Wygląd i jakość wykonania

Fujifilm HS10 jest bardzo podobny do S200EXR, którego niedawno testowaliśmy, ale jednocześnie bardziej kompaktowy od niego. Oba te aparaty przypominają wyglądem i rozmiarami cyfrową lustrzankę klasy amatorskiej, z tą różnicą, że ich obiektywów nie da się odłączyć lub wymienić na inne. Ułożenie wizjera i lampy pochylonej nad obiektywem czyni ten aparat bardzo przyjemnym dla oka.

Korpus HS10 sprawia wrażenie solidnego. Ściskając go w dłoni, nie czuć luźnych elementów, ani nie słychać trzasków plastiku. Uchwyt pokryty jest materiałem przypominającym twardą gumę, dzięki temu bardzo dobrze przylega do dłoni i palców. Dookoła wizjera znajduje się gumowa prostokątna muszla, krótsza niż w modelu S200EXR. Jedną z głównych różnic w stosunku do S200EXR jest odchylany wyświetlacz obecny w HS10. Dzięki niemu łatwiej fotografuje się w trudnych pozycjach.

HS10 nie jest aparatem uszczelnianym. To, co daje się zauważyć, to brak uszczelek przy gniazdach akumulatora i karty pamięci. Dobrze uszczelnione są natomiast gniazda USB/HDMI, zakryte przez gumową zaślepkę.

Zasilanie i złącza

Pod gumową zaślepką ukryte są dwa gniazda:

• wielofunkcyjne złącze USB 2.0 HighSpeed (wyjście A/V Out),
• złącze HDMI.

Fuji HS10 nagrywa zdjęcia na karty SD/SDHC, natomiast zasilany jest czterema bateriami typu AA (tzw. paluszkami). Współpracuje z bateriami alkaicznymi i litowymi oraz akumulatorami Ni-MH. Wydajność pracy z akumulatorami o pojemności 2400 mAh to około 1500–2000 zdjęć. Stałe zasilanie aparatu można sobie zapewnić po zakupie opcjonalnego zasilacza sieciowego AC-5VX.

Zauważyliśmy, że oprogramowanie 1.00 ma problemy ze wskaźnikiem poziomu baterii. Zaraz po zrobieniu kilku zdjęć kontrolka sugerowała wyczerpane akumulatorów, choć aparat bez problemu wykonywał kolejne setki zdjęć. Po wgraniu oprogramowania 1.01 problem z wadliwym odczytem poziomu naładowania baterii zniknął.

Przyciski

Na korpusie HS10 odnajdziemy dużo przydatnych przycisków ułatwiających szybką obsługę aparatu. Wokół spustu migawki znajduje się włącznik aparatu o podobnej funkcjonalności, jak na przykład w lustrzankach Nikona. Obok, ciągle w zasięgu palca wskazującego, rozmieszczono dwa przyciski do zmiany trybu seryjnego i kompensacji ekspozycji. Kciukiem zaś można sterować pokrętłem do zmiany czasu i przysłony a także kołem nastaw, na którym znajdują się następujące tryby fotografowania:

• tryby fotografowania: Auto, P, A, S, M,
• C – tryb zapisu ustawień własnych,
• SP1 i SP2 – zbiór automatycznych trybów tematycznych (tzw. sceny),
• SR AUTO – tryb automatycznego rozpoznawania sceny,
• Adv. – tryby: mało światła, wielokrotne przechwytywanie ruchu, usuwanie ruchu (szczegółowo omówimy to w 3. rozdziale),
• Panorama – pozwala na wykonanie panoramy z ręki.

Obok wizjera umieszczono pokrętło do regulacji dioptrażu, a po przeciwnej stronie EVF/LCD – przełącznik wyświetlania pomiędzy ekranem LCD a wizjerem. Natomiast po lewej stronie wyświetlacza mamy rząd przycisków:

• ISO/powiększanie zdjęcia,
• AE – pomiar światła i zmiejszanie zdjęcia,
• AF – wybór punktu AF lub śledzenia oraz wykrywanie twarzy,
• AF(c-s-m)/info – tryb pracy autofokusu/wyświetlanie informacji w trybie podglądu zdjęć,
• WB – przycisk balansu bieli i wyszukiwania zdjęć w trybie podglądu obrazu.

Po drugiej stronie wyświetlacza znajduje się czerwony przycisk nagrywania filmu, a pod nim przycisk blokady ostrości i pomiaru światła (AE/AF LOCK). Przyciski kierunkowe (z przyciskiem MENU/OK pośrodku) mają dodatkowe funkcje w trybie wykonywania zdjęć: kadrowanie/usuwanie zdjęć, makro, opcje błysku, samowyzwalacz. Dwa ostatnie przyciski to DISP/BACK wyświetlający dodatkowe informacje oraz przycisk podglądu zdjęć.

Wyświetlacz i wizjer

Fujifilm HS10 ma odchylany, 3-calowy ekran LCD, ale o małej według współczesnych standardów rozdzielczości 230.000 punktów. Pokrywa on w przybliżeniu 97% obszaru rejestrowanego przez matrycę. Jakość wyświetlanego obrazu na ekranie LCD jest dobra, ale przy obecnym rozwoju paneli LCD w aparatach cyfrowych, czuć pewien niedosyt. Poza stosunkowo małą rozdzielczością, wyświetlacz Fuji pokazuje małą ilość szczegółów w cieniach.

Wizjer w HS10 jest elektroniczny. Jego rozdzielczość wynosi 200.000 punktów, a przekątna 0.2 cala. Daje on gorszy obraz niż wyświetlacz LCD, ale bez problemu można się nim posługiwać. Z powodu małej odległości źrenicy wyjściowej, do wizjera trzeba się mocno przytulać, aby zobaczyć całe oferowane pole widzenia. Wspomnieć trzeba, że obok wizjera znajduje się czujnik dzięki któremu obraz pomiędzy wyświetlaczem a wizjerem przełącza się po zbliżeniu oka do wizjera.

Przykład ekranu w trybie fotografowania przedstawia poniższa animacja. Ilość informacji wyświetlana na ekranie jest wystarczająca do normalnego użytkowania aparatu kompaktowego. Jedyne zastrzeżenia może budzić zbyt mały histogram.

W trybie podglądu zdjęć możemy wybrać kilka wersji wyświetlania obrazu. Pokazuje to poniższa animacja. Oprócz tradycyjnego wyświetlania zdjęcia z nałożoną siatką, ikonami i danymi ekspozycji, można wyświetlać kilka zdjęć naraz.