X-E1 jest o 10 mm węższy, 7 mm niższy i 4 mm płytszy od X-Pro1. Jest także lżejszy, bowiem waży 100 gramów mniej. Podobnie jak w przypadku pierwszego bezlusterkowca Fujifilm, jakość wykonania korpusu nowego modelu zdecydowanie zasługuje na pochwałę. Do jego budowy użyto stopu aluminium, a większość elementów z tworzywa sztucznego posiada fakturę skóry. Na rękojeści zamontowano gumową nakładkę, poprawiającą pewność chwytu. Niestety, aparat nie został uszczelniony, zatem należy go chronić przed wpływem czynników atmosferycznych.

Nietrudno zauważyć, że X-E1 kontynuuje stylistykę aparatów serii X i przywodzi na myśl analogowe dalmierze. Zdradza go jednak jeden szczegół – brak okienka wizjera. Fujifilm nie zapomniało o wizjerze, natomiast zamiast wersji hybrydowej, znanej z X100 oraz X-Pro1, tutaj mamy do czynienia jedynie z celownikiem elektronicznym. Elegancki wygląd aparatu jest z pewnością cechą przyciągającą potencjalnych nabywców do X-E1. Naszym zdaniem szczególnie atrakcyjnie prezentuje się srebrna wersja kolorystyczna. Takie detale jak np. metalowe koło z wygrawerowanymi wartościami czasów naświetlania, czy gwint na mechaniczny wężyk spustowy dodają całości wyszukanego charakteru.

Poniżej prezentujemy dla porównania zdjęcia trzech aparatów Fujifilm: X100, X-E1 oraz X-Pro1 (z zachowaniem skali). Jak widać, X-E1 swoimi rozmiarami bardziej przypomina model X100, niż X-Pro1.

Zasilanie i złącza

Fujifilm FinePix X-E1 jest zasilany akumulatorem litowo-jonowym NP-W126 o pojemności 1260 mAh i napięciu 7.2 V. Jego wydajność, według specyfikacji, wynosi około 300 zdjęć. Podczas testowania jednak, na w pełni naładowanym akumulatorze, byliśmy w stanie wykonać ponad 500 zdjęć (w tym kilkanaście panoram). W zestawie z aparatem dostajemy ładowarkę o oznaczeniu BC-W126, która pozwala naładować akumulator w czasie około 2.5 godziny. Komora na akumulator znajduje się na spodzie aparatu, pod plastikową klapką. Znajdziemy tam również miejsce na kartę pamięci. Fujifilm X-E1 obsługuje karty Secure Digital (SD/SDHC/SDXC).

Gniazda do komunikacji z urządzeniami zewnętrznymi znajdziemy na bocznej ściance aparatu, po prawej stronie. Do dyspozycji mamy następujące złącza:

• USB 2.0 Hi-speed, które służy również jako wyjście audio-wideo (PAL/NTSC) oraz gniazdo elektronicznego wężyka spustowego,
• gniazdo zewnętrznego mikrofonu,
• wyjście mini HDMI.

Przyciski

Fujifilm X-E1 został wyposażony w optymalny zestaw przycisków i pokręteł, pozwalający na wygodną obsługę aparatu. Przyjrzyjmy się górnej ściance testowanego korpusu.

Po prawej stronie gorącej stopki znajduje się pokrętło, na którym ustawiamy czas otwarcia migawki. Zaraz obok zlokalizowano spust migawki, który posiada gwintowany otwór, służący do wkręcania mechanicznego wężyka spustowego. Włącznik aparatu otacza spust migawki. W prawym dolnym rogu górnej ścianki odnajdziemy pokrętło kompensacji ekspozycji (o zakresie ±2EV, z krokiem 0.3 EV), a tuż nad nim znajduje się przycisk funkcyjny oznaczony symbolem Fn. W menu fotografowania można odnaleźć opcje, które pozwalają na wybór obsługiwanej przez niego funkcji. Do wyboru mamy następujące możliwości: wielokrotna ekspozycja, podgląd głębi ostrości, samowyzwalacz, czułość, rozmiar zdjęcia, jakość zdjęcia, zakres dynamiki, symulacja filmu, balans bieli, tryb AF, nagrywanie filmu, przełącznik RAW/JPEG oraz ustawienia niestandardowe.

Spójrzmy teraz na tylną ściankę aparatu.

Po lewej stronie wyświetlacza LCD znajdują się cztery przyciski. Na samej górze umieszczono guzik uruchamiający tryb przeglądania zdjęć. Pod nim znajduje się przycisk oznaczony jako DRIVE i umożliwia wybór następujących funkcji: zdjęcia pojedyncze, zdjęcia seryjne, bracketing ekspozycji, bracketing ISO, bracketing z symulacją filmu, bracketing zakresu dynamicznego, zdjęcia panoramiczne oraz filmowanie. W trybie odtwarzania przyciskiem tym możemy powiększać oglądane zdjęcie. Poniżej znajduje się przycisk AE, służący do wyboru trybu pomiaru światła, a podczas odtwarzania zdjęć wykorzystywany jest do ich pomniejszania lub przechodzenia do widoku miniatur. Na samym dole natomiast natrafiamy na przycisk AF, który pozwala na wybór pola autofokusu (1 z 49). Służy on również do usuwania zdjęć podczas odtwarzania. Nad ekranem LCD umieszczono pokrętło regulacji dioptrii, przycisk podnoszący lampę błyskową oraz VIEW MODE, za pomocą którego możemy wybrać tryb widoku: tylko wizjer, tylko wyświetlacz lub automatycznie przełączanie pomiędzy wizjerem a wyświetlaczem przy pomocy czujnika zbliżeniowego.

Pozostałe elementy sterujące na tylnej ściance znajdują się na prawo od wyświetlacza LCD. Na samej górze mamy niewielkie pokrętło sterowania, które służy do dokonywania zmian parametrów w menu podręcznym oraz do przeglądania zdjęć podczas odtwarzania. Pełni ono również rolę przycisku, a funkcja ta jest wykorzystywana do przybliżania obszaru ustawiania ostrości w trybie MF lub do powiększania kadru w aktywnym punkcie ostrości podczas odtwarzania zdjęć. Po prawej stronie, na niewielkim wybrzuszeniu obudowy, odnajdziemy przycisk blokady ostrości i ekspozycji AFL/AEL, a pod nim przycisk Q, który uruchamia podręczne menu. Na tylnej ściance znajdziemy również tradycyjny krzyżak z przyciskami kierunkowymi. Jedynie górny przycisk posiada dodatkową funkcję, uruchamiającą tryb makro. Pośrodku krzyżaka znajduje się klawisz MENU/OK, uruchamiający menu aparatu i służący do zatwierdzania wybranych ustawień. Na samym dole odnajdziemy guzik DISP/BACK. Wykorzystywany jest on do zmiany informacji widocznych na ekranie LCD lub w wizjerze, a podczas używania menu aparatu służy jako przycisk wstecz.

Rzućmy teraz okiem na przednią ściankę aparatu. Poza standardowym przyciskiem zwalniającym blokadę bagnetu, odnajdziemy na niej także przełącznik trybu ustawania ostrości (pojedynczy AF, ciągły AF lub ręczne ustawianie ostrości).

Menu

Menu aparatu zostało podzielone na dwie kategorie. Pierwsza z nich dotyczy fotografowania bądź odtwarzania, w zależności od trybu pracy. Druga kategoria natomiast, zawiera ustawienia aparatu. Każda z kategorii zawiera po kilka zakładek w zależności od liczby pozycji w niej zawartej. Przyjrzyjmy się teraz bliżej poszczególnym elementom menu X-E1.

Menu fotografowania:

• Czułość – w zakresie od ISO 200–6400, z możliwością rozszerzenia o ISO 100, 12800 i 25600),
• Rozmiar zdjęcia – do wyboru 3 rozmiary: L, M i S, oraz trzy proporcje obrazu: 3:2, 16:9 i 1:1),
• Jakość zdjęcia – JPEG FINE, JPEG NORMAL, RAW+JPEG FINE, RAW+JPEG NORMAL, RAW,
• Zakres dynamiczny – AUTO, 100%, 200%, 400%,
• Symulacja filmu – wybór filtrów symulujących użycie negatywów różnego typu: Provia (standardowy), Velvia (wyraziste barwy), Astia (stonowane barwy), Pro Neg. Hi, Pro Neg. Std, Czarno-biały, Czarno-biały z filtrem żółtym, Czarno-biały z filtrem czerwonym, Czarno-biały z filtrem zielonym, Sepia,
• Bracketing symulacji filmu (3 filmy do wyboru z wymienionych powyżej),
• Samowyzwalacz – do wyboru 2- lub 10-sekundowy,
• Balans bieli – ustawienia trybu balansu bieli oraz precyzyjna regulacja dwóch 18-stopniowych skalach: czerwony-turkusowy i niebieski-żółty,
• Kolor – regulacja intensywności koloru,
• Wyostrzenie,
• Podświetl ton – regulacja wyglądu jasnych partii obrazu,
• Przyciemnij ton – regulacja wyglądu ciemnych partii obrazu,
• Redukcja szumu – w 5-stopniowej skali,
• Redukcja szumu przy długich ekspozycjach,
• Wybór ustawień specjalnych (własnych) – jeden z siedmiu zestawów,
• Edycja i zapis ustawień specjalnych,
• Przycisk Fn – wybór funkcji obsługiwanej przez przycisk funkcyjny,
• Ustawienia elementów wyświetlanych na ekranie LCD, w wizjerze optycznym i elektronicznym,
• Siatka kadrowania (3 rodzaje),
• Ustawienia adaptera obiektywu (21, 24, 28, 35, 50 i 75 mm),
• Wykonywanie zdjęć bez obiektywu,
• Wielokrotna ekspozycja,
• Tryb AF – wielopunktowy, punktowy,
• Wspomaganie AF,
• Tryb blokady AE/AF,
• Przycisk AE-L/AF-L – tylko AE, tylko AF, blokowanie AE oraz AF,
• Automatyczne obracanie obrazu,
• Tryb stabilizacji obrazu,
• Tryb lampy błyskowej,
• Kompensacja lampy błyskowej,
• Usuwanie efektu czerwonych oczu,
• Zapis oryginału – zapis nieprzetworzonych zdjęć przy aktywnej funkcji usuwania czerwonych oczu.

W trybie wideo, menu fotografowania zawiera ustawienia dotyczące filmowania:

• Tryb filmu – Full HD 24 kl/s lub HD 24 kl/s,
• Symulacja filmu – te same ustawienia co podczas fotografowania,
• Balans bieli,
• Regulacja poziomu nagrywania dźwięku,
• Funkcja gniazda mikrofonu: mikrofon lub wejście elektronicznego wężyka spustowego,
• Ustawienia elementów wyświetlanych na ekranie LCD i w wizjerze elektronicznym,
• Podwójna stabilizacja.

Menu odtwarzania:

• Konwersja RAW – ustawienia dotyczące wywoływania surowych plików,
• Usuwanie zdjęć,
• Kadrowanie,
• Zmiana rozmiaru,
• Ochrona zdjęć,
• Obracanie zdjęć,
• Usuwanie czerwonych oczu,
• Pokaz slajdów,
• Pomoc fotoksiążki – tworzenie książki z wykonanych zdjęć,
• Dodawanie znaczników miejsca przesłania – YouTube, Facebook,
• Wyszukiwanie zdjęć – według daty, twarzy, ulubionych, typu danych, znaczników przesyłania,
• Zamówienie (DPOF) – wybór zdjęć do druku,
• Współczynnik proporcji – określenie sposobu wyświetlania zdjęć 3:2 na telewizorach o proporcjach obrazu 16:9,
• Poziom dźwięku.

Menu ustawień aparatu:

• Ustawienia daty i czasu,
• Różnica czasu – określenie różnicy czasu pomiędzy czasem domowym a czasem lokalnym (np. w podróży),
• Język,
• Resetowanie ustawień (poza: Data/Czas, Różnica czasu i Kolor tła),
• Tryb dyskretny – wyłączenie wszystkich dźwięków i diody wspomagającej,
• Numeracja zdjęć – ciągła bądź od nr 0001 po włożeniu nowej karty pamięci,
• Krąg ostrości – zmiana kierunku działania pierścienia do ręcznej regulacji ostrości,
• Jasność LCD/EVF,
• Tryb szybki start – skraca do 0,7 sekundy czas potrzebny do ponownego uruchomienia aparatu,
• Automatyczne wyłączenie – ustawienie czasu, po którym aparat się wyłączy w stanie bezczynności,
• Zmiana głośności,
• Wyświetlanie – określenie czasu wyświetlania zdjęcia po jego wykonaniu (ciągłe, 1,5 s, 3 s, wyłączone),
• Czyszczenie matrycy,
• Przestrzeń koloru – sRGB, Adobe RGB,
• Pomoc ekranowa – wyświetlanie porad na wyświetlaczu,
• Jednostka skali odległości,
• Kolor tła – wybór kolorystyki menu,
• Formatowanie karty pamięci,

Znajdujący się na tylnej ściance aparatu przycisk Q uruchamia podręczne menu (Quick Menu). Daje ono szybki dostęp do całkiem sporej liczby parametrów i ustawień, a wybór w tym zakresie jest następujący:

• zestawy ustawień własnych,
• czułość ISO,
• zakres dynamiczny,
• balans bieli,
• redukcja szumu,
• rozmiar zdjęcia,
• jakość zdjęcia,
• symulacja filmu,
• jasne tony,
• ciemne tony,
• kolor,
• wyostrzanie,
• samowyzwalacz,
• tryb AF,
• tryb lampy błyskowej,
• jasność LCD.

Wyświetlacz

Fujifilm X-E1 został wyposażony w stały wyświetlacz LCD TFT, o rozdzielczości 460 000 punktów i przekątnej wynoszącej 2.8 cala. Ekran pokrywa 100% fotografowanego kadru, a wyświetlany obraz jest dobrej jakości, mimo że jego rozdzielczość odstaje nieco od dzisiejszych standardów. Nie powoduje to jednak problemów z oceną kadru podczas fotografowania, czy oglądania wykonanych zdjęć. Dopiero w ostrym słońcu daje się odczuć pewien dyskomfort, ze względu na brak warstwy antyrefleksyjnej omawianego monitora.

Podczas fotografowania, wyświetlacz może służyć jako ekran informacyjny. Wyświetlane są na nim wówczas podstawowe informacje o parametrach fotografowania i ustawieniach aparatu. Ich układ jest identyczny jak w X-Pro1. Dokładny schemat z opisem poszczególnych elementów prezentujemy poniżej.

1. Tryb lampy błyskowej,
2. Tryb makro,
3. Pomiar światła,
4. Tryb seryjny,
5. Wskaźnik trybu dyskretnego,
6. Liczba dostępnych zdjęć,
7. Ostrzeżenie dotyczące temperatury,
8. Jakość i rozmiar obrazu,
9. Zakres dynamiczny,
10. Symulacja filmu,
11. Balans bieli,
12. Poziom naładowania akumulatora,
13. Czułość ISO,
14. Wartość przysłony,
15. Aktywny punkt ostrości,
16. Czas otwarcia migawki,
17. Tryb fotografowania,
18. Tryb ostrości,
19. Wskaźnik samowyzwalacza,
20. Skala i wskaźnik kompensacji ekspozycji.

Ekran LCD można oczywiście wykorzystać do podglądu obrazu na żywo. W trybie Live View mamy do wyboru dwa widoki: standardowy oraz niestandardowy. W tym pierwszym na ekranie wyświetlane są informacje o parametrach ekspozycji, wartości ISO i skala kompensacji. W widoku niestandardowym możemy wybierać jakie elementy i informacje będą widoczne na ekranie. Wybór w tym zakresie wygląda następująco: siatka kadrowania, wirtualny horyzont, skala odległości, histogram, parametry ekspozycji (czas migawki, przysłona, ISO), skala i wskaźnik kompensacji ekspozycji, pomiar światła, tryb lampy błyskowej, balans bieli, symulacja filmu, zakres dynamiczny, liczba dostępnych zdjęć, jakość i rozmiar obrazu, poziom naładowania akumulatora.

Pomiędzy poszczególnymi widokami podglądu na żywo oraz ekranem informacyjnym przechodzimy za pomocą przycisku DISP/BACK. Efekt można obejrzeć na poniższej animacji.

Również w trybie odtwarzania zdjęć, przycisk ten służy do zmiany trybu wyświetlania. Do dyspozycji mamy następujące widoki:

• zdjęcie + podstawowe informacje,
• informacje wyłączone,
• ulubione – pozwala na ocenianie zdjęć w 5-stopniowej skali,
• miniaturka zdjęcia + histogram + skrócony EXIF.

Dodatkowo za pomocą górnego przycisku kierunkowego można wyświetlić dwa ekrany z dodatkowymi informacjami o konkretnym zdjęciu. Zgromadzono tam dane odnośnie np. wykorzystanego obiektywu, pomiaru światła, czy trybu symulacji filmu. Przyciskając pokrętło sterujące natomiast dostajemy przybliżony widok zdjęcia w punkcie ostrości. Zdjęcia można oczywiście również powiększać lub przeglądać w postaci miniaturek.

Wideo

Tryb wideo w X-E1 jest podobny do tego w X-Pro1, czyli dość ubogi. Do dyspozycji mamy tylko tryb Full HD (1920×1080 pix) oraz HD (1280×720), a nagrywanie w obu przypadkach odbywa się z prędkością 24 kl/s. Filmowanie odnajdziemy jako jeden z trybów dostępnych do wyboru po wciśnięciu przycisku DRIVE. Podczas filmowania ostrość, ekspozycja oraz balans bieli (jeżeli wybrano automatyczny) są na bieżąco ustawiane w zależności od warunków otoczenia. Przed nagrywaniem filmu ustawić możemy przysłonę, balans bieli, tryb symulacji filmu, kompensację ekspozycji, czy wyregulować czułość mikrofonu. Autofokus podczas filmowania działa zawsze w trybie ciągłym, niezależnie od tego, czy przełącznik trybu AF jest w pozycji „S” czy „C”. Istnieje oczywiście możliwość wyłączenia autofokusu przekręcając przełącznik w pozycję MF. Podczas filmowania dźwięk rejestrowany jest przy pomocy wbudowanego mikrofonu stereofonicznego. Dodatkowo istnieje możliwość podłączenia mikrofonu zewnętrznego (odpowiednie złącze znajduje się obok gniazd USB i HDMI).

Kontrola nad parametrami ekspozycji w trybie wideo jest ograniczona. Jak już wspomnieliśmy możemy ustawić jedynie wartość przysłony oraz kompensację ekspozycji. Czułość oraz czas migawki są automatycznie dostosowywane przez aparat. Innymi słowy nie mamy możliwości nagrywania filmów w pełni manualnym trybie. O kontroli jakichkolwiek parametrów w trakcie samego filmowania również nie ma mowy.

Przykładowe filmy

• film 1 – 1920×1080 pix, 11.1 MB,
• film 2 – 1920×1080 pix, 28 MB,
• film 3 – 1280×720 pix, 18.7 MB,
• film 4 – 1280×720 pix, 17.6 MB (symulacja filmu: Velvia),
• film 5 – 1280×720 pix, 16.4 MB (symulacja filmu: Czarno-biały),
• film 6 – 1280×720 pix, 24.5 MB,

Wizjer

Znany z X-Pro1 oraz X100 hybrydowy celownik został zastąpiony 0.5-calowym wizjerem elektronicznym typu OLED. Pokrywa on 100% kadru i może się pochwalić znacznie większą rozdzielczością od konstrukcji użytej w X-Pro1, bowiem posiada aż 2 360 000 punktów rozdzielczości. Wyposażony został także w czujnik oka oraz możliwość korekcji dioptrii (od −4 do +2). Subiektywnie oceniając, wizjer w X-E1 jest nieco mniejszy od tego zastosowanego w NEX-6. W dobrych warunkach oświetleniowych charakteryzuje się dobrą jakością obrazu, choć można zauważyć pewną tendencję do smużenia. W ciemnym otoczeniu obraz mocno traci na płynności, co jest przypadłością większości tego typu rozwiązań.

Układ informacji wyświetlanych w wizjerze pokrywa się z tym, który jest wyświetlany na głównym wyświetlaczu. Poniżej zamieszczamy opis poszczególnych elementów dostępnych w trybie niestandardowym

1. Tryb lampy błyskowej,
2. Mikrofon/zdalne wyzwalanie,
3. Tryb makro,
4. Wskaźnik samowyzwalacza,
5. Tryb seryjny,
6. Balans bieli,
7. Symulacja filmu,
8. Zakres dynamiczny,
9. Ramka ostrości,
10. Liczba dostępnych zdjęć,
11. Jakość i rozmiar obrazu,
12. Ostrzeżenie dotyczące temperatury,
13. Ostrzeżenie dotyczące możliwości poruszenia zdjęcia,
14. Tryb stabilizacji,
15. Ostrzeżenie o nietrafieniu autofokusa,
16. Wskaźnik trybu dyskretnego,
17. Skala odległości,
18. Poziom naładowania akumulatora,
19. Czułość ISO,
20. Wartość przysłony,
21. Czas otwarcia migawki,
22. Tryb pomiaru światła,
23. Tryb fotografowania,
24. Wskaźnik manualnego ostrzenia,
25. Skala i wskaźnik kompensacji ekspozycji,
26. Histogram,
27. Wirtualny horyzont,
28. Wskaźnik podglądu głębi ostrości.