Nikon D600 - test aparatu
6. Jakość obrazu JPEG
- Format FX:
- 6016×4016 pix,
- 4512×3008 pix,
- 3008×2008 pix,
- Format DX:
- 3936×2624 pix,
- 2944×1968 pix,
- 1968×1312 pix,
- Standardowe,
- Neutralne,
- Żywe,
- Monochromatyczne,
- Portret,
- Krajobraz.
- dostępne w stylach Standardowe, Żywe, Portret i Krajobraz:
- Szybka korekta – wartości w skali od −2 do +2 pozwalają ograniczyć lub spotęgować efekt charakterystyczny dla danego stylu,
- dostępne we wszystkich stylach:
- wyostrzanie – automatyczne lub w skali od 0 do 9,
- kontrast – automatyczny lub w skali od −3 do +3,
- jasność – w skali od −1 do +1,
- dostępne we wszystkich stylach z wyjątkiem Monochromatyczne:
- nasycenie – automatyczne lub w skali od −3 do +3,
- odcień – w skali od −3 do +3 (w stronę ujemną czerwienie zyskują odcień fioletowy, błękity zielony, a zielenie żółty, natomiast w stronę dodatnią czerwienie zyskują odcień pomarańczowy, zielenie niebieski, a błękity fioletowy),
- dostępne jedynie w stylu Monochromatyczne:
- efekty filtrów – symulacja wpływu filtrów barwnych na zdjęciach czarno-białe (wyłączony, żółty, pomarańczowy, czerwony, zielony),
- zabarwienie – czarno-białe (B&W), sepia, zimnoniebieskie (Cyanotype), czerwone (Red), żółte (Yellow), zielone (Green), niebiesko-zielone (Blue Green), niebieskie (Blue), niebiesko-fioletowe (Purple Blue), czerwono-fioletowe (Red Purple).
Przejdźmy do standardowego porównania wycinków zdjęć. W Nikonie D600 mamy natywny zakres czułości od ISO 100 do 6400. Istnieje również możliwość rozszerzenia zakresu o czułości programowe, w dół do ISO 50 oraz w górę do ISO 25600. Czułość możemy regulować z krokiem 1/2 lub 1/3 EV (nie ma jedynie kroków pośrednich pomiędzy ISO 12800 a 25600). Poniżej przedstawiamy porównanie jakości zdjęć JPEG z Nikona D600, bardziej zaawansowanego modelu D800 oraz Canona 5D Mark III.
ISO 50 | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
ISO 100 | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
ISO 200 | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
ISO 400 | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
ISO 800 | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
ISO 1600 | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
ISO 3200 | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
ISO 6400 | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
ISO 12800 | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
ISO 25600 | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
ISO 51200 | |||
|
|
||
ISO 102400 | |||
|
|
Nie biorąc pod uwagę ilości szczegółów widocznych na zdjęciach, jakość obrazu w porównywanych aparatach jest bardzo podobna aż do czułości ISO 1600. Na wycinkach zdjęć scenki trudno w zasadzie dopatrzyć się wyraźniejszych różnic w poziomie szumu, jednak przy porównaniu ciemnego pola tablicy Kodaka są one zauważalne. W miarę wzrostu czułości różnice stają się nieco wyraźniejsze i można zauważyć, że lustrzanka Canona ma nieznaczną przewagę pod tym względem, praktycznie aż do ISO 25600. Warto jednak zauważyć, że w jego przypadku jest to nadal czułość natywna, podczas gdy dla lustrzanek Nikona stanowi górną granicę czułości rozszerzonych. Kiedy spojrzymy na D600 i D800 na wyższych czułościach zauważymy, że oba aparaty pokazują bardzo podobne zaszumienie obrazu na JPEG-ach. Jedynie przy najwyższej czułości ISO 25600 testowany model ustępuje nieco bardziej zaawansowanemu D800.
Na podstawie JPEG-ów można stwierdzić, że matryca w D600 zachowuje się całkiem obiecująco pod względem jakości obrazu. Jednak jej prawdziwe możliwości będzie mogli ocenić jednoznacznie dopiero na podstawie surowych plików.
Wyostrzanie
W Nikonie D600 mamy do dyspozycji standardową dla lustrzanek tego producenta 10-stopniową skalę wyostrzania (od 0 do 9). Jak w praktyce wygląda obraz przy wyostrzaniu ustawionym na 0, 4 oraz 9 można zaobserwować w poniższej tabelce. Zdjęcia wykonane zostały na czułości ISO 100.
Nikon D600, ISO 100 | |||
|
|||
|
|||
|
Podobnie jak w przypadku D800 najlepszy efekt uzyskamy na ustawieniach z okolic środka skali. Dają one wyraźnie przyjemniejszy („ostrzejszy”) dla oka obraz niż przy ustawieniu 0, a jednocześnie nie widać charakterystycznych artefaktów przesadnego wyostrzania, jakie daje się zauważyć przy ustawieniu maksymalnym.
Dodatkowe funkcje
Podobnie jak testowany niedawno model D800 również D600 posiada dodatkowe funkcje, które wpływają na wygląd JPEG-ów. Opiszmy je zatem w kilku słowach.
Tryb HDR
W trybie HDR Nikon D600 wykonuje dwa zdjęcia, a różnica w ekspozycji pomiędzy nimi może być kontrolowana automatycznie lub ręcznie przez fotografa. W przypadku ręcznej kontroli użytkownik ma do wyboru trzy warianty: 1 EV, 2 EV lub 3 EV. Do dyspozycji mamy także dodatkowy parametr „wygładzenie”, który może przyjmować następujące ustawienia: umiarkowane, normalne lub zwiększone. Tryb HDR możemy aktywować dla pojedynczego zdjęcia (wówczas zostaje on automatycznie wyłączony po jego wykonaniu) lub na stałe (musimy go ręcznie wyłączyć aby powrócić do normalnego fotografowania).
Choć instrukcja aparatu nie specyfikuje tego, podobnie jak w przypadku modelu D800 przypuszczamy, że aparat automatycznie wyrównuje wykonane zdjęcia, jeśli pojawi się między nimi przesunięcie. Producent jednak zaleca stosowanie statywu i informuje, że krawędzie wynikowego zdjęcia mogą być ucięte w stosunku do oryginalnego kadru. Warto również zauważyć, że tryb HDR jest nieaktywny jeśli fotografujemy w plikach RAW. Co więcej, nie mamy możliwości zapisu oryginalnych zdjęć, a na karcie zachowany zostaje jedynie efekt końcowy.
W poniższej tabelce prezentujemy przykładowe zdjęcia wykonane w trybie HDR. Dla ustawienia parametru wygładzania na „umiarkowane” pokazujemy zdjęcia dla poszczególnych ustawień różnicy ekspozycji. Dla pozostałych ustawień wspomnianego parametru prezentujemy zdjęcia wykonane przy różnicy 3 EV. Więcej zdjęć wykonanych w trybie HDR znaleźć można w galerii w ostatnim rozdziale testu.
Wielokrotna ekspozycja
Nikon D600 posiada tryb wielokrotnej ekspozycji, umożliwiający automatyczne łączenie kilku zdjęć w jeden obraz. Dostępne w tym trybie opcje nie są jednak szczególnie rozbudowane. W pierwszej kolejności możemy wybrać, czy tryb ma być aktywny jednorazowo, czy pozostawiać włączony przez cały czas. Ponadto możemy wybrać liczbę zdjęć, jednak jest ona ograniczona jedynie do 3. Przypomnijmy, że w w bardziej zaawansowanym modelu D800 mieliśmy do dyspozycji przedział od 2 do 10 zdjęć. Dodatkową opcją jest tzw. „automatyczne wzmocnienie”. Jeśli jest ona włączona, wówczas wzmocnienie jest dostosowywane w zależności od liczby zarejestrowanych ekspozycji (wzmocnienie dla każdej ekspozycji ustawiane jest na 1/2 dla dwóch ekspozycji i 1/3 dla trzech). Instrukcja zaleca wyłączenie opcji automatycznego wzmocnienia przy zdjęciach z ciemnym tłem.