Rozdzielczości i klatkaże

Canon MS-500 pracuje tylko i wyłącznie w rozdzielczości Full HD (1920×1080). Dostępne prędkości wysyłania danych na zewnętrzny rejestrator przez złącze 3G-SDI to:

• 25 kl/s,
• 29.97 kl/s,
• 50 kl/s,
• 59.94 kl/s.

We wszystkich klatkażach kamera pracuje identycznie i może działać przez dowolnie długi czas.

Kodeki

Ponieważ Canon MS-500 nie oferuje wewnętrznego zapisu, to nie możemy też w przypadku samej kamery mówić o jakichkolwiek kodekach. Dla porządku nadmienimy jedynie, że zapis wszystkich materiałów na zewnętrzny rejestrator obrazu na potrzeby testu odbywał się w Full HD w kodeku Apple ProRes HQ (4:2:2 / 10-bit, 220 Mbit/s).

Profile obrazu

Co prawda Canon MS-500 oferuje sporo szczegółowych ustawień dotyczących profilu obrazu, ale nie znajdziemy na ich liście będących przedmiotem tej części testu krzywych gamma. Ta jest jedna i nie ma widocznej w menu nazwy, możemy ją zatem po prostu uznać za ustawienie domyślne.

Oto jak prezentuje się rzeczona domyślna nastawa przy niedoświetleniu i prześwietleniu materiału:

----- R E K L A M A -----

Jak widać, praktyczny zakres tonalny jest relatywnie niewielki i znacznie poniżej tego, co oferują choćby kamery Canon Cinema EOS. Przy niedoświetleniu w cieniach dość szybko pojawia się spory szum, a przy prześwietleniu łatwo bezpowrotnie utracić informacje w najjaśniejszych częściach kadru. Musimy jednak pamiętać, że MS-500 to nie kamera filmowa, a raczej przeznaczona do obrazowania, które moglibyśmy określić mianem „technicznego”, więc obraz z niej nie musi charakteryzować się ogromną rozpiętością.

Swój wpływ na całą sytuację może mieć też specyfika działania sensora opartego na diodach lawinowych – technologia ta sprzyja co prawda niskim szumom w słabym oświetleniu, ale nie jest ona stworzona z myślą o osiąganiu świetnego zakresu tonalnego, gdy światła jest sporo.

Zakres tonalny

Spójrzmy teraz na liczbowe wartości opisujące zakres tonalny, otrzymane po nagraniu tablicy Stouffer T4110 na domyślnych ustawieniach kamery. Stopklatka z tak nagranego ujęcia została przeanalizowana z użyciem programu Imatest, co pozwoliło uzyskać wspomniane liczbowe wartości. Ponieważ Imatest nie zawsze generuje wyniki dla wszystkich możliwych stosunków sygnału do szumu, przedstawiamy wartość dla najostrzejszego kryterium (stosunek sygnału do szumu 10:1 opisany jako „WYSOKA JAKOŚĆ”) oraz dla najniższego (wartość „Total” podawana przez Imatest, zazwyczaj nieco przekraczająca tę dla stosunku sygnału do szumu 1:1, w tabeli wartość ta została podpisana „NAJNIŻSZA JAKOŚĆ”).

Oprócz tego, w prezentującej te wyniki poniższej tabeli, załączamy także wykres waveform monitor z programu DaVinci Resolve, prezentujące, jakie wartości przyjmują poszczególne pola tablicy. Tablica była nagrywana tak, by prześwietlić pierwsze jedno lub dwa pola.

Profil obrazu	Wykres	Zakres tonalny
Domyślny		NAJNIŻSZA JAKOŚĆ 8.8 EV WYSOKA JAKOŚĆ 3.8 EV

Wynik pomiaru potwierdza obserwację z poprzedniej sekcji testu – sensor tworzony z myślą o pracy w słabym świetle i wykorzystujący opracowaną pod tym kątem technologię po prostu nie wypada dobrze jeśli chodzi o zakres tonalny w dobrym świetle. Trochę trudno go zatem za to winić, ale też musimy dla porządku odnotować, że uzyskane wyniki są po prostu złe.

Z drugiej strony pamiętajmy, że to dopiero pierwsza generacja (a nawet pierwszy przypadek) zastosowania matrycy typu SPAD w kamerze i zapewne z czasem technologia ta zostanie udoskonalona, tak jak przez ostatnie dwie dekady udoskonalone zostały sensory typu CMOS.

Kompensacja zamglenia

Jedną z funkcji unikalnych dla Canona MS-500 i wynikających wprost z jego przeznaczenia do rejestracji odległych obiektów jest funkcja kompensacji zamglenia. Pozwala ona poprawić kontrast obrazu, gdy ten spadł wskutek gorszej przejrzystości kilometrów powietrza dzielących kamerę i filmowany obiekt.

Poniżej demonstrujemy, jak funkcja ta sprawdza się w praktyce.

Jak widać, funkcja ta świetnie spełnia swoje zadanie, a poszczególne poziomy jej intensywności zauważalnie się od siebie różnią. Wybór konkretnego poziomu zależy oczywiście od warunków, w jakich nagrywamy i powinien być dobrany zależnie od nich.

Autofokus

Canon MS-500 nie oferuje ciągłego autofokusa. Możliwe jest jednak, o ile podłączony obiektyw na to pozwala, ustawienie ostrości w trybie pojedynczym. Może ono oczywiście wspomóc operatora przy pracy, ale w przypadku filmowania poruszającego się obiektu niezbędne będzie ręczne prowadzenie ostrości.

Stabilizacja

Testowana kamera nie oferuje żadnej formy stabilizacji, ani mechanicznej (stabilizacja matrycy), ani elektronicznej. Biorąc pod uwagę, że jej docelowym środowiskiem pracy jest stabilnie zamocowana zrobotyzowana głowica, trudno się w tym przypadku dziwić inżynierom Canona.

Filtr szary

Ze względu na sporą wysoką czułość bazową (która przyczyniła się także do kiepskiego wyniku w pomiarach zakresu tonalnego) testowaną kamerę wyposażono w filtr szary. Ma on stałą gęstość ok. 6 EV (ND64) i może być wprowadzony do toru optycznego na życzenie operatora lub też automatycznie, gdy światła zrobi się zbyt dużo. W toku przeprowadzania testu nie zauważyliśmy żadnego negatywnego wpływu jego obecności na jakość obrazu.