Obrazy JPEG w Olympusie E-PL1 mogą być zapisywane przy czterech różnych stopniach kompresji: Super Fine (kompresja 1/2.7), Fine (1/4), Normal (1/8) oraz Basic (1/12). Rozdzielczość zdjęć Large wynosi 4032×3024 natomiast pozostałe dwie rozdzielczości mogą być zapisywane na trzy różne sposoby. Rozmiar Middle może być zapisywany w wymiarach: 3200×2400, 2560×1920 lub 1600×1200 pikseli. Natomiast zdjęcia o najmniejszej rozdzielczości mogą mieć wielkość: 1280×960, 1024×768 lub 640×480 pikseli.

Ustawienia trybu obrazu wpływające na pliki JPEG są standardowe. Modyfikować możemy kontrast, ostrość, nasycenie oraz parametr zwany gradacją, odpowiedzialny za rozjaśnianie lub przyciemnianie obrazu. Dostępnych jest sześć predefiniowanych styli obrazu: i-Enhance, Vivid, Natural, Muted, Portret oraz Monochrome – w nim dodatko dostępne są opcje rodzaju filtru czarno-białego (neutralny, żółty, pomarańczowy, czerwony, zielony) oraz tonu obrazu (neutralny, sepia, niebieski, purpurowy, zielony). Mamy również możliwość zdefiniowania stylu własnego.

Tak jak to miało miejsce w testowanym modelu E-P1, aparat dokonuje automatycznej korekcji dystorsji w plikach JPEG. Dopiero po wywołaniu surowego pliku RAW możemy ją dostrzec. W przeciwieństwie do tej funkcji, dostępne korygowanie winietowania obiektywu da się wyłączyć w menu aparatu.

----- R E K L A M A -----

Zapoczątkowane przez Olympusa umieszczanie w oprogramowaniu aparatu filtrów artystycznych kontynuowane jest w modelu E-PL1 i jest to dokładnie ten sam zestaw efektów, co w modelu E-P1:

• Pop art,
• Zmiękczenie ostrości,
• Ziarnisty film,
• Fotografia otworkowa,
• Diorama,
• Delikatna sepia.

Efekt działania filtrów przedstawiamy poniżej. Należy wspomnieć, że obróbce w aparacie poddawane są tylko JPEG-i. W przypadku zapisu RAW+JPEG, RAW-y pozostają niezmienione.

Plik oryginalny
Pop Art
Zmiękczenie ostrości
Ziarnisty film
Fotografia Otworkowa
Diorama
Delikatna sepia

Tryby pracy z filtrami artystycznymi są trybami automatycznymi – nie możemy sterować czasem migawki ani przysłoną. Można jednak wpływać na pozostałe parametry, m.in. czułość ISO, balans bieli czy też wprowadzać korekcję ekspozycji. Warto jednak wspomnieć, że filtry artystyczne da się również nakładać na wcześniej wykonane pliki RAW.

Poniżej przedstawiamy wycinki prezentujące poziom szumów dla zdjęć JPEG przy ustawieniach neutralnych i minimalnym wyostrzeniu. Porównujemy je z modelem E-P1 oraz pozostałymi bezlusterkowcami podobnej klasy – Samsungiem NX10 oraz Panasonicem GF1.

ISO 100
E-PL1
E-P1
GF1
NX10
ISO 200
E-PL1
E-P1
GF1
NX10
ISO 400
E-PL1
E-P1
GF1
NX10
ISO 800
E-PL1
E-P1
GF1
NX10
ISO 1600
E-PL1
E-P1
GF1
NX10
ISO 3200
E-PL1
E-P1
GF1
NX10

Poziom szumów E-PL1 prezentuje się bardzo podobnie jak w przypadku Olympusa E-P1. Również w porównaniu do modelu GF-1 (który jak stwierdziliśmy wcześniej, ma bardzo podobną matrycę) poziom szumów jest niemal identyczny. Jest to zatem kolejne podobieństwo tych trzech aparatów systemu Mikro Cztery Trzecie. W nowym modelu zrezygnowano natomiast z udostępnienia czułości ISO 6400, która w poprzednich modelach nie wyglądała zbyt okazale. Proces odszumiania zastosowany w Samsungu NX10 (którego nie da się wyłączyć/kontrolować) sprawia, że szumy są niemal niewidoczne, jednak jak widać, okupowane jest to bardzo dużą utratą szczegółowości zdjęć.

W E-PL1, tak jak we wszystkich lustrzankach E-Systemu, skala wyostrzania zdjęć JPEG zawiera się pomiędzy −2 a +2, ze skokiem jednostkowym. Poniżej przedstawiamy działanie tego procesu na przykładzie zdjęć wykonanych na czułości ISO 100.

Olympus E-PL1, ISO 100
wyostrzenie −2
wyostrzenie 0
wyostrzenie +2