Obecny przez trzy lata na rynku Olympus E-3, został 14 września 2010 roku oficjalnie zastąpiony przez model E-5. Zaprezentowano go po raz pierwszy na targach Photokina, o czym donosiliśmy w artykule „Olympus E-5”.

Flagowy Olympus zyskał wiele nowoczesnych rozwiązań, których brakowało już w wysłużonej „e-trójce”. Nowy E-5 otrzymał 12.3-megapikselowy sensor High Speed Live MOS oraz procesor obrazu TruePic V+ z technologią Fine-Detail Processing, które według producenta miały zapewnić ostrzejsze i bogatsze w szczegóły obrazy. Rozszerzony został przy tym zakres czułości do ISO 6400. W aparacie pojawiła się funkcja nagrywania filmów HD 1280×720 pix z szybkością 30 kl/s, a także możliwość dostrajania AF do obiektywów, funkcja poziomicy i filtry artystyczne. Producent pozostał przy dwóch gniazdach kart pamięci. Jest zatem gniazdo CF ale zamiast drugiego gniazda xD, E-5, w przeciwieństwie do E-3, ma już gniazdo SD/SDHC. Olympus E-5 posiada także większy niż w E-3, odchylany i obrotowy 3-calowy wyświetlacz LCD o rozdzielczości 920 tys. punktów.

Nowe rozwiązania wprowadzone w Olympusie E-5 sprawiły, że pod względem specyfikacji technicznej w niczym nie ustępuje konkurencyjnym lustrzankom innych producentów. Czy jednak równie dobrze jest z jego rzeczywistymi możliwościami? Na to pytanie odpowiadamy w kolejnych rozdziałach naszego testu. Zapraszamy do jego lektury!

Opis naszej procedury testowej można znaleźć w artykule „Jak testujemy lustrzanki cyfrowe?”. Jeśli pojawią się dodatkowe wątpliwości z tym związane, zachęcamy do lektury artykułu „Często zadawane pytania”. Lustrzankę Olympus E-5 dostaliśmy do testów dzięki uprzejmości firmy Olympus Polska.

Porównanie danych technicznych aparatu Olympus E-5 do konkurencyjnych modeli dostępne jest tutaj.