Pod względem ergonomii i estetyki wykonania Olympusowi należą się pozytywne oceny. Do kwestii funkcjonalności użytkowania powrócimy w szczegółach w następnym rozdziale, a teraz skupmy się na jego estetyce.

Praktycznie cała obudowa aparatu jest wykonana z czarnego matowego plastiku, z wyjątkiem rękojeści, która pokryta jest chropowatą gumą zapewniając lepsze przyleganie do dłoni. Również na tylnej ściance, w miejscu gdzie przypada kciuk, znajdziemy gumową łatkę, estetycznie wtopioną w plastikową obudowę. Wizualnie aparat robi dobre wrażenie, prosta budowa, bez zbędnych upiększeń i zgrabny kształt liczą się zdecydowanie na plus.

Niestety tak samo jak w modelu SP-550, tak i tym razem nie znajdziemy uchylnego wyświetlacza. Jest to niewątpliwie element, nad którym producent powinien był pomyśleć, zwłaszcza w aparacie takiej klasy. Warto zaznaczyć, że konkurencja (np. Canon, Panasonic) w tej kwestii stosuje z powodzeniem takie właśnie rozwiązania.

Zasilanie i złącza

W kwestii zasilania, Olympus realizuje te same rozwiązania co w poprzednich modelach tej serii. W zestawie dostajemy cztery alkaliczne baterie Panasonic LR6. Podczas testów aparat pracował na akumulatorkach o pojemności 2100mAh i był w stanie zrobić na nich ponad 700 zdjęć.

Po lewej stronie aparatu znajdziemy ukryte pod klapką dwa gniazda. Jedno służy do podłączenia opcjonalnego zasilacza sieciowego C-8AC. Kolejna to złącze wielofunkcyjne na kabel USB lub kabel Audio/Video.

Po prawej stronie aparatu znajdziemy wejście na kartę. SP-570 pracuje na kartach xD lub microSD poprzez specjalny adapter.

Przyciski

W odróżnieniu od modelu SP-550 część przycisków znajdujących się na tylnej ściance aparatu przewędrowało z prawej na lewą stronę ekranu LCD. Rozwiązanie takie ma te zaletę, że pozwala zaangażować palce lewej dłoni do obsługi przycisków, a tym samym odciążyć prawą i przyspieszyć obsługę aparatu.

Na tylnej ściance, zaraz po lewej stronie od elektronicznego wizjera, znajdziemy pokrętło regulacji dioptrii. Po prawej stronie wizjera znajdziemy dwa przyciski:

• przycisk służący do przełączania trybu wyświetlania pomiędzy ekranem a wizjerem,
• AEL/AFL – przycisk do blokowania ekspozycji albo ostrości ale również obu naraz. W trybie przeglądania zdjęć przycisk ten służy do wyświetlania zdjęć sekwencyjnych (normalnie wyświetlane jest tylko pierwsze zdjęcie z serii).

• tryb podglądu zdjęć/drukowanie zdjęć,
• funkcja korygowania cieni/usuwanie zdjęć,
• uruchomienie głównego menu,
• przycisk do zmiany informacji wyświetlanych na ekranie/wyświetlanie dodatkowej informacji o poszczególnych opcjach w menu aparatu.

• programowalny przycisk do ustawień własnych,
• tryb makro,
• OK/func - wyświetlanie panelu sterowania albo menu funkcji/zatwierdzanie wykonanych operacji w menu,
• wybór trybu lampy błyskowej,
• samowyzwalacz (2 lub 12 sek.).

Na górnej ściance aparatu, zaczynając od góry mamy następujące elementy:

• przycisk spustu migawki,
• przycisk kompensacji ekspozycji,
• pokrętło nastaw:
  • Auto,
  • P - automatyka czasu i przysłony,
  • A - preselekcja przysłony,
  • S - preselekcja czasu,
  • M - tryb manualny,
  • My - zdefiniowane przez użytkownika tryby własne,
  • Guide - foto przewodnik, tryb pozwalający na ustawienie parametrów fotografowania przy użyciu asystenta wyświetlonego na ekranie,
  • SCN - wybór spośród 23 zdefiniowanych trybów ( Portret, Krajobraz, Portret na tle krajobrazu, Zdjęcia sportowe, Sceny nocne, Portret na tle sceny nocnej, W pomieszczeniach, Przy świecach, Autoportret, Portret w zastanym oświetleniu, Zachód słońca, Sztuczne ognie, Serie sztucznych ogni, Potrawy, Przez szybę, Dokumenty, Aukcja, Zdjęcie i wybór 1, Zdjęcie i wybór 2, Funkcja "Zdjęcie w uśmiechu", Plaża, Śnieg, Szybkie zdjęcie),
• Power – wł./wył. aparatu (bezpośrednio pod pokrętłem nastaw),
• Pokrętło sterujące – powiększanie i wyświetlanie indeksu w trybie przeglądania zdjęć, sterowanie wyborem wartości parametrów ekspozycji dla manualnych trybów fotografowania.

Ostatnie z przycisków jakie zostały nam do opisania znajdują się z lewej strony aparatu:

• przycisk podniesienia lampy błyskowej,
• przycisk trybów wyzwalania migawki (zdjęcia seryjne),
• przełącznik pomiędzy manualnym a automatycznym nastawianiem ostrości.

Wyświetlacz

Olympus SP-570 został wyposażony w duży wyświetlacz typu HyperCrystal LCD o przekątnej 2.7 cala i rozdzielczości 230 000 punktów. Aparat posiada możliwość regulacji jasności wyświetlacza w 5-stopniowej skali, aczkolwiek jasność i wyrazistość obrazu dla ustawień standardowych jest wystarczająca. Nawet w ostrym świetle słonecznym ekran nie sprawia szczególnych kłopotów, a obraz pozostaje wystarczająco czytelny. Jedynie przy fotografowaniu pod słońce możemy mieć problemy, ponieważ wyraźnie widać odbicie własnej twarzy w ekranie. Obraz jednak jest na tyle jasny, że nadal możemy widzieć to co fotografujemy. Niewątpliwą wadą opisywanego wyświetlacza (co już zostało wspomniane) jest brak możliwości jego wychylenia. Rozwiązanie takie w aparatach tej klasy powinno być standardem zwłaszcza, że jego brak ogranicza użyteczność aparatu w pewnych sytuacjach.

Wizjer w SP-570 jest elektroniczny. Korzystanie z niego nie jest ani szczególnie wygodne, ani szczególnie potrzebne. Wyświetlacz spisuje się dobrze i podczas naszych testów nie mieliśmy nawet potrzeby korzystania z wizjera. Wizjer może być pomocny przy robieniu zdjęć pod ostre światło, kiedy, odbicie twarzy fotografa w wyświetlaczu może jednak irytować, a samo światło razi w oczy.