Samyang AF 35 mm f/1.8 FE - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
Producent nie zdecydował się na zastosowanie elementów optycznych ze szkła niskodyspersyjnego i to troszkę zemściło się w kategorii podłużnej aberracji chromatycznej. Wada ta daje się trochę we znaki na maksymalnym otworze względnym. Zmniejsza się znacząco po przymknięciu przysłony o 1 EV, ale nawet wtedy jej ślady wciąż są widoczne. Nie jest to zachowanie złe, ale do idealnych też nie możemy go zaliczyć.
![]() |

Widać wyraźnie, że wada ta słabo zależy od wartości przysłony oraz typu zastosowanego detektora. Notujemy tutaj bowiem wyniki na dość stałym poziomie z przedziału 0.06–0.08%, co oznacza, że aberracja nie będzie przeszkadzać nam na zdjęciach z życia wziętych.
A7R III, RAW, f/1.8 | A7R III, RAW, f/11.0 |
![]() |
![]() |
Aberracja sferyczna
Na pierwszych zdjęciach z niniejszego rozdziału widać bardzo nieznaczne przesunięcie głębi ostrości przy przejściu od przysłony f/1.8 do f/2.5. Oznacza to, że aberracja sferyczna nie została skorygowana idealnie. Ten wniosek potwierdza wygląd rozogniskowanych krążków światła – jeden z nich ma miękkie brzegi, a drugi pokazuje wyraźną, jaśniejszą obwódkę. To klasyczny objaw aberracji sferycznej. Wadę tę trudno nazwać dużą, ale producent nie zdecydował się na jej wzorowe skorygowanie.
A7R III, f/1.8, przed | A7R III, f/1.8, za |
![]() |
![]() |