Przy ocenie wygody użytkowania Olympusa E-P3, należy wziąć pod uwagę fakt, że podobnie jak pozostałe PEN-y jest to z założenia aparat kompaktowy z wymienną optyką. Pod względem rozmiarów jest on zbliżony do innych bezlusterkowców tej klasy (np. Panasonic GF2, Samsung NX100). Trzeba przyznać, że mimo stosunkowo niewielkich rozmiarów E-P3 całkiem nieźle leży w dłoni. Warto zwrócić uwagę na to, że w nowym PEN-ie zastosowano rozwiązanie polegające na wymiennym uchwycie. W zestawie dostajemy uchwyt oznaczony symbolem MCG-1, który ze względu na niewielki rozmiar jest raczej mało funkcjonalny. Zapewnia co prawda minimalne oparcie dla palców, jednak użytkownicy ceniący sobie wygodę powinni zastanowić się nad dokupieniem uchwytu MCG-2. Jest on po pierwsze wyraźnie wyższy i posiada znacznie większe wybrzuszenie, co powinno pozwolić na wygodniejsze ułożenie dłoni na aparacie.

Pod względem funkcjonalność przycisków i pokręteł E-P3 wypada pozytywnie. Aparat obsługuje się szybko, a szczególnie wygodnym rozwiązaniem jest wałek sterujący. Drobne zastrzeżenia można mieć do pokrętła sterującego, którego małe rozmiary nie ułatwiają obsługi, zwłaszcza osobom o dużych dłoniach.

Generalnie użytkowanie Olympusa E-P3 oceniamy dobrze. Niemały wpływ na to ma spora swoboda w konfigurowaniu ustawień aparatu do własnych potrzeb. Wygodne jest również menu podręczne zawierające całkiem dużą liczbę najważniejszych parametrów wykorzystywanych podczas wykonywania zdjęć. Producent mógłby jednak przemyśleć dokładniej kwestię funkcji przypisywanych do poszczególnych przycisków funkcyjnych. Jak już wspominaliśmy w poprzednim rozdziale dałoby się poprawić kilka rzeczy w tym względzie.

Obiektywy

Olympus E-P3 jest aparatem systemu Mikro Cztery Trzecie, w którym oferta obiektywów jest systematycznie powiększana. Razem z premierą nowych PEN-ów, światło dzienne ujrzały również cztery nowe obiektywy. Aktualna oferta producenta w zakresie obiektywów wygląda następująco:

• Olympus M.Zuiko Digital 9–18 mm f/4.0–5.6 ED – szerokokątny zoom,
• Olympus M.Zuiko Digital 12 mm f/2.0 ED – stałoogniskowy obiektyw szerokokątny,
• Olympus M.Zuiko Digital 14–42 mm f/3.5–5.6 ED – kitowy obiektyw (standardowo dostarczany w zestawie z E-PL1),
• Olympus M.Zuiko Digital 14–42 mm f/3.5–5.6 II – nowsza wersja kitowego obiektywu,
• Olympus M.Zuiko Digital 14–42 mm f/3.5–5.6 II R – najnowsza wersja kitowego obiektywu, który sprzedawany jest w zestawie z E-P3,
• Olympus M.Zuiko Digital 14–150 mm f/4.0–5.6 ED – klasyczny, uniwersalny „spacer zoom”,
• Olympus M.Zuiko Digital 17 mm f/2.8 – tzw. „naleśnik” czyli niewielkich rozmiarów stałoogniskowy obiektyw szerokokątny,
• Olympus M.Zuiko Digital 40–150 mm f/4.0–5.6 ED – teleobiektyw zoom,
• Olympus M.Zuiko Digital 40–150 mm f/4.0–5.6 ED R – nowsza wersja teleobiektywu zoom zaprezentowana razem z E-P3,
• Olympus M.Zuiko Digital 45 mm f/1.8 – teleobiektyw stałoogniskowy,
• Olympus M.Zuiko Digital 75–300 mm f/4.8–6.7 ED – teleobiektyw zoom.

• Panasonic G VARIO 7–14 mm f/4.0 ASPH,
• Panasonic LUMIX G FISHEYE 8 mm f/3.5,
• Panasonic LUMIX G 14 mm f/2.5 ASPH.,
• Panasonic G VARIO 14–42 mm f/3.5–5.6 ASPH. MEGA O.I.S.,
• Panasonic G VARIO 14–45 mm f/3.5–5.6 ASPH. MEGA O.I.S.,
• Panasonic G VARIO HD 14–140 mm f/4.0–5.8 ASPH. MEGA O.I.S.,
• Panasonic LUMIX G 20 mm f/1.7 ASPH,
• Panasonic Leica DG SUMMILUX 25 mm f/1.4 ASPH.,
• Panasonic DG MACRO-ELMARIT 45mm f/2.8 ASPH. MEGA O.I.S.,
• Panasonic G VARIO 45–200 mm f/4–5.6 MEGA O.I.S.
• Panasonic Lumix G Vario 100–300 mm f/4.0–5.6 MEGA O.I.S

Szybkość

Pod względem szybkości działania nie mamy większych zastrzeżeń do Olympusa E-P3. Aparat reaguje szybko na wciskanie przycisków i wszystkie operacje odbywają się płynnie. Gotowość aparatu do wykonywania zdjęć po jego włączeniu jest niemal natychmiastowa. Również przeglądanie zdjęć, ich powiększanie oraz wyświetlanie miniaturek nie przysparza problemów pod tym względem. Drobne opóźnienie rzędu 2–3 sekund pojawia się jedynie przy ładowaniu zestawu 100 miniaturek. Formatowanie karty trwa zazwyczaj kilka sekund.

Zdjęcia seryjne

W Olympusie E-P3 odnajdziemy jeden tryb zdjęć seryjnych. Według specyfikacji umożliwia on fotografowanie z maksymalną prędkością 3 kl/s. W przypadku zapisu surowych plików liczba zdjęć w serii ograniczona jest do 17. W przypadku fotografowania wyłącznie w JPEG-ach, liczba zdjęć wykonanych z maksymalną prędkością zależy od ustawień jakości i rozmiaru zdjęcia.

Test szybkości wykonaliśmy z kartą SanDisk Extreme 4.0 GB, dziesiątej klasy szybkości, przy czułości wynoszącej 1600 ISO i czasie migawki ustawionym na 1/1000 sekundy. Zdjęcia w RAW zajmowały 13.0 MB, a pliki JPEG LARGE SUPER FINE o rozdzielczości 4032×3024 pikseli około 9.0 MB. Otrzymaliśmy następujące rezultaty dla trwającej 30 sekund serii:

• 52 zdjęcia JPEG LARGE SUPER FINE (1.7 kl/s),
• 43 zdjęcia RAW (1.4 kl/s),
• 26 zdjęć RAW+JPEG (0.87 kl/s).

Spójrzmy teraz na dokładne wyniki naszych pomiarów trybu seryjnego przedstawione na poniższych wykresach.

W przypadku plików JPEG E-P3 utrzymuje maksymalną prędkość fotografowania przez niecałe 5 sekund. Przy wybranych przez nas parametrach wynosi ona około 2.6 kl/s, czyli nieco mniej niż prędkość deklarowana. Następnie aparat zwalnia i wykonuje średnio 1.6 kl/s. Maksymalną prędkość fotografowania na poziomie 2.6 kl/s E-P3 osiąga również w przypadku plików RAW i utrzymuje ją przez niecałe 5 sekund. Dla surowych plików spowolnienie jest wyraźniejsze i dalsze fotografowanie odbywa się ze średnią prędkością wynoszącą 1.2 kl/s. Surowe pliki razem z JPEG-ami również zapisują się z szybkością 2.6 kl/s w początkowej fazie. W tym przypadku prędkość ta jest utrzymywana przez około 3.5 sekundy, po czym aparat zwalnia do 0.7 kl/s.

Stabilizacja obrazu

Olympus E-P3 podobnie jak poprzednie modele PEN-ów został wyposażony w mechanizm stabilizacji matrycy. Może on pracować w trzech trybach:

• IS1 – stabilizacja w obu kierunkach,
• IS2 – stabilizacja w kierunku pionowym,
• IS3 – stabilizacja w kierunku poziomym.

Testując stabilizację obrazu, dla różnych wartości czasu ekspozycji wykonujemy serię minimum 20 zdjęć, przy czym robimy to zarówno z włączoną jak i wyłączoną stabilizacją. Następnie sprawdzamy, ile zdjęć w danej serii jest poruszonych. Otrzymane wyniki prezentujemy na poniższym wykresie, w formie procentów liczby zdjęć poruszonych do całkowitej liczby zdjęć w serii. Zero na skali poziomej odpowiada najkrótszej ekspozycji czyli 1/160 sekundy. Test wykonywany był z obiektywem Olympus M.Zuiko Digital 14–42 mm f/3.5–5.6 ED II na maksymalnej ogniskowej.

Maksymalne przesunięcie pomiędzy krzywymi wynosi 3 EV, którą to wartość uznajemy za miarę skuteczności stabilizacji obrazu w E-P3. Wynik ten jest nieco lepszy od tego, co pokazał w tej kategorii poprzednio testowany przez nas PEN, czyli model E-PL2.

Czyszczenie matrycy

W bezlusterkowcach automatyczne czyszczenie matrycy jest dość istotne. W trakcie wymiany obiektywu nie jest ona chroniona ani lustrem, ani zamkniętą migawką, tak jak ma to miejsce w lustrzankach. W efekcie nietrudno, aby na matrycy znalazły się drobne pyłki i inne zabrudzenia. Podczas testowania Olympusa E-P3 matryca pozostała na tyle czysta, że nie musieliśmy jej czyścić. Można zatem uznać, że system automatycznego czyszczenia matrycy jest skuteczny.

Lampa błyskowa

W Olympusie E-P3 zastosowano lampę błyskową o liczbie przewodniej 10 (ISO 200) i może ona pracować w następujących trybach:

• błysk automatyczny,
• błysk dopełniający,
• wyłączenie błysku,
• redukcja efektu czerwonych oczu,
• synchronizacja z długimi czasami migawki (synchronizacja z pierwszą kurtyną),
• redukcja efektu czerwonych oczu wraz z synchronizacją z długimi czasami migawki,
• synchronizacja z długimi czasami migawki (synchronizacja z drugą kurtyną),
• ręczny: pełny błysk, 1/2, 1/4, 1/8, 1/16 1/32 oraz 1/64 mocy.

Siłę błysku wbudowanej lampy błyskowej porównujemy zawsze wykonując zdjęcie przy czułości ISO 100, migawce 1/100 sekundy i przysłonie f/8.0. Wszystkie pozostałe ustawienia, jak na przykład kompensacja błysku, są w pozycji neutralnej. W związku z brakiem czułości ISO 100 w E-P3, użyliśmy ISO 200 zwiększając jednocześnie wartość przysłony do f/11. Drugie zdjęcie wykonaliśmy również przy ISO 200 jednak w trybie P, pozwalając tym samym na to, by aparat dobrał parametry ekspozycji (w tym przypadku były to: f/1.7, 1/60 s).

E-P3 (M)		E-PL2 (M)
E-P3 (P)		E-PL2 (P)

Mimo iż według specyfikacji lampy w obu porównywanych PEN-ach mamy tę samą liczbę przewodnią, to jednak widać, że w przypadku E-P3 przy ustawieniach manualnych zdjęcie jest nieznacznie bardziej doświetlone. W trybie P jednak, oba aparaty automatycznie naświetliły zdjęcie praktycznie jednakowo.

Autofokus

W Olympusie E-P3 mamy do dyspozycji nowy system ustawiania ostrości FAST AF, działający tradycyjnie w oparciu o detekcję kontrastu, który jak twierdzi producent jest najszybszy wśród obecnych aktualnie na rynku bezlusterkowców. Autofokus może działać w następujących trybach:

• pojedynczy (S-AF),
• ciągły (C-AF),
• manualny (MF),
• pojedynczy z możliwością doostrzenia manualnego (S-AF+MF),
• ciągły ze śledzeniem.

Skuteczność automatycznego ustawiania ostrości sprawdziliśmy jak zawsze, wykonując serię 40 zdjęć i mierząc na nich rozdzielczość. W efekcie przeanalizować możemy procentowe wartości odchyłek od najlepszego pomiaru MTF50 całej w serii, co przedstawione zostało na poniższym histogramie. Zdjęcia wykonane zostały obiektywem M.Zuiko Digital 12 mm f/2.0 ED przy przysłonie ustawionej na f/2.8, a przed każdym zdjęciem obiektyw był przeogniskowany.

W zasadzie nie mamy na co narzekać. Niemal 75% wyników mieści się w przedziale do 3%. A w przypadku pozostałych nie przekraczają 6%. Co więcej, ze szczegółowych wyników naszych pomiarów wynika, że na 40 zdjęć tylko w jednym przypadku odchyłka przekroczyła minimalnie 4%. Widać z powyższego porównania, że E-P3 w tej kategorii zachował się podobnie jak model E-PL2 i wyraźnie lepiej niż testowany niedawno Panasonic G3.

Pomiar światła

Pomiar światła w Olympusie E-P3 oparty jest o 324-strefowy system TTL, działając w zakresie od 0 do 20 EV (przy 17 mm, f/2.8 i ISO 100). Pracować może w następujących trybach:

• Digital ESP – pomiar matrycowy analizujący dane ze wszystkich 324 stref,
• centralnie ważony,
• punktowy,
• punktowy na światła,
• punktowy na cienie.