Nikon Nikkor AF-S 24-120 mm f/4G ED VR - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna
Na maksymalnym otworze względnym, dla wszystkich ogniskowych, mamy do czynienia z dużym poziomem 0.2%. Co ciekawe, wada ta objawia się silnymi obwódkami niebiesko-fioletowymi, bo właśnie najkrótsze długości fal zakresu widzialnego są najsłabiej trzymane na wodzy i tylko trochę mniejszymi obwódkami żółtymi z drugiej strony. Widać to doskonale na poniższym przebiegu MTF rozbitym na poszczególne barwy podstawowe. Krzywa niebieska znacznie odstaje od średniej, a także od pozostałych krzywych kolorowych.
Przymykanie przysłony pomaga w walce z poprzeczną aberracją chromatyczną. Problem w tym, że dopiero zastosowanie otworu względnego w okolicach f/11 pozwala sprowadzić ją do poziomów średnich. Gdy chcemy fotografować w zakresie od f/4.0 do f/8.0, musimy liczyć się ze sporymi problemami z tą aberracją.