Poniższy wykres przedstawia pomiary szumu na zdjęciach JPEG z SD15 wykonane programem Imatest. Wykres potwierdza nasze wnioski z poprzedniego rozdziału o granicy widoczności szumu na poziomie ISO 400. Poniżej tej wartości poziom szumu jest niewielki, zaś począwszy od ISO 1600 wyraźnie widoczny.

Jak już wcześniej zaznaczaliśmy, RAW-y w tym teście zmuszeni byliśmy wywołać firmowym oprogramowaniem Sigma Photo Pro 4.1. Zdjęcia wyeksportowane do 24- i 48-bitowych plików dały w rezultacie taki sam wykres wartości szumu, który przedstawiamy poniżej. Kształt krzywej szumu RAW przypomina wykres dla formatu JPEG, jednak wartości szumu na surowych zdjęciach są nieco mniejsze.

Potwierdza się to na poniższych wycinkach scenki. Jakość tych zdjęć wydaje się być lepsza niż prezentowanych w poprzednim rozdziale JPEG-ów. Czułość ISO 400 tu także stanowi graniczną wartość, po przekroczeniu której szum zaczyna być wyraźniejszy przy powiększeniu zdjęcia 1:1. W stosunku do JPEG-ów daje się jednak zauważyć wolniejszy wzrost tego szumu. Czułość ISO 800 jest o wiele lepsza, choć łatwo zauważyć małą degradację kolorystyki na zdjęciu w stosunku do ISO 400. Spadek nasycenia kolorystyki następuje znacznie przy ISO 1600, ale w porównaniu do JPEG-ów, na RAW-ach drobnoziarnisty szum nie degraduje szczegółów. Maksymalna czułość ISO 3200, choć lepiej wyglądająca niż w poprzednim rozdziale, ma nadal mocno ograniczoną użyteczność.

Porównanie SD15 do kompaktu DP2s z bliźniaczą matrycą od razu pokazuje różnicę w stopniu odszumiania. Tego rodzaju procesu nie dostrzegamy na zdjęciach RAW z lustrzanki Sigmy. Natomiast w kompakcie obraz na najwyższych czułościach jest mydlany i pozbawiony szczegółów, co sugeruje właśnie odszumianie. Dużą różnicę między kompaktem a lustrzanką Sigmy stanowi także wyostrzenie zdjęć w całym zakresie czułości.

50 ISO
SD15
DP2s
100 ISO
SD15
DP2s
200 ISO
SD15
DP2s
400 ISO
SD15
DP2s
800 ISO
SD15
DP2s
1600 ISO
SD15
DP2s
3200 ISO
SD15
DP2s

Darki

Tego testu nie mogliśmy przeprowadzić w standardowy sposób. Sigma SD15 może wykonywać maksymalnie 2-minutowe ekspozycje. Po takim czasie ekspozycja kończy się i trzeba czekać przeszło 2 minuty aby obejrzeć efekt. To sugeruje od razu, że przez ten czas po skończeniu ekspozycji, aparat sam wykonuje sobie własnego darka i dzięki niemu redukuje szum powstały w trakcie długiej ekspozycji. Takiego odszumiania nie można wyłączyć w menu, tak jak i nie można obejść 2-minutowego ograniczenia w trybie Bulb.

Sigma SD15 jest więc praktycznie bezużyteczna dla wymagajacych fotografów, korzystających z długich czasów naświetlania. Najwyraźniej producent ma sporo problemów związanych z nadmiernym nagrzewaniem się matrycy i przez to mocno ograniczył funkcjonalność aparatu. Ponieważ możliwości SD15 nie mieszczą się w ramach naszych procedur testowych, prezentujemy tylko 2-minutowe darki zapisane w formacie JPEG.

ISO	Dark Frame	Crop	Histogram
50 (JPEG)
100 (JPEG)
200 (JPEG)
400 (JPEG)
800 (JPEG)
1600 (JPEG)
3200 (JPEG)