Tradycyjnie, na początku tego rozdziału pokazujemy wykres, prezentujący wyniki pomiaru szumu zarejestrowanego na zdjęciach JPEG. Widać, że poziom szumów jest niski i porównywalny z tym jaki obserwowaliśmy dla A550. Nie można jednak zapominać, że JPEG-i z A450 są automatycznie odszumiane od czułości ISO 1600 w górę, zatem tak dobry wynik w tej kategorii jest po części zasługą procesu redukcji szumów.

Bardziej miarodajne oszacowanie dotyczące szumu będziemy mogli wykonać za chwilę, przy omawianiu wyników uzyskanych na plikach RAW. Zanim jednak to nastąpi, warto poświęcić trochę miejsca samemu procesowi odszumiania. Opcje z nim związane znajdziemy w menu fotografowania pod pozycją „Redukcja szumów przy wysokich ISO”. Znajdują się tam dwie możliwości do wyboru: Normalna i Wysoka. W poniższej tabelce prezentujemy wynik działania procesu odszumiania na poziomie normalnym i wysokim dla czułości ISO 3200 i 6400.

ISO 3200
NR Normalny
NR Wysoki
ISO 6400
NR Normalny
NR Wysoki

Podobnie jak w przypadku A550 można powiedzieć, że użycie redukcji szumów na poziomie wysokim wydaje się nie mieć szczególnego uzasadnienia. Zdjęcia wykonane z normalnym poziomem odszumiania wyglądają naprawdę przyzwoicie, a głównym efektem wysokiego odszumiania, jaki rzuca się w oczy jest jeszcze większe rozmycie obrazu, natomiast zysk w postaci obniżenia poziomu szumów ledwie zauważalny.

Dodatkowa opcja odszumiania, którą znajdziemy w menu obejmuje długie czasy ekspozycji (od 1 sekundy w górę). Jeśli użytkownik zdecyduje się na włączenie tej opcji musi być świadom, że po wykonaniu zdjęcia aparat zablokuje się na czas równy temu z jakim została wykonana właściwa ekspozycja. Jest to spowodowane tym, że aparat wykonuje w tym czasie tzw. darka, który następnie wykorzystywany jest w procesie redukcji szumu. Opcję tę na szczęście można zupełnie wyłączyć.

Przyjrzyjmy się teraz zdjęciom zapisanym w surowym formacie. RAW-y z A450 wywołaliśmy programem dcraw i zapisaliśmy jako 24-bitowe TIFF-y. Dla porównania prezentujemy również wycinki zdjęć z modelu A550 i Canona 50D.

100 ISO
50D
ISO 200
A450
A550
50D
ISO 400
A450
A550
50D
ISO 800
A450
A550
50D
ISO 1600
A450
A550
50D
ISO 3200
A450
A550
50D
ISO 6400
A450
A550
50D
ISO 12800
A450
A550
50D

O ile dla JPEG-ów nie zauważyliśmy różnicy w jakości obrazu pomiędzy A450 a A550 o tyle w przypadku RAW-ów nie możemy powiedzieć tego samego. Z porównania powyższych wycinków widać wyraźnie, że w miarę wzrostu czułości, poziom szumu na zdjęciach A450 jest coraz wyższy w stosunku do A550. Tym samym jakość obrazu na surowych plikach w przypadku A450 spada znacznie szybciej ze wzrostem ISO niż ma to miejsce dla A550.

Obserwowany na powyższych wycinkach efekt uwidacznia się wyraźnie w wynikach pomiaru szumu. Na poniższym wykresie przedstawiamy poziom szumu zmierzony na podstawie surowych zdjęć tablicy Kodaka Q-13, przekonwertowanych wcześniej do 24-bitowych TIFF-ów.

Z wykresu widać, że największy wkład do poziomu szumu wnoszą składowe czerwona i niebieska. Dokładne porównanie przedstawionego wykresu z analogicznym z testu A550 pokazuje że różnica jest już widoczna dla ISO 200. Podczas gdy dla A550 szum przy tej czułości nie przekraczał wartości 1%, w przypadku A450 składowe niebieska i czerwona wypadają powyżej tej wartości. W miarę wzrostu czułości różnica w poziomie szumu pomiędzy A450 a A550 staje się coraz bardziej wyraźna. Analogiczne zachowanie widać również w poziomie szumu zmierzonym na 48-bitowych TIFF-ach.

Sony A550 pod względem poziomu szumu wypadł porównywalnie do bardziej zaawansowanego Canona 50D i między innymi dlatego był przez nas chwalony w tej kategorii. Niestety ale A450 rozczarował nas w tej kwestii tym bardziej, że spodziewaliśmy się, że wypadnie podobnie jak jego starszy brat A550.

Tak samo jak w przypadku A550 zmuszeni jesteśmy ponarzekać na brak czułości ISO 100 w A450. Z pewnością znaczna większość użytkowników wolałaby jednak, by aparat zamiast mało użytecznej czułości ISO 12800 posiadał właśnie ISO 100. Dla niektórych fotoamatorów brak ISO 100 może się okazać bardzo poważną wadą, w efekcie czego zwrócą swoje zainteresowanie w kierunku aparatów innych marek.

Darki

Poziom prądu ciemnego testujemy na podstawie zdjęć wykonanych z 3-minutową ekspozycją bez dopływu światła. Zdjęcia wykonujemy zarówno w formacie JPEG jak i RAW. Te pierwsze pokazujemy w postaci, w jakiej zostały zapisane przez aparat, a prezentowane dla nich histogramy zostały wykonane w skali logarytmicznej. Pliki RAW natomiast, wywoływane są programem dcraw do postaci czarnobiałej bez interpolacji. Uzyskane w ten sposób pliki TIFF konwertujemy do formatu GIF, dobierając zakres w taki sposób, aby najlepiej zobrazować generujący się na matrycy szum. W przypadku A450 zakres ten wynosi od 0 do 255. Identyczny zakres posiada również pozioma oś histogramów wykonanych na podstawie surowych plików. Maksymalne wartości na osi pionowej wynoszą 500.000 zliczeń.

ISO	Dark Frame	Crop	Histogram
200 (RAW)
200 (JPEG)
400 (RAW)
400 (JPEG)
800 (RAW)
800 (JPEG)
1600 (RAW)
1600 (JPEG)
3200 (RAW)
3200 (JPEG)
6400 (RAW)
6400 (JPEG)
12800 (RAW)
12800 (JPEG)

Zaprezentowane w powyższej tabelce darki wyglądają całkiem rozsądnie, aczkolwiek w miarę wzrostu czułości ISO widać, że matryca zaczyna świecić na brzegach. Efekt ten nie jest jednak szczególnie intensywny, a wynika najprawdopodobniej z tego, że grzejąca się elektronika aparatu nie została odpowiednio odizolowana od matrycy. Otrzymane przez nas histogramy wyglądają rozsądnie do czułości ISO 3200. Obserwujemy wówczas charakterystyczny kształt gaussowskiego rozkładu, a odchylenie standardowe nie przekracza średniej wartości sygnału. Co prawda przy ISO 6400 wartość odchylenia standardowego nadal jest niższa od średniej wartości sygnału (patrz tabelka poniżej), jednak jak widać na zamieszczonym powyżej histogramie, rozkład gaussowski został obcięty nieznacznie z lewej strony. Dla czułości ISO 12800 widać, że rozkład jest bardzo szeroki, a z tabelki zamieszczonej poniżej, można się przekonać, że odchylenie standardowe jest większe niż średnia wartość sygnału. Dodatkowo w tym przypadku zastosowano bias o nieco większej wartości niż dla pozostałych czułości.

Co prawda instrukcja aparatu tego nie specyfikuje, jednak można przypuszczać, że czułości ISO 6400 i 12800 są generowane programowo. Może o tym świadczyć fakt, że histogramy do ISO 3200 wyglądają rozsądnie. Natomiast odmienne zachowanie dla dwóch najwyższych czułości wskazuje na programową ingerencję w surowe pliki, polegającą na częściowej redukcji sygnału. Choć obie te czułości są mało użyteczne, a sama ingerencja jest raczej nieduża, to jednak analiza darków na nią wskazuje, zatem uznaliśmy za stosowne wyraźnie to zaznaczyć.