Standardowe parametry modyfikujące wygląd zdjęć JPEG znajdziemy pod opcją „Styl obrazów” (trzecia zakładka menu fotografowania), czyli tak jak w innych lustrzankach systemu EOS. Do wyboru mamy następujące style: Auto, Standard, Portret, Krajobraz, Szczegóły, Neutralny, Dokładny, Monochromatyczny i Użytkownika 1, 2, 3. Każdy z nich (poza monochromatycznym) może być regulowany w pod względem ostrości (8-stopniowa skala siły wyostrzania oraz dwa dodatkowe parametry: precyzja i próg, regulowane w 5-stopniowej skali; oraz kontrastu, nasycenia i tonacji (9-stopniowe skale). W przypadku stylu monochromatycznego mamy następujące parametry: ostrość, kontrast, efekt filtru (brak, żółty, pomarańczowy, czerwony, zielony) oraz efekt tonalny (brak, sepia, niebieski, purpurowy, zielony).

W Canonie EOS R5 mamy natywny zakres czułości od ISO 100 do 51200 z krokiem 1 lub 1/3 EV. Istnieje również możliwość rozszerzenia zakresu o czułości programowe L (ISO 50) oraz H (ISO 102400). Poniżej przedstawiamy fragmenty zdjęć scenki w formacie JPEG przy ustawieniach neutralnych i minimalnym wyostrzeniu. Dla porównania prezentujemy zdjęcia wykonane za pomocą Nikona Z7 i Sony A7R IV.

Na niskich czułościach JPEG-i z R5 prezentują się bardzo dobrze – wraz z wysoką rozdzielczością idzie w parze świetne odwzorowanie detali. Warto zaznaczyć, że w żadnym z zestawionych wyżej aparatów nie jest stosowane wyostrzanie. Łatwo dostrzec, że największą rozdzielczością cechuje się A7R IV, natomiast dwa pozostałe modele (R5 i Z7) mają praktycznie taką samą liczbę megapikseli.

Szum na zdjęciach JPEG z EOS-a R5 jest bardzo dobrze kontrolowany. Obraz wygląda korzystnie przy nastawie ISO 6400, a nawet dla ISO 12800 zakłócenia nie psują mocno jakości obrazu i widoczności detali. Tym samym, bezlusterkowiec Canona wypada naszym zdaniem nieco lepiej od konkurentów.

Wyostrzanie

W testowanym EOS-e mamy do dyspozycji 8-stopniową skalę siły wyostrzania (od 0 do 7) oraz dwa dodatkowe parametry: precyzja i próg regulowane w 5-stopniowej skali. Poniżej prezentujemy wycinki zdjęć naszej scenki zapisanych jako JPEG-i z najniższą siłą wyostrzania oraz na poziomie 3 i 7. Parametry precyzja i próg ustawione były na wartość 2 (domyślną dla Neutralnego stylu obrazu). Zdjęcia wykonane zostały na czułości ISO 100.

Canon EOS R5, ISO 100
wyostrzenie 0
wyostrzenie 3
wyostrzenie 7

Podobnie jak w innych aparatach systemowych Canona, przy najwyższym stopniu wyostrzania obraz wygląda na wyraźnie przeostrzony. Środkowy stopień także dość mocno uwydatnia detale, dlatego odradzamy stosowanie ustawienia tego parametru wyżej od 3.

Tryb HDR

Tak samo jak np. w modelu RP, tryb HDR w EOS-ie R5 oferuje sporo opcji umożliwiających całkiem rozsądną kontrolę nad efektem końcowym. Najważniejszym parametrem w przypadku HDR-ów jest różnica ekspozycji pomiędzy kolejnymi zdjęciami. Aparat w tym trybie wykonuje trzy zdjęcia, a różnica w naświetleniu pomiędzy nimi może być kontrolowana automatycznie lub ręcznie przez fotografa. W przypadku ręcznej kontroli użytkownik ma do wyboru trzy warianty: ±1 EV, ±2 EV, ±3 EV. Do dyspozycji mamy także opcję „Efekt”, która odpowiedzialna jest za modyfikację dodatkowych parametrów obrazu w celu uzyskania różnych efektów końcowych. Do wyboru mamy następujące możliwości:

• Naturalny,
• Art. standard,
• Art. żywy,
• Art. olejny,
• Art. uwypuklony.

Przykładowe zdjęcia z użyciem ww. funkcji można zobaczyć np. w teście 6D Mark II.

Format HEIF

Format HEIF nie jest wprawdzie dziś szczególnie popularny, ale zysk jakości wynikający z lepszych parametrów technicznych jest nie do przecenienia. Pliki są kompatybilne zarówno z oprogramowaniem producenta (Digital Photo Professional), produktami Adobe jak i niektórymi innymi programami.

Niestety, ekran LCD R5-tki nie jest wyświetlaczem typu HDR. Pozostają nam jedynie dwie opcje symulacji (priorytet tonów średnich lub jasnych), które oczywiście nie zapewnią pełnego efektu. W menu aparatu znajdziemy opcję konwersji plików HEIF do JPEG-ów.