Ricoh GR III - test aparatu
5. Jakość obrazu JPEG
Ricoh GR oferuje zapis zdjęć w następujących rozdzielczościach i aspektach:
- rozmiar L : 6000×4000 (3:2), 4000 × 4000 (1:1),
- rozmiar M : 4800×3200 (3:2), 3200 × 3200 (1:1),
- rozmiar S: 3360×2240 (3:2), 2240 × 2240 (1:1),
- rozmiar XS : 1920×1280 (3:2), 1280 × 1280 (1:1).
Zdjęcia można zapisywać w następujących formatach:
- JPEG,
- RAW (format DNG),
- RAW+JPEG.
Zastosowanie cyfrowego powiększenia powoduje wycinanie z obrazu odpowiedniego fragmentu. Oto jak kształtują się wynikowe rozdzielczości plików.
- 28 mm: 6000×4000,
- 35 mm: 4800×3200,
- 50 mm: 3360×2240.
Standardowo postanowiliśmy przetestować zasięg działania opcji wyostrzania i odszumiania zdjęć. W tabeli poniżej prezentujemy wycinki w skali 1:1 zdjęć scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości i zapisywanych przy zastosowaniu odszumiania dla wysokich wartości ISO.
ISO 3200 | ||
Odszumianie słabe |
||
Odszumianie normalne |
||
Odszumianie silne |
||
ISO 6400 | ||
Odszumianie słabe |
||
Odszumianie normalne |
||
Odszumianie silne |
||
ISO 12800 | ||
Odszumianie słabe |
||
Odszumianie normalne |
||
Odszumianie silne |
Trudno doszukać się wielkich różnic na zaprezentowanych wycinkach. Wynika to po części z niemal ujemnego wyostrzania plików JPEG, a co za tym idzie – dosyć rozmytego obrazu. Niestety, trzeba uznać, że pozostawiona korekta nie pozostawia dużego pola działania dla użytkownika.
Poniżej znajdują się przykłady zasięgu funkcji wyostrzania. Tak jak i poprzednim razem, prezentujemy wycinki scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości.
Ostrość 0 |
||
Ostrość 2 |
||
Ostrość 4 |
Jedynie na minimalnym stopniu wyostrzania fotografie wyglądają naturalnie. Nastawa 4 daje deformacje przez pojawiający się na kontrastowych krawędziach efekt „halo”.
Trudno pozbyć się wrażenia, że obrazy JPG nie są poprawnie przetwarzane na domyślnych nastawach. By mieć dobrej jakości obraz, zdecydowanie zalecamy ustawienie profilu przetwarzania obrazu pod swoje potrzeby.
Balans bieli
Aparat umożliwia ustawianie balansu bieli przy użyciu następujących trybów:
- automatyczny,
- wielostrefowy,
- światło dzienne,
- cień,
- zachmurzenie,
- ośw. jarzeniowe,
- ośw. żarowe,
- CTE,
- ręczne – tryb programowania według wzorca,
- K – tryb określania temperatury koloru z zakresu 2500–10000K.
Tryb wielokrotny pozwala na wielostrefową analizę obrazu, a dane pozyskane z takiego pomiaru nie są uśredniane, ale używane do niezależnej korekcji kolorystyki w zależności od fragmentu kadru. Takie zachowanie pomaga w odtworzeniu prawidłowej kolorystyki zdjęcia wykonanego w środowisku mieszanego oświetlenia (np. żarówki i lampa błyskowa). Natomiast tryb CTE będzie brał pod uwagę przeważającą część obrazu, a nie samo źródło światła, które może być w wyniku tego lekko zdeformowane.
Pomiary skuteczności balansu bieli wykonujemy na 24-polowej tablicy kolorów X-Rite. Następnie wyliczamy parametry dC (średnie odchylenie od właściwej barwy w przestrzeni L*a*b*, czyli wartość błędu, z jakim aparat ocenił barwę) oraz S (nasycenie barwy wyrażone w procentach). Poniżej w tabeli przedstawiamy wyniki dla wszystkich przetestowanych ustawień balansu bieli.
Światło | Balans bieli | dC | S [%] | Słoneczny dzień | Auto | 4.84 | 103.5 |
Słoneczny dzień | Słoneczny dzień | 6.07 | 105.1 |
Zacienienie | Auto | 9.92 | 105.6 |
Zacienienie | Zacienienie | 5.83 | 101.8 |
Zachmurzenie | Auto | 6.5 | 102.1 |
Zachmurzenie | Zachmurzenie | 4.68 | 100.2 |
Żarówki | Auto (słaba korekcja) | 17.7 | 116.5 |
Żarówki | Auto (silna korekcja) | 17.5 | 117.1 |
Żarówki | Żarówki | 6.29 | 102 |
Żarówki | 3000K | 15.9 | 109.4 |
5500K | Auto | 5.77 | 108.3 |
5500K | 5500K | 10.7 | 120.3 |
Jak widać, jedynie dla światła żarowego aparat dość słabo radzi sobie z prawidłowym przetwarzaniem kolorów, mimo możliwości sterowania korekcją. W tych wypadkach użycie nastaw dedykowanych sprowadza błąd do wartości typowych dla innych źródeł światła.
Z powyższej tabelki możemy także wyciągnąć wniosek, że za wyjątkiem światła żarowego oraz 5500K, Ricoh GR III ma tendencję do delikatnego przesycania kolorów – średni błąd to 106%. Można by było uznać zatem, że w profilu przetwarzania kolorów warto delikatnie zmniejszyć saturację.
Szczegółowe wyniki naszych pomiarów prezentujemy poniżej.
Zaprezentowane wyniki w kolumnie tablicy kolorów prezentują referencyjną kolorystykę (środkowe koła) na tle zmierzonego koloru, bez korekty ekspozycji.
Szum
Pomiar szumów wykonujemy na zdjęciach tablicy Kodak Q-14, korzystając z programu Imatest. Poniżej przedstawiamy wyniki dla plików JPEG:
Wzrost poziomu szumu jest liniowy i zgodny z naturalnym zachowaniem aż do wartości ISO 3200. Przekroczenie tej granicy aktywuje dodatkowe procesy odszumiania. Widzimy także, że sygnały z poszczególnych kanałów zostały sprowadzone do podobnych wielkości – oznacza to, że dane dla koloru czerwonego i niebieskiego są dodatkowo odszumiane.
Poniżej przedstawiamy wycinki sceny testowej zarejestrowanej w formacie JPEG na najmniejszym możliwym do ustawienia wyostrzaniu.
By porównać uzyskane próbki z innymi aparatami, należy wybrać z rozwijanych list odpowiednie modele oraz zaznaczyć czułość, dla której mają być podane wyniki. W efekcie zostanie zaktualizowana poniższa tabelka nowymi wycinkami testowej scenki.
Wybrane do porównania aparaty Fuji XF10 oraz Nikon Coolpix A mogą się wydawać niezbyt trafione. Szczególnie Nikon, który na rynku funkcjonuje już od wielu lat. Wycinki w zasadzie potwierdzają to, co widzieliśmy już na wykresie szumu – obraz jest wolny od zakłóceń nawet przy ISO 25600, choć przyznać trzeba, że proces odszumiania usunął już sporo detalu. Z drugiej strony porównanie do Nikona A wskazuje, że wysokie czułości wyglądają dużo lepiej w wypadku opisywanego aparatu. Obraz tworzony przez GR III nie prezentuje się źle, co zapewne wynika ze stosunkowo wysokiej zdolności rozdzielczej układu obiektyw-matryca. To duży plus dla osób fotografujących w formacie JPEG.