Fujifilm X100V - test aparatu
5. Jakość obrazu JPEG
Fujifilm X100V pozwala na zapis plików w następujących proporcjach i rozmiarach obrazu:
- 3:2
- Duży (L) – 6240×4160 pikseli,
- Średni (M) – 4416×2944 pikseli,
- Mały (S) – 3120×2080 pikseli,
- 16:9
- Duży (L) – 6240×3512 pikseli,
- Średni (M) – 4416×2488 pikseli,
- Mały (S) – 3120×1760 pikseli,
- 1:1
- Duży (L) – 4160×4160 pikseli,
- Średni (M) – 2944×2944 pikseli,
- Mały (S) – 2080×2080 pikseli
- JPEG Fine,
- JPEG Normal,
- RAW,
- RAW+JPEG Fine,
- RAW+JPEG Normal,
Fujifilm X100V oferuje szereg symulacji negatywu, pełniących w tym przypadku funkcję podobną jak profile obrazu w aparatach innych producentów. Dostępne symulacje to: Provia (profil standardowy), Velvia, Astia, Classic Chrome, PRO Neg. Hi, PRO Neg. Std, Klasyczny negatyw, Eterna (profil zalecany do filmowania), Across (dostępna z symulacją filtra żółtego, czerwonego lub zielonego), Jednokolorowa (dostępna z symulacją filtra żółtego, czerwonego lub zielonego) oraz sepia. Oprócz tego do zdjęcia możemy dodać efekt ziarnistości, efekt koloru chromatycznego oraz efekt color chrome fx niebieski. Przykłady działania wszystkich tych symulacji i efektów zebraliśmy poniżej.
Poza symulacjami i efektami, użytkownik ma też wpływ na stopień wyostrzania i odszumiania zdjęć. Zaczniemy od prezentacji przykładów odszumiania. Aparat pozwala na wybór jednego z aż 9 stopni intensywności jego działania – od −4 do +4. W tabeli poniżej prezentujemy wycinki w skali 1:1 zdjęć scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości i zapisywanych przy zastosowaniu różnych wartości odszumiania dla czułości ISO 12800.
ISO 12800 | |||
|
|||
|
|||
|
|||
|
|||
|
Wartość odszumiania w okolicach −2 nie powoduje jeszcze znaczącej utraty szczegółów w obrazie. Wyższe wartości niestety coraz bardziej „wygładzają” nie tylko zakłócenia, ale także detale.
Wyostrzanie ma identyczną skalę, jak redukcja szumu – od −4 do +4. Podobnie jak powyżej, zamieszczamy do wglądu wycinki prezentujące efekty działania różnych wartości tego parametru.
|
||
|
||
|
||
|
||
|
W tym przypadku rozsądną wartością wydają się okolice nastawy „0”. Mocniejsze wyostrzanie powoduje, że obraz staje się nieprzyjemnie przeostrzony.
Balans bieli
Fujifilm X100V umożliwia ustawianie balansu bieli przy użyciu następujących trybów:
- Auto,
- Światło dzienne,
- Pochmurnie,
- Świetlówka (3 nastawy),
- Światło żarowe,
- Pod wodą,
- Niestandardowe (3 nastawy),
- Temperatura koloru (od 2500 K do 10000 K).
Pomiary skuteczności balansu bieli wykonujemy na 24-polowej tablicy kolorów X-Rite. Następnie wyliczamy parametry dC (średnie odchylenie od właściwej barwy w przestrzeni L*a*b*, czyli wartość błędu, z jakim aparat ocenił barwę) oraz S (nasycenie barwy wyrażone w procentach). Poniżej w tabeli przedstawiamy wyniki dla wszystkich przetestowanych ustawień balansu bieli.
Światło | Balans bieli | dC | S [%] |
Słoneczny dzień | Auto | 3.74 | 105.6 |
Słoneczny dzień | Słoneczny dzień | 4.07 | 103.7 |
Zachmurzenie | Auto | 8.79 | 117.8 |
Zachmurzenie | Zachmurzenie | 5.64 | 113.8 |
Żarówki | 3000K | 8.58 | 108.7 |
Żarówki | Auto | 21.8 | 133.6 |
Żarówki | Żarówki | 9.16 | 108.1 |
5500K | 5500K | 10.2 | 126.4 |
5500K | Auto | 7.45 | 124.9 |
Błysk | Auto | 3.67 | 109.4 |
Balans bieli wypada rozsądnie. Najniższe błędy obserwujemy dla światła słonecznego i błyskowego, największe gdy w świetle żarowym zdecydujemy się skorzystać z nastaw automatycznych. W pozostałych sytuacjach mamy do czynienia przesyceniem kolorów i błędami koloru dochodzącymi do okolic 10%. Średni błąd dla wszystkich wyników wynosi 8.31%. Jeśli pominąć wysoki wynik automatyki w świetle żarowym, wartość ta spada do 6.81%.
Szczegółowe wyniki naszych pomiarów prezentujemy poniżej.
Szum
Pomiar szumów wykonujemy na zdjęciach tablicy Kodak Q-14, korzystając z programu Imatest. Poniżej przedstawiamy wyniki dla plików JPEG:
Poziom szumów narasta w prawidłowy sposób i jeśli chodzi o same ich wartości, to nie widać załamań wykresu sugerujących obecność radykalnego odszumiania. Przy ustawieniu tego parametru na wartość minimalną jest to pożądane i prawidłowe zachowanie.
Jedyne zastrzeżenie, jakie można mieć, dotyczy faktu, że przy przejściu z ISO 800 do ISO 1600 zachodzi jakaś zmiana w przetwarzaniu obrazu, powodująca że wartości szumu poszczególnych składowych przestają się od siebie różnić tak bardzo, jak ma to miejsce dla czułości od ISO 100 do 800. Czyli z jakąś formą odszumiania pojawiającego się od ISO 1600 wzwyż jednak mamy do czynienia.
Jeśli chodzi o same wartości, to do ISO 6400 poziom szumu utrzymuje się poniżej progu 2%, co jest dobrym wynikiem. Podobnie (choć minimalnie gorzej) prezentował się w tej kwestii poprzednik testowanego aparatu.
Poniżej przedstawiamy wycinki sceny testowej zarejestrowanej w formacie JPEG na najmniejszym możliwym do ustawienia wyostrzaniu.
By porównać uzyskane próbki z innymi aparatami, należy wybrać z rozwijanych list odpowiednie modele oraz zaznaczyć czułość, dla której mają być podane wyniki. W efekcie poniższa tabelka zostanie zaktualizowana nowymi wycinkami scenki testowej.
Obraz z testowanego aparatu wydaje się nieco bardziej miękki niż z dwóch pozostałych użytych do porównania. Przyczyną tego stanu rzeczy może być silniejsze wyostrzanie plików JPEG w pozostałych dwóch urządzeniach przy ustawieniu wyostrzania w menu na wartość minimalną. W miarę jak czułości rosną, wyposażony w mniejszą matrycę Panasonic zostaje z tyłu za konstrukcjami Fujifilm i Ricoha.