Podsumowanie

Nikon Z6 III to nowe rozdanie w segmencie kosztujących między 9 a 13 tys. zł pełnoklatkowych bezlusterkowców wyposażonych w mniej upakowane, typowo 24-megapikselowe matryce. Wprowadza on filmowanie w RAW-ach znane z korpusów takich jak Canon R5 czy R3 na terytorium Canona R6 Mark II. Wprowadza tam też zresztą (to akurat wraz z Panasonikiem S5 II) filmowanie w rozdzielczościach powyżej 4K, czasy odczytu matrycy poniżej 10 ms we wszystkich trybach nagrywania, świetne rozprowadzanie ciepła, filmowanie w 4K z prędkościami do 120 kl/s i Full HD do 240 kl/s oraz wizjer elektroniczny, którego nie powstydziłby się niejeden „flagowiec”. O ile jeszcze wspomniany Lumix S5 II ma na swoją obronę na przykład aktywne chłodzenie czy obsługę obiektywów anamorficznych i filmowanie w 4:3 czy 3:2, o tyle Canon EOS R6 Mark II i (zwłaszcza) Sony A7 IV wypadają w porównaniu z nowym Nikonem po prostu kiepsko w sporej części filmowych kategorii.

Oczywiście Z6 III nie jest aparatem idealnym i kilka wpadek udało mu się zaliczyć. Za największe uznajemy brak jednoczesnego zapisu na obie karty oraz brak wskaźnika ekspozycji w trybie filmowym. Poprawić przydałoby się także działanie stabilizacji matrycy przy filmowaniu czy szczegółowość obrazu Full HD w trybie pełnoklatkowym. Nie są to jednak problemy dużego kalibru i nie psują naszej zdecydowanie pozytywnej oceny tego korpusu. Po latach gonienia przez Nikona konkurencji teraz to ona będzie się musiała wziąć do roboty, co nas, jako użytkowników, niezmiennie cieszy.

Spójrzmy jeszcze na porównanie cen bohatera niniejszego testu oraz jego bezpośredniej konkurencji (stan na dzień 23.06.2024):

• Canon EOS R6 Mark II – ok. 11000 zł,
• Nikon Z6 II – ok. 7400 zł,
• Nikon Z6 III – ok. 13000 zł,
• Panasonic Lumix S5 II – ok. 8800 zł,
• Sony A7 IV – ok. 10000 zł.

Zbierzmy teraz zalety i wady testowanego aparatu w jednym miejscu:

Zalety:

• solidna, uszczelniona obudowa,
• czytelne i przejrzyste menu,
• podwójne gniazdo kart pamięci,
• duża liczba elementów sterujących,
• możliwość programowania funkcji wybranych elementów sterujących,
• wejście na zewnętrzny mikrofon,
• wyjście słuchawkowe,
• pełnowymiarowe wyjście HDMI,
• możliwość wygenerowania w aparacie kodu czasowego,
• możliwość wprowadzenia do aparatu kodu czasowego z zewnętrznych źródeł z użyciem określonych urządzeń firm trzecich,
• wydajna bateria,
• brak problemów z przegrzewaniem się,
• świetny wizjer elektroniczny,
• dobrej jakości dotykowy ekran,
• ekran rozkładany do boku,
• filmowanie w 12-bitowych surowych formatach (N-RAW, ProRes RAW) z wewnętrznym zapisem,
• filmowanie w 6K oraz 5.4K z prędkościami 50/60 kl/s,
• filmowanie w 4K w 50/60 oraz 100/120 kl/s,
• filmowanie w Full HD w 200/240 kl/s (i to z dźwiękiem),
• wewnętrzny zapis filmów z 10-bitową głębią koloru w „klasycznych” kodekach,
• spory wybór kodeków,
• łatwy dostęp do różnych klatkaży, niewymagający zmiany częstotliwości systemowej aparatu,
• funkcje nieco poprawiające zakres dynamiczny, takie jak płaski profil obrazu oraz Aktywna Funkcja D-Lighting,
• profil obrazu Hybrid Log Gamma,
• logarytmiczny profil obrazu N-Log,
• szybko i sprawnie działający autofokus,
• autofokus z wykrywaniem twarzy i oka,
• narzędzia ułatwiające manualne ustawianie ostrości,
• narzędzia ułatwiające kontrolę ekspozycji, w tym monitor kształtu fali (waveform monitor),
• dobra szczegółowość obrazu w większości trybów nagrywania,
• odszumianie regulowane w szerokim zakresie,
• możliwość regulacji parametru „przejrzystość” działającego znacznie lepiej niż podstawowe wyostrzanie,
• dobry zakres użytecznych czułości,
• szybki odczyt matrycy (mały rolling shutter) we wszystkich trybach nagrywania.

Wady:

• brak miernika ekspozycji w trybie filmowym,
• gniazda kart pamięci różnych typów,
• brak możliwości jednoczesnego zapisu filmów na oba nośniki pamięci,
• bezsensowny (choć mało przeszkadzający) limit czasu nagrywania (2 godziny i 5 minut),
• pomiar ekspozycji niebiorący pod uwagę użytego profilu obrazu,
• brak informacji w menu aparatu i bardziej precyzyjnej kontroli nad przepływnością zapisywanego strumienia danych,
• stabilizacja matrycy w trybie filmowym mogłaby działać lepiej,
• dość spore przycięcie obrazu (crop) przy korzystaniu ze stabilizacji cyfrowej,
• źle działające wyostrzanie,
• wyraźne kolorowe artefakty występujące dla wybranych częstotliwości przestrzennych w filmach w formacie N-RAW,
• kiepska szczegółowość obrazu Full HD w trybie pełnoklatkowym.

Filmy przykładowe

Na zakończenie testu prezentujemy kilka przykładowych plików do pobrania. Materiały zostały nagrane z wykorzystaniem obiektywów Nikkor Z 24-70 mm f/2.8 S oraz Nikkor Z 70-180 mm f/2.8.

• film 1 – 582 MB, N-RAW, 12-bit, 6048×3402, 25 kl/s, profil obrazu N-Log,
• film 2 – 1107 MB, ProRes RAW, 12-bit, 4032×2268, 25 kl/s, tryb pełnoklatkowy, profil obrazu „neutralny”,
• film 3 – 137 MB, H.265, 4:2:0, 10-bit, 5376×3024, 25 kl/s, profil obrazu N-Log,
• film 4 – 278 MB, H.265, 4:2:0, 10-bit, 3840×2160, 50 kl/s, profil obrazu Hybrid Log Gamma,
• film 5 – 235 MB, H.265, 4:2:0, 10-bit, 3840×2160, 100 kl/s, tryb DX, Aktywna Funkcja D-Lighting (maksymalny poziom),
• film 6 – 57 MB, H.265, 4:2:0, 10-bit, 1920×1080, 240 kl/s, profil obrazu „neutralny”,
• film 7 – 684 MB, N-RAW, 12-bit, 6048×3402, 25 kl/s, profil obrazu N-Log, ISO 12800,
• film 8 – 635 MB, N-RAW, 12-bit, 3984×2240, 25 kl/s, tryb DX, profil obrazu „neutralny”, ISO 6400,
• film 9 – 293 MB, H.265, 4:2:0, 10-bit, 5376×3024, 25 kl/s, profil obrazu „neutralny”, ISO 25600,
• film 10 – 247 MB, H.265, 4:2:0, 10-bit, 3840×2160, 25 kl/s, tryb DX, profil obrazu Hybrid Log Gamma, ISO 6400,
• film 11 – 92 MB, H.265, 4:2:0, 10-bit, 1920×1080, 50 kl/s, profil obrazu N-Log, ISO 12800.

Aparat do testów wypożyczyła firma:

W testach wykorzystujemy studyjne lampy błyskowe i światła stałego firm Godox oraz Quadralite dostarczone przez sklep Foto-Tip.pl