Olympus SP-570 UZ - test aparatu
2. Wygląd i jakość wykonania
Pod względem ergonomii i estetyki wykonania Olympusowi należą się pozytywne oceny. Do kwestii funkcjonalności użytkowania powrócimy w szczegółach w następnym rozdziale, a teraz skupmy się na jego estetyce.
Praktycznie cała obudowa aparatu jest wykonana z czarnego matowego plastiku, z wyjątkiem rękojeści, która pokryta jest chropowatą gumą zapewniając lepsze przyleganie do dłoni. Również na tylnej ściance, w miejscu gdzie przypada kciuk, znajdziemy gumową łatkę, estetycznie wtopioną w plastikową obudowę. Wizualnie aparat robi dobre wrażenie, prosta budowa, bez zbędnych upiększeń i zgrabny kształt liczą się zdecydowanie na plus.
Niestety tak samo jak w modelu SP-550, tak i tym razem nie znajdziemy uchylnego wyświetlacza. Jest to niewątpliwie element, nad którym producent powinien był pomyśleć, zwłaszcza w aparacie takiej klasy. Warto zaznaczyć, że konkurencja (np. Canon, Panasonic) w tej kwestii stosuje z powodzeniem takie właśnie rozwiązania.
Zasilanie i złącza
W kwestii zasilania, Olympus realizuje te same rozwiązania co w poprzednich modelach tej serii. W zestawie dostajemy cztery alkaliczne baterie Panasonic LR6. Podczas testów aparat pracował na akumulatorkach o pojemności 2100mAh i był w stanie zrobić na nich ponad 700 zdjęć.
Po lewej stronie aparatu znajdziemy ukryte pod klapką dwa gniazda. Jedno służy do podłączenia opcjonalnego zasilacza sieciowego C-8AC. Kolejna to złącze wielofunkcyjne na kabel USB lub kabel Audio/Video.
Po prawej stronie aparatu znajdziemy wejście na kartę. SP-570 pracuje na kartach xD lub microSD poprzez specjalny adapter.
Przyciski
W odróżnieniu od modelu SP-550 część przycisków znajdujących się na tylnej ściance aparatu przewędrowało z prawej na lewą stronę ekranu LCD. Rozwiązanie takie ma te zaletę, że pozwala zaangażować palce lewej dłoni do obsługi przycisków, a tym samym odciążyć prawą i przyspieszyć obsługę aparatu.
Na tylnej ściance, zaraz po lewej stronie od elektronicznego wizjera, znajdziemy pokrętło regulacji dioptrii. Po prawej stronie wizjera znajdziemy dwa przyciski:
- przycisk służący do przełączania trybu wyświetlania pomiędzy ekranem a wizjerem,
- AEL/AFL – przycisk do blokowania ekspozycji albo ostrości ale również obu naraz. W trybie przeglądania zdjęć przycisk ten służy do wyświetlania zdjęć sekwencyjnych (normalnie wyświetlane jest tylko pierwsze zdjęcie z serii).
- tryb podglądu zdjęć/drukowanie zdjęć,
- funkcja korygowania cieni/usuwanie zdjęć,
- uruchomienie głównego menu,
- przycisk do zmiany informacji wyświetlanych na ekranie/wyświetlanie dodatkowej informacji o poszczególnych opcjach w menu aparatu.
- programowalny przycisk do ustawień własnych,
- tryb makro,
- OK/func - wyświetlanie panelu sterowania albo menu funkcji/zatwierdzanie wykonanych operacji w menu,
- wybór trybu lampy błyskowej,
- samowyzwalacz (2 lub 12 sek.).
Na górnej ściance aparatu, zaczynając od góry mamy następujące elementy:
- przycisk spustu migawki,
- przycisk kompensacji ekspozycji,
- pokrętło nastaw:
- Auto,
- P - automatyka czasu i przysłony,
- A - preselekcja przysłony,
- S - preselekcja czasu,
- M - tryb manualny,
- My - zdefiniowane przez użytkownika tryby własne,
- Guide - foto przewodnik, tryb pozwalający na ustawienie parametrów fotografowania przy użyciu asystenta wyświetlonego na ekranie,
- SCN - wybór spośród 23 zdefiniowanych trybów ( Portret, Krajobraz, Portret na tle krajobrazu, Zdjęcia sportowe, Sceny nocne, Portret na tle sceny nocnej, W pomieszczeniach, Przy świecach, Autoportret, Portret w zastanym oświetleniu, Zachód słońca, Sztuczne ognie, Serie sztucznych ogni, Potrawy, Przez szybę, Dokumenty, Aukcja, Zdjęcie i wybór 1, Zdjęcie i wybór 2, Funkcja "Zdjęcie w uśmiechu", Plaża, Śnieg, Szybkie zdjęcie),
- Power – wł./wył. aparatu (bezpośrednio pod pokrętłem nastaw),
- Pokrętło sterujące – powiększanie i wyświetlanie indeksu w trybie przeglądania zdjęć, sterowanie wyborem wartości parametrów ekspozycji dla manualnych trybów fotografowania.
Ostatnie z przycisków jakie zostały nam do opisania znajdują się z lewej strony aparatu:
- przycisk podniesienia lampy błyskowej,
- przycisk trybów wyzwalania migawki (zdjęcia seryjne),
- przełącznik pomiędzy manualnym a automatycznym nastawianiem ostrości.
Wyświetlacz
Olympus SP-570 został wyposażony w duży wyświetlacz typu HyperCrystal LCD o przekątnej 2.7 cala i rozdzielczości 230 000 punktów. Aparat posiada możliwość regulacji jasności wyświetlacza w 5-stopniowej skali, aczkolwiek jasność i wyrazistość obrazu dla ustawień standardowych jest wystarczająca. Nawet w ostrym świetle słonecznym ekran nie sprawia szczególnych kłopotów, a obraz pozostaje wystarczająco czytelny. Jedynie przy fotografowaniu pod słońce możemy mieć problemy, ponieważ wyraźnie widać odbicie własnej twarzy w ekranie. Obraz jednak jest na tyle jasny, że nadal możemy widzieć to co fotografujemy. Niewątpliwą wadą opisywanego wyświetlacza (co już zostało wspomniane) jest brak możliwości jego wychylenia. Rozwiązanie takie w aparatach tej klasy powinno być standardem zwłaszcza, że jego brak ogranicza użyteczność aparatu w pewnych sytuacjach.
Wizjer w SP-570 jest elektroniczny. Korzystanie z niego nie jest ani szczególnie wygodne, ani szczególnie potrzebne. Wyświetlacz spisuje się dobrze i podczas naszych testów nie mieliśmy nawet potrzeby korzystania z wizjera. Wizjer może być pomocny przy robieniu zdjęć pod ostre światło, kiedy, odbicie twarzy fotografa w wyświetlaczu może jednak irytować, a samo światło razi w oczy.