Olympus E-5 - test aparatu
8. Zakres tonalny
Zakres tonalny mierzymy programem Imatest na zdjęciach tablicy Stouffer
4410, które przekonwertowane zostają przy pomocy programu dcraw do
48-bitowych TIFF-ów. Na wykresie pokazujemy całkowity zakres tonalny
oraz dynamikę tonalną (zakres tonalny uzależniony od szumu)
wyrażoną przez wartości odpowiadające wysokiej (RMS=0.1) i dobrej
jakości obrazu (RMS=0.25).
Całkowity zakres tonalny sięgnął poziomu 8 EV, co jest bardzo częstym wynikiem wśród lustrzanek. Z kolei dynamika tonalna, która pozwala porównywać wyniki różnych aparatów, w nowym Olympusie ociera się o maksymalną wartość 6 EV. Jest to w granicy błędu tyle samo jak w przypadku Olympusa E-3, czy E-30 mającego matrycę analogiczną do E-5. Nie jest to jednak wynik jakiego oczekiwalibyśmy po lustrzance tej klasy, choć porównywalny z Pentaxem K-7 i Canonem 7D. Jedynie w porównaniu do Nikona D300s, dynamika E-5 jest około 1 EV mniejsza. Niestety fizyki wynikającej z małych rozmiarów matrycy Systemu 4/3, a co za tym idzie, dużej gęstości pikseli, nie można obejść, dlatego też bariera dynamiki tonalnej wydaje się być dla Olympusa nie do przeskoczenia. O ile w przeszłości, Olympus wyróżniał się w tej kategorii na niekorzyść, w ostatnim czasie inni producenci do niego dorównali. Canon 7D mając 18 Mpix na matrycy formatu APS-C ma taką samą gęstość pikseli jak E-5, a przez to, w granicach błędów, podobny zakres tonalny.
Tradycyjnie wycinki JPEG z pomiarowej tablicy szarości przedstawiamy
poniżej. Przypominamy, że sąsiednie pola różnią się o 1/3 EV.
ISO | Granica bieli | |||
100 | ||||
200 | ||||
400 | ||||
800 | ||||
1600 | ||||
3200 | ||||
6400 | ||||
ISO | Granica czerni | |||
100 | ||||
200 | ||||
400 | ||||
800 | ||||
1600 | ||||
3200 | ||||
6400 |
Zdjęcia scenki zostały wykonane z czasem 30 s i 2 s przy najniższych
czułościach ISO 100 i ISO 1600. Zdjęcia zostały wywołane
programem dcraw do 48-bitowych TIFF-ów, a następnie skorygowane o +4
EV i −4 EV w programie Adobe Lightroom i ostatecznie zapisane do postaci
24-bitowej.
100 ISO | |||
|
|
|
|
|
|||
1600 ISO | |||
|
Po skorygowaniu o +4 EV standardowo na zdjęciu pojawia się znaczna ilość szumu. W przypadku E-5 na ISO 100 wyłaniają się z niego jeszcze szczegóły, ale na ISO 1600 widać już tylko kolorowe piksele szumu. Nie lepiej jest z odzyskiwaniem informacji z przepaleń. Po skorygowaniu niewiele daje się odzyskać, a w miejscu przepaleń pojawia się kolorowe plamy.
100 ISO | |||
|
|
|
|
|
|||
1600 ISO | |||
|