Korpus K-5 II jest identyczny z poprzednikiem. W zasadzie trudno napisać coś nowego w tej kwestii, skoro model K-5 jest obecny na rynku od ok. 2.5 roku. Szkielet aparatu zbudowany jest ze stali nierdzewnej i lekkich stopów magnezu, a wszystkie złącza zostały zabezpieczone dobrze przylegającymi gumowymi zaślepkami. To oznacza, że testowana lustrzanka charakteryzuje się solidnością i odpornością na niekorzystne warunki atmosferyczne.

----- R E K L A M A -----

Tworzywa sztuczne z których wykonano zewnętrzne pokrycie obudowy, charakteryzują się starannym wykonaniem i spasowaniem elementów. Ogólnie rzecz ujmując, ciężko mieć jakiekolwiek zastrzeżenia do jakości wykonania Pentaksa K-5 II.

Zasilanie i gniazda

Większość złączy aparatu zgromadzono na lewej ściance aparatu. Na samej górze znajduje się wyjście mikrofonu (zabezpieczone gumową zaślepką), natomiast pod nim w jednej kolumnie umieszczono szereg portów komunikacyjnych (również zamkniętych pod gumową zaślepką):

• wyjście mini HDMI (typu C),
• USB, będące jednocześnie wyjściem A/V,
• wejście opcjonalnego zasilacza sieciowego K-AC50.

Na prawej ściance K-5 II znajduje się slot kart SD/SDHC/SDXC oraz złącze wężyka spustowego.

Na spodzie korpusu zlokalizowano gniazdo baterii (zamykane na „kluczyk”) oraz gniazdo służące do podłączenia dodatkowego uchwytu do zdjęć pionowych (D-BG4).

Przyciski

Układ przycisków jaki posiadał K-5, został w całości przeniesiony do drugiej wersji tego aparatu. Opis zaczniemy tradycyjnie od górnej ścianki korpusu.

Wokół spustu migawki umieszczono włącznik aparatu z dodatkową funkcją podglądu głębi ostrości. Nad nim zlokalizowano pierwsze pokrętło sterujące, natomiast poniżej znajdują się dwa przyciski: kompensacji ekspozycji oraz czułości ISO. Po lewej stronie lampy błyskowej znajdziemy koło trybów pracy aparatu, blokowane przyciskiem leżącym pośrodku. Koło trybów zawiera następujące pozycje:

• tryb zielony,
• P – Hyper Program,
• Sv – priorytet czułości,
• Tv – priorytet migawki,
• Av – priorytet przysłony,
• TAv – priorytet czasu i przysłony,
• M – tryb manualny,
• B – tryb Bulb,
• X – synchronizacja 1/180 s,
• User – ustawienia własne (5 banków pamięci),
• tryb filmowania.

U podstawy koła trybów znajduje się pierścień ustawień pomiaru światła (trzy pozycje). Nad wizjerem znajduje się podłużny suwak służący do korekcji dioptrażu.
Przejdźmy teraz do tylnej ścianki aparatu.

W lewym górnym rogu tylnego panelu umieszczono obok siebie dwa przyciski: wejścia do trybu przeglądania zdjęć oraz ich kasowania. Po prawej stronie wizjera znajdziemy drugie pokrętło sterujące aparatu, które podczas przeglądania umożliwia powiększanie i pomniejszanie zdjęć, a także włącza widok miniatur oraz kalendarza. Nieco na prawo umiejscowiono przycisk blokady ekspozycji AE-L. Bezpośrednio pod kółkiem sterującym znajduje się zielony przycisk, który pozwalana na resetowanie ustawień zgodnie z automatyką ekspozycji. Niżej znajduje się przełącznik wyboru pola autofokusa oraz przycisk AF do ustawiania ostrości. Pod nim znajdziemy przycisk LV uruchamiający tryb live view aparatu. Blisko niego zlokalizowano krzyżak wielokierunkowy, którego poszczególne przyciski posiadają następujące funkcje:

• w górę – tryb pracy migawki,
• w dół – tryb pracy lampy błyskowej,
• w lewo – ustawienia balansu bieli,
• w prawo – profile kolorów.

Pośrodku wspomnianych wyżej guzików znajduje się przycisk zatwierdzający OK, który umożliwia także przejście w tryb wyboru punktów autofokusu. Na samym dole umiejscowiono przyciski INFO (zmiana trybu pracy wyświetlacza) oraz MENU.

Z przodu korpusu znajdziemy przełącznik trybu pracy autofokusu (AFS/AFC/MF), guzik podnoszący lampę błyskową oraz programowalny przycisk RAW/Fx. Możemy przypisać mu jedną z następujących funkcji:

• zmiana formatu zapisywanego pliku (np. JPEG – RAW, RAW – JPEG+RAW),
• bracketing ekspozycji,
• podgląd cyfrowy,
• poziom elektroniczny,
• dostosowywanie kompozycji,
• opcje GPS.

Menu

Menu w K-5 II jest identyczne z tym w K-5. Całość zgromadzono w 14 zakładkach zebranych w czterech głównych kategoriach: fotografowanie, odtwarzanie zdjęć, narzędzia, ustawienia niestandardowe. Poniżej prezentujemy poszczególne elementy kolejnych zakładek:

Menu fotografowania:

• Tryb ekspozycji – opcja tylko w programie USER,
• Format plików – JPEG, RAW, RAW+,
• Rozdzielczość JPEG – 16, 10, 6, 2 MPix,
• Jakość plików JPEG – ****, ***, **, *,
• Ustawienie Auto AF – 5 lub 11 punktów,
• Korekta obiektywu – korekta dystorsji i aberracji chromatycznej,
• Krosowanie,
• Rozszerzony bracketing,
• Filtr cyfrowy – przykłady w rozdziale 6,
• Zdjęcia HDR – wył., standard, silny,
• Wielokrotna ekspozycja,
• Zdjęcia z przedziałem czasu,
• Dostosowanie kompozycji,
• Ustawienie zakresu dynamicznego – kompensacja prześwietlenia i kompensacja cienia,
• Ustawienie Auto ISO,
• Redukcja ziarna przy wysokich ISO,
• Redukcja ziarna przy długich czasach – ON, OFF, AUTO,
• Linia programu – AUTO, normalny poziom, priorytet wysokiej prędkości, priorytet dużej lub małej głębi ostrości, priorytet najlepszej przysłony dla danego obiektywu Pentax,
• Przestrzeń barw – sRGB lub AdobeRGB,
• Format plików RAW – PEF lub DNG,
• Film – opcje ustawień dla filmu,
• Podgląd na żywo,
• Wyświetlanie poziomu elektronicznego,
• Korekcja horyzontu,
• Shake Reduction – włączenie/wyłączenie stabilizacji matrycy,
• Ogniskowa – podanie ogniskowej dla obiektywów bez CPU,
• GPS – opcje dot. modułu systemu nawigacji satelitarnej,
• Natychmiastowy podgląd,
• Podgląd cyfrowy,
• Programowanie e-pokrętła,
• Programowanie przycisków: RAW/Fx, AF, pokrętło podglądu, spust migawki do połowy,
• Pamięć – ustawienia funkcji które maja być zapisane po wyłączeniu aparatu,
• Zapisz tryb USER.

Menu odtwarzania:

• Pokaz slajdów,
• Szybki zoom,
• Jasne/ciemne obszary,
• Automatyczny obrót zdjęć,
• Skasuj wszystkie zdjęcia.

Menu narzędzia:

• Język,
• Ustawienie daty,
• Czas na świecie,
• Rozmiar tekstu,
• Sygnał dźwiękowy,
• Podpowiedzi,
• Ekran stanu,
• Poziom jasności LCD,
• Dostrajanie koloru monitora LCD,
• Wyjście wideo – NTSC lub PAL,
• Wyjście HDMI – Auto, 1080i, 720p lub 576p,
• Połączenie USB – MSC lub PTP,
• Nazwa folderu,
• Utwórz nowy folder,
• Nazwa pliku,
• Prawa autorskie – możliwość zapisania w EXIF-ie autora zdjęcia i właściciela praw autorskich,
• Automatyczne wyłączanie,
• Wybór baterii,
• Reset ustawień,
• Odwzorowanie pikseli,
• Ostrzeżenie o kurzu,
• Usuwanie kurzu,
• Czyszczenie czujnika – uniesienie lustra,
• Format karty SD.

Menu ustawień niestandardowych:

1. Krok ustawień ekspozycji,
2. Krok ustawień czułości,
3. Rozszerzona czułość,
4. Czas pomiaru – czas blokady ekspozycji,
5. Blokada ekspozycji przy zablokowanej ostrości,
6. Powiązanie punktu automatycznej ostrości i ekspozycji,
7. Automatyczna kompensacja ekspozycji,
8. Kolejność autobracketingu,
9. Bracketing jednym naciśnięciem,
10. Zakres regulacji balansu bieli,
11. Balans bieli podczas korzystania z lampy błyskowej,
12. Automatyczny balans bieli przy sztucznym świetle,
13. Krok temperatury barwowej,
14. Nakładanie obszaru AF,
15. Ustawienie AF.S,
16. Ustawienie AF.C,
17. Światło wspomagania automatyki ostrości,
18. Automatyka ostrości w czasie zdalnego sterowania,
19. Zdalne sterowanie w trybie B,
20. Zwolnienie migawki podczas ładowania lampy błyskowej,
21. Błysk w trybie bezprzewodowym,
22. Podświetlanie wyświetlacza LCD,
23. Zapis informacji o obrocie,
24. Zapisz położenie menu,
25. Przechwytywanie ostrości,
26. Precyzyjna regulacja AF,
27. Użycie pierścienia przysłony,
28. Reset funkcji niestandardowych.

Wyświetlacz kolorowy

W K-5 II zastosowano (identyczny jak u poprzednika) 3-calowy monitor TFT o rozdzielczości 921 tysięcy punktów. Do jego pracy nie mamy żadnych zastrzeżeń. Wyświetlany przez niego obraz jest ostry i wyrazisty, a odzwierciedlane kolory są naturalne. Istnieje opcja regulacji jasności LCD w 15-stopniowej skali oraz kalibracji koloru (dwie, również 15-stopniowe skale: B-A – niebieski-bursztynowy oraz G-M – zielony-magenta). Kąty widzenia wyświetlacza są dość szerokie i nie dają powodów do narzekań, podobnie jak praca przy silnym oświetleniu zewnętrznym.

Podczas wykonywania zdjęć wyświetlany jest ekran stanu, przedstawiający bieżące ustawienia aparatu. Po naciśnięciu przycisku INFO wyświetla się aktywny panel sterowania. Zgromadzono na nim następujące opcje:

• Auto ISO (możliwość zdefiniowania górnej i dolnej granicy automatycznego dostosowywania czułości),
• Ustawienia punktów Auto AF,
• Kompensacja prześwietlenia,
• Kompensacja cieni,
• Korekcja dystorsji obiektywu,
• Korekcja aberracji chromatycznej obiektywu,
• Krosowanie,
• Rozszerzony bracketing,
• Filtry cyfrowe,
• Zdjęcia HDR,
• Format plików,
• Rozdzielczość plików,
• Jakość zdjęć,
• Stabilizacja obrazu.

W trybie odtwarzania zdjęć na ekranie LCD możemy przełączać przyciskiem INFO wyświetlane informacje na 4 sposoby:

• ekran standardowych informacji,
• ekran szczegółowych informacji,
• ekran histogramu luminancji lub RGB,
• ekran bez informacji.

Zdjęcia możemy powiększać (maksymalny dostępny zoom podglądu wynosi 32x) przy pomocy tylnego kółka sterującego. Ponadto, służy ono do włączania widoku miniatur, których liczbę (2×2, 3×3, 4×4, 6×6, 9×9) zmieniamy korzystając z przycisku INFO. Przewidziano także przeglądanie zdjęć w poszczególnych folderach oraz w widoku kalendarza.

Podczas przeglądania zdjęć w trybie pełnoekranowym, przy pomocy przycisku kierunkowego „w dół” możemy uruchomić menu edycji zdjęć. Opcje tam zgromadzone są następujące:

• Obrót zdjęcia,
• Filtr cyfrowy,
• Zmiana wielkości,
• Przycinanie,
• Zabezpiecz,
• Pokaz slajdów,
• Zapisz jako ręczny balans bieli,
• Obróbka RAW,
• Indeks,
• Edycja filmu,
• DPOF (opcje wydruku bezpośredniego),
• Zapisz cel (zapisanie lokalizacji zarejestrowanej ze zdjęciem jako celu nawigacji).

Wyświetlacz monochromatyczny

Pentaksa K-5 II wyposażono także w niewielki, monochromatyczny wyświetlacz LCD, znajdujący się na górnym panelu aparatu. Zawiera on większość potrzebnych podczas fotografowania informacji. Zielonkawe podświetlenie załącza się, gdy zmieniamy ustawienia ekspozycji. W menu ustawień niestandardowych mamy możliwość ustawienia intensywności podświetlenia (wysoka lub niska) ewentualnie wyłączenia go całkowicie. Naszym zdaniem przydałby się dodatkowy, mały przycisk odpowiedzialny za podświetlenie, bowiem nie zawsze istnieje potrzeba by włączało się ono automatycznie.

Live view

Do trybu live view wchodzimy po wciśnięciu dedykowanego przycisku LV znajdującego się tuż obok wybieraka wielokierunkowego. Na wyświetlaczu widać szereg parametrów ekspozycji, jednak ich liczby nie można zmieniać. Mamy natomiast możliwość zadecydowania czy mają być wyświetlane następujące dodatki:

• histogram,
• siatka kadrowania (trzy rodzaje),
• zaznaczanie obszarów niedoświetlonych i prześwietlonych.

Do dyspozycji użytkownika pozostaje również 2-, 4-, 6-, 8- lub 10-krotne powiększenie obrazu (ułatwiające manualne ostrzenie), włączane kolejnymi przyciśnięciami guzika INFO. Z kolei przycisk OK uaktywnia wybór pola autofokusa. Nieco dziwnym był dla nas fakt, że producent nie zdecydował się wyposażyć modelu K-5 II w funkcję focus peaking. Poprzednik także jej nie miał, jednak zaprezentowane w zeszłym roku bezlusterkowiec K-01 oraz lustrzanka K-30 rzeczoną funkcję posiadały, stąd trudno nam zrozumieć dlaczego zabrakło jej w K-5 II.

Menu aparatu pozwala wybrać jedną z trzech metod ustawiania ostrości w trybie live view. Dostępne są następujące opcje:

• automatyka ostrości wykrywania twarzy – ostrość i parametry ekspozycji dobierane są automatycznie dla głównej wykrytej twarzy oznaczonej żółtą ramką,
• kontrast automatyki ostrości – ustawianie ostrości na zasadzie detekcji kontrastu na matrycy,
• automatyka ostrości różnicy fazy – na chwilę następuje opuszczenie lustra i ustawienie ostrości w standardowy sposób z wykorzystaniem czujnika AF.

System autofokusa w trybie live view sprawuje się dobrze – zarówno ten korzystający z detekcji kontrastu, jak i fazy. W dobrych warunkach oświetleniowych ogniskowanie odbywa się szybko i nie daje tym samym powodów do narzekań. W ciemnym otoczeniu ustawianie ostrości trwa oczywiście nieco dłużej i lepszą sprawność uzyskamy po ustawieniu metody ogniskowania z użyciem lustra.

Tryb wideo

Pentax K-5 II pozwala na nagrywanie filmów z dźwiękiem mono w maksymalnej rozdzielczości Full HD 1920×1080 pix (16:9) z szybkością 25 kl/s. Nagrywanie w mniejszych rozdzielczościach 1280×720 px (16:9) i 640×480 (3:2) odbywa się z szybkością 25 lub 30 kl/s. Jakość nagrywanego filmu określa się w trzystopniowej skali: jedną, dwoma lub trzema gwiazdkami. Po podłączeniu opcjonalnego mikrofonu można rejestrować dźwięk stereo.

W menu można włączyć redukcję drgań aparatu i ustawić nagrywanie filmów w trybie automatycznego lub ręcznego doboru przysłony. W pierwszym przypadku film kręcony jest tak, jakbyśmy używali trybu P, w drugim z priorytetem przysłony, przy czym nie można jej zmieniać w trakcie nagrywania filmu. W zasadzie jedyną możliwość regulacji ekspozycji podczas rejestracji umożliwia kompensacja ekspozycji (regulowana w zakresie od −2 do +2 EV), działa również blokada ekspozycji AE-L. Czułość ISO ustawiana jest automatycznie i nie mamy wpływu jaką wartość dobierze aparat.

Niestety, w trakcie filmowania automatyczne ustawianie ostrości nie działa. Nie doczekaliśmy się zatem udoskonalenia w tej kwestii w stosunku do modelu K-5.

Filmy mogą być nagrywane z wykorzystaniem efektów kolorystycznych, takich jak krosowanie i filtry cyfrowe. O ile ustawienia krosowania w trybie filmowania są analogiczne jak podczas fotografowania, to rodzaje filtrów zostały ograniczone do:

• aparat dziecinny – zmiana poziomu cieni, rozmycia i przełamania odcienia,
• retro – ustawienie tonowania i rodzaju ramki,
• wysoki kontrast – zmiana kontrastu,
• ekstrakcja koloru – możliwość wyodrębnienia dwóch kolorów,
• kolor – ustawienie dominującego odcienia.

Długość pojedynczego nagrania może wynosić maksymalnie 25 minut jeśli nagrywamy w rozdzielczości 640×480 px (VGA). Przy ustawieniu HD czas ten zmniejsza się do ok. 8 minut 40 sekund, a przy Full HD do 5 minut i 20 sekund. Od temperatury aparatu zależy jednak, czy te czasy nie zostaną skrócone.

Przykładowe filmy

• film 1 – Motion JPEG – 1920×1080 pix (25 kl/s), 139 MB,
• film 2 – Motion JPEG – 1280×720 pix (30 kl/s), 72 MB,
• film 3 – Motion JPEG – 1280×720 pix (25 kl/s), 75 MB,
• film 4 – Motion JPEG – 640×480 pix (25 kl/s), 19 MB,
• film 5 – Motion JPEG – 1920×1080 pix (25 kl/s), 171 MB, filtr: Retro,
• film 6 – Motion JPEG – 1920×1080 pix (25 kl/s), 133 MB, filtr: filtr: Aparat dziecinny,
• film 7 – Motion JPEG – 1920×1080 pix (25 kl/s), 110 MB, krosowanie,
• film 8 – Motion JPEG – 1920×1080 pix (25 kl/s), 110 MB, wyostrzanie standardowe.

Wizjer

Pentax K-5 II ma ten sam pentapryzmatyczny wizjer co poprzednik (a także model K-30 i K-7). Zapewnia on 100-procentowe pokrycie kadru z powiększeniem 0.92x. Punkt oczny wynosi 24.5 mm. Korekta dioptrii możliwa jest w zakresie od −2.5 do +1.5 1/m. Na dole wizjera wyświetlane są m.in. czas migawki, przysłona, wartość czułości ISO oraz poziom naświetlenia lub wartość kompensacji ekspozycji (w zależności od trybu fotografowania). W menu można odznaczyć, aby zamiast poziomu naświetlenia pojawiła się elektroniczna poziomica.

W K-5 II można wymienić matówkę. W standardzie znajduje się matówka AF Frame (MF-60). Opcjonalnie można natomiast wyposażyć się w matówkę AF Divided (ML-60), AF Plain (ME-60) lub AF Scale (MI-60). Ich wygląd w kolejności MF-60, ML-60, ME-60 i MI-60 przedstawiamy poniżej.