Olympus Zuiko Digital 11-22 mm f/2.8-3.5 - test obiektywu
8. Winietowanie
Na najkrótszej ogniskowej i maksymalnym otworze względnym, zmierzony
przez nas spadek jasności w rogach kadru wyniósł 26% (-0.89 EV). Nie
jest to może mało, ale w klasie obiektywów dających pola widzenia na
poziomie 90 stopni jest to i tak jeden z lepszych wyników. Tutaj zaletę
systemu 4/3 widać więc wyraźnie. Tym bardziej, że po przymknięciu
obiektywu do f/4.0 wada znika prawie całkowicie osiągając poziom 12%.
Jeszcze lepiej jest dla dłuższych ogniskowych. Dla 16 mm i przysłony f/3.1 spadek jasności wyniósł 17% (-0.55 EV). Przymknięcie obiektywu do f/4.0 powoduje, że winietowaniem nie musimy przejmować się już wcale (10%).
Identyczną wartość 17% uzyskuje się dla maksymalnej ogniskowej i f/3.5. Po przymknięciu do f/4.0 winietowanie spada do 11%, a dla f/5.6 wynosi już tylko 8%.
W tej kategorii obiektyw zasłużył więc na zdecydowane pochwały.