Sony NEX-7 - test aparatu
9. Podsumowanie
Podsumujmy najważniejsze informacje o testowanym aparacie.
Budowa, jakość wykonania i funkcjonalność
NEX-7 jest obecnie najwyższym modelem wśród bezlusterkowców Sony. Zgodnie z oczekiwaniami jest więc zbudowany z dobrych materiałów, a jakości wykonania nie możemy nic zarzucić. Korpus jest sztywny i wydaje się odporny na czynniki zewnętrzne. Sam aparat jest większy niż niższe modele z serii NEX, ale pozostaje umiarkowanie mały. Oddzielna sprawa to rozmiary dostępnych obiektywów. Większość z nich jest na tyle duża, że całości nie można traktować jako sprzęt kieszonkowy, który łatwo mieć zawsze przy sobie.
Większe niż w pozostałych NEX-ach rozmiary korpusu pozwoliły na umieszczenie na nim stosunkowo dużej liczby elementów sterujących. Jest ich oczywiście mniej niż w zaawansowanych lustrzankach. Siódemka w pewnym sensie zmienia dotychczasowe podejście do przycisków i pokręteł. Większość z nich nie ma stałej przypisanej roli, ani nawet opisu na obudowie aparatu. Funkcje elementów sterujących dają się programować i zależą od aktualnego kontekstu. Z jednej strony dostajemy dużą elastyczność, a z drugiej spotykamy się z koniecznością sporej ilości nauki zanim będziemy w stanie sprawnie wykorzystać możliwości tego sprzętu.
Odchylany ekran LCD charakteryzuje się dobrą rozdzielczością, wysokim kontrastem i dobrym oddaniem barw. Lekki niedosyt wzbudza stosunkowo niska, jak na formalne parametry, jakość obrazu w wizjerze elektronicznym. Zastosowany w nim ekran OLED o rozdzielczości ponad 2,3 miliona punktów pozwala uzyskiwać bardzo duży kontrast obrazu. I właśnie zbyt wielki kontrast sprawia, że widok jest w sumie słabszy niż na ekranie LCD.
Na uznanie zasługują możliwości testowanego NEX-a pod względem filmowania wideo. Oferuje on spory wybór trybów Full HD, począwszy od bardzo dobrej jakości trybu 1920×1080p/50Hz z kodekiem AVCHD i strumieniem danych 28 Mbit/s. Na drugim końcu, dla oszczędności pamięci, mamy dostępny tryb VGA 640×480/25Hz z kodekiem MP4. Filmy nagrywane są z dźwiękiem stereo dobrej jakości.
Użytkowanie i ergonomia
Zwiększenie rozmiarów korpusu NEX-7 w stosunku do innych przedstawicieli serii bezlusterkowców firmy Sony wyraźnie poprawiło wygodę użytkowania. Aparat trzyma się i użytkuje bardzo wygodnie. Szybkość działania nie budzi zastrzeżeń, a tryb zdjęć seryjnych można uznać za bardzo dobry. Trochę szkoda, że brakuje stabilizacji matrycy, która przecież jest jedną z cech lustrzanek z tej samej stajni co bohater tego testu. Producent oferuje w zamian obiektywy wyposażone w optyczną stabilizację obrazu.
W modelu NEX-7 znalazło się zarówno miejsce na wbudowaną lampę błyskową, jak i sanki do lampy zewnętrznej, zgodnej ze standardem lustrzanek Sony. Ze względu na łatwy dostęp do matrycy bezlusterkowców nieco większe znaczenie ma skuteczność systemu automatycznego czyszczenia matrycy. W testowanym aparacie system ten nie radził sobie z większymi drobinami i konieczne było przedmuchiwanie wnętrza aparatu. Jest to zgodne z zaleceniami zawartymi w instrukcji obsługi. Wynik testu celności autofokusa okazał się słaby. W tym przypadku jest to jednak raczej problem dopasowania obiektywu do aparatu. Najwyraźniej użyty przez nas obiektyw Sigma 19 mm f/2.8 EX DN nie był dobrze zgrany z korpusem Sony. Pomiar światła działa bez większych problemów, ale zauważyliśmy, że przy ustawieniu standardowym JPEG-i skalowane są w taki sposób, że wyglądają na mniej doświetlone, niż zdjęcia wywołane z formatu RAW.
Rozdzielczość
Kolejny raz w tym teście musimy ponarzekać na niedostatek jasnych, ostrych obiektywów dla systemu NEX. Użyta Sigma 19 mm f/2.8 EX DN niestety nie gwarantuje prawdopodobnie pełnego wykorzystania ewentualnych możliwości matrycy. Do tego dochodzi kwestia różnicy rozdzielczości pionowej i poziomej występująca w testowanym aparacie. Ostatecznie rozdzielczość pozioma w NEX-7 prawdopodobnie niewiele odbiega od osiągów NEX-5N. Za to rozdzielczość pionowa jest wyraźnie wyższa. Ogólne wrażenie jest w zasadzie pozytywne, ale nie do końca spełnia oczekiwania związane z 24-milionami pikseli w matrycy.
Balans bieli
Odwzorowanie barw na zdjęciach z NEX-7 jest bardzo dobre. Tak jak praktycznie zawsze, tak też tutaj trzeba wspomnieć o dużych błędach kolorów przy oświetleniu żarowym. W takim przypadku najlepiej użyć dedykowanego ustawienia balansu bieli.
Jakość obrazu w JPEG
W Sony NEX-7 nie ma możliwości całkowitego wyłączenia redukcji szumów na wysokich czułościach. Ostatecznie poziom szumów na zdjęciach zapisywanych w formacie JPEG jest stosunkowo niski, nawet na najwyższych dostępnych czułościach. Wiąże się to z lekką utratą szczegółów, ale nie widać dużej utraty barw. W związku z tym, że aparat dysponuje bardzo dużą liczbą pikseli, problematyczne zdjęcia można przeskalować do mniejszych rozdzielczości i czasami okazuje się, że mogą one być jeszcze użyteczne. Testowany aparat pozwala na użycie sporego zakresu stopni wyostrzania zdjęć. Poziom najniższy daje rzeczywiście małe lub nawet zerowe wyostrzanie, a poziom najwyższy dociera w pobliże granic „przeostrzenia”.
Mocną stroną NEX-7 jest bardzo dobra implementacja funkcji specjalnych. Na uwagę zasługuje tutaj tryb HDR oraz panoramy. Funkcja HDR pozwala wyraźnie rozszerzyć zakres tonalny na zdjęciach, które dodatkowo zyskują przy tym przez obniżenie poziomu szumów. Panoramy zarówno dwu- jak i trójwymiarowe wykonuje się stosunkowo łatwo i aparat samodzielnie składa je z zadowalającą jakością. Wspomnijmy jeszcze filtry artystyczne, które pozwalają znacznie modyfikować uzyskiwane zdjęcia już w momencie ich wykonywania.
Jakość obrazu i szumy w RAW
Pod względem poziomu szumu na surowych plikach testowany model NEX-a zachowuje się podobnie jak wyposażony w matrycę o znacznie mniejszej liczbie pikseli NEX-5N. Porównanie z Panasonikiem G3 i Olympusem OM-D E-M5 pokazuje, że jest to dobry poziom wśród współczesnych matryc CMOS.
Bardzo niski poziom prądu ciemnego w matrycy testowanej Alfy NEX-7 pozytywnie nas zaskoczył. Nawet po solidnym rozgrzaniu matrycy przez kilkunastominutową, nieprzerwaną pracę nie powoduje nadmiernego wzrostu tego źródła szumu.
Zakres tonalny
Przy czułości ISO 100 i najlepszej jakości obrazu zakres tonalny wynosi 6.6 EV. Wbrew obawom związanym z bardzo dużym upakowaniem pikseli w matrycy Sony NEX-7 zakres tonalny nie odbiega od osiągów współczesnych matryc o rozmiarach APS-C. Wyciąganie szczegółów obrazu z głębokich cieni okazuje się całkiem skuteczne i tutaj też należą się pochwały.
Ocena końcowa
Punktacja | Maks. | Sony NEX-7 | Sony NEX-5N | Olympus E-M5 | Panasonic G3 |
Obudowa | 7 | 5,60 | 5,32 | 5,71 | 2,66 |
Gniazda | 4 | 1,14 | 0,93 | 1,14 | 0,84 |
Przyciski | 4 | 2,20 | 1,60 | 2,20 | 1,60 |
Menu | 3 | 1,98 | 1,62 | 2,16 | 1,92 |
Wyświetlacze | 5 | 2,31 | 2,08 | 2,50 | 2,72 |
Live View | 3 | 2,45 | 2,45 | 2,20 | 2,20 |
Wizjer | 5 | 3,13 | 0,00 | 3,01 | 2,84 |
Szybkość działania | 5 | 2,41 | 2,10 | 2,64 | 1,76 |
Autofokus | 9 | 4,42 | 6,68 | 5,65 | 6,34 |
Pomiar światła | 8 | 4,50 | 3,75 | 4,25 | 3,65 |
Funkcje specjalne | 5 | 2,47 | 1,83 | 2,83 | 1,15 |
Lampa błyskowa | 4 | 2,09 | 1,11 | 2,81 | 1,57 |
Rozdzielczość (MTF) | 8 | 5,93 | 4,71 | 6,59 | 6,31 |
Balans bieli | 3 | 1,40 | 0,78 | 1,09 | 1,38 |
Jakość zdjęć JPEG | 7 | 4,67 | 4,28 | 4,51 | 3,50 |
Jakość zdjęć RAW | 10 | 6,32 | 5,74 | 6,05 | 5,89 |
Zakres tonalny | 10 | 5,64 | 6,09 | 5,82 | 5,07 |
RAZEM | 100 | 58,66 | 51,07 | 60,16 | 51,40 |
Alfa NEX-7 jest obecnie najbardziej zaawansowanym bezlusterkowcem w ofercie firmy Sony. Taka pozycja zobowiązuje i naszym zdaniem bohater naszego testu nieźle się z tych zobowiązań wywiązuje. Do budowy aparatu wykorzystane zostały wysokiej jakości materiały, a całość została starannie i precyzyjnie zmontowana. Większy niż w pozostałych NEX-ach korpus pozwolił na poprawę wygody trzymania oraz na umieszczenie sporej ilości elementów sterujących. Funkcje większości pokręteł i przycisków są programowalne, co daje dużą swobodę konfiguracji. To co w aparacie jest najważniejsze, czyli jakość uzyskiwanych zdjęć w zasadzie można uznać za bardzo dobrą. Zarzuty w tym względzie nie dotyczą może samego aparatu, a całego systemu NEX, który nie doczekał się jeszcze szerokiego zestawu bardzo dobrych obiektywów. A takich właśnie obiektywów będzie najbardziej brakować zaawansowanemu użytkownikowi, do którego jest przecież kierowany NEX-7.
Na pochwałę w testowanym aparacie zdecydowanie zasługują dobre tryby zdjęć seryjnych oraz funkcje dodatkowe, takie jak HDR i zdjęcia panoramiczne. Warte podkreślenia jest to, że NEX-7 oferuje rozbudowany zestaw trybów filmowania w rozdzielczości Full HD. Jakość obrazu i dźwięku w tym przypadku uznajemy za bardzo dobrą. Dodatkową zaletą jest to, że użytkownicy mogą ręcznie kontrolować wszystkie parametry ekspozycji w czasie filmowania.
Porównanie NEX-7 z bezlusterkowcami innych producentów wypada dla niego pomyślnie. Ergonomia, jakość wykonania, parametry elektroniki są na bardzo wysokim poziomie. Drobne uwagi można mieć do oprogramowania (np. niekonsekwentne reakcje na klawisze przy korzystaniu z menu), ale tu można liczyć na poprawę w kolejnych wersjach.
Sam aparat jest niewątpliwie udaną konstrukcją o sporych możliwościach. Kilka razy zwracaliśmy jednak uwagę, że do ich pełnego wykorzystania potrzebna jest bardzo dobra optyka. Można więc kupić NEX-7 niejako na wyrost, w nadziei na pojawienie się odpowiednich obiektywów w nieodległej przyszłości. Można posiłkować się dodatkowo dedykowanymi obiektywami producentów niezależnych lub bawić się w zakup przejściówek i podłączanie obiektywów na innym mocowaniach.
Na koniec wyliczamy najważniejsze zalety i wady Sony NEX-7.
Zalety:
- dobra jakość zdjęć w szerokim zakresie czułości,
- stosunkowo niski poziom szumów,
- niski poziom prądu ciemnego,
- dobry zakres tonalny,
- uchylny wyświetlacz dobrej jakości,
- wbudowane wizjer elektroniczny i lampa błyskowa,
- złącze dla klasycznej, zewnętrznej lampy błyskowej,
- względnie małe rozmiary,
- szeroki wybór ciekawych i użytecznych funkcji dodatkowych,
- skala temperaturowa WB, nastawy własne,
- rozbudowany tryb wideo,
- możliwość ręcznej kontroli parametrów ekspozycji podczas nagrywania filmów,
- bardzo dobrej jakość obrazu i dźwięku na filmach Full HD,
- dobre tryby seryjne,
- swoboda konfiguracji elementów sterujących – większość jest programowalna,
- możliwość korzystania z dwóch typów kart pamięci: SD oraz Memory Stick,
- gniazdo HDMI.
Wady:
- brak stabilizacji matrycy,
- różna moc filtra AA w poszczególnych składowych,
- konieczność włączania menu do zmiany trybów,
- nienajlepsza organizacja menu,
- stosunkowo niska moc wbudowanej lampy błyskowej,
- długi czas ładowania baterii,
- brak uszczelnień.
Przykładowe zdjęcia
W testach wykorzystujemy studyjne lampy błyskowe i światła stałego firmy dostarczone przez sklep Foto-Tip.pl