O naszych zastrzeżeniach co do wygody obsługi menu w NEX-ach już kilka razy pisaliśmy. W przypadku testowanego aparatu nasze odczucia są podobne. Mówiąc najprościej nie przekonuje nas taka organizacja i podział na poszczególne kategorie. Co więcej, wymaga ono czasami dość żmudnego wertowania w celu odnalezienia interesującej nas opcji.

Trzeba jednak przyznać, że podczas fotografowania obsługa NEX-3N nie nastręcza zbyt często szczególnych trudności. Co prawda przycisków nie mamy dużo, jednak w zakresie podstawowych parametrów aparat daje się obsługiwać całkiem sprawnie. Plusem jest z pewnością to, że pod prawym przyciskiem możemy mieć podręczne menu zawierające maksymalnie do 6 opcji, które dodatkowo można sobie zaprogramować. Drobne zastrzeżenia mamy jednak do dźwigni zoomu umiejscowionej przy spuście migawki. Jeśli do aparatu podłączymy stałoogniskowy obiektyw, wówczas nawet lekkie draśnięcie owej dźwigni powoduje wyświetlenie na ekranie ostrzegawczego komunikatu: "Zoom wyłączony. Włącz Wyraźny zoom obrazu/Zoom cyfrowy" (w przypadku gdy obie wspomniane w komunikacie funkcje są nieaktywne). Podczas fotografowania zdarzało nam się to całkiem często, i choć komunikat ten znika automatycznie przy wciśnięciu spustu migawki, to jednak jego częste pojawianie się potrafi denerwować.

Obiektywy

Na chwilę obecną w naszej bazie znajduje się 25 obiektywów z mocowaniem Sony E, w tym 13 produkowanych przez firmę Sony. Pod tym względem sytuacja użytkowników tego systemu powoli się poprawia, choć przez długi czas oferta producenta była dość skromna.

Gamę obiektywów można dodatkowo poszerzyć korzystając z adapterów LA-EA1 lub LA-EA2, które umożliwiają podłączenie obiektywów systemu Alpha/Minolta. Trzeba jednak pamiętać, że w przypadku tego pierwszego adaptera nie działa autofokus. Drugi, zbudowany na bazie technologii półprzezroczystego lustra, umożliwia już automatyczne nastawianie ostrości z wykrywaniem fazy przy użyciu obiektywu z mocowaniem A, zarówno podczas fotografowania jak i filmowania.

Adapter LA-EA2

Szybkość

W kategorii szybkości działania nie mamy zastrzeżeń do testowanego aparatu. NEX-3N jest gotowy do użycia niemal natychmiast po przekręceniu włącznika na pozycję ON. Warto jednak dodać, że gdy do aparatu mamy podpięty obiektyw Sony E 16–50 mm f/3.5–5.6 PZ OSS potrzeba krótkiej chwili na jego ustawienie w pozycji roboczej. Trwa to jednak całkiem szybko, bowiem zabiera tylko nieco ponad sekundę. Podstawowa obsługa aparatu zarówno w zakresie fotografowania, jak i odtwarzania zdjęć odbywa się płynnie i nie natrafiliśmy w tej kwestii na jakieś szczególne problemy. Usuwanie pojedynczych zdjęć zajmuje dosłownie chwilę, a formatowanie karty obywa się wystarczająco szybko i nie mamy w tym względzie zastrzeżeń.

Zdjęcia seryjne

W Sony NEX-3N mamy do dyspozycji dwa tryby zdjęć seryjnych: standardowy oraz z priorytetem szybkości. W trybie standardowym maksymalna szybkość fotografowania wynosi 2.5 kl/s, a parametry ekspozycji dobierane są do każdego zdjęcia. W trybie szybkim natomiast maksymalna prędkość może osiągnąć 4 kl/s, a ekspozycja ustalana jest tylko raz – dla pierwszej klatki.

Test trybu seryjnego wykonaliśmy z kartą SanDisk SDHC 16GB Extreme Pro 633x class 10 o pojemności 16 GB, przy czułości wynoszącej 1600 ISO i czasie migawki ustawionym na 1/1000 sekundy. Zdjęcia w RAW zajmowały 17 MB, a pliki JPEG jakości FINE o rozdzielczości 4912×3264 pikseli około 7.1 MB.

Dla trybu standardowego otrzymaliśmy następujące rezultaty dla trwającej 30 sekund serii:

• 81 zdjęć w formacie JPEG FINE (ok 2.7 kl/s),
• 40 zdjęć w formacie RAW (ok. 1.3 kl/s).

• 84 zdjęcia w formacie JPEG FINE (ok 2.8 kl/s),
• 40 zdjęć w formacie RAW (ok. 1.3 kl/s).

Spójrzmy teraz na wykresy prezentujące dokładne wyniki naszych pomiarów w trybie standardowym.

W przypadku JPEG-ów aparat osiąga prędkość fotografowania dochodzącą niemal do 2.8 kl/s i utrzymuje ją przez ponad 22 sekundy. Widać zatem, że w praktyce jest ona wyższa niż deklarowana. Spowolnienie po wykonaniu początkowej serii jest w zasadzie minimalne, bowiem w końcowej fazie średnia prędkość fotografowania utrzymywała się na średnim poziomie niemal 2.5 kl/s. Dla surowych plików aparat również notuje nieco wyższą prędkość w początkowej fazie. W tym przypadku wyniosła ona 2.7 kl/s. Dla RAW-ów jednak spowolnienie po wykonaniu serii jest już wyraźne i na tym etapie fotografowanie odbywa się z prędkością około 1.1 kl/s. Przyjrzyjmy się teraz wynikom w trybie z priorytetem szybkości.

W przypadku obu rodzajów zapisywanych plików początkowa prędkość fotografowania wynosi niemal 4 kl/s, a zatem tyle, ile deklaruje specyfikacja. Na dalszym etapie fotografowania prędkość zależy w zasadzie od szybkości zapisu zdjęć na kartę i dla obu rodzajów plików utrzymuje się ona na porównywalnym poziomie jak w trybie standardowym, czyli około 2.5 kl/s dla JPEG-ów i około 1.1 kl/s dla RAW-ów.

Stabilizacja obrazu

W korpusie aparatu NEX-3N, tak jak i w innych bezlusterkowcach Sony, nie ma wbudowanej stabilizacji obrazu. Aby skorzystać z tego udogodnienia, należy zaopatrzyć się w odpowiedni obiektyw. Aktualnie w ofercie systemu E dostępnych jest w sumie 9 obiektywów wyposażonych w OSS (czyli optyczną stabilizację obrazu).

Czyszczenie matrycy

Sony NEX-3N nie został wyposażony w żaden system chroniący matrycę przed zabrudzeniami. Według specyfikacji nie zastosowano ani powłoki antystatycznej, ani elektromagnetycznego mechanizmu wibracyjnego, które to można znaleźć w bardziej zaawansowanych modelach. W przypadku pojawienia się kurzu na matrycy można skorzystać z pomocy typowej gruszki fotograficznej, a gdy to nie wystarczy, sięgnąć po bardziej wyrafinowane sposoby czyszczenia lub oddać aparat do serwisu.

Lampa błyskowa

Sony NEX-3N, podobnie jak model F3, został wyposażony we wbudowaną lampę błyskową. Jej moc niestety jest niewielka, bowiem liczba przewodnia wynosi zaledwie 6 przy ISO 200. Minimalny czas synchronizacji wynosi 1/160 sekundy, a kompensację mocy można ustalać w zakresie ±2 EV z krokiem 1/3 EV. Do dyspozycji mamy następujące tryby pracy lampy błyskowej:

• błysk automatyczny,
• błysk dopełniający,
• synchronizacja z długimi czasami migawki (synchronizacja z pierwszą kurtyną),
• synchronizacja z długimi czasami migawki (synchronizacja z drugą kurtyną),
• redukcja czerwonych oczu.

Siłę błysku porównujemy zawsze wykonując zdjęcie w zupełnie ciemnym pomieszczeniu przy czułości ISO 100, migawce 1/100 sekundy i przysłonie f/8.0. W związku z tym, że minimalna czułość dostępna w Sony NEX-F3 to ISO 200, w tej części testu użyliśmy przysłony f/11.0. Wszystkie pozostałe ustawienia, jak na przykład kompensacja błysku, są w pozycji neutralnej. Zdjęcie w trybie manualnym (M) z opisanymi wcześniej parametrami przedstawiamy poniżej.

NEX-3N (M)	NEX-F3 (M)

Poniżej przedstawiamy również zdjęcia wykonane przy czułości ISO 100 w trybie P. W przypadku obiektywu Sony E 16–50 mm f/3.5–5.6 PZ OSS ustawionego na ekwiwalent 49 mm aparat użył przysłony f/5.0 oraz migawki 1/60 sekundy. Przy wykorzystaniu obiektywu Sony Carl Zeiss Sonnar 24mm f/1.8 ZA T* aparat również użył czasu na poziomie 1/60 sekundy, ale tym razem wartość przysłony wynosiła f/1.8.

Tryb P
Sony E 16–50 mm f/3.5–5.6 PZ OSS	Sony Carl Zeiss Sonnar 24mm f/1.8 ZA T*

Autofokus

W Sony NEX-3N mamy do dyspozycji typowy autofokus działający w oparciu o detekcję kontrastu. Pracuje on w zakresie od 0 do 20 EV (przy czułości ISO 100, dla obiektywu ze światłem f/2.8). Ostrość może być ustawiana na trzy sposoby:

• automatycznie (AF),
• ręcznie (MF),
• automatycznie z korekcją ręczną (DMF).

Autofokus może działać w trybie pojedynczym – po każdym naciśnięciu do połowy skoku spustu migawki albo w trybie ciągłym. Poza tym aparat oferuje trzy sposoby doboru obszaru ustawiania ostrości:

• wielopunktowy – aparat sam wybiera obszar gdzie ustawi ostrość,
• centralny – ustawianie ostrości w centrum kadru,
• elastyczny punktowy – obszar wybierany przez użytkownika za pomocą przycisków kierunkowych.

Podczas ręcznego ustawiania ostrości możemy się wspomóc funkcją powiększenia wybranego fragmentu obrazu. Do wyboru mamy powiększenie 4.8-krotne lub 9.6-krotne. Należy także wspomnieć o funkcji „focus-peaking”, która znakomicie ułatwia ostrzenie manualne. Ostre krawędzie mogą być podświetlane na jeden z trzech kolorów (biały, żółty lub czerwony), możemy zmieniać także intensywność tego podświetlenia (trzy stopnie).

Celność autofokusu sprawdziliśmy wykonując serię 40 zdjęć tablicy testowej. Przed każdym wykonanym zdjęciem obiektyw był przeogniskowywany. Następnie przeanalizowaliśmy procentowe wartości odchyłek rozdzielczości MTF50 od najlepszego pomiaru w serii.

Pod względem celności autofokus w NEX-3N zachowuje się nieźle, aczkolwiek oczekiwać by można nieco lepszego wyniku. Co prawda w połowie przypadków aparat trafiał w punkt, czyli odchyłki nie przekraczały 3%, jednak widać, że mamy kilka wyników z odchyłkami wyraźnie przekraczającymi 9%. W tej kategorii bardziej zaawansowany NEX-5R poradził sobie lepiej. Testowany bezlusterkowiec Sony przegrywa także i to dość wyraźnie z konkurentem ze stajni Olympusa, ale może pochwalić się lepszą celnością niż EOS M. Tradycyjnie sprawdziliśmy również celność systemu AF w świetle żarowym. Wyniki zaprezentowane poniżej pokazują, że celność w tym przypadku jest podobna jak dla światła 5500K.

W standardowym teście celności AF obiektyw przed każdym zdjęciem jest wyraźnie rozogniskowywany. W przypadku Sony NEX-3N z czystej ciekawości zdecydowaliśmy się na wykonanie dodatkowego testu, w którym zrezygnowaliśmy z rozogniskowywania obiektywu. W tym przypadku celność okazała się wyraźnie lepsza, bowiem przy żadnym ze zdjęć odchyłki nie przekroczyły 6%, co wyraźnie pokazuje poniższy wykres.

Pomiar światła

Sony NEX-3N wyposażono w 1200-strefowy system pomiaru światła działający w zakresie od 0 do 20 EV (przy f/2.8 i ISO 100), który pracować może w następujących trybach:

• wielosegmentowy,
• centralnie ważony,
• punktowy.

Kompensacja ekspozycji ma szeroki zakres ±3.0 EV z krokiem 1/3 EV. Bracketing pozwala na wykonanie trzech zdjęć z krokami: 1/3, 2/3, 1, 2 lub 3 EV. W trakcie testu pomiar światła nie sprawiał szczególnych problemów. Przy wykorzystaniu pomiaru wielosegmentowego jednak, dość często musieliśmy korzystań z dodatniej kompensacji, aczkolwiek poprawki nie przekraczały najczęściej 2/3 EV.