W Canonie 90D zdjęcia w formacie JPEG mogą być zapisywane w czterech rozmiarach: (L) 6960 x 4640, (M) 4800 x 3200, (S1) 3472 x 2320, (S2) 2400 x 1600. W przypadku trzech pierwszych do wyboru mamy dwa stopnie kompresji: niska i średnia. Zdjęcia w rozmiarze S2 zapisywane są z niską kompresją. Dostępne formaty obrazu to domyślny 3:2, 4:3, 16:9 oraz 1:1. Przy fotografowania w Live View, na ekranie wyświetlają się linie ułatwiające kadrowanie w innych niż domyślny formacie.

Standardowe parametry modyfikujące wygląd zdjęć JPEG znajdziemy pod opcją „Styl obrazów”, w trzeciej zakładce menu fotografowania. Do wyboru mamy następujące style: Auto, Standard, Portret, Krajobraz, Neutralny, Dokładny, Monochromatyczny i Użytkownika 1, 2, 3. Każdy z nich poza monochromatycznym może być regulowany w 8-stopniowej skali pod względem siły ostrości, 6-stopniowym pod względem precyzji i progu ostrości, oraz 9-stopniowej skali pod względem: kontrastu, nasycenia i tonacji. W przypadku stylu monochromatycznego natomiast, mamy następujące parametry: ostrość, kontrast, efekt filtru (brak, żółty, pomarańczowy, czerwony, zielony) oraz efekt tonalny (brak, sepia, niebieski, purpurowy, zielony).

Testowany aparat oferuje czułości w zakresie od ISO 100 do 25600 z możliwością rozszerzenia o wartość ISO 51200, a krok zmiany wynosi 1 EV. Poniżej przedstawiamy fragmenty zdjęć scenki w formacie JPEG przy ustawieniach neutralnych i minimalnym wyostrzeniu. Dla porównania prezentujemy zdjęcia wykonane za pomocą aparatów Nikon D7500 i Fujifilm X-T3.

----- R E K L A M A -----

Wizualnie, na najniższych czułościach najlepiej wyglądają zdjęcia z Fujifilm X-T3. Jest to spowodowane faktem, iż aparat ten, jako jedyny w stawce, aplikuje lekkie wyostrzanie przy minimalnym ustawieniu tego parametru. Zdjęcia z testowanego Canona robią dobre wrażenie aż do ISO 3200. Co prawda, wraz z kolejnymi nastawami spada szczegółowość obrazów, jednakże nie zauważymy kolorowej "ciapki". Ta pojawia się natomiast przy ISO 6400 i właśnie tę wartość traktujemy jako graniczną. ISO 12800 przyda się jedynie w skrajnych przypadkach, a wartości 25600 oraz 51200 oferują bardzo dyskusyjną jakość. Porównując zachowanie EOS-a 90D do konkurencji możemy stwierdzić, że Nikon D7500 radzi sobie porównywalne do testowanego aparatu. Najlepszą kontrolę nad szumem zapewnia Fujifilm X-T3.

Warto też przełączyć wycinki na te pochodzące z 80D. Mimo wyraźnego wzrostu rozdzielczości sensora, przy ISO 6400 mamy w zasadzie identyczny "obrazek" pod względem zaszumienia. Za to należy Canona pochwalić.

Wyostrzanie

W Canonie 90D mamy do dyspozycji tradycyjną 8-stopniową skalę wyostrzania (od 0 do 7). Poniżej prezentujemy wycinki zdjęć naszej scenki zapisanych jako JPEG-i z najniższym stopniem wyostrzania oraz na poziomie 3 i 7. Zdjęcia wykonane zostały na czułości ISO 100.

Canon 90D, ISO 100
wyostrzenie 0
wyostrzenie 3
wyostrzenie 7

Trzeba przyznać, że przy najwyższym stopniu wyostrzania obraz wygląda nienaturalnie. Naszym zdaniem, całkiem dobry efekt otrzymujemy w okolicy 3 stopnia i właśnie ta nastawa wydaje się być optymalną.

Filtry

Canon EOS 90D oferuje możliwość wykorzystania różnych filtrów artystycznych, modyfikujących w charakterystyczny sposób wykonane zdjęcie. Funkcja ta dostępna jest na kole nastaw aparatu jako osobny tryb. Do wyboru mamy następujące filtry:

• Ziarnisty Cz/B,
• Miękka ostrość,
• Efekt rybiego oka,
• Efekt pogrubienia artystycznego,
• Efekt akwareli,
• Efekt aparatu zabawki,
• Efekt miniatury.

Poniżej prezentujemy efekty działania poszczególnych filtrów. Warto dodać, że w przypadku większości z nich mamy możliwość regulacji parametrów, takich jak np. siła filtra czy odcień koloru.

Ziarnisty Cz/B

Miękka ostrość

Efekt rybiego oka

Efekt pogrubienia artystycznego

Efekt akwareli

Efekt aparatu zabawki

Efekt miniatury

Tryb HDR

Tryb HDR w EOS-ie 90D oferuje sporo opcji umożliwiających całkiem rozsądną kontrolę nad efektem końcowym. Najważniejszym parametrem w przypadku HDR-ów jest różnica ekspozycji pomiędzy kolejnymi zdjęciami. Aparat w tym trybie wykonuje trzy zdjęcia, a różnica w naświetleniu pomiędzy nimi może być kontrolowana automatycznie lub ręcznie przez fotografa. W przypadku ręcznej kontroli użytkownik ma do wyboru trzy warianty: ±1 EV, ±2 EV, ±3 EV. Do dyspozycji mamy także opcję „Efekt”, która odpowiedzialna jest za modyfikację dodatkowych parametrów obrazu w celu uzyskania różnych efektów końcowych. Do wyboru mamy następujące możliwości:

• Naturalny,
• Art. standard,
• Art. żywy,
• Art. olejny,
• Art. uwypuklony.

Kolejna opcja pozwala nam wybrać, czy tryb HDR ma działać tylko jednorazowo (dla pojedynczego ujęcia) czy ma być aktywny przez cały czas (do momentu jego wyłączenia). Zdjęć w trybie HDR nie musimy wykonywać ze statywu. W ustawieniach bowiem mamy opcję automatycznego wyrównywania, która pozwoli skorygować ewentualne przesunięcia pomiędzy zdjęciami, jeśli będziemy fotografować z ręki. Trzeba jednak mieć świadomość, że przy aktywnej opcji wyrównywania zdjęć wynikowy obraz nie obejmuje całego oryginalnego kadru.

Bardzo użyteczną opcją w trybie HDR jest możliwość zapisywania również oryginalnych zdjęć (w formacie jaki został wcześniej ustawiony w aparacie). Dzięki temu, jeśli na przykład uznamy, że efekt obróbki HDR w aparacie jest nie do końca taki, jakiego byśmy oczekiwali, możemy wykorzystać zachowane oryginały i dokonać ponownej obróbki na komputerze, korzystając z ulubionego programu i dobierając parametry według własnego uznania.

W poniższej tabelce prezentujemy przykładowe zdjęcia wykonane w trybie HDR. Dla ustawienia "Naturalny" przedstawiamy Auto oraz ±1, ±2 i ±3 EV, natomiast dla pozostałych nastaw - tylko największą rozpiętość.

HDR off

HDR AUTO (Naturalny)

HDR ±1 EV (Naturalny)

HDR ±2 EV (Naturalny)

HDR ±3 EV (Naturalny)

HDR ±3 EV (Artystyczny standard)

HDR ±3 EV (Artystyczny żywy)

HDR ±3 EV (Artystyczny olejny)

HDR ±3 EV (Artystyczny uwypuklony)