Panasonic Lumix DMC-LX7 - test aparatu
2. Budowa, jakość wykonania i funkcjonalność
Zacznijmy od porównania ze sobą modeli LX5 i LX7:
Jak łatwo zauważyć, oba modele różnią się minimalnie rozmiarami czy rozlokowaniem elementów kontrolnych. Producent zastosował zasadę ewolucji w konstrukcji. Choć LX7 jest nieco większy i cięższy od swojego starszego brata, to jego rozmiary i waga nie odbiegają od standardów przyjętych w tej klasie aparatów. Model dobrze trzyma się w dłoni dzięki specjalnie wyprofilowanemu uchwytowi na przedniej ściance. Korpus - wykonany ze stopów metalu - jest sztywny, trudno w nim wyczuć jakiekolwiek luzy czy źle dopasowane elementy.
Główne cechy aparatu Panasonic Lumix LX7:
- matryca HS-MOS o wielkości 1/1.7” i rozdzielczości 10.1 Mpx,
- zakres czułości ISO 80-12800,
- jasny obiektyw f/1.4 - 2.3 o ekwiwalencie ogniskowych 24-90 mm,
- pierścień przysłony,
- wbudowany filtr neutralny o czynniku 3 EV,
- seria zdjęć 11 kl/s , 5 kl/s z autofokusem,
- specjalne tryby 60 kl/s, 40 kl/s oraz filmy poklatkowe,
- wyświetlacz LCD o wielkości 3” i rozdzielczości 920 tys. punktów,
- filmy wideo Full HD 60p/50p z dźwiękiem stereo,
- dedykowany port do podłączenia wizjera elektronicznego DMW-LVF2.
Obiektyw
LX7 wyposażony został w stabilizowany obiektyw LEICA DC VARIO-SUMMILUX, który oferuje zakres ogniskowych 4.7 - 17.7 mm (ekwiwalent małego obrazka: 24–90 mm), czyli 3.8-krotny zoom. W porównaniu do aparatu LX5 musimy wspomnieć o wyraźnie lepszej światłosile, która dla tego obiektywu wynosi f/1.4–2.3. Udało się to osiągnąć dzięki zastosowaniu w konstrukcji licznych soczewek specjalnych: wśród 11 elementów ułożonych w 10 grupach znalazło się 5 soczewek asferycznych, 2 soczewki ze szkła niskodyspersyjnego i 1 soczewka z powłokami Nano Surface.
Spójrzmy jak prezentuje się LX7 na tle konkurencyjnych konstrukcji pod względem parametrów obiektywu:
Porównanie parametrów obiektywów | |||||||||
Model | Zakres ogniskowych | Zakres wartości przysłony | |||||||
Panasonic DMC-LX5 | 24–90 | f/2–f/3.3 | |||||||
Panasonic DMC-LX7 | 24–90 | f/1.4–f/2.3 | |||||||
Samsung EX2F | 24–80 | f/1.4–f/2.7 | |||||||
Olympus ZX-2 | 28–112 | f/1.8–f/2.5 | |||||||
Fujifilm X10 | 28–112 | f/2–f/2.8 |
W celu zabezpieczenia przedniej soczewki przed uszkodzeniem podczas transportu producent oferuje dekielek, który mocuje się do obudowy za pomocą specjalnego, dostarczonego wraz z aparatem paska. To typowe rozwiązanie w sprzęcie wyższej klasy. Interesującym dodatkiem jest umożliwienie montowania na obiektywie filtrów w rozmiarze 37 mm. Dzięki temu możemy używać filtrów polaryzacyjnych, dodatkowych filtrów ND o dużej gęstości czy też innych - efektowych.
Poniżej prezentujemy przykładowe zdjęcia wykonane na skrajnych nastawach ogniskowych obiektywu:
4.7 mm (ekwiwalent 24 mm) |
17.7 mm (ekwiwalent 90 mm), zoom 3.8 x |
Dla osób, które chciałyby osiągać większe przybliżenia, producent przewidział opcję dodatkowego optycznego powiększania obrazu. Dzięki temu maksymalne przybliżenie jest równe 6.7 razy, ale korzystając z niego, będziemy pozbawieni możliwości zapisu plików RAW. Innym rozwiązaniem jest zastosowanie trybów cyfrowych:
- iZoom, który umożliwia uzyskanie dodatkowego 2-krotnego powiększenia,
- CyfrZoom, który umożliwia uzyskanie dodatkowego 4-krotnego powiększenia.
Dodatkowy zoom cyfrowy 4 x |
Ciekawą funkcją jest tzw. “krok zoomu”. Przy jej pomocy aparat może ustawiać ogniskową na jedną z predefiniowanych wartości ekwiwalentów: 24, 28, 35, 50, 70 lub 90 mm. Przy korzystaniu z cyfrowego powiększenia możliwe są także następujące pozycje: 135, 200, 300, 400, 500 i 600 mm. Niestety, nie użyjemy tej funkcji w trybie iAuto oraz przy nagrywaniu filmów.
Aparat LX7 posiada dedykowany tryb makro aktywowany przełącznikiem na obiektywie. Po jego wybraniu możliwe staje się ustawianie ostrości dla obiektów umieszczonych nie bliżej niż 1cm od przedniej soczewki obiektywu.
Tryb makro |
Skala odwzorowania wynosi 1:4.9, co w przeliczeniu na format małoobrazkowy równa się 1:1.03. Poniżej prezentujemy przykładowe zdjęcie wykonane w trybie makro dla największego możliwego przybliżenia.
Matryca
Opisywany model aparatu został wyposażony w matrycę MOS wielkości 1/1.7 cala. Jej efektywna rozdzielczość wynosi 12.7 Mpix, ale największa możliwa do uzyskania rozdzielczość zdjęcia to 10 Mpix (3648×2736 pikseli) przy ustawionym formacie zdjęć 4:3. Dla formatu 16:9 lub 3:2 rozdzielczość będzie wynosiła odpowiednio 3968×2232 oraz 3776×2520 pikseli. Oznacza to, że nie zmienia się kąt widzenia liczony po przekątnej kadru (za wyjątkiem formatu 1:1), co wyraźnie widać na rysunku poniżej.
Poszczególne wielkości kadru zostały zaznaczone kolorami:
- żółty - 4:3;
- zielony - 16:9;
- niebieski - 3:2;
- pomarańczowy - 1:1.
W aparacie LX7 zastosowano procesor obrazowy Venus Engine VII FHD, który w połączeniu z matrycą jest w stanie przetwarzać aż 11 kl/s z pełną dostępną rozdzielczością przy użyciu mechanicznej migawki, a także pozwala rejestrować filmy w maksymalnej rozdzielczości 1920×1080 pikseli 50p (Full HD, AVCHD) z przepływnością 28 Mbit/s.
Elementy sterowania
Aparat wyposażony jest w typowe dla modeli klasy premium elementy kontrolne. Pewnym novum jest zastosowanie rzadko spotykanego w tego rodzaju konstrukcjach pierścienia przysłony - jako że kontrola głębi ostrości przy tak małej matrycy jest iluzoryczna. Niemniej jednak bezpośrednia możliwość sterownia przysłoną na pewno ucieszy bardziej zaawansowanych użytkowników.
Przednia ścianka to miejsce zajmowane w dużej części przez obiektyw. Na jego korpusie producent umieścił nie tylko wspomniany już pierścień sterowania przysłoną, ale także dwa mikroprzełączniki:
- wyboru formatu zdjęcia (1:1, 4:3, 3;2, 16:9),
- ostrości (tryb ręczny, autofokus, makro).
Górną ściankę zajmują w kolejności od lewej do prawej:
- lampa błyskowa i przełącznik ją aktywujący,
- gorąca stopka zabezpieczona specjalną osłoną,
- mikrofon stereofoniczny,
- pokrętło zmiany trybów,
- spust migawki z dźwignią zoomu,
- przycisk filmowania,
- włącznik zasilania.
Na tylnej ściance producent umieścił - poza wyświetlaczem LCD - następujące elementy kontrolne:
- dźwignię filtra ND/ręcznego ostrzenia,
- tylne pokrętło sterowania,
- przycisk AF/AE Lock,
- przycisk odtwarzania,
- wskaźnik stanu pracy,
- wybierak czterokierunkowy o następujących funkcjach:
- górny - zmiana czułości ISO
- prawy - zmiana balansu bieli
- lewy - przycisk Fn,
- dolny - tryby wyzwalania migawki,
- przycisk Q.MENU, pełniący w trybie odtwarzania funkcje kasowania zdjęć,
- przycisk DISP.
Środkowy przycisk wybieraka służy m.in. do nawigowania w menu oraz zatwierdzania ustawień.
Dolna ścianka została wykorzystana na umiejscowienie gwintu statywowego, głośnika oraz komory akumulatora i karty pamięci. Położenie gwintu statywowego powoduje, że po przymocowaniu aparatu do statywu mamy możliwości otwarcia pokrywy komory baterii.
Zasilanie i złącza
Aparat zasilany jest z dedykowanego litowo-jonowego akumulatora oznaczonego jako DMW-BCJ13, który według zapewnień producenta powinien wystarczyć na wykonanie około 330 zdjęć lub 165 min filmu. Jego parametry to 3.6 V i 1250 mAh. W komorze baterii jest także miejsce na zainstalowanie karty pamięci standardu Secure Digital (SD, SDHC i SDXC). LX7 został również wyposażony w uniwersalne złącze AV/USB oraz port HDMI - umieszczone na bocznej ściance aparatu i zabezpieczone ochronną klapką.
Podczas testów nie stwierdziliśmy znaczących odchyleń od deklarowanej wydajności akumulatora. Jego ładowanie w dedykowanej zewnętrznej ładowarce trwa około półtorej godziny. Gniazdo baterii zabezpieczono przed przypadkową próbą włożenia akumulatora w nieprawidłowy sposób. Możliwe jest też skorzystanie z zewnętrznego zasilacza (DMW-AC5) - wówczas zamiast akumulatora montujemy w aparacie specjalny adapter (DMW-DCC7).
Wyświetlacz
LX7 wyposażony jest w 3-calowy ekran LCD o rozdzielczości 920 tys. punktów. By zapewnić jak najlepszy kontrast, zastosowano na nim powłoki antyrefleksyjne. Trzeba przyznać, że wyświetlacz naprawdę nieźle się spisuje - obraz cechuje dobre oddanie kolorów i kontrast. Ważne jest też, że nawet przy silnym oświetleniu można bez problemu kadrować, a zawartość menu jest dostatecznie widoczna. To zasługa funkcji samodzielnego dobierania jasności wyświetlacza przez aparat w zależności od warunków oświetleniowych.