Fujifilm X100V pozwala na zapis plików w następujących proporcjach i rozmiarach obrazu:

• 3:2
  • Duży (L) – 6240×4160 pikseli,
  • Średni (M) – 4416×2944 pikseli,
  • Mały (S) – 3120×2080 pikseli,
• 16:9
  • Duży (L) – 6240×3512 pikseli,
  • Średni (M) – 4416×2488 pikseli,
  • Mały (S) – 3120×1760 pikseli,
• 1:1
  • Duży (L) – 4160×4160 pikseli,
  • Średni (M) – 2944×2944 pikseli,
  • Mały (S) – 2080×2080 pikseli

• JPEG Fine,
• JPEG Normal,
• RAW,
• RAW+JPEG Fine,
• RAW+JPEG Normal,

Fujifilm X100V oferuje szereg symulacji negatywu, pełniących w tym przypadku funkcję podobną jak profile obrazu w aparatach innych producentów. Dostępne symulacje to: Provia (profil standardowy), Velvia, Astia, Classic Chrome, PRO Neg. Hi, PRO Neg. Std, Klasyczny negatyw, Eterna (profil zalecany do filmowania), Across (dostępna z symulacją filtra żółtego, czerwonego lub zielonego), Jednokolorowa (dostępna z symulacją filtra żółtego, czerwonego lub zielonego) oraz sepia. Oprócz tego do zdjęcia możemy dodać efekt ziarnistości, efekt koloru chromatycznego oraz efekt color chrome fx niebieski. Przykłady działania wszystkich tych symulacji i efektów zebraliśmy poniżej.

PROVIA	VELVIA
ASTIA	CLASSIC CHROME
PRO NEGATIVE HI	RPO NEGATIVE STD
KLASYCZNY NEGATYW	ETERNA
ACROSS	JEDNOKOLOROWE
SEPIA	EFEKT ZIARNISTOŚCI – SŁABY
EFEKT ZIARNISTOŚCI – SILNY	EFEKT KOLORU CHROMATYCZNEGO – SŁABY
EFEKT KOLORU CHROMATYCZNEGO – SILNY	COLOR CHROME FX NIEBIESKI – SŁABY
COLOR CHROME FX NIEBIESKI – SILNY

Poza symulacjami i efektami, użytkownik ma też wpływ na stopień wyostrzania i odszumiania zdjęć. Zaczniemy od prezentacji przykładów odszumiania. Aparat pozwala na wybór jednego z aż 9 stopni intensywności jego działania – od −4 do +4. W tabeli poniżej prezentujemy wycinki w skali 1:1 zdjęć scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości i zapisywanych przy zastosowaniu różnych wartości odszumiania dla czułości ISO 12800.

ISO 12800
Odszumianie: −4
Odszumianie: −2
Odszumianie: 0
Odszumianie: +2
Odszumianie: +4

Wartość odszumiania w okolicach −2 nie powoduje jeszcze znaczącej utraty szczegółów w obrazie. Wyższe wartości niestety coraz bardziej „wygładzają” nie tylko zakłócenia, ale także detale.

Wyostrzanie ma identyczną skalę, jak redukcja szumu – od −4 do +4. Podobnie jak powyżej, zamieszczamy do wglądu wycinki prezentujące efekty działania różnych wartości tego parametru.

Wyostrzanie: −4
Wyostrzanie: −2
Wyostrzanie: 0
Wyostrzanie: +2
Wyostrzanie: +4

W tym przypadku rozsądną wartością wydają się okolice nastawy „0”. Mocniejsze wyostrzanie powoduje, że obraz staje się nieprzyjemnie przeostrzony.

Balans bieli

Fujifilm X100V umożliwia ustawianie balansu bieli przy użyciu następujących trybów:

• Auto,
• Światło dzienne,
• Pochmurnie,
• Świetlówka (3 nastawy),
• Światło żarowe,
• Pod wodą,
• Niestandardowe (3 nastawy),
• Temperatura koloru (od 2500 K do 10000 K).

Pomiary skuteczności balansu bieli wykonujemy na 24-polowej tablicy kolorów X-Rite. Następnie wyliczamy parametry dC (średnie odchylenie od właściwej barwy w przestrzeni L*a*b*, czyli wartość błędu, z jakim aparat ocenił barwę) oraz S (nasycenie barwy wyrażone w procentach). Poniżej w tabeli przedstawiamy wyniki dla wszystkich przetestowanych ustawień balansu bieli.

Balans bieli wypada rozsądnie. Najniższe błędy obserwujemy dla światła słonecznego i błyskowego, największe gdy w świetle żarowym zdecydujemy się skorzystać z nastaw automatycznych. W pozostałych sytuacjach mamy do czynienia przesyceniem kolorów i błędami koloru dochodzącymi do okolic 10%. Średni błąd dla wszystkich wyników wynosi 8.31%. Jeśli pominąć wysoki wynik automatyki w świetle żarowym, wartość ta spada do 6.81%.

Szczegółowe wyniki naszych pomiarów prezentujemy poniżej.

Światło Balans bieli	Tablica kolorów	Przestrzeń kolorów Lab
Światło: słoneczny dzień Balans bieli: auto
Światło: słoneczny dzień Balans bieli: słoneczny dzień
Światło: pochmurny dzień Balans bieli: Auto
Światło: pochmurny dzień Balans bieli: chmury
Światło: żarówki (3000K) Balans bieli: Auto
Światło: żarówki (3000K) Balans bieli: żarówka
Światło: żarówki (3000K) Balans bieli: Temp. 3000K
Światło: 5500K Balans bieli: Auto
Światło: 5500K Balans bieli: Temp. 5500K
Światło: Lampa Balans bieli: Auto

Szum

Pomiar szumów wykonujemy na zdjęciach tablicy Kodak Q-14, korzystając z programu Imatest. Poniżej przedstawiamy wyniki dla plików JPEG:

Poziom szumów narasta w prawidłowy sposób i jeśli chodzi o same ich wartości, to nie widać załamań wykresu sugerujących obecność radykalnego odszumiania. Przy ustawieniu tego parametru na wartość minimalną jest to pożądane i prawidłowe zachowanie.

Jedyne zastrzeżenie, jakie można mieć, dotyczy faktu, że przy przejściu z ISO 800 do ISO 1600 zachodzi jakaś zmiana w przetwarzaniu obrazu, powodująca że wartości szumu poszczególnych składowych przestają się od siebie różnić tak bardzo, jak ma to miejsce dla czułości od ISO 100 do 800. Czyli z jakąś formą odszumiania pojawiającego się od ISO 1600 wzwyż jednak mamy do czynienia.

Jeśli chodzi o same wartości, to do ISO 6400 poziom szumu utrzymuje się poniżej progu 2%, co jest dobrym wynikiem. Podobnie (choć minimalnie gorzej) prezentował się w tej kwestii poprzednik testowanego aparatu.

Poniżej przedstawiamy wycinki sceny testowej zarejestrowanej w formacie JPEG na najmniejszym możliwym do ustawienia wyostrzaniu.

By porównać uzyskane próbki z innymi aparatami, należy wybrać z rozwijanych list odpowiednie modele oraz zaznaczyć czułość, dla której mają być podane wyniki. W efekcie poniższa tabelka zostanie zaktualizowana nowymi wycinkami scenki testowej.

Obraz z testowanego aparatu wydaje się nieco bardziej miękki niż z dwóch pozostałych użytych do porównania. Przyczyną tego stanu rzeczy może być silniejsze wyostrzanie plików JPEG w pozostałych dwóch urządzeniach przy ustawieniu wyostrzania w menu na wartość minimalną. W miarę jak czułości rosną, wyposażony w mniejszą matrycę Panasonic zostaje z tyłu za konstrukcjami Fujifilm i Ricoha.