Jeśli porównamy pomiary szumu na zdjęciach JPEG z D5100 i D7000, to dojdziemy do podobnych wniosków co w poprzednim rozdziale. Średni poziom szumu na zdjęciach z tych aparatów jest podobny, ale składowe szumu D7000 mają większy rozrzut.

W menu Nikona D5100 znajduje się opcja redukcji szumów na wysokich czułościach. Jest ona trzystopniowa z możliwością całkowitego jej wyłączenia. Działa tylko na zdjęciach JPEG, a efekt jej działania przedstawiamy na poniższych wycinkach zdjęć wykonanych na czułości ISO 12800.

12800 ISO
NR Wył.
NR Low
NR Standard
NR High

Przyjrzyjmy się teraz jakości surowych zdjęć z D5100. RAW-y zapisywane są w tym aparacie w postaci 14-bitowej. Przypomnijmy jeszcze, że natywny zakres czułości w testowanym Nikonie wynosi od ISO 100 do 6400. Pozostałe wartości w zakresie ISO 12800–25600 są czułościami programowymi – generowanymi w aparacie przez oprogramowanie.

100 ISO
D5100
D7000
600D
D3100
200 ISO
D5100
D7000
600D
D3100
400 ISO
D5100
D7000
600D
D3100
800 ISO
D5100
D7000
600D
D3100
1600 ISO
D5100
D7000
600D
D3100
3200 ISO
D5100
D7000
600D
D3100
6400 ISO
D5100
D7000
600D
D3100
12800 ISO
D5100
D7000
600D
D3100
25600 ISO
D5100
D7000

Porównanie dokonane na RAW-ach pokazuje jeszcze większe różnice między jakością obrazu z Nikona D5100, a D7000. Już od ISO 400 daje się zauważyć przewagę D5100, która potęguje się wraz ze wzrostem czułości. Co więcej, szum na zdjęciach z D5100 ma bardzo drobnoziarnistą strukturę, dzięki czemu nawet na najwyższych, programowych czułościach, szczegóły na zdjęciu nie giną w tym szumie. Tym samym obraz jest bardziej przyjemny dla oka niż w przypadku Nikona D7000.

Wykres szumu dla D5100 wygenerowany na podstawie pomiarów wykonanych Imatestem na tablicy szarości Kodaka jest mniej stromy niż w przypadku D7000. Szum rośnie wolniej do tego stopnia, że na wysokich ISO nowy Nikon ma około 1 EV przewagi nad D7000. Przewagę Nikona D5100 – choć już mniejszą – widać również w stosunku do Canona 600D i Nikona D3100.

Dlaczego amatorska lustrzanka tak dobrze wypada na tle modelu o klasę wyższego? Nawet jeśli pominiemy kwestię różnic w rozdzielczości pionowej i poziomej u D5100 (obecnie już typową w amatorskim segmencie), którą poruszyliśmy w rozdziale o rozdzielczości, nadal zostanie nam wyższy poziom szumu i jego inna struktura u bardziej zaawansowanego Nikona D7000. Odpowiedzią na nasze pytanie byłby następca D300s, który miałby tę samą 16-megapikselową matrycę. Jeśli w jego przypadku jakość obrazu będzie podobna do D5100 albo lepsza, to będzie oznaczać, że D7000 mógł borykać się z problemami wieku dziecięcego. Z drugiej strony w miarę podobne rezultaty K-5, A580 i D5100 oraz odstające od nich wyniki D7000 mogą wskazywać, że egzemplarz D7000 obecny w naszym teście mógł, delikatnie mówiąc, należeć do niewłaściwego ogona rozkładu gaussowskiego sprzętu wychodzącego z fabryk firmy Nikon. Biorąc pod uwagę sporo niejednoznaczności związanych z innymi kwestiami, jak choćby często zgłaszany na forach internetowych problem z autofokusem w przypadku używania jasnych obiektywów, wcale nie jest to wykluczone.

Darki

Nikon D5100 zapisuje RAW-y w postaci 14-bitowej, co odpowiada maksymalnemu poziomowi sygnału równemu 16384. Po wykonaniu 3-minutowych ekspozycji bez dopływu światła, RAW-y zostały wywołane programem dcraw, ale tak, aby uzyskać obraz jeszcze sprzed interpolacji. Sygnał w 48-bitowych plikach ograniczyliśmy jednak do zakresu od 0 do 1023 tak, aby pokazać to, co najważniejsze. Biel na tych zdjęciach odpowiada wartościom wyższym niż 1023. Oś pionowa histogramów dla zdjęć RAW ma zakres od 0 do 100.000 zliczeń.

Darki zapisane w aparacie w formacie JPEG nie zostały przez nas poddane żadnym obróbkom. Odpowiednie dla nich histogramy zostały wykonane w skali logarytmicznej, ponieważ taka skala pozwala na lepsze zobrazowanie sygnału bliskiego zeru.

ISO	Dark Frame	Crop	Histogram
100 (RAW)
100 (JPEG)
200 (RAW)
200 (JPEG)
400 (RAW)
400 (JPEG)
800 (RAW)
800 (JPEG)
1600 (RAW)
1600 (JPEG)
3200 (RAW)
3200 (JPEG)
6400 (RAW)
6400 (JPEG)
12800 (RAW)
12800 (JPEG)
25600 (RAW)
25600 (JPEG)

Tradycyjnie, analiza darków z lustrzanki Nikon wskazuje na programową ingerencję w RAW-y poprzez odejmowanie stałego sygnału (biasa). Histogramy mają kształt połówki dzwonu, a ich maksimum jest praktycznie w zerze. Jest to zachowanie niefizyczne i sugeruje, że przed zapisem zdjęcia sygnał jest redukowany. Taka zaburzona statystyka nie daje nam miarodajnych wartości średniej sygnału ani odchylenia od tej wartości. Prezentujemy te dane jednak dla porządku poniżej.