Pentax smc D FA 100 mm f/2.8 Macro WR - test obiektywu
9. Odblaski i transmisja
Jak widać przebieg jest bardzo płaski i równy w szerokim zakresie długości fali od około 450 do prawie 700 nm. Oznacza to, że optyka Pentaxa oddaje kolory naturalnie i nie wprowadza żadnych niechcianych zafarbów. Maksymalna transmisja sięga 91-92%, co jest wynikiem dobrym, ale tylko dobrym. Biorąc pod uwagę, że mamy tutaj do czynienia z szesnastoma granicami powietrze szkło, łatwo możemy obliczyć, że na jednej granicy tracone jest około 0.5% światła. Pentax pokazał już w innych testach, że potrafi zrobić warstwy, które tracą tylko 0.2-0.3%. Gdyby i takie tutaj zastosowano, średnia transmisja wyniosłaby około 95-96%.
Być może właśnie ze względu na oszczędności na warstwach Pentax smc D FA 100 mm f/2.8 Macro WR nie pracuje pod ostre światło idealnie. Zarówno na maksymalnym otworze względnym jak i po przymknięciu przysłony, daje się zauważyć wyraźny artefakt świetlny koloru zielono-żółtego czyli dokładnie takiego, dla którego znajdujemy lekki dołek w zaprezentowanej powyżej krzywej transmisji.