Panasonic Lumix DMC-G2 - test aparatu
9. Podsumowanie
Budowa, jakość wykonania i funkcjonalność
Panasonic G2 wygląda jak mała, amatorska lustrzanka. Obudowa wykonana jest z twardych tworzyw sztucznych i sprawia wrażenie solidnej jak na tę
klasę sprzętu. Aparat użytkuje się bardzo dobrze dzięki dużej liczbie
przycisków i przełączników na obudowie, funkcjonalnemu menu i intuicyjnemu panelowi sterowania. Innowacyjnością w tym segmencie
aparatów jest dotykowy ekran LCD z funkcją automatycznego wyzwolenia
migawki po ustawieniu ostrości. Poza tym ekran jest ruchomy, co
bardzo ułatwia fotografowanie w niestandardowych pozycjach.
Do dyspozycji jest także czytelny elektroniczny wizjer, gwarantujący
swobodne fotografowanie przy ostrym słońcu świecącym na ekran LCD.
Panasonic G2 oferuje rozbudowany tryb wideo z możliwością podłączenia zewnętrznego mikrofonu. Nagrywa filmy z maksymalną rozdzielczością 1280×720 pix w formacie AVCHD Lite lub Motion JPEG.
Użytkowanie i ergonomia
Uchwyt w Panasoniku G2 jest mały, ale spełnia swoje zadanie. Aparat trzyma się w miarę wygodnie, a do większości przycisków możemy sięgać palcami prawej dłoni. W połączeniu z obiektywem Panasonic 20 mm f/1.7G staje się kompaktowym aparatem mieszczącym się, może nie w kieszeni, ale na pewno w każdej torebce lub plecaku.
Tryb seryjny w G2 nie deklasuje konkurencji. Producent podaje w specyfikacji prędkość powyżej 3 kl/s, ale w naszym teście, przy IS0 1600, prędkość sięga co najwyżej 2 kl/s. Co do ogólnej szybkości działania aparatu, nie mamy jednak zastrzeżeń. W aparacie dobrze działa także system automatycznego czyszczenia matrycy, autofokus i pomiar światła. Mimo małych gabarytów aparatu, jego lampa błyskowa dorównuje lampom amatorskich lustrzanek.
Rozdzielczość
Rozdzielczość zdjęć Panasonika G2 jest stosunkowo wysoka. Dokładna analiza surowych zdjęć tablicy testowej wskazuje, że w G2 mamy prawdopodobnie do czynienia z osłabieniem filtru AA, co skutkuje pojawieniem się w rejestrowanym obrazie kolorowych artefaktów na rozdzielczościach niższych niż u konkurentów. Widać też wyraźną różnicę w pionowych i poziomych wartościach MTF50, co wskazuje, że w tej ostatniej współrzędnej filtr AA jest mocniejszy (ewentualnie wyostrzenie słabsze).
Balans bieli
Zdjęcia JPEG przy neutralnych ustawieniach mają w większości sytuacji oświetleniowych poprawne nasycenie kolorów. Średnie błędy kolorów są natomiast na poziomie około 6, co gwarantuje poprawne odwzorowanie barw. Problemy odnotowaliśmy jedynie przy kombinacji automatycznego balansu bieli i światła żarowego. Jest to jednak problem dotykający większość aparatów cyfrowych.
Jakość obrazu w JPEG
Zdjęcia JPEG z G2 charakteryzują się podobną jakością do tego, co oferują Olympus E-P1 i Panasonic GF1. Jeśli wzięlibyśmy poprawkę na różnice w wyostrzeniu i odszumianiu pomiędzy Panasonikiem G2 a Samsungiem NX10, to także moglibyśmy uznać zdjęcia JPEG z tych dwóch aparatów za bardzo podobne.
Warto przypomnieć, że w G2 podobnie jak w E-P1 i GF1 wyostrzanie JPEG-ów na poziomie minimalnym jest stosunkowo wysokie. Jedną z zalet G2, którą docenią kreatywni amatorzy fotografii, są rozbudowane style kolorystyczne zdjęć, nawiązujące do analogowej fotografii, a także tryb Moje kolory pozwalający na automatyczne wykonywanie zdjęć w różnych wersjach kolorystycznych. Szkoda jedynie, że w tym trybie nie można zmieniać parametrów ekspozycji.
Jakość obrazu i szumy w RAW
Podobnie jak w przypadku zdjęć JPEG, RAW-y z Panasonika G2 nie wyróżniają się mocno na tle konkurencji. Owszem, w pomiarach szumu na wysokich ISO można dostrzec minimalną przewagę tego aparatu nad GF1 i E-P1, ale w stosunku do Samsunga NX10 jest nawet o 1 EV gorzej.
Analiza darków pokazała, że statystyka sygnału generowanego na matrycy bez dopływu światła jest zaburzona. To wskazuje na ingerencję w surowe pliki, polegającą na częściowej redukcji sygnału.
Zakres tonalny
W naszym teście dynamika tonalna w G2 osiągnęła poziom 6 EV. Jest to typowy wynik dla 12-megapikselowych matryc Live MOS na których bazują bezlusterkowce Mikro 4/3.
Ocena końcowa
Punktacja | ||||
Obudowa | ||||
Gniazda | ||||
Przyciski | ||||
Menu | ||||
Wyświetlacze | ||||
Live View | ||||
Wizjer | ||||
Szybkość działania | ||||
Autofokus | ||||
Pomiar światła | ||||
Funkcje specjalne | ||||
Lampa błyskowa | ||||
Rozdzielczość (MTF) | ||||
Balans bieli | ||||
Jakość zdjęć JPEG | ||||
Jakość zdjęć RAW | ||||
Zakres tonalny | ||||
RAZEM |
Panasonic G2 to na pewno ciekawa propozycja dla amatorów fotografii lubiących fotografować z użyciem ekranu LCD. Ten aparat daje sporo radości dzięki czytelnemu ekranowi, który w dodatku jest w pełni ruchomy i reaguje na dotyk. Jednocześnie plusem jest obecność wizjera, który zabezpiecza nas na wypadek ostrego światła padającego na ekran LCD, co utrudniałoby wykonanie w takich warunkach poprawnego zdjęcia. Użytkując aparat, odnosi się wrażenie, że stworzony został z głową i projektowała go osoba znająca się na rzeczy. W amatorskiej gałęzi aparatów rzadko zdarzają się modele z taką ilością funkcjonalnych przycisków na obudowie, a jednocześnie z czytelnym menu, bardzo dobrą ergonomią obudowy i szybkością działania. Szczególnie w amatorskim segmencie ważne jest aby aparat poprawnie ustawiał balans bieli, ostrość i ekspozycję, by nie zniechęcić użytkownika do fotografowania. Reasumując, śmiało możemy uznać Panasonika G2 za udany model.
Na koniec przedstawiamy najważniejsze wady i zalety Panasonika G2.
Zalety:
- dobra jakość zdjęć RAW i JPEG na niskich czułościach,
- małe rozmiary,
- solidna obudowa,
- bardzo duża liczba przycisków na obudowie,
- bogate, czytelne i funkcjonalne menu,
- bardzo funkcjonalny tryb Live View,
- szybki i skuteczny autofokus,
- dobrej jakości ekran LCD, dający wyraźny i czytelny obraz,
- obrotowy i dotykowy LCD,
- skuteczny balans bieli w większości przypadków,
- skala temperaturowa WB,
- filmy w jakości HD,
- wejście mikrofonowe,
- skuteczny system czyszczenia matrycy,
- wbudowana lampa błyskowa o stosunkowo dobrej mocy,
- gniazdo HDMI,
- elektroniczny wizjer o dużej rozdzielczości.
Wady:
- stosunkowo duże szumy dla ISO 1600 i 3200,
- problemy z automatycznym balansem bieli w świetle żarowym,
- wysokie wyostrzanie JPEG-ów przy ustawieniu minimalnym,
- przeciętna dynamika tonalna,
- ingerencja w surowe pliki polegająca na częściowej redukcji sygnału,
- brak uszczelnień przy karcie pamięci i akumulatorze,
- brak stabilizacji matrycy.
Przykładowe zdjęcia