Ergonomia testowanego aparatu niestety w pewnym stopniu padła ofiarą jego miniaturyzacji. Po pierwsze, S9 nie posiada żadnego gripa, co utrudnia pewne trzymanie go. Brak uchwytu, o który można by zaprzeć palce, utrudnia też korzystanie z przedniego kółka sterującego, przez co podczas przeprowadzania testu chronicznie mieliśmy poczucie, że testowany aparat ma „o jedno kółko sterujące za mało”. Znacznie wygodniej wobec braku gripa byłoby bowiem zmieniać nastawy kółkiem umieszczonym na tylnej krawędzi górnej ścianki, niż tym, które znajduje się z przodu. Niestety żadnego kółka na tylnej krawędzi górnej ścianki nie znajdziemy – umieszczono tam jedynie główne koło trybów pracy aparatu.

Cała reszta ergonomii nie sprawia już natomiast problemów, przyciski są dobrze rozmieszczone i wszystkie potrzebne przy filmowaniu nastawy bez problemu zmienimy przyciskiem lub znajdziemy w konfigurowalnym menu podręcznym. Warto jednak odnotować, że niektóre przyciski mogą być ciut za małe dla osób z dużymi dłońmi. Trzeba też przyzwyczaić się, że tryb nagrywania w slow motion musimy włączyć na głównym kole nastaw, a nie w menu.

Menu

Menu w aparatach Panasonic wygląda mniej więcej identycznie od wielu lat. Przez długi czas sprawdzało się to całkiem nieźle, ale konkurencja pokazała w ostatnim czasie, że da się to zrobić czytelniej i przejrzyściej. Najprostszym przykładem tego niech będą choćby tryby nagrywania, które zostały zebrane w formie jednej, długiej na kilka ekranów listy, która i tak nie pokrywa wszystkiego, bo dodatkowo osobno wybieramy np. kontener, czyli rozszerzenie pliku (MOV, MP4 lub MP4 Lite). Do tego części nastaw musimy szukać w jednej sekcji menu, a części w innej, co nie zawsze jest intuicyjne. Nie są to duże bolączki, zwłaszcza jeśli użytkownik miał już do czynienia z korpusami firmy Panasonic, ale całość pomału zaczyna się prosić przeprojektowanie lub przynajmniej o przemyślenie.

           

Złącza

• złącze USB 3.2 typu C,
• wyjście HDMI (złącze mikro HDMI typu D),
• wejście mikrofonu stereo mini jack o średnicy 3.5 mm.

Największą niespodzianką jest brak na powyższej liście wyjścia słuchawkowego, co w przypadku aparatu przeznaczonego w dużej mierze dla filmowców mocno zaskakuje. Tym bardziej, że producent nie przewidział też obsługi przejściówki z USB-C na wyjście słuchawkowe, czyli rozwiązania, które w pozbawionych wyjścia słuchawkowego korpusach stosuje czasem Fujifilm.

Nieco mniej zaskakuje obecność miniaturowego złącza HDMI typu D, co jest dość typowe dla korpusów o małych obudowach. Trudno takie rozwiązanie mocno krytykować w sytuacji, gdy Panasonic ma w ofercie siostrzany i wyposażony w pełnowymiarowe HDMI model Lumix S5 II.

W S9 nie znajdziemy też obsługi kodów czasowych z zewnętrznego źródła, tę funkcję Panasonic wydaje się rezerwować dla topowych modeli, takich jak S1H, GH6, czy GH7. Jak większość aparatów, S9 potrafi jedynie wygenerować kod i wypuścić go po HDMI. Testowany aparat nie oferuje również zapisu materiału na dyski SSD podłączone po USB-C, ale akurat to jest dość zrozumiałe w przypadku korpusu, którego jednym z głównych atutów ma być kompaktowość.

Bateria

Testowany aparat zasilany jest akumulatorem litowo-jonowym Panasonic DMW-BLK22E oferującym pojemność 2200 mAh przy napięciu 7.2 V, co przekłada się na niecałe 16 Wh energii. Podczas studyjnego testu pełna bateria wystarczyła na nagranie 2 godzin i 26 minut materiału w 4K w 25 kl/s, co jest dobrym wynikiem, minimalnie lepszym niż w przypadku modelu S5 II.

Co ciekawe, pomimo relatywnie małej obudowy, aparat nie przegrzał się mimo wznawiania nagrywania natychmiast po osiągnięciu 15-minutowego limitu czasu trwania pojedynczego ujęcia. Jego obudowa była dość ciepła w dotyku, ale na ekranie nie pojawił się żaden komunikat dotyczący wysokiej temperatury. W tym kontekście absolutnie nie rozumiemy, dlaczego w S9 w ogóle wprowadzono ograniczenia czasu nagrywania. Ewidentnie nie są one potrzebne do ochrony przed przegrzaniem i w praktyce jedyne co robią, to uprzykrzają życie użytkownikom.

Nośniki pamięci

Gniazdo na kartę umieszczono pod dolną klapką, tuż obok akumulatora. Samą klapkę skonstruowano w sposób pozwalający ją otworzyć przy korzystaniu z większości złączek statywowych, co oceniamy pozytywnie.

Wizjer i ekran

Jeśli chodzi o wizjer, sprawa jest prosta – Panasonic Lumix S9 go nie posiada. Co prawda opinie co do użyteczności wizjera elektronicznego są wśród filmowców podzielone, my jednak w testach wychodzimy z założenia, że zawsze lepiej mieć takowy pod ręką, nawet jeśli jest on wykorzystywany przez danego użytkownika sporadycznie.

Z kolei ekran to znany z modeli S5 II i S5 IIX w pełni rozkładany do boku, 3.0-calowy (proporcje 3:2), dotykowy, kolorowy wyświetlacz TFT LCD o rozdzielczości 1.840.000 punktów (ok. 960×640 px). Pracuje się z nim komfortowo, a do jakości działania intefejsu dotykowego nie mamy zarzutów. Warto również zaznaczyć, że mechanizm rozkładania ekranu nie koliduje z wejściem mikrofonowym.

Jeśli chodzi o narzędzia wspomagające pracę operatora, to, jak zwykle w zaawansowanych korpusach Panasonic, na pokładzie znajdziemy wszystko, co może być potrzebne: focus peaking, możliwość powiększenia wycinka kadru (tym razem działające także podczas nagrywania), histogram, monitor kształtu fali (waveform monitor), wektoroskop, dwie programowalne zebry, czy możliwość nałożenia korekty jasności (tablicy LUT) na podgląd. Trudno chcieć więcej.