Testy zakresu tonalnego przeprowadzamy w oparciu o zdjęcia tablicy Stouffer T4110, zapisane w formacie RAW i przekonwertowane do 48-bitowych TIFF-ów za pomocą programu dcraw. Wyniki otrzymane dla X-E1 prezentujemy na poniższym wykresie. Tradycyjnie wyznaczyliśmy wartości zakresu tonalnego dla wysokiej, dobrej, średniej i niskiej jakości obrazu. Odpowiada to stosunkom sygnału do szumu na poziomie 10, 4, 2 i 1. Pokazujemy również całkowity zakres tonalny, który został policzony z plików TIFF wywołanych programem dcraw przy współczynniku gamma równym jeden.

Dla najlepszej jakości obrazu przy czułości ISO 200, najnowszy bezlusterkowiec Fujifilm notuje wartość zakresu tonalnego na poziomie 6.6 EV. X-Pro1 uzyskał taki sam wynik, ale dla wyższych ISO przewyższa X-E1 dynamiką. Przewaga waha się w granicach od 0.3 do 0.5 EV i to dla wszystkich kryteriów jakości obrazu. NEX-6 wypadł porównywalnie dla najlepszej jakości zdjęć przy bazowej czułości, natomiast dla SNR 4, 2 oraz 1 góruje nad nowym bezlusterkowcem Fujifilm. Oczywiście nie można zapomnieć, że natywne ISO w NEX-ie wynosi 100. Olympus E-M5 oraz X-E1 prezentują zbliżony poziom zakresu, uzyskując bardzo zbliżone wyniki dla najwyższej i najniższej jakości obrazu dla ISO 200.

Zakres tonalny na plikach zapisanych w formacie JPEG możemy ocenić wizualnie na wycinkach zdjęć tablicy Stouffer T4110. Odległość pomiędzy sąsiednimi polami szarości wynosi 0.3 EV.

ISO	Granica bieli
100
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600
ISO	Granica czerni
100
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600

W rozdziale omawiającym zakres tonalny pokazujemy tradycyjnie, jak zachowują się zdjęcia przy obróbce komputerowej, kiedy chcemy rozjaśnić je lub przyciemnić. Zdjęcia wykonaliśmy przy czułości ISO 200 oraz 1600 i przysłonie f/16 oraz ISO 1600. Czasy otwarcia migawki w tych dwóch przypadkach wynosiły odpowiednio 30 i 2 s. Następnie zdjęcia wywołaliśmy jako 48-bitowe TIFF-y dcrawem i w Lightroomie rozjaśniliśmy o +4 EV oraz przyciemniliśmy o −4 EV, po czym zapisaliśmy jako zdjęcia 24-bitowe. Porównania dokonujemy z analogicznymi zdjęciami wykonanymi w tym samym czasie Fujifilm X100.

200 ISO
	0 EV	+4 EV
X-E1
X100
1600 ISO
X-E1
X100

Przy rozjaśnianiu ciemnych partii obrazu na zdjęciach wykonanych na ISO 200, bezlusterkowiec Fujifilm ma zauważalną przewagę nad modelem X100. Nie inaczej jest przy ISO 1600 – szum na wycinkach z X-E1 pozwala lepiej dostrzec wzór fotografowanego kwiatka. Widać również, że szum generowany przez X-E1 ma inną strukturę, jest bardziej drobnoziarnisty.

Efekt przyciemniania jasnych partii obrazu wygląda bardzo podobnie w przypadku obu aparatów, zarówno przy ISO 200, jak i ISO 1600. Minimalne różnice wynikają raczej z faktu nieznacznie różnego naświetlenia oryginalnego obrazu w obu tych aparatach.

200 ISO
	0 EV	−4 EV
X-E1
X100
1600 ISO
X-E1
X100