierścień sterowania na obiektywie. Wyżej mamy jeszcze przycisk migawki aparatu, przednie pokrętło sterujące oraz guzik M-Fn. Ten domyślnie odpowiada za wyświetlenie małego panelu szybkiej regulacji do 5 wybranych pozycji. Poruszamy się w ich obrębie za pomocą tylnego, a wartość regulujemy przednim pokrętłem. Dostępne opcje to: ISO, tryb wyzwalania migawki, tryb AF, balans bieli, kompensacja ekspozycji lampy błyskowej, kompensacja ekspozycji, metoda AF, tryb pomiaru światła oraz styl obrazów.

Przejdźmy teraz do tylnej ścianki.

Z lewej strony wizjera znajduje się przycisk MENU, a tuż przy nim pokrętło regulacji dioptrii. W okolicy prawego górnego rogu umieszczono guzik AF ON oraz typowe dla systemu EOS przyciski ✱ i obszaru AF. Bliżej prawej krawędzi wyświetlacza mamy guzik zmiany informacji wyświetlanej na ekranie INFO i krzyżak wielokierunkowy z przyciskiem Q / SET. Za jego pomocą zatwierdzamy wybrane opcje oraz uruchamiamy menu podręczne Q. Na samym dole tylnej ścianki znajdują się jeszcze guziki trybu przeglądania zdjęć oraz ich kasowania.

Z przodu obudowy aparatu mamy jedynie przycisk blokady bagnetu.

Warto również dodać, że większość przycisków możemy przeprogramować (w menu C.Fn3: Operowanie / Inne), a maksymalnie aparat oferuje do 32 ustawień. Niżej zamieszczamy film prezentujący możliwości EOS-a RP w tej kwestii.

Menu

Menu w EOS-ie RP zorganizowano analogicznie jak w innych aparatach systemu EOS. Mamy zatem do czynienia z podziałem na typowe dla Canona kategorie, a każda z nich dzieli się na odpowiednią liczbę stron (zakładek) zależną od liczby elementów. Zachowano również ten sam schemat kolorystyczny. Pomiędzy kolejnymi stronami możemy przechodzić za pomocą przedniego pokrętła sterującego (z ostatniej strony danej kategorii przechodzimy bezpośrednio do pierwszej strony następnej kategorii). Pomiędzy samymi kategoriami możemy przełączać się natomiast przyciskiem INFO. Tylne pokrętło używamy do poruszania się w zakresie elementów danej strony. Poniżej przedstawiamy filmy prezentujące zawartość poszczególnych kategorii menu.

Menu fotografowania:

Menu filmowania:

Menu odtwarzania:

Menu Nastaw:

Menu ustawień własnych C.Fn: Ekspozycja, Autofocus, Operowanie/Inne:

Ostatnia, zielona zakładka w menu EOS-a RP to Moje Menu, służące do gromadzenia ustawień, po które najczęściej sięgamy. Spośród wszystkich opcji w menu możemy wybrać dowolne i wstawić je w tym miejscu. Co więcej, możemy stworzyć maksymalnie 5 kart mojego menu i dodatkowo nadać im własne nazwy. To pozwoli na posegregowanie najczęściej używanych ustawień, w zależności od konkretnych potrzeb użytkownika. Samo kasowanie, bądź dodawanie kolejnych opcji jest przy tym bardzo łatwe. To bardzo praktyczne rozwiązanie, zwłaszcza przy bogatym menu. Dodatkowo mamy opcję, która powoduje, że Moje Menu jest domyślną zakładką, która pojawia się po wciśnięciu przycisku MENU. A jeśli w Moim Menu uda nam się zawrzeć wszystkie potrzebne nam elementy, możemy ustawić, że tylko ono będzie wyświetlane.

Wyświetlacz

Ekran EOS-a RP jest taki sam jak w modelu 6D Mark II – ma 3-calową przekątną i rozdzielczość 1.04 miliona punktów. Mamy również podobną funkcjonalność dotykowego interfejsu oraz możliwość zmiany położenia wyświetlacza – odchylenie i obrót. Jasność wyświetlacza można kontrolować w 7-stopniowej skali. Obraz na wyświetlaczu prezentuje się bardzo dobrze, choć w słoneczny dzień mogą się pojawić odbicia otoczenia. Nie są one jednak specjalnie uciążliwe.

Tak samo jak w kilku innych EOS-ach, wyświetlacz umieszczono na obrotowym przegubie, umożliwiającym zmianę jego położenia (odchylenie o 180 stopni w bok oraz obracanie o 270 stopni). Ów przegub zlokalizowano po lewej stronie monitora, co nie powoduje problemów z manewrowaniem wyświetlaczem nawet po zamocowaniu aparatu na statywie.

Kolejne wciśnięcia przycisku INFO. powodują zmianę widoku spośród wymienionych: sam kadr, menu z podstawowymi ustawieniami (bez podglądu na fotografowany kadr), kadr + podstawowe informacje wyświetlane na dole, kadr + informacje wyświetlane na dole i z boków, kadr + informacje wyświetlane na dole i z boków + elektroniczna poziomica + histogram. Widoczność większości elementów, bądź sekcji możemy określić w menu.

Po wciśnięciu przycisku Q ów ekran daje możliwość zmiany ustawień kilku parametrów (także w trybie odtwarzania). Pomiędzy kolejnymi elementami przechodzimy za pomocą wybieraka, a zmian dokonujemy dowolnym pokrętłem sterującym. Obsługę możemy też przeprowadzać bezpośrednio na ekranie za pośrednictwem interfejsu dotykowego.

W trybie przeglądania zdjęć przycisk INFO. odpowiada oczywiście za wyświetlanie różnych informacji. Aktualne zdjęcie można przeglądać w następujących trybach:

• samo zdjęcie,
• zdjęcie + podstawowe informacje,
• miniaturka zdjęcia + skrócony EXIF + histogram (Y lub RGB do wyboru w menu).

W ostatnim z trybów mamy także możliwość wyświetlenia dodatkowych informacji zawartych w EXIF-ie. Używając wybieraka przełączamy się pomiędzy kolejnymi zestawami informacji, które widoczne są w dolnej połowie wyświetlacza. W tym zakresie wybór obejmuje następujące możliwości:

• informacje szczegółowe,
• informacje o obiektywie + histogram (Y lub RGB w zależności od tego, który został ustawiony w widoku głównym),
• informacje o balansie bieli,
• informacje o stylu obrazów (dwa ekrany),
• informacje o przestrzeni kolorów i redukcji szumów,
• informacje o korekcji wad obiektywu (dwa ekrany),
• informacje GPS (jeśli dane te zostały zapisane w EXIF-ie) oraz o wysłaniu obrazu.

Ponadto w trybie odtwarzania osobno możemy włączyć wyświetlanie punktów AF, w oparciu o które została ustawiona ostrość podczas fotografowania. Można także włączyć widoczność siatki kadrowania oraz oznaczanie prześwietlonych obszarów. Zdjęcia można oczywiście także powiększać lub oglądać z poziomu indeksu (4, 9, 36 lub 100 miniaturek).

Przy omawianiu wyświetlacza należy również poświęcić trochę miejsca na opis funkcji dotykowej obsługi aparatu. W pierwszej kolejności dotykowo możemy obsługiwać menu główne oraz menu podręczne, które uruchamiamy albo przyciskiem Q, albo dotykając odpowiedniego symbolu na ekranie. Dodatkowo, podczas fotografowania dotykowo możemy regulować wszystkie te parametry, których symbole wyświetlane są w ramkach. Mamy zatem możliwość ustawiania czasu migawki i/lub wartości przysłony, czułości ISO, czy kompensacji ekspozycji. Oczywiście dotykowy interfejs umożliwia również wskazywanie obszaru ustawiania ostrości, które można połączyć z jednoczesnym wyzwalaniem migawki. W trybie odtwarzania natomiast można nie tylko przewijać zdjęcia palcem, ale również powiększać je i pomniejszać, a także włączać widok miniatur. Dokonujemy tego przesuwając po ekranie dwa palce, zbliżając je do siebie (pomniejszanie) lub oddalając (powiększanie).

Tryb wideo

Wybór trybów filmowania w EOS-ie RP przedstawia się następująco:

• 4K 3840×2160 (59.94p / 50p) IPB komp. standardowa,
• Full HD 1920×1080 (59.94p / 50p) IPB komp. standardowa,
• Full HD 1920×1080 (29.97p / 25p / 24p / 23.98p) IPB komp. standardowa,
• Full HD 1920×1080 (29.97p / 25p) IPB komp. lekka,
• HD 1280×720 (59.94p / 50p) IPB komp. standardowa,
• HD 1280×720 (29.97p / 25p) IPB komp. lekka.

W Full HD mamy możliwość wyboru dwóch stopni kompresji IPB: standardowej i lekkiej. Dla jakości 4K mamy do czynienia z odczytem wszystkich pikseli, a także wyraźnym przycięciem kąta widzenia obiektywu, które wynosi 1.6x. Tryby 59.94p, 29.97p oraz 23.98p dostępne są przy standardzie TV ustawionym na NTSC, natomiast 50p i 25p przy standardzie PAL.

Filmy możemy nagrywać w trybie całkowicie automatycznym lub w trybie ręcznym. W przypadku tego pierwszego z parametrów ekspozycji regulować możemy jedynie kompensację. W trybie manualnym natomiast mamy możliwość regulacji zarówno wartości przysłony, czasu naświetlania, jak i czułości ISO (w niemal pełnym zakresie, od ISO 100) w trakcie rejestracji. Co więcej, pomocna w tym przypadku może okazać się dotykowa obsługa z poziomu ekranu, która pozwoli na bezgłośne dokonywanie ustawień parametrów. Szkoda jednak, że nie mamy możliwości nagrywania filmów w trybach priorytetu przysłony czy migawki. Nadal jednak dysponujemy funkcją Auto ISO. Podczas filmowania autofokus może działać w trybie pojedynczym lub ciągłym. W tym pierwszym przypadku AF zadziała po wciśnięciu spustu migawki do połowy lub/i przycisku AF ON (zależnie od ustawienia funkcji tych przycisków w menu C.Fn). Ciągły autofokus podczas filmowania uruchamiamy osobną opcją w menu filmowania (Filmowy Servo AF).

Ciągły autofokus podczas filmowania uruchamiamy w menu filmowania (Filmowy Servo AF) lub odpowiednią dotykową ikoną na ekranie. Dodatkowe opcje w menu pozwalają na regulację jego pracy dla jakości Full HD i HD. Pierwsza, „Szybkość filmowego Servo AF” pozwala regulować szybkość procesu ogniskowania. Dostępna skala rozciąga w zakresie od −7 do +2, gdzie wartość 0 stanowi domyślne ustawienie. Druga opcja „Czułość śledzenia” określa szybkość reakcji systemu AF w przypadku rozogniskowania obrazu. Do dyspozycji mamy skalę rozciągającą się od −3 do +3. Im większa wartość, tym krótszy czas reakcji systemu AF w przypadku detekcji rozogniskowanego obiektu. W jakości 4K autofocus działa niestety jedynie w oparciu o detekcję kontrastu. W trybie MF możemy posiłkować się focus-peakingiem, który działa także w trakcie nagrywania. Niestety, w jakości 4K podkreślenie krawędzi nie jest tak wyraziste, jak przy Full HD.

Poniższy film prezentuje działanie śledzącego AF w filmowaniu w jakości Full HD przy domyślnych parametrach pracy.

Aparat został wyposażony w mikrofon stereofoniczny. Istnieje także możliwość podłączenia do niego mikrofonu zewnętrznego za pomocą gniazda typu mini-jack 3.5 mm. W trakcie filmowania poziom nagrywanego dźwięku może być sterowany automatycznie przez aparat. Istnieje jednak również możliwość ręcznej kontroli w 64-stopniowej skali. W ustawieniach można także znaleźć pozycje filtr wiatru oraz tłumik. Ta pierwsza ogranicza oczywiście specyficzne odgłosy pojawiające się podczas nagrywania filmów przy wietrznej pogodzie, natomiast druga automatycznie blokuje zniekształcenia dźwięku pojawiające się przy jego zbyt dużym natężeniu.

W EOS-ie RP mamy możliwość nagrywania filmów poklatkowych. Nagrywane są one w formacie MOV w jakości 4K lub Full HD ALL-I (29.97p dla NTSC lub 25p dla PAL). W ustawieniach znajdziemy dwie opcje, które możemy kontrolować: liczbę zdjęć (od 2 do 3600) oraz interwał między zdjęciami (od 2 sekund do 60 minut). Po ustawieniu tych parametrów aparat wyświetli czas potrzebny do zarejestrowania zdjęć oraz czas wynikowego filmu. Warto również dodać, że maksymalna długość filmu poklatkowego wynikająca z górnego ograniczenia na liczbę zdjęć wynosi około 2 minuty dla 29.97p i około 2 minuty 24 sekundy dla 25p.

Podczas rejestracji filmu poklatkowego autofokus nie działa, a ekspozycja może być ustalana automatycznie tylko dla pierwszej klatki lub osobno dla wszystkich zdjęć. Co ciekawe, w trybie tym zdjęcia wykonywane są przy użyciu migawki elektronicznej, zatem proces przebiega w zasadzie bezgłośnie. Kolejne zdjęcia są wyświetlane na ekranie LCD, można go jednak wyłączyć ręcznie (przyciskiem INFO lub automatycznie w menu). Na panelu monochromatycznym mamy także podgląd liczby zdjęć pozostałych do wykonania.

RP udostępnia funkcję nagrywania filmów HDR, która jest dostępna w trybach. Jak podaje producent, możliwe są zniekształcenia obrazu, które mogą się pojawić, w przypadku nagrywania filmu z ręki. Producent zaleca zatem stosowanie w tym trybie statywu. Ponadto ostrzega, że nawet na filmach nagranych ze statywu, podczas odtwarzania materiału klatka po klatce lub w zwolnionym tempie, może być pojawić się powidok, a szumy mogą być bardziej widoczne.

Podczas filmowania możemy wykorzystać funkcję 5-osiowej cyfrowej stabilizacji obrazu. Może ona również współpracować z optyczną stabilizacją, o ile oczywiście podłączony do aparatu obiektyw taki system posiada. Funkcja ta może pracować w dwóch trybach: włączona oraz wzmocniona. Należy oczywiście pamiętać, że jej wykorzystanie powoduje zmniejszenie kąta widzenia używanego obiektywu. Jak funkcja ta spisuje się w praktyce, można ocenić na podstawie filmów przykładowych, które nagraliśmy z opcją wyłączoną, włączoną i wzmocnioną.

Przykładowe filmy

Wszystkie poniższe filmy nagraliśmy korzystając z obiektywu RF 24–105 mm f/4.

• 4K 3840×2160 px, IPB, 25p – 217 MB,
• Full HD 1920×1080 px, IPB, 50p – 98 MB,
• Full HD 1920×1080 px, IPB, 25p – 58 MB,
• Full HD 1920×1080 px, IPB lekka, 25p – 21 MB,
• HD 1280×720 px, IPB, 50p – 47 MB,
• 4K 3840×2160 px, IPB, 25p – 78 MB, efekt „galaretki”,
• Full HD 1920×1080 px, IPB, 50p – 43 MB, efekt „galaretki”,
• 4K 3840×2160 px, IPB, 25p – 369 MB, praca AF,
• Full HD 1920×1080 px, IPB, 50p – 83 MB, praca AF,
• Full HD 1920×1080 px, IPB, 50p – 79 MB, stabilizacja wyłączona,
• Full HD 1920×1080 px, IPB, 50p – 79 MB, stabilizacja aktywna (elektroniczna oraz optyczna w obiektywie),
• Full HD 1920×1080 px, IPB, 50p – 83 MB, stabilizacja aktywna (elektroniczna wzmocniona oraz optyczna w obiektywie),
• Full HD 1920×1080 px, IPB, 25p – 19 MB, film standardowy,
• Full HD 1920×1080 px, IPB, 25p – 52 MB, film HDR.

Wizjer

Zastosowany w EOS-ie RP układ wizjera ma 2.36 miliona punktów i powiększenie obrazu 0.7x. Został on zatem niestety zauważalnie okrojony względem R-ki (3.69 miliona i 0.76x). Wyświetlany obraz jest wprawdzie całkiem bogaty w szczegóły i charakteryzuje się dobrym powiększeniem, jednak przy bezpośrednim porównaniu z R-ką, model RP wypada nieco słabiej. Gorsza jest także płynność odświeżania, przynajmniej jeśli chodzi o subiektywne wrażenie, bowiem oba celowniki zapewniają wyświetlanie w 60 kl/s. W warunkach ograniczonego oświetlenia daje się oczywiście zauważyć szum, jednak dopiero we względnej ciemności zaczyna on przeszkadzać. Bardziej irytujące jest rozjaśnienie całego kadru w sytuacji, gdy ustawiamy ostrość na ciemnym elemencie kadru. Pewne zastrzeżenia mamy także odnośnie muszli ocznej. Ta w naszym odczuciu jest nieco za płytka i słabo tłumi padające z boku światło.

Wizjer wyposażony został oczywiście w czujnik zbliżenia umieszczony pod nim – odległości reakcji nie możemy jednak regulować. Jeżeli natomiast chodzi o informacje, to te są takie same, jak na ekranie LCD. Warto również i tu wspomnieć, że podczas korzystania z wizjera możliwa jest zmiana punktów AF poprzez przeciąganie palcem po ekranie. Podczas korzystania z wizjera możliwe jest również przybliżanie części kadru (5 lub 10×).