Oryginalnie wyglądający korpus A700 okazuje się posiadać bardzo wygodny uchwyt. Nawet biorąc do ręki Nikona D300 można odczuć mniejszy komfort trzymania. Niestety trzymanie aparatu i ewentualna obsługa tą samą ręką, jest awykonalna. Wina leży po stronie przycisków, za których rozmieszczenie, projektant powinien zostać zwolniony z pracy. Głównie chodzi tutaj o przyciski na górnej ściance korpusu. Trudno odgadnąć, czy lepiej jest używać w ich za pomocą kciuka, czy palca wskazującego. Do obsługi A700 na prawdę trzeba się przyzwyczaić.

----- R E K L A M A -----

Obiektywy

Na system Alpha składają się obiektywy firmowane przez Sony, a także przez Carla Zeissa. Wzmacniająca się pozycja tego systemu na rynku sprawiła, że cały czas rośnie liczba dostępnych dla niego obiektywów producentów niezależnych.

Szybkość

Pomimo matrycy o rozdzielczości 12 milionów pikseli, w trakcie obsługi A700 nie odczuwamy irytujących opóźnień. Za taki stan rzeczy odpowiedzialny jest szybki procesor BIONZ. Poruszanie się po menu odbywa się błyskawicznie. Przesuwanie powiększonego kadru zdjęcia również nie nastręcza problemów, choć jest to już odrobinę wolniejsze niż w D300. Formatowanie karty, czy usuwanie z niej zdjęć, to czas rzędu odpowiednio 1-2 sekund.

Zdjęcia seryjne

Procesor BIONZ odpowiedzialny jest także za szybkość zdjęć seryjnych. Producent zapewnia maksymalną prędkość 5 klatek na sekundę przy każdym możliwym zapisie zdjęć: RAW, JPEG i RAW+JPEG. Jak wygląda to w rzeczywistości? Test szybkości wykonaliśmy z kartą CF Extreme IV przy ustawionej czułości 1600 ISO i migawce 1/1000 sekundy. Zdjęcia w RAW zajmowały 18.0 MB, a pliki JPEG LARGE FINE o rozdzielczości 4288 x 2856 6.3 MB. Otrzymaliśmy następujące rezultaty dla trwającej 30 sekund serii:

• 91 zdjęć JPEG LARGE FINE (3.03 kl./s),
• 70 zdjęć RAW (2.33 kl./s),
• 52 zdjęć JPEG + RAW (1.73 kl./s).

Zarówno dla plików JPEG jak i RAW do bufora zapisywanych jest pierwsze 18 zdjęć z szybkością 5 kl/s. Obietnica producenta co do ilości zdjęć w serii jest więc jak najbardziej spełniona. Po około 4 sekundach aparat jednak zwalnia do 3 kl/s i 2 kl/s odpowiednio dla serii w JPEG i RAW. Przy równoczesnym zapisie RAW i JPEG aparat pracuje wolniej. Zapis z prędkością 5 kl/s odbywa się tylko dla pierwszych 12 zdjęć. Potem bufor zapełnia się i efektywność spada do około 1.5 kl/s. W tej klasie sprzętu 5 kl/s jest wynikiem dobrym. Canon 40D i Nikon D300 osiągają większą szybkość, bo powyżej 6 kl/s, ale biorąc pod uwagę 30-sekundową serię, to A700 znacznie im nie ustępuje.

Stabilizacja obrazu

Sony A700 posiada wbudowaną stabilizację obrazu. Z angielskiego nazywana jest przez producenta Super SteadyShot. Działa ona na zasadzie ruchomej matrycy, która może przesuwać się, kompensując małe drgania aparatu przy fotografowaniu ''z ręki''. Na rynku lustrzanek ukształtowały się dwa obozy producentów, którzy rozwijają funkcję stabilizacji obrazu: albo w obiektywach (Canon, Leica, Nikon), gdzie elementem ruchomym jest układ soczewek, albo w korpusach (Olympus, Pentax, Sony), gdzie - tak jak w A700 - ruchoma jest matryca. Jeśli korpus posiada stabilizator, to uniezależniamy się tym sposobem od stabilizowanych obiektywów. Jakikolwiek obiektyw podepniemy do korpusu, będziemy dysponować stabilizacją. Minus takiego rozwiązania jest jeden, a mianowicie mniejsza skuteczność stabilizacji o około 1 EV, od tej jaka znajduje się w obiektywie. Podejrzenia o rewelacyjnej mechanicznej stabilizacji tyczą się Olympusa E-3, ale zanim tego dokładnie nie sprawdzimy, zostańmy przy tym, co już przetestowaliśmy. Wróćmy zatem do testu.

Spójrzmy poniżej na skuteczność stabilizacji w A700. Przy fotografowaniu użyliśmy obiektywu Sony 1.4/50 mm i dla danego czasu otwarcia migawki wykonane zostało kilka zdjęć. W tabeli został pokazany wycinek zdjęcia najczęściej się powtarzającego. Możemy to finezyjnie nazwać zdjęciem ''najczęściej rozmazanym''. Efektywność stabilizacji określamy jako różnicę czasów wyrażoną w EV między takim samym rozmazaniem zdjęcia przy wyłączonej i włączonej stabilizacji obrazu. Kiedy spojrzymy na tabelę, to taką sytuację mamy na zdjęciach NR OFF przy czasie 1/40 s i NR ON dla 1/5 s. A wiec efektywność stabilizacji obrazu w A700 jest na poziomie około 2.7-3.0 EV, a wiec tyle ile należało się spodziewać po takim mechanizmie. Cieszymy sie zatem z tego, że w A700 mamy do dyspozycji bardzo dobry system redukcji drgań, który będzie współdziałał z dowolnym obiektywem jaki uda nam się podpiąć do naszego korpusu.

Ekspozycja [s]	OFF	ON
1/100
1/80
1/60
1/40
1/30
1/25
1/20
1/15
1/13
1/8
1/5

Czyszczenie matrycy

Sony A700 ma wbudowany system automatycznego czyszczenia matrycy. Zamontowany przed matrycą filtr pokryty jest antystatyczną warstwą zapobiegającą przyklejaniu się drobinek kurzu. A przy każdym wyłączeniu aparatu, filtr wibruje, strzepując ewentualne zabrudzenia. System ten sprawuje się dobrze, choć z dużymi zabrudzeniami już sobie nie radzi. W trakcie testów dość szybko przykleiła się do matrycy sporych rozmiarów drobina. Automatyczne strzepywanie nie pomogło, ale wystarczyło przedmuchać gruszką, aby pozbyć się intruza.

Lampa błyskowa

Wbudowana lampa błyskowa jest podnoszona ręcznie. Charakteryzuje się liczbą przewodnią 12 przy czułości 100 ISO. Siła błysku może być regulowana w zakresie +/-3 EV i minimalnym skokiem 0.3 EV. Dostępny jest także tryb bracketingu błysku: po 3 lub 5 zdjęć w serii ze skokiem 0.3, 0.5 lub 0.7 EV.

Tryby pracy lampy błyskowej:

• błysk automatyczny,
• błysk wypełniający,
• synchronizacja z tylną kurtyną,
• synchronizacja z długim czasem ekspozycji,
• tryb manualny,
• redukcja efektu czerwonych oczu.

W menu można wybrać sposób regulacji błysku:

• błysk ADI (Advanced Distance Integration) - przedbłysk następuje tuż przed zrobieniem zdjęcia, a aparat ustawia moc błysku, mierząc ilość odbitego światła przedbłysku, oraz wykorzystując informacje o odległości do obiektu,
• przedbłysk TTL - przedbłysk następuje tuż przed zrobieniem zdjęcia i aparat ustawia moc błysku, mierząc tylko ilość odbitego światła przedbłysku, natomiast informacja o odległości nie jest używana,
• błysk ręczny, to ręczne ustawienie siły od 1/1 do 1/16 (od liczby przewodniej 12 do 3) błysku bez względu na fotografowany przedmiot.

Siłę błysku porównujemy zawsze wykonując zdjęcie przy czułości 100 ISO, migawce 1/100 sekundy i przysłonie f/8.0. Wszystkie pozostałe ustawienia, jak na przykład kompensacja błysku, są w pozycji neutralnej. Poniżej zestawiamy zdjęcie A700 z analogicznie wykonaną ekspozycją Canonem 40D. Zauważalnych różnic między ilością światła na tych zdjęciach raczej nie widać. Oba aparaty wypadają przy tym gorzej od Nikona D300. Używanie lampy w trybie automatycznym również nie nastręcza problemów.

A700

40D

Autofokus

W A700 11-punktowy autofokus działa w systemie TTL z detekcją fazy. Zakres działania dla 100 ISO zawiera się pomiędzy 0 a 18 EV. Pokrętło przy mocowaniu obiektywu pozwala na przełączanie pomiędzy trybem pracy AF pojedynczym (AF-S), automatycznym (AF-A), ciągłym (AF-C), lub ręcznym (MF). Bardzo przyjemny w użyciu jest przycisk AF/MF, który na zasadzie wciśniętego sprzęgła, pozwala na szybkie przejście z AF do MF. Można też ustawić opcję DMF, która w trybie AF-A umożliwia ręczną regulację ostrości. Inną ciekawą opcją jest automatyczne ustawienie ostrości po przyłożeniu oka do wizjera, co umożliwiają czujniki umieszczone tuż pod wizjerem. Funkcja ta działa bez zastrzeżeń i może zastępować ustawienie AF po wciśnięciu spustu migawki do połowy.

Obszar AF może być ustawiany na trzy sposoby:

• szeroki - w tym przypadku aparat sam wybiera, które z jedenastu punktów zostaną użyte do pomiaru AF,
• punktowy - użycie tylko jednego punktu AF,
• lokalny - wybierany za pomocą przycisku wielofunkcyjnego.

Wspomaganie autofokusu w warunkach słabego oświetlenia umożliwia wbudowana dioda oświetlająca fotografowany obiekt, działająca do około 7 m. Warto też wspomnieć o możliwości zmniejszenia prędkości ustawiania ostrości, dzięki czemu zyskujemy na precyzji. Na pewno taka funkcja przyda się w fotografii makro, gdzie zależy nam bardziej na dokładności, a nie czasie po jakim aparat ustawi ostrość.

Szybkość autofokusu w A700 jest bezapelacyjnie większa od A100. Różnic tych nie sposób nie zauważyć w pracy z dowolnym obiektywem. Pod tym względem aparat prezentuje się bardzo dobrze. Trudno dostrzec ewentualne różnice w szybkości AF w porównaniu do takich modeli jak Canon 40D, czy Nikon D300. Sprawdziliśmy także celność autofokusu. Używając obiektywu Sony 1.4/50 mm wykonaliśmy 40 zdjęć tablicy testowej, przed każdą ekspozycją przeogniskowując obiektyw. Wynik, w postaci histogramu pokazującego procentowe odchyłki rozdzielczości od najlepszego zdjęcia z całej serii, widoczny jest na poniższym rysunku. Zestawiliśmy na nim analogicznie wykonane pomiary dla Sony A100, Canona 40D i Nikona D200. Widać wyraźną przewagę nad A100 i podobny poziom do 40D, co niezwykle cieszy! Mieliśmy ogromną ochotę sprawdzić jak A700 współpracowałby z obiektywem 70-200 f/2.8 SSM, który posiada ultradźwiękowy system ustawiania ostrości. Kierowaliśmy prośby o wypożyczenie tego obiektywu do Sony Poland, ale niestety nie udało się. A szkoda, bo jest duża szansa, że autofokus w A700 dużo dokładniej i szybciej współpracuje z obiektywem SSM.

Pomiar światła

Pomiar światła w Sony A700 oparty jest na 40-segmentowej fotodiodzie krzemowej, której elementy ułożone są w kształt plastra miodu. Zakres działania wyznacza przedział 0-20 EV. Wygodne pokrętło umożliwia szybkie przejście między trzema trybami pomiaru światła:

• wielosegmentowy - ekspozycja jest automatycznie dobierana na podstawie pomiarów z 40 stref rozmieszczonych w kadrze,
• punktowy - pomiar jest wykonywany wokół punktu AF,
• centralnie ważony - pomiar dokonywany jest w całym kadrze ale uśredniany z większą wagą dla obszaru centralnego.

Żadnych problemów z pomiarem światła nie dostrzegliśmy. Drobne poprawki w specyficznych warunkach można dokonywać korygując ekspozycję o 1/3 EV. Sam zakres kompensacji ekspozycji wynosi +/-3 EV z regulowanym skokiem 0.5 lub 0.3 EV. Tutaj też producentowi należą się więc pochwały.