Fujifilm X-S1 - test aparatu
2. Budowa, jakość wykonania i funkcjonalność
Wygląd i jakość wykonania
Fujifilm X-S1 to duży aparat. Jest większy od HS20 EXR, a nawet od lustrzanek najniższego segmentu amatorskiego. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że cały korpus pokryty jest gumową okleiną, ale po dokładnym przyjrzeniu, okazuje się, że gumy jest niewiele. Znajdziemy ją na uchwycie, na pierścieniach ostrości i zmiany zoomu, oraz wykonana jest z niej pokrywa gniazd na lewej ściance aparatu. Reszta to tworzywo sztuczne o fakturze do złudzenia przypominającej gumową okleinę. Włącznik aparatu, koło sterujące i koło trybów wykonane są z metalu. Reszta przycisków jest raczej plastikowa, choć trudno to jednoznacznie stwierdzić „na oko”. Metalowy jest też tubus obiektywu a także „tulipan” dodawany w zestawie.
Cały aparat jest bardzo dobrze wykonany pod względem mechanicznym i wizualnym. Nic nie trzeszczy i nie ugina się pod naciskiem dłoni. Małe zastrzeżenia możemy mieć jedynie do trochę luźnej pokrywy gniazda karty pamięci oraz małej sztywności wysuwanego tubusu obiektywu w pozycji tele.
Jak wyglądają uszczelnienia w tym aparacie? Gniazdo akumulatora, zakrywane plastikową pokrywą, uszczelnione jest ze wszystkich stron cienką, piankową uszczelką. Z kolei szereg złącz i gniazd zakrywa szczelnie gumowa, giętka pokrywa. W przypadku gniazda na kartę pamięci, uszczelka jest tylko z jednej strony, w kierunku której wysuwamy pokrywę. Tył pokrywy i jej boki uszczelnień już nie mają. Aparat ma więc niepełne uszczelnienia, ale lepsze takie niż żadne.
Zasilanie i złącza
Gniazda do komunikacji z urządzeniami zewnętrznymi znajdziemy na bocznej ściance aparatu, po prawej stronie:
- USB 2.0 Hi-speed,
- wyjście audio-wideo (PAL/NTSC),
- wyjście mini HDMI,
- wyjście mikrofonu o średnicy 3.5 mm.
Aparatu nie można wyzwalać bezprzewodowo, ale dostępny jest opcjonalny wężyk spustowy RR-80. Fujifilm X-S1 ma wbudowaną gorącą stopkę, która rozszerza możliwości aparatu o wyzwalanie lamp błyskowych.
Aparat zasila stosunkowo mała i płaska bateria NP-95, czyli ta sama co w X100. Przy tak dużych gabarytach aparatu i uchwytu, równie dobrze mógłby to być akumulator o wielkości zbliżonej do akumulatorów w półprofesjonalnych lustrzankach. Dzięki temu, że akumulator jest mały, zyskujemy przez to na wadze aparatu, a do tego ewentualne zapasowe akumulatory zajmą mniej miejsca w torbie. Pojemność NP-95 wynosi 1800 mAh. Wystarcza to na wykonanie około 700 zdjęć bez użycia wbudowanej lampy błyskowej. Jest to więc bardzo dobry wynik jak na kompaktowy aparat cyfrowy. Akumulator jest ładowany za pomocą ładowarki BC-65N. Aby w pełni go naładować potrzeba około 2.5 godziny. Ładowarka ma jeden minus, a mianowicie plastikowy element, który dociska włożony akumulator. Tę małą część niestety łatwo zgubić, a wtedy z ładowaniem będziemy mieli problem. To naprawdę niefortunne rozwiązanie, niestety konsekwentnie stosowane w serii X.
Fujifilm X-S1 jest kompatybilny z kartami pamięci typu SD, SDHC i SDXC. Aparat ma też pamięć wewnętrzną o pojemności 26 MB.
Przyciski
Fujifilm X-S1 ma dużo przycisków i pokręteł, co bardzo ułatwia sterowanie aparatem. Przyciski są w dodatku duże, a więc łatwe do wciskania. Wokół spustu migawki jest włącznik aparatu, a obok kompensacja ekspozycji, tryb migawki oraz przycisk funkcyjny Fn1. W zasięgu kciuka i palca wskazującego umieszczono dużych rozmiarów metalowe pokrętło sterujące, a obok koło trybów pracy, które zawiera następujące elementy:
- M – tryb ustawień manualnych,
- A – preselekcja przysłony,
- S – preselekcja czasu,
- P – tryb półautomatyczny,
- EXR – automatyczne tryby wykorzystujące możliwości matrycy EXR,
- Tryb automatyczny,
- Adv. – tryby: Panorama, Kontrola ostrości i Mało światła,
- SP – zbiór automatycznych trybów tematycznych (naturalne i z lampą błyskową, światło naturalne, portret, wygładzanie skóry, pies, kot, krajobraz, sport, noc, noc (statyw), fajerwerki, zachód słońca, śnieg, plaża, przyjęcie, kwiat, tekst),
- C1, C2, C3 – tryby użytkownika.
Największą ilość przycisków umieszczono na tylnej ściance aparatu. Po lewej stronie wizjera jest przycisk przełączający obraz pomiędzy ekranem a wizjerem, a tuż przy muszli pokrętło do ustawienia dioptrażu. Po drugiej stronie natomiast, w zasięgu kciuka, umieszczono włącznik REC nagrywania filmu oznaczony czerwoną kropką.
Po lewej stronie ekranu LCD ustawiono w pionowym rzędzie aż pięć przycisków:
- podgląd obrazu,
- pomiar światła w trybie fotografowania i powiększanie zdjęcia w trybie podglądu,
- wybór punktu AF w trybie fotografowania i zmniejszenie zdjęcia w trybie podglądu,
- czułość ISO w trybie fotografowania i zmiana ilości wyświetlanych informacji w trybie podglądu,
- balans bieli w trybie fotografowania i przycisk usuwania zdjęć w trybie podglądu.
Z przodu po prawej stronie obiektywu znajduje się przełącznik trybu ustawiania ostrości (MF, AF-C, AF-S). Idąc w górę napotkamy z kolei przycisk podnoszący lampę błyskową.
Dwóm przyciskom funkcyjnym na obudowie można przypisać następujące funkcje:
- rozmiar zdjęcia,
- jakość zdjęcia,
- zakres dynamiczny,
- symulacja filmu,
- tryb AF,
- rozpoznawanie twarzy,
- wykrycie twarzy,
- inteligentny zoom cyfrowy,
- podgląd ostrości.
Wyświetlacz
Fujifilm X-S1 został wyposażony w odchylany wyświetlacz LCD TFT o przekątnej 3 cale oraz rozdzielczości 460 tysięcy punktów, który pokrywa około 100% fotografowanego kadru. Jego jakość jest dobra, ale ustępuje wyświetlaczom o rozdzielczości VGA. Głównie chodzi tu o lepszą ostrość i kontrast wyświetlanego obrazu na ekranach VGA. Jasność obrazu na wyświetlaczu można regulować w 11-stopniowej skali. Wyświetlacz zamocowano na metalowym ramieniu, które pozwala na odchylanie go w pionie maksymalnie 90 stopni w górę i 45 stopni w dół.
Podczas fotografowania monitor LCD może pracować w czterech trybach, pomiędzy którymi przechodzimy przyciskiem DISP/BACK. Do dyspozycji mamy:
- ekran informacyjny – szczegółowe informacje o ustawieniach fotografowania oraz schemat punktów ustawiania ostrości,
- standardowy – widok kadru + podstawowe informacje o ustawieniach aparatu,
- informacje wyłączone – podgląd jedynie aktualnego kadru,
- niestandardowy – widok kadru + histogram, elementy i informacje wybierane przez użytkownika.
W widoku niestandardowym możemy wybierać jakie elementy i informacje będą widoczne na ekranie. Do wyboru mamy następujące możliwości: siatka kadrowania, wirtualny horyzont, histogram, parametry ekspozycji (szybkość migawki, przysłona, ISO), skala i wskaźnik kompensacji ekspozycji, pomiar światła, tryb lampy błyskowej, balans bieli, symulacja filmu, zakres dynamiczny, liczba dostępnych zdjęć, jakość i rozmiar obrazu, poziom naładowania akumulatora.
Schemat ekranu w trybie niestandardowym ze wszystkimi wyświetlanymi elementami oraz ich opis prezentujemy poniżej.
- Tryb lampy błyskowej,
- Tryb makro,
- Wskaźnik samowyzwalacza,
- Tryb seryjny,
- Wskaźnik funkcji antyblur w trybie EXR,
- Balans bieli,
- Symulacja filmu,
- Zakres dynamiczny,
- Wskaźnik pamięci wewnętrznej (brak karty pamięci w aparacie),
- Liczba dostępnych zdjęć,
- Jakość i rozmiar obrazu,
- Ostrzeżenie dotyczące temperatury,
- Ostrzeżenie przed ewentualnym poruszeniem zdjęcia,
- Wirtualny horyzont,
- Wskaźnik stabilizacji obrazu,
- Tryb ekranu w świetle słonecznym,
- Wskaźnik trybu dyskretnego,
- Poziom naładowania akumulatora,
- Czułość ISO,
- Wartość przysłony,
- Wskaźnik AE lock,
- Czas otwarcia migawki,
- Pomiar światła,
- Tryb fotografowania,
- Wskaźnik trybu ręcznego ustawiania ostrości,
- Skala i wskaźnik kompensacji ekspozycji,
- Histogram,
- Ramka obszaru AF,
- Ostrzeżenie AF,
- Inteligentny zoom cyfrowy.
W trybie odtwarzania za pomocą przycisku DISP/BACK do dyspozycji mamy następujące możliwości podglądu pojedynczego zdjęcia:
- zdjęcie + podstawowe informacje,
- informacje wyłączone,
- ulubione – pozwala na ocenianie zdjęć w 5-stopniowej skali,
- miniaturka zdjęcia + histogram + skrócony EXIF + informacje o przepaleniach.
Dodatkowo za pomocą przycisku ISO/info można wyświetlić dwa ekrany z dodatkowymi informacjami o konkretnym zdjęciu oraz widok z zaznaczonym aktywnym punktem AF. Wciśnięcie przycisku kierunkowego „w dół” powoduje przybliżenie widoku zdjęcia w punkcie ostrości.
Wizjer
Wizjer w X-S1 jest elektroniczny z możliwością regulacji dioptrażu. Ma rozdzielczość 1.44 milionów pikseli i dużą przekątną, prawie pół cala (dokładnie 0,47 cala). Jest duży i przyjemny w użyciu między innymi dzięki dużej odległości źrenicy wyjściowej. Przydałaby się jednak większa, głębsza i gumowa muszla, która bardziej zasłaniałaby dopływ bocznego światła.
Przesuwając aparat nie dostrzegamy w wizjerze smużenia, czy rwania się obrazu. W momencie kiedy naciskamy spust do połowy, a więc aparat zaczyna ustawiać ostrość i wtedy zmieniamy położenie aparatu, obraz zaczyna tracić płynność, rwie się, a my widzimy wszystko jak na poklatkowym filmie. Jest to uciążliwe szczególnie, kiedy używamy długiego tele.
Podczas fotografowania w wizjerze mogą być wyświetlane te same informacje co na ekranie LCD za wyjątkiem ekranu informacyjnego. Do dyspozycji są więc widoki:
- standardowy – widok kadru + podstawowe informacje o ustawieniach aparatu,
- informacje wyłączone – podgląd jedynie aktualnego kadru,
- niestandardowy – widok kadru + histogram, elementy i informacje wybierane przez użytkownika.