Olympus E-PL1 - test aparatu
5. Balans bieli
- Auto,
- Dzień słoneczny (5300 K),
- Cień (7500 K),
- Dzień zachmurzony (6000 K),
- Światło żarowe (3000 K),
- Światło jarzeniowe 1, 2, 3 (odpowiednio: 4000 K, 4500 K, 6600 K),
- Światło lampy błyskowej (5500 K),
- Skala temperaturowa Kelwina (2000–14000 K),
- Ustawienie ręczne według wzorca bieli.
Poniżej prezentujemy pomiary balansu bieli wykonane na 24-polowej tablicy kolorów GretagMacbeth. Następnie za pomocą programu Imatest wyliczamy parametry dC (odchylenie od właściwej barwy w przestrzeni L*a*b*, czyli wartość błędu, z jakim ocenił barwę aparat) oraz S (nasycenie barwy wyrażone w procentach).
Balans bieli sprawuje się w Olympusie E-PL1 dobrze i należy jedynie powtórzyć nieśmiertelną formułę, że automatyka nie radzi sobie przy świetle żarowym, gdzie błędy odwzorowania barw są zdecydowanie największe. W takim wypadku, jak widać na powyższych wynikach, najlepiej ustawić ręcznie balans bieli na temperaturę 3000 K lub ewentualnie użyć trybu światła żarowego – choć efekt będzie trochę gorszy.
Światło | Balans bieli | dC | S [%] |
Słoneczny dzień | Auto | 5.46 | 105.6 |
Słoneczny dzień | Słoneczny dzień | 5.24 | 102.9 |
Pochmurny dzień | Auto | 4.9 | 92.07 |
Pochmurny dzień | Pochmurny dzień | 7.06 | 104.7 |
3000K | Auto | 21.9 | 129 |
3000K | Żarówki | 8.64 | 101.7 |
3000K | 3000K | 6.32 | 100.1 |
6400K | Auto | 5.3 | 97.84 |
6400K | 6400K | 12.7 | 105.6 |
Lampa błyskowa | Auto | 6.55 | 79.15 |
Lampa błyskowa | Lampa błyskowa | 5.87 | 78.44 |