Samyang AF 45 mm f/1.8 FE - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
Jedna soczewka ze szkła niskodysoersyjnego, która została użyta w konstrukcji optycznej testowanego Samyanga, to chyba jednak zbyt mało. Podłużna aberracja daje się bowiem we znaki i daje się ją zauważyć nie tylko na maksymalnym otworze względnym, ale także po przymknięciu przysłony o 1 EV.
Przebiegi są dość płaskie i lokują się na granicy wartości bardzo małych i małych. Tutaj problemów nie ma więc prawie żadnych.
A7R II, RAW, f/1.8 | A7R II, RAW, f/5.6 |
Aberracja sferyczna
Na pierwszych zdjęciach z niniejszego rozdziału można dojrzeć minimalny ślad efektu „pływania” ogniska – głębia ostrości przy przejściu od f/1.8 do f/2.5 wydaje się przesuwać nieznacznie w kierunku większych odległości, choć efekt jest naprawdę subtelny.
Gdy spojrzymy na rozogniskowane krążki światła, zobaczymy, że tutaj aberracja sferyczna także odcisnęła swój ślad. Krążek za ogniskiem pokazuje dość równy rozkład światła, natomiast ten uzyskany przed ogniskiem charakteryzuje się jaśniejszą obwódką.
Oba opisane efekty wskazują, że aberracja sferyczna Samyanga 1.8/45 nie została skorygowana do końca prawidłowo.
A7R II, f/1.8, przed | A7R II, f/1.8, za |