Korpus Canona 600D wykonany został z czarnego matowego tworzywa sztucznego. Zarówno pod względem jego rozmiarów, jak i wyglądu można zauważyć pewne zmiany w stosunku do poprzedniego modelu. EOS 600D jest nieznacznie większy, a na tylnej ściance pojawił się obrotowy wyświetlacz, przez co zmienił się nieznacznie kształt niektórych przycisków. Podobnie jak w poprzednim modelu, na uchwycie i na tylnej ścianie aparatu, w miejscu ułożenia kciuka jest gumowa, lekko chropowata okleina, dzięki której dłoń nie ślizga się i aparat trzyma się pewnie i stabilnie. W 600D zdecydowano się wyłożyć tym materiałem również lewą część obudowy aparatu. Ze względu na zastosowanie obrotowego wyświetlacza, zmieniono również rozłożenie gniazd.

Sam korpus aparatu prezentuje się estetycznie, a obudowa wydaje się całkiem solidna. Nie słychać zgrzytów czy trzasków wydobywających się z plastikowych części obudowy przy ściskaniu korpusu w dłoni. Wszystkie elementy są dobrze do siebie dopasowane, a cała konstrukcja zachowuje sztywność. Klapki zamykające kieszeń karty i komorę akumulatora oraz zaślepki gniazd otwierają się i zamykają bez problemów. W kategorii jakości wykonania trudno mieć zatem jakieś szczególne zastrzeżenia, zwłaszcza że jak na sprzęt amatorski sytuacja wygląda bardzo dobrze pod tym względem.

Zasilanie i gniazda

Canon 600D zasilany jest takim samym akumulatorem jak jego poprzednik, czyli oznaczonym jako LP-E8. Ma on pojemność 1120 mAh i według standardów CIPA wystarcza na wykonanie 440 zdjęć. Podczas testów jednak, w pełni naładowany akumulator wystarczał na wykonanie około 750 zdjęć. Odpowiednia dla LP-E8 ładowarka dodawana jest oczywiście w komplecie z aparatem i posiada oznaczenia LC-E8. Czas trwania ładowania akumulatora wynosi około 2 godzin. Opcjonalnie do 600D możemy podłączyć zasilacz sieciowy ACK-E8 lub uchwyt pionowy BG-E8. Ten ostatni może być zasilany dwoma akumulatorami LP-E8, albo sześcioma bateriami typu AA, popularnie nazywanymi „paluszkami”.

Począwszy od modelu 450D, w trzycyfrowej serii lustrzanek Canona zmieniono rodzaj obsługiwanych kart pamięci z Compact Flash na SD/SDHC. W modelu 550D dodano możliwość obsługi kart SDXC i takie samo rozwiązanie zastosowano w 600D. Kieszeń na kartę znajduje się na prawej ściance aparatu (patrząc od tyłu) i jest schowana pod niewielką plastikową klapką.

Na lewej ściance aparatu pod dwiema gumowymi zaślepkami odnajdziemy:

• gniazdo zewnętrznego mikrofonu (3.5 mm mini jack stereo),
• gniazdo na wężyk spustowy RS-60E3,
• uniwersalne złącze USB 2.0 Hi-Speed (Mini-B) / wyjście audio-wideo,
• wyjście HDMI typu C.

Warto również wspomnieć, że istnieje możliwość zdalnego sterowania aparatem za pomocą pilota RC-6.

Przyciski

Rozmieszczenie znacznej części przycisków w 600D jest analogiczne do tego, z czym mieliśmy do czynienia w 550D, a większe zmiany dotyczą raczej ich wyglądu i kształtu. Przyjrzyjmy się jednak bliżej poszczególnym elementom sterującym, zaczynając od górnej części aparatu.

Poza standardowym spustem migawki i pokrętłem sterującym odnajdziemy przycisk pozwalający na zmianę czułości ISO. Na górnej ściance znalazł się również przycisk DISP., który w modelu 550D znajdował się z tyłu aparatu. Tradycyjnie też odnajdziemy pokrętło trybów, na którym znajdują się następujące pozycje:

• A-DEP – tryb głębi ostrości,
• M – tryb ustawień manualnych,
• Av – preselekcja przysłony,
• Tv – preselekcja czasu,
• P – tryb półautomatyczny,
• [A] – tryb „Inteligentna scena auto”,
• CA – tryb „Twórcze Auto”,
• Błysk wyłączony,
• seria trybów dedykowanych:
  • Portret,
  • Krajobraz,
  • Makro,
  • Sport,
  • Portret nocny,
• nagrywanie filmów.

Spójrzmy teraz na tylną ściankę aparatu.

Po lewej stronie wizjera znajdują się dwa przyciski: MENU oraz INFO. Ten drugi stanowi nowość w stosunku do poprzedniego modelu i znalazł się w miejscu gdzie w 550D był przycisk DISP. Po prawej stronie wizjera, bezpośrednio przy nim znajdziemy pokrętło regulacji dioptrii, a kawałek dalej przycisk włączający tryb Live View i rozpoczynający filmowanie w trybie wideo. W prawym górnym rogu aparatu znajdują się dwa położone blisko siebie przyciski. W trybie fotografowania lewy przycisk służy jako blokada ekspozycji AE/FE. Prawy natomiast pozwala na wybór pola AF. W trybie przeglądania przyciski te służą do pomniejszania i powiększania zdjęć. Po prawej stronie wyświetlacza LCD, zaczynając od góry mamy przycisk przysłony i kompensacji ekspozycji. Bezpośrednio pod nim znajduje się przycisk Q wyświetlający aktywną tablicę kontrolną na panelu LCD. Wykorzystywany jest on również przy drukowaniu zdjęć bezpośrednio z aparatu. Poniżej natrafiamy na przyciski kierunkowe. Posiadają one dodatkowe funkcje wykorzystywane podczas fotografowania:

• górny – balans bieli,
• prawy – tryb AF,
• dolny – styl obrazu,
• lewy – tryb wyzwalania migawki.

• jakość obrazu,
• korekcja błysku,
• włączanie/wyłączanie monitora LCD (analog. jak przycisk DISP.),
• wyświetlanie menu,
• czułość ISO.

Z przodu 600D, w tradycyjnych miejscach znajdziemy przycisk otwierający lampę błyskową, blokadę bagnetu oraz przycisk podglądu głębi ostrości.

Menu

Struktura i wygląd menu w 600D są typowe dla obecnych na rynku EOS-ów. Podzielone jest ono na zakładki tworzące 4 grupy, przy czym każda z zakładek zawiera taką liczbę elementów, że wszystkie mieszczą się na ekranie i nie musimy przewijać widoku w pionie. Pierwsza grupa (oznaczona kolorem czerwonym) składa się z czterech zakładek i zawiera opcje dotyczące fotografowania. Dwie zakładki z kolejnej grupy, oznaczone są kolorem niebieskim i zawierają elementy związane z odtwarzaniem zdjęć. Trzecia grupa dotyczy ustawień aparatu, a zawarte w niej trzy zakładki są oznaczone kolorem żółtym. Ostatnią grupę oznaczoną kolorem zielonym i zawierającą jedną zakładkę stanowi „Moje Menu”. Elementy wyświetlane w tej zakładce użytkownik może sobie zorganizować wedle własnego uznania.

Przyjrzyjmy się teraz poszczególnym elementom zawartym w kolejnych zakładkach. Zacznijmy od menu fotografowania.

• Jakość zdjęć – pięć rodzajów rozdzielczości plików JPEG (L, M, S1, S2, S3) i dwa stopnie kompresji (nie dotyczą rozmiarów S2 i S3), zapis RAW i jednoczesny zapis RAW plus najlepszy JPEG,
• Sygnał dźwiękowy ustawienia ostrości i samowyzwalacza,
• Wykonywanie zdjęć bez włożonej karty pamięci,
• Czas kontrolnego wyświetlania zdjęć po ich wykonaniu,
• Korygowanie winietowania,
• Redukcja czerwonych oczu,
• Sterowanie lampą błyskową:
  • Lampa błyskowa wł./wył.,
  • Pomiar E-TTL II (wielosegmentowy, uśredniony),
  • Nastawy lampy wbudowanej,
  • Nastawy lampy zewnętrznej,
  • Nastawy C.Fn lampy zewnętrznej,
  • Kasowanie nastaw C.Fn lampy zewnętrznej,
• Korekcja ekspozycji i ustawienie skoku przy bracketingu,
• Automatyczny optymalizator jasności,
• Tryb pomiaru światła,
• Ustawienie balansu bieli według wzorca,
• Bracketing balansu bieli,
• Przestrzeń kolorów – sRGB/Adobe RGB,
• Style obrazu – dostępne są: auto, standard, portrety, krajobraz, neutralny, dokładny, monochromatyczny, użytkownik (1, 2, 3). Każdy jest regulowany pod względem ostrości, kontrastu, nasycenia i tonu koloru w zakresie 8-stopniowej skali,
• Dane dla retuszu kurzu,
• ISO Auto – określenie maksymalnej czułości w trybie automatycznego doboru ISO,
• Tryb Live View (aktywny/nieaktywny),
• Tryb AF w LV,
• Wyświetlanie siatki kadrowania (dwa rodzaje),
• Proporcje obrazu (3:2, 4:3, 16:9, 1:1),
• Timer pomiarowy.

Menu odtwarzania:

• Ochrona obrazów,
• Obracanie obrazów,
• Usuwanie zdjęć,
• Polecenie wydruku,
• Filtry twórcze,
• Zmiana rozmiaru,
• Histogram – jasność/RGB,
• Skoki za pomocą pokrętła sterującego (o 1 obraz / o 10 obr. / o 100 obr. / datami / wg folderu / Filmy / Zdjęcia / wg oceny),
• Automatyczny pokaz zdjęć,
• Ocena,
• Włączenie sterowania aparatem przez HDMI.

Menu Nastawy:

• Automatyczne wyłączenie aparatu,
• Automatyczne obracanie zdjęć pionowych,
• Formatowanie karty,
• Numery plików – narastająco, automatycznie od 1, ręcznie od 1,
• Wybór folderu,
• Kolor tablicy kontrolnej,
• Ustawienia karty Eye-Fi (wyświetlany wyłącznie podczas korzystania z karty Eye-Fi),
• Jasność LCD – jeden z siedmiu poziomów,
• Włączanie/wyłączanie ekranu LCD (spust migawki, migawka/DISP, DISP),
• Ustawienie daty i czasu,
• Wybór języka,
• Standard TV – PAL lub NTSC,
• Czyszczenie matrycy – automatyczne czyszczenie, wymuszenie czyszczenia, czyszczenie ręczne,
• Przewodnik funkcji,
• Funkcje indywidualne (C.Fn),
• Informacje o prawach autorskich,
• Kasowanie nastaw,
• Wersja oprogramowania sterującego.

Ważnym elementem w menu nastaw jest wspomniana pozycja „Funkcje indywidualne”. Oznaczana jest ona powszechnie w systemie EOS skrótem C.Fn i zawiera całkiem sporą listę dodatkowych i nierzadko użytecznych opcji. W 600D jest ich 11, a podzielone zostały na cztery grupy:

C.Fn I (Ekspozycja):

• Przyrosty nastaw ekspozycji (1/2 lub 1/3 EV),
• Dodatkowe czułości ISO (12800),
• Tryb Av – czas synchronizacji błysku (auto, auto w zakresie 1/200–1/60 s lub na stałe 1/200 s).

• Redukcja zakłóceń – długi czas (wył., auto, wł.),
• Redukcja zakłóceń – wysokie ISO (standardowe, niskie, silne, wył.),
• Priorytet jasnych partii obrazu (wył., wł.).

• Oświetlenie wspomagające AF (wył., wł., tylko z zewnętrzną lampą błyskową, tylko oświetlenie wspomagające IR AF),
• Blokowanie lustra podniesionego.

• Spust migawki / Przycisk blokady AE (AF/Blokada AE, Blokada AE/AF, AF/Blokada AF bez blokady AE, AE/AF bez blokady AE),
• Przycisk SET podczas fotografowania (bez funkcji, zmiana jakości zapisywania, korygowanie błysku, monitor LCD wł./wył., wyświetlanie menu),
• LCD po włączeniu aparatu (wyświetla, jak w chwili wył. aparatu).

Wyświetlacz

W Canonie 600D zastosowano 3-calowy wyświetlacz TFT o rozdzielczości 1.040.000 punktów. Ma on zatem te same parametry co wyświetlacz w 550D. Nowością w tej serii EOS-ów jest natomiast zastosowanie mechanizmu odchylania i obracania ekranu LCD, który po raz pierwszy w lustrzankach Canona pojawił się w modelu 60D. Wyświetlacz można zatem odchylać w lewą stronę o 180 stopni i obracać wokół poziomej osi w zakresie 270 stopni. Takie rozwiązanie daje podwójną korzyść. Poza tym, że ułatwia korzystanie z trybu Live View przy fotografowaniu z nietypowej perspektywy, stanowi również dodatkowe zabezpieczenie ekranu LCD przed przypadkowym uszkodzeniem. Wyświetlacz można bowiem obrócić w taki sposób, by po zamknięciu skierowany był w stronę obudowy aparatu. Jasność obrazu na ekranie LCD można regulować w 7-stopniowej skali.

Podczas fotografowania w trybie LV, wyświetlacz pokrywa 100% kadru. Przy fotografowaniu z użyciem wizjera ekran LCD można wykorzystać do wyświetlania tablicy informacyjnej. W modelu 550D znajdował się odpowiedni czujnik, który wyłączał tablicę informacyjna po przyłożeniu oka do wizjera. W 600D niestety zabrakło dla niego miejsca. Wyświetlanie tablicy informacyjnej musimy zatem kontrolować ręcznie, a przeznaczony jest do tego przycisk DISP. Dodatkowo w menu nastaw aparatu odnajdziemy odpowiednie opcje dotyczące wygaszania ekranu LCD przy pomocy spustu migawki, a do wyboru mamy trzy ustawienia. W pierwszym z nich tablica informacyjna gaśnie po wciśnięciu do połowy spustu migawki i wyświetla się ponownie po jego zwolnieniu. W drugiej opcji tablica jest wygaszana w podobny sposób, przy czym po zdjęciu palca ze spustu migawki nie włącza się ponownie. Aby ją wyświetlić musimy wcisnąć przycisk DISP. W trzeciej z opcji, wyświetlanie tablicy informacyjnej kontrolujemy wyłącznie przyciskiem DISP. Wciśnięcie przycisku oznaczonego literą Q, wyświetla aktywną tablicę kontrolną, na której można zmieniać poszczególne nastawy aparatu.

W trybie odtwarzania przyciskiem INFO. możemy zmieniać sposób wyświetlania pojedynczego zdjęcia. Do dyspozycji mamy następujące możliwości:

• samo zdjęcie,
• zdjęcie + podstawowe informacje,
• miniaturka zdjęcia + skrócony EXIF + histogram (Y lub RGB do wyboru),
• miniaturka zdjęcia + skrócony EXIF + histogramy (Y oraz RGB).

Zdjęcia można również powiększać lub przeglądać w formie miniaturek.

Live View i filmy

Tryb Live View w 600D jest typowy dla najnowszych EOS-ów, a zatem: można włączyć 2 rodzaje siatek kadrowania, ustawić timer pomiarowy (czas trwania blokady AE), działa symulacja ekspozycji, czyli dostosowywanie jasności obrazu na ekranie LCD do parametrów ekspozycji i oświetlenia i w końcu dostępne są trzy tryby ustawiania ostrości:

• tryb Live – ustawianie ostrości na zasadzie detekcji kontrastu na matrycy,
• tryb Live i wykrywanie twarzy,
• tryb szybki – ustawianie ostrości za pomocą czujnika AF po opuszczeniu lustra.

Ostrość ustawiana jest tak samo jak przy fotografowaniu z użyciem wizjera, czyli po przyciśnięciu spustu migawki do połowy. Szybkość ustawiania ostrości w Trybie szybkim jest zadowalająca. Trwa to krótką chwilę, choć oczywiście opadające i podnoszące się lustro dezorientuje hałasując. W trybie Live ostrość potwierdzana jest średnio po 2–3 sekundach. Rzadko zdarza się, aby trwało to dłużej niż 5–6 sekund, przy czym czas ustawiania ostrości jest tym dłuższy, im bardziej rozogniskowany jest obiektyw lub im mniej kontrastowy jest obszar kadru, na którym ostrzymy. Ustawienie ostrości może odbywać się także ręcznie. Proces precyzyjnego ostrzenia ułatwia bardzo szybkie 5- lub 10-krotne powiększenie obrazu po naciśnięciu tego samego przycisku, który powiększa zdjęcia w trybie odtwarzania.

W trybie Live View przyciskiem INFO. możemy wyświetlać na ekranie dodatkowe informacje: podstawowe parametry fotografowania, informacje o wybranych ustawieniach aparatu oraz histogram (Y lub RGB). O ile podczas fotografowania z użyciem wizjera, wciśnięcie przycisku oznaczonego literą Q uruchamia aktywną tablicę kontrolną, o tyle w LV, umożliwia on dokonywanie zmian podstawowych ustawień fotografowania bezpośrednio przy pomocy widocznych na ekranie ikon.

Canon 600D, podobnie jak jego poprzednik, posiada mocno rozbudowany tryb wideo. W trakcie nagrywania filmów mamy do dyspozycji wszystkie funkcje trybu Live View. Działa autofokus na zasadzie detekcji kontrastu, choć tak jak już wspominaliśmy przy omawianiu LV, warto aby jego szybkość Canon jeszcze dopracował. Ostrość można ustawiać także ręcznie, korzystając z powiększenia obrazu. Jeżeli chodzi o rozdzielczości filmów i szybkość nagrywania w 600D, do wyboru mamy następujące możliwości:

• 1920×1080 pix, 30 kl/s (NTSC), około 330 MB/min,
• 1920×1080 pix, 25 kl/s (PAL), około 330 MB/min,
• 1920×1080 pix, 24 kl/s (NTSC/PAL), około 330 MB/min,
• 1280×720 pix, 60 kl/s (NTSC), około 330 MB/min,
• 1280×720 pix, 50 kl/s (PAL), około 330 MB/min,
• 640×480 pix, 30 kl/s (NTSC), około 165 MB/min,
• 640×480 pix, 25 kl/s (PAL), około 165 MB/min.

Zmiany w trybie wideo w nowym EOS-ie w stosunku do modelu 550D dotyczą między innymi zmiany szybkości nagrywania w formacie VGA. W poprzednim modelu szybkość ta wynosiła 60 kl/s (NTSC) lub 50 kl/s (PAL). W 600D nie odnajdziemy również opcji Movie Crop, która działała w ten sposób, że z środka matrycy wycinany był kadr o rozdzielczości 640×480 pix, co dawało efekt 7-krotnego powiększenia. Pojawiła się natomiast opcja zoomu cyfrowego dostępna przy nagrywaniu filmów w formacie Full HD. Zoom cyfrowy można kontrolować w zakresie od 3x do 10x. Trzeba mieć jednak świadomość, że im większy zoom cyfrowy stosujemy, tym niższa jest jakość obrazu.

W 600D pojawił się także tryb krótkich ujęć wideo. Funkcja ta pozwala na nagrywanie krótkich filmów, o długości 2, 4 lub 8 sekund. Po nagraniu pojedynczego ujęcia można je dodać do automatycznie tworzonego albumu. Wszystkie ujęcia w danym albumie zapisywane są jako pojedynczy plik wideo. Dość dziwnym ograniczeniem tej funkcji jest to, że w danym albumie mogą znaleźć się jedynie ujęcia o tej samej długości. Zmiana czasu trwania ujęcia spowoduje automatyczne utworzenie nowego albumu i zapisanie w nim nowo nagranego ujęcia.

Filmy zapisywane są z rozszerzeniem MOV z użyciem kodeka MPEG-4AVC/H.264. Producent zaleca stosowanie kart o klasie szybkości 6 lub wyższej. Ze względu na ograniczenia systemu plików, rozmiar pojedynczego pliku wideo nie może przekroczyć 4 GB. Dodatkowo maksymalny czas nagrywania pojedynczego filmu wynosi 29 minut i 59 sekund. Przy w pełni naładowanym akumulatorze łączny czas nagrywania (podawany w instrukcji aparatu) wynosi około 1 godz. 40 min. w temperaturze 23°C oraz około 1 godz. 20 min. w temperaturze 0°C. Wbudowany w aparacie mikrofon pozwala na nagrywanie dźwięku mono. Nagrywanie dźwięku w systemie stereo jest możliwe po podłączeniu do aparatu opcjonalnego mikrofonu zewnętrznego.

Poza wolnym działaniem AF w trybie filmowania, minusem jest również rejestrowanie na filmie odgłosów ustawiania ostrości. Najczęściej w trakcie działania AF zmienia się jasność obrazu. Wspomniane wady można dostrzec w naszych przykładowych filmach które prezentujemy poniżej. Filmy 2, 4 oraz 7 zostały nagrane przy użyciu obiektywu Canon EF 50 mm f/1.4 USM, natomiast pozostałe przy użyciu Canona EF-S 18–135 mm f/3.5–5.6 IS. Dodatkowo film 8 został nagrany w trybie krótkich ujęć wideo i zawiera sekwencję czterech 8-sekundowych ujęć. Film 9 został wykonany w nocy, co pozwoli ocenić jakość wideo przy bardzo słabym oświetleniu. Ponadto film 8 oraz 10 nagrane zostały w pomieszczeniu, z włączoną w tle muzyką, co powinno umożliwić ocenę jakości dźwięku, jaki nagrywa wbudowany mikrofon.

• film 1 – 1920×1080 pix, 25p, 149 MB,
• film 2 – 1920×1080 pix, 30p, 142 MB,
• film 3 – 1280×720 pix, 50p, 145 MB,
• film 4 – 1280×720 pix, 60p, 158 MB,
• film 5 – 640×480 pix, 25p, 32 MB,
• film 6 – 640×480 pix, 30p, 34 MB,
• film 7 – 1920×1080 pix, 24p, 145 MB,
• film 8 – 1920×1080 pix, 24p, 177 MB,
• film 9 – 1920×1080 pix, 25p, 146 MB,
• film 10 – 1920×1080 pix, 25p, 132 MB.

Wizjer

W Canonie 600D mamy lustrzany, pentagonalny wizjer, który pokrywa około 95% rzeczywistego kadru i ma powiększenie (dla obiektywu o ogniskowej 50 mm) 0.85x. Punkt oczny, czyli odległość źrenicy wyjściowej wizjera, wynosi 19 mm. Dostępna jest również regulacja dioptrii w zakresie od −3 do +1.