Korpus D5000 wykonano ze słabych jakościowo materiałów, wykorzystywanych powszechnie do budowy korpusów lustrzanek amatorskich. Podobne wykonanie mają korpusy D60 i D90. Nikon D5000 nie ma uszczelnień przy lampie i pokrywach gniazd karty pamięci i akumulatora. Zaślepki zakrywające złącza szczelnie przylegają do korpusu. Wykonane są jednak z dość sztywnego materiału dalekiego od gumy.

Elementów gumowych czy imitujących skórę brakuje przy uchwycie. Spada przez to komfort trzymania aparatu. Uchwyt jest wąski ale wysoki co sprawia, że wszystkie palce mieszczą się na nim. Dzięki temu użytkowanie D5000 jest wygodniejsze niż np. D60.

Obiektywy

Nikon D5000 nie ma wbudowanego silnika AF, dlatego poprawnie działającymi obiektywami Nikkor są te z oznaczeniami AF-S i AF-I, posiadające wewnątrz silnik ustawiania ostrości. Pozostałe obiektywy, między innymi z oznaczeniami AF, po podłączeniu do D5000 stają się manualnymi i zmuszeni jesteśmy ustawiać ostrość ręcznie.

Podobny problem napotykamy, kiedy chcemy korzystać z obiektywów innych producentów. Tylko Sigma i Tamron ma w ofercie kompatybilne z D5000 obiektywy z wbudowanymi silnikami AF.

Szybkość

W trakcie użytkowania Nikona D5000 nie wyczuwa się drażniących opóźnień w działaniu aparatu. Zdjęcia powiększane są natychmiastowo, a przeglądać je w powiększeniu można w czasie rzeczywistym. Również zmiana parametrów w menu, czy usuwanie zdjęć, bądź formatowanie karty odbywają się bardzo szybko.

Zdjęcia seryjne

Test szybkości wykonaliśmy z kartą SanDisk Extreme III 1.0 GB przy ustawionej czułości wynoszącej 1600 ISO i migawce 1/1000 sekundy. Zdjęcia w RAW zajmowały 12 MB, a pliki JPEG LARGE FINE o rozdzielczości 4288 x 2848 pikseli około 7 MB. Otrzymaliśmy następujące rezultaty dla trwającej 30 sekund serii:

• 78 zdjęcia JPEG LARGE FINE (2.60 kl./s),
• 53 zdjęcia RAW (1.77 kl./s),
• 31 zdjęć JPEG + RAW (1.03 kl./s).

Przy zapisie RAW bufor zapełnia się po około 2.5 sekundach, po czym zdjęcia rejestrowane są z jednostajną prędkością 1.5 kl/s. Zupełnie inny sposób zapisu jest przy wykonywaniu jednocześnie JPEG-ów i RAW-ów. W ciągu 1.5 sekundy wykonanych zostaje 7 zdjęć, a następnie co 2 sekundy rejestrowane są dwa zdjęcia w odstępie około 0.3 sekundy.

Stabilizacja obrazu

Nikon D5000 nie posiada systemu stabilizacji matrycy. Osobom, którym zależy na posiadaniu takiej funkcji muszą zaopatrzyć się w stabilizowane obiektywy.

Czyszczenie matrycy

Automatyczne czyszczenie matrycy może następować po każdym włączeniu i wyłączeniu aparatu. W menu jest także opcja wymuszenia czyszczenia i możliwość ręcznego usunięcia kurzu z matrycy. W trakcie przeprowadzania testu nie musieliśmy czyścić matrycy ręcznie. Automatyczny proces usuwania kurzu wystarczająco zabezpieczał przed zabrudzeniami.

Lampa błyskowa

Nikon D5000 posiada wbudowaną lampę błyskową działającą w oparciu o pomiar i-TTL. Liczba przewodnia wynosi 13 (ISO 100 w trybie M). Czas synchronizacji błysku wynosi 1/200 sek., a korekcja siły błysku może odbywać się od -3 EV do +1 EV w krokach co 1/3 lub 1/2 EV. Dostępne tryby pracy z lampą błyskową to:

• błysk wypełniający,
• błysk z redukcją czerwonych oczu,
• błysk z redukcją czerwonych oczu dla długich ekspozycji,
• synchronizacja z długimi czasami,
• synchronizacja z przednią kurtyną.

Porównajmy teraz lampy błyskowe Nikona D5000 z Canonem 500D. Zdjęcia wykonaliśmy przy czułości ISO 100 w trybach P i M. W przypadku trybu ręcznego: migawka 1/100 sekundy i przysłona f/8.0. Wszystkie pozostałe ustawienia, jak na przykład kompensacja błysku, są w pozycji neutralnej.

D5000 (M)		500D (M)
D5000 (P)		500D (P)

Różnice widać na zdjęciach wykonanych w trybie P. Zdjęcie z Nikona jest bardziej naświetlone, co wcale nie oznacza, że jego lampa jest mocniejsza. W trybie M obie lampy aparatów wypadły praktycznie tak samo, a ponieważ przy tych ustawianiach w ciemnej sali błysk powinien mieć pełną moc, można przypuszczać, że lampy obu aparatów prezentują ten sam dobry poziom.

Autofokus

Parametry techniczne autofokusu w Nikonie D5000 odpowiadają systemowi ogniskowania D90. Autofokus działa w oparciu o detekcję fazową TTL i określany jest mianem Nikon Multi-CAM 1000. Do dyspozycji jest 11 punktów AF (centralny jest podwójnej precyzji). Zakres działania zawiera się od -1 do +19 EV i wspomagany jest przez diodę o zasięgu 0.5-3.0 m. AF działa w czterech trybach: pojedynczym (AF-S), ciągłym (AF-C), automatycznym (AF-A) lub trybie manualnym (M).

Nikon D5000 został wyposażony w 4 tryby wyboru punktów ustawiania ostrości:

• wybór pojedynczego pola AF w ramach wszystkich 11 punktów,
• dynamiczny wybór pola - w trybie AF-C i AF-A po wybraniu punktu ostrości, jeśli obiekt zacznie z niego uciekać, aparat na podstawie sąsiednich punktów AF będzie śledził nasz obiekt. W trybie AF-S aparat będzie korzystał tylko z punktu, w którym ostrość została ustawiona.
• automatyczny wybór pól AF - aparat automatycznie wybiera punkty nastawiania ostrości.
  W przypadku używania obiektywów Nikkor typu G lub D:
• śledzenie 3D (11 punktów) - jest to tak naprawdę wersja dynamicznego wyboru pola ostrości z wykorzystaniem wszystkich 11 punktów. W trybie AF-C i AF-A, zmiana kadru już po wciśnięciu do połowy spustu migawki, spowoduje że system śledzenia 3D wybierze nowy punkt ostrości i będzie trzymał ostrość na pierwotnie wybranym obiekcie. W trybie AF-S aparat będzie korzystał tylko z punktu, w którym ostrość została ustawiona.

Skuteczność autofokusu sprawdziliśmy wykonując tradycyjnie 40 zdjęć i mierząc na nich rozdzielczość. Procentowe wartości odchyłek od najlepszego pomiaru MTF50 zestawiliśmy na histogramie. Zdjęcie wykonane zostały z obiektywem Nikkor AF-S 24-70 mm f/2.8G ED ustawionym na ogniskowej 50 mm i przysłonie f/2.8. Przed każdym zdjęciem tablicy testowej obiektyw był przeogniskowany.

Autofokus w D5000 nie należy do najlepszych, ale w tej klasie sprzętu nie odstaje wyraźnie od konkurencji. Wyniki są tylko nieco gorsze od tych dla Olympusa E-620 i Canona 450D ale zbliżone do Sony A350, czy Pentaxa K200D.

Pomiar światła

Pomiar światła pracuje jak należy, choć w przypadku pomiaru matrycowego i kontrastowego światła w kadrze, trzeba korygować ekspozycję o 1/3 lub 2/3 EV.

Od strony technicznej możemy napisać iż pomiar światła w Nikonie D5000 działa w oparciu o 420-pikselowy czujnik RGB. Wygląda na to, że jest to analogiczny system do tego z D90 i w związku z tym nie należałoby się spodziewać znacznych różnic w działaniu. Pomiar może pracować w następujących trybach:

• matrycowym - 3D Color Matrix II (obiektywy typu G/D),
• matrycowym - Color Matrix II (pozostałe obiektywy z procesorem),
• centralnym ważonym - przypisanie 75% wagi pomiaru do koła o średnicy 8 mm w centrum kadru,
• punktowym - obszar o średnicy 3.5 mm na środku wybranego punktu AF (około 2.5%).