Canon EOS M50 Mark II został wyposażony w matrycę Dual Pixel CMOS o wymiarach 22.3×14.9 mm (APS-C). Całkowita liczba pikseli wynosi 25.8 milionów, z czego efektywnych jest 24.2 miliony.

Zdjęcia zapisywane jako RAW (rozszerzenie CR3) mają rozdzielczość 6000×4000 pikseli. Do dyspozycji mamy także format CRAW (compact RAW), którego pliki charakteryzują się tę samą rozdzielczością, przy zredukowanym rozmiarze. Podobnie jak w lustrzankach tego producenta, mamy do czynienia z 14-bitowym zapisem surowych plików.

Rozdzielczość układu jako całości

Pomiary wykonaliśmy za pomocą programu Imatest na zdjęciach tablicy testowej, zapisanych w formacie JPEG, z minimalną nastawą wyostrzania. Wyniki prezentujemy na poniższym wykresie, a wartości wyrażone są w liniach na wysokość obrazu.

Korzystając z obiektywu Canon EF-M 22mm f/2 STM wyznaczyliśmy rozdzielczość układu aparat+obiektyw (w rozumieniu wartości funkcji MTF50). Najwyższe uzyskane przez nas wyniki prezentujemy na poniższym wykresie.

Z wykresu możemy odczytać, że dla przysłony 5.6 uzyskana rozdzielczość to 2150 linii. Taki wynik klasyfikuje aparat w kategorii dobrej. Pliki JPG tworzone przez ten aparat nie wyglądają na wyostrzone.

Rozdzielczość matrycy

Rozdzielczość matrycy wyznaczamy w oparciu o funkcję MTF50, a pomiarów dokonujemy standardowo na niewyostrzonych plikach RAW, które uprzednio konwertujemy do formatu TIFF przy pomocy programu dcraw. Aby uciec od aberracji optycznych, mierzymy wartości MTF50 tylko dla zakresu przysłon f/4.0–f/16, w którym głównym czynnikiem ograniczającym osiągi obiektywu jest dyfrakcja. Warto również przypomnieć, że na każdej przysłonie wykonujemy od kilkunastu do kilkudziesięciu zdjęć (zarówno z autofokusem, jak i z ręcznym ustawianiem ostrości), po czym wybieramy najlepsze.

Test zdolności rozdzielczej matrycy Canona M50 Mark II przeprowadziliśmy z wykorzystaniem obiektywu Canon EF-M 22mm f/2 STM.

Mimo 24-megapikselowej matrycy, dla przysłony f/4, testowany Canon osiąga najsłabszy rezultat. Panasonic DMC-GX9 uzyskuje dla tych samych warunków wynik prawie 1.5x lepszy, choć w wypadku tego aparatu należy pamiętać o większej gęstości matrycy. Pamiętajmy, że GX9 i A6600 to aparaty pozbawione filtru antyalisingowego.

Poniżej przedstawiamy przebiegi profilu na granicy czerni i bieli (górne) oraz przebieg funkcji MTF (dolne) dla obu składowych, jakie otrzymaliśmy dla jednego z pomiarów wykonanych na JPEG-ach. Wykres MTF50 (czerwony) przedstawia wartości zmierzone, podczas gdy MTF50C (niebieski) reprezentuje wartości po dodatkowym wyostrzaniu aplikowanym przez program Imatest.

Różnica w wartości MTF50 dla poszczególnych składowych jest bardzo wyraźna, zatem w testowanym modelu zastosowano niesymetryczny filtr AA. Takie działanie może prowadzić do pojawienia się efektu mory.

Odpowiedni przykład z wycinkiem tablicy testowej prezentujemy poniżej.