Ergonomię modelu GH3 oceniamy wysoko, a składa się na to kilka czynników. Po pierwsze, aparat wyposażono w dość dużą i nieźle wyprofilowaną, a przez to wygodną rękojeść. Pewność chwytu poprawia gumowa okleina na gripie. Po drugie, najnowszy bezlusterkowiec Panasonika został wyposażony w sporą liczbę przycisków, w tym 7 programowalnych. Lista funkcji jakie możemy przyporządkować pod konfigurowalne guziki, obejmuje aż 38 pozycji. Należy jednak zaznaczyć, że dwa spośród przycisków Fn dostępne są jedynie na dotykowym wyświetlaczu. Bardzo pozytywnie oceniamy także obecność pokrętła trybów migawki, dwóch kółek sterujących oraz dogodnie umiejscowionego przełącznika autofokusa.

Fotografowanie w mniej typowych pozycjach (np. przy ziemi bądź na wyciągniętych w górę rękach) ułatwia obrotowy przegub, na którym zamontowano wyświetlacz aparatu. Dotykowy ekran (jak już pisaliśmy w poprzednim rozdziale) umożliwia całkiem wygodną obsługę testowanego bezlusterkowca. Przyjemność z użytkowania 3-calowego panelu OLED psuje nieco zmiana koloru wyświetlacza, gdy patrzymy na niego pod kątem.

Obecna w GH3 funkcja elektronicznej migawki w połączeniu z dotykowym sterowaniem pozwala na całkowicie bezgłośne wykonywanie zdjęć. W pewnych sytuacjach może się to okazać przydatne (np. w teatrze), choć podlega kilku ograniczeniom. Zakres ISO wynosi wówczas od 200 do 1600, a najdłuższy czas naświetlania – 1 s.

Projektanci opisywanego aparatu nie ustrzegli się niestety przed pewnymi niedociągnięciami. Prawa część obrotowego pokrętła wybieraka jest nieco schowana w zagłębieniu rękojeści, przez co nie daje się tak szybko i wygodnie obsługiwać jak np. w wyższych modelach lustrzanek Canona. Warto także wspomnieć o opisywanej w poprzednim rozdziale niedogodności w postaci zbyt luźnej klapki osłaniającej slot kart SD.

Obiektywy

Panasonic posiada aktualnie w swojej ofercie 18 obiektywów przeznaczonych dla systemu Micro 4/3. Ich lista wygląda następująco:

• LUMIX G FISHEYE 8 mm f/3.5
• Lumix G 12.5 mm f/12
• LUMIX G 14 mm f/2.5 ASPH.
• LUMIX G 20 mm f/1.7 ASPH.
• DG SUMMILUX 25 mm f/1.4 ASPH.
• DG MACRO-ELMARIT 45mm f/2.8 ASPH. MEGA O.I.S.
• G VARIO 7–14 mm f/4.0 ASPH.
• G VARIO 14–42 mm f/3.5–5.6 ASPH. MEGA O.I.S.
• G VARIO 14–42 mm f/3.5–5.6 II ASPH. MEGA O.I.S
• G VARIO 14–45 mm f/3.5–5.6 ASPH. MEGA O.I.S.
• G VARIO HD 14–140 mm f/4.0–5.8 ASPH. MEGA O.I.S.
• G VARIO 45–200 mm f/4–5.6 MEGA O.I.S.
• G VARIO 100–300 mm f/4.0–5.6 MEGA O.I.S.
• G X VARIO PZ 14–42 mm f/3.5–5.6 ASPH. P.O.I.S.
• G X VARIO 12–35 mm f/2.8 ASPH. P.O.I.S.
• G X VARIO 35–100 mm f/2.8 P.O.I.S.
• G X VARIO PZ 45–175 mm f/4.0–5.6 ASPH. P.O.I.S.
• G VARIO 45–150 mm f/4.0–5.6 ASPH. M.O.I.S.

Poza obiektywami Panasonika, Lumix GH3 jest również kompatybilny z obiektywami marki Olympus, Sigma, Samyang, czy innymi z firm niezależnych, które przeznaczone są dla systemu Micro 4/3. Istnieje również możliwość użycia przejściówki, która pozwoli na podłączenie obiektywów systemu 4/3 (z działającym autofokusem) i wtedy do woli można przebierać w ofercie szkieł różnych firm, takich jak: Olympus, Leica, czy Sigma. Podłączenie obiektywów systemu Leica M umożliwia także przejściówka DMC-MA2M, natomiast systemu Leica R – DMC-MA3R.

Szybkość

Nie mamy zastrzeżeń do szybkości pracy GH3. Wszelkie operacje typu: przeglądanie i powiększanie zdjęć, dokonywanie zmian ustawień, poruszanie się po menu da się wykonać sprawnie i bez zbędnych opóźnień. Złożenie HDR-a zabiera procesorowi aparatu ok. 6 sekund, a sformatowanie 16-gigabajtowej karty pamięci ok. 8 sekund. Uruchamianie Lumixa odbywa się niemal natychmiastowo, a zatem czas od chwili przekręcenia włącznika na pozycję ON do momentu wykonania pierwszego zdjęcia jest bardzo krótki.

Zdjęcia seryjne

Panasonic GH3 oferuje cztery tryby zdjęć seryjnych. Ich charakterystyka jest następująca:

• super szybki (SH) – 20 kl/s (maks. 80 zdjęć, rozdzielczość maks. 4 Mpix),
• szybki (H) – 6 kl/s,
• średni (M) – 4 kl/s z LV,
• wolny (L) – 2 kl/s z LV (maks. 18 zdjęć w formacie RAW; JPEG-i do zapełnienia karty).

Z wyjątkiem serii SH, w każdym z powyższych trybów możemy korzystać z ciągłego autofokusa. Działa również automatyczne dostosowywanie ekspozycji w trybach automatycznych i półautomatycznych.

Do testów trybu seryjnego używaliśmy karty SanDisk SDHC 16GB Extreme Pro 633x class 10 o pojemności 16 GB. Zgodnie z naszą procedurą czułość ustawiliśmy na ISO 1600, a czas migawki na 1/1000 sekundy. W trakcie 30-sekundowego testu serii H, aparat zarejestrował 83 zdjęcia w formacie JPEG oraz 71 w formacie RAW.

Na podstawie rozkładów czasowych widać, że deklarowana prędkość zapisu utrzymuje się w przypadku JPEG-ów przez ok. 4.4 sekundy, a przy zapisie RAW-ów sekundę krócej. Naszym zdaniem taki wynik nie powinien dawać powodów do narzekań. Po zapełnieniu bufora, prędkość rejestracji oczywiście spada i wynosi ok. 2.15 kl/s dla JPEG-ów oraz ok. 1.84 kl/s dla RAW-ów.

Zdjęcia z przedziałem czasu

GH3 został wyposażony w interwałometr, a odnajdziemy go w menu nagrywania pod pozycją „Zdjęcia poklatkowe”. Aby wykonać zdjęcia z wykorzystaniem tej funkcji, należy wpierw określić czas pomiędzy kolejnymi wyzwoleniami migawki (od 1 s do 99 min 59 s), a następnie podać liczbę fotografii, które chcemy zrobić (od 1 do 9999). Na dole ekranu wyświetlana jest godzina (oraz dzień) przewidywanego zakończenia wykonywania zdjęć. Istnieje także opcja zdefiniowania godziny rozpoczęcia rejestracji serii fotografii.

Stabilizacja obrazu

W korpusie aparatu GH3, tak jak i w innych bezlusterkowcach Panasonika, nie ma wbudowanej stabilizacji obrazu. Aby skorzystać z tego udogodnienia, należy zaopatrzyć się w odpowiedni obiektyw. Fakt ten niejako wymusza używanie optyki Panasonika, bowiem drugi z producentów systemu Mikro 4/3 – Olympus – wyposaża w stabilizację swoje aparaty. Na chwilę obecną spośród producentów niezależnych tylko Tamron oferuje obiektyw ze stabilizacją obrazu z mocowaniem Mikro 4/3, a jest nim zaprezentowany kilka dni temu model 14–150 mm f/3.5–5.8 Di III VC.

Czyszczenie matrycy

Testowany bezlusterkowiec posiada ultradźwiękowy mechanizm czyszczenia matrycy. Możliwe jest włączenie tej funkcji na żądanie (w menu aparatu), nie odnajdziemy za to opcji zaprogramowania by czyszczenie było przeprowadzane przy każdym włączeniu lub/i wyłączeniu aparatu. Podczas testowania zauważyliśmy kilka niewielkich cząstek kurzu na matrycy, których system czyszczenia nie był w stanie usunąć.

Wi-Fi

Obecność modułu Wi-Fi w omawianym Lumix-ie pozwala na szereg czynności związanych bezprzewodową komunikacją z urządzeniami zewnętrznymi.

Połączenie ze smartfonem lub tabletem wyposażonym w system operacyjny Android lub iOS (wymaga zainstalowania aplikacji mobilnej LUMIX LINK) umożliwia:

• zdalne wykonywanie zdjęć i filmów,
• odtwarzanie zdjęć zapisanych na karcie pamięci znajdującej się w aparacie,
• przesyłanie zdjęć z aparatu w celu udostępnienia ich w usługach sieciowych (np. serwisach społecznościowych),
• geotagowanie zdjęć (po aktywacji modułu GPS w smartfonie lub tablecie).

Łączność z komputerem PC (bezpośrednio lub przez bezprzewodowy punkt dostępowy) pozwala na przesyłanie zdjęć natychmiast po ich wykonaniu lub zapisanych w aparacie.

Możliwe jest również bezprzewodowe podłączenie aparatu do telewizora z funkcją Wi-Fi. Dzięki temu, możemy oglądać na jego ekranie zdjęcia zaraz po ich wykonaniu, lub przeglądać fotografie zapisane w aparacie.

Ostatnią opcją jest wysyłanie zdjęć do usługi w chmurze. Wymagane jest uprzednie założenie konta w LUMIX Club, a odbywa się za pośrednictwem komputera PC, smartfona lub tabletu.

Lampa błyskowa

Panasonic GH3 ma wbudowaną lampę błyskową o liczbie przewodniej 12 (dla ISO 100) i minimalnym czasie synchronizacji 1/160 s. Korekcja siły błysku może odbywać się w zakresie od −3 do +3 EV z krokiem 1/3 EV. W trybie TTL, lampa błyskowa w GH3 może pracować w następujących trybach:

• automatyczna lampa błyskowa,
• automatyczna z redukcją efektu czerwonych oczu,
• lampa wymuszona,
• lampa wymuszona z redukcją efektu czerwonych oczu,
• synchronizacja z długimi czasami,
• synchronizacja z długimi czasami z redukcją czerwonych oczu.

W trybie manualnym możemy regulować moc lampy w zakresie od 1/1 do 1/128 pełnego błysku, z krokiem 1/3 EV. Ostatni tryb pracy flesza to bezprzewodowe wyzwalanie jednej bądź kilku zewnętrznych lamp przy wykorzystaniu czterech kanałów komunikacji. Lampy można grupować, a każda z grup (A, B, C) może działać w jednym z trybów: TTL (regulacja mocy od −2 do +2 EV z krokiem 1/3 EV), auto, lub manual (regulacja jak wyżej).

Dodatkowo w menu możemy wybrać, czy synchronizacja błysku ma być na pierwszą czy drugą kurtynę. Lumix GH3 wyposażony jest w tzw. gorącą stopkę, która umożliwia bezpośrednie podłączenie klasycznej, zewnętrznej lampy błyskowej.

Siłę błysku lampy błyskowej porównujemy zawsze wykonując zdjęcie przy czułości ISO 100, migawce 1/100 sekundy i przysłonie f/8.0. Wszystkie pozostałe ustawienia, jak na przykład kompensacja błysku, są w pozycji neutralnej. W związku z brakiem czułości ISO 100 w GH3, użyliśmy ISO 200 zwiększając jednocześnie wartość przysłony do f/11. Drugie zdjęcie wykonaliśmy również przy ISO 200 jednak w trybie P, pozwalając tym samym na to, by aparat dobrał parametry ekspozycji (w tym przypadku były to: f/2.8, 1/50 s).

Jak widać, zarówno w trybie M, jak i P, lampa w Panasoniku lepiej doświetliła kadr ciemnej sali wykładowej.

GH3 (M)		E-M5 (M)
GH3 (P)		E-M5 (P)

Autofokus

W Panasoniku GH3 ostrość ustawiana jest oparciu o detekcję kontrastu. W menu (zakładka ustawień własnych) możemy ustawić czas precyzyjnego ustawiania ostrości (krótki, średni lub długi). W trudnych warunkach oświetleniowych autofokus może być wspomagany przez doświetlenie sceny za pomocą wbudowanej diody LED. W trybie MF możemy korzystać z powiększenia 5- lub 10-krotnego, ewentualnie skorzystać z 4-krotnego powiększenia kadru wyświetlającego się na środku ekranu na tle aktualnego widoku. Położenie oraz rozmiar ramki autofokusu można wskazać na dotykowym ekranie LCD bądź określić przy pomocy elementów sterujących (wybieraka i tylnego kółka sterującego).

Autofokus w GH3 może pracować w jednym z następujących trybów:

• AFS dla obiektów nie poruszających się,
• AFC dla obiektów poruszających się,
• AFF dla obiektów, których ruchu nie można przewidzieć (dzieci, zwierzęta).

Do dyspozycji mamy następujące tryby AF związane z obszarem ustawiania ostrości:

• precyzyjne ustawianie,
• punktowy,
• automatyczny korzystający z 23 obszarów AF,
• śledzenie,
• wykrywanie twarzy.

Generalnie z szybkości działania autofokusa w dobrych warunkach oświetleniowych byliśmy bardzo zadowoleni. Dzięki temu dużo przyjemności z użytkowania daje również dotykowe wyzwalanie migawki – ustawienie ostrości i wykonanie zdjęcia odbywa się praktycznie natychmiastowo. W ciemnym otoczeniu sprawność autofokusa oczywiście spada. Testowany aparat nie sprawiał problemów podczas automatycznego ustawiania ostrości przy oświetleniu żarowym.

Podczas testów celności autofokusa wykonujemy serię 40 zdjęć tablicy rozdzielczości, każdorazowo przeogniskowując obiektyw. W teście skorzystaliśmy z 3 obiektywów: Olympus M.Zuiko Digital 45 mm f/1.8, Panasonic G X VARIO 12–35 mm f/2.8 ASPH. P.O.I.S. (ustawionego na ogniskowej 35 mm) oraz Leica DG MACRO-ELMARIT 45mm f/2.8 ASPH. MEGA O.I.S. Na każdym z nich ustawiliśmy przysłonę f/2.8. Wyniki przedstawiamy w postaci histogramu, który prezentuje procentowe wartości odchyłek od najlepszego pomiaru MTF50 w serii.

Na podstawie powyższego wykresu widać wyraźnie, że współpraca bezlusterkowca Panasonika z otrzymanym do testów egzemplarzem obiektywu Leica nie przebiegała prawidłowo. Świadczy o tym obecność odchyłek sięgających wartości 40–50%. Z kolei wyniki uzyskane przy użyciu jasnego zoom-a G X VARIO 12–35 mm f/2.8 a także obiektywu Olympusa są bardzo dobre. Liczba trafień „w punkt” wyniosła odpowiednio 28 i 26, natomiast maksymalne odchyłki rozdzielczości od najlepszego zdjęcia w serii nie przekroczyły w obu przypadkach 11%.

Pomiar światła

System pomiaru światła w GH3 jest analogiczny do tego zastosowanego w modelach G5 czy G3. Działa on w oparciu o 144-strefowy czujnik w zakresie od 0 do 18 EV (dla f/2.0 i ISO 100). Kompensacja ekspozycji może odbywać się w zakresie od −5 EV do +5 EV z krokiem 1/3 EV. W trybie filmowania zakres kompensacji jest węższy i wynosi od −3 EV do +3 EV. W testowanym Panasoniku dostępne są 3 standardowe tryby pomiaru światła:

• punktowy,
• centralnie ważony,
• inteligentny matrycowy.

W aparacie dostępna jest funkcja bracketingu ekspozycji. Umożliwia wykonanie 3, 5 lub 7 klatek z krokiem 1/3 EV, 2/3 EV lub 1 EV.

Do skuteczności pomiaru światła w GH3 nie mamy w zasadzie zastrzeżeń. W typowych warunkach oświetleniowych korekty nie przekraczały najczęściej wartości 1/3 EV.