Nikon Coolpix P330 - test aparatu
2. Budowa i jakość wykonania
Nikon Coolpix P330 nie rożni się budową korpusu od swoich poprzedników, to znaczy P310 oraz P300. Choć uchwyt zyskał nowe pokrycie, nadal jest on mało pewny, a nowy model przygotowano raczej do trzymania w obu dłoniach. Ważne, że aparat w pozycji ze schowanym obiektywem ma niewielkie rozmiary, co pozwala nosić go nawet w kieszeni spodni. Mimo zastosowania magnezowej obudowy Nikon P330 jest stosunkowo lekki: z baterią i kartą pamięci waży bowiem 200 gramów.
Do jakości wykonania nie mamy żadnych zastrzeżeń. Elementy korpusu sprawiają wrażenie dobrze dopasowanych, a całość powoduje pozytywny odbiór.
Główne cechy aparatu Nikon P330:
- matryca BSI-CMOS o wielkości 1/1.7” i rozdzielczości 12 Mpix,
- zakres czułości ISO 80–3200,
- obiektyw f/1.8–f/5.6 o ekwiwalencie ogniskowych 24–120 mm,
- wbudowany filtr ND o sile 3 EV,
- wyświetlacz LCD o wielkości 3" i rozdzielczości 920 tys. punktów,
- filmowanie Full HD 60i/30p z dźwiękiem stereo,
- możliwość zapisu plików w formatach RAW i MPO,
- wbudowany GPS,
- możliwość zastosowania zewnętrznego transmitera WiFi.
Obiektyw
Aparat został wyposażony w obiektyw o zakresie ogniskowych 5.1–25.5 mm (24–120 mm dla ekwiwalentu małoobrazkowego), czyli o 5-krotnym powiększeniu optycznym. Konstrukcja obiektywu to 7 elementów ułożonych w 6 grupach oraz 7-listkowa przysłona irysowa. Światłosiła tego obiektywu wynosi f/1.8–f/5.6, czyli jest on dość ciemny w pozycji „tele”, jednak trzeba być świadomym, że jasność spada bardzo powoli. Poniżej przedstawiamy dokładne zestawienie.
Zależność światłosiły od długości ogniskowej obiektywu | ||||||
24 mm | 28 mm | 35 mm | 50 mm | 85 mm | 105 mm | 120 mm |
f/1.8 | f/2 | f/2.5 | f/3.2 | f/4.5 | f/5.2 | f/5.6 |
Gdy weźmiemy pod uwagę wielkość matrycy, by ocenić potencjalne możliwości aparatu w kontekście rozmycia tła, możemy przyjąć ekwiwalent przysłon z zakresu f/8–f/22. Widzimy wyraźnie, że tak duże liczby – określane często jako opisowe – pozwolą na uzyskanie małej głębi ostrości jedynie przy dużym powiększeniu; innymi słowy w trybie makro.
Spójrzmy, jak prezentuje się P330 na tle konkurencyjnych modeli pod względem parametrów obiektywu.
Porównanie parametrów obiektywów | |||||||||
Model | Zakres ogniskowych | Zakres wartości przysłony | |||||||
Panasonic DMC-LF1 | 28–200 | f/2–f/5.9 | |||||||
Canon S110 | 24–120 | f/2–f/5.9 | |||||||
Pentax MX-1 | 28–112 | f/1.8–f/2.5 | |||||||
Nikon P330 | 24–120 | f/1.8–f/5.6 |
Obiektyw wyposażony jest w zabezpieczenie przed uszkodzeniem, które automatycznie otwiera się przy włączaniu i chowa przy wyłączaniu zasilania aparatu.
Poniżej prezentujemy przykładowe zdjęcia wykonane na skrajnych nastawach ogniskowych obiektywu.
5.1 mm (ekwiwalent 24 mm) |
25.5 mm (ekwiwalent 120 mm), zoom 5 x |
Dla użytkowników, którzy chcieliby osiągać większe przybliżenia, producent przewidział opcję dodatkowego cyfrowego powiększania obrazu. I choć możemy uzyskać aż 10-krotne powiększenie (czyli odpowiednik 240 mm dla formatu małoobrazkowego), by z niego skorzystać, musimy zapomnieć o formacie RAW (oraz niektórych trybach tematycznych) i pogodzić się z degradacją jakości obrazu.
Dodatkowy zoom cyfrowy 2 x (ekwiwalent 240 mm) |
W trybie makro aparat potrafi uzyskać ostry obraz już z odległości 3 cm od przedniej soczewki. Tak mały dystans z jednej strony pozwala uzyskać powiększenie 1:6.1 (gdy weźmiemy pod uwagę współczynnik krotności matrycy równy 4.7, realna skala odwzorowania w tym trybie, odniesiona do formatu małoobrazkowego, wynosi 1:1.3) , a z drugiej – stwarza duże problemy z poprawnym oświetleniem motywu.
Poniżej prezentujemy przykładowe zdjęcie wykonane w trybie makro dla największego możliwego przybliżenia.
Tryb makro |
Elementy sterowania
Na przedniej ściance oprócz obiektywu znajdziemy diodę wspomagania autofokusu i sygnalizacji pracy samowyzwalacza oraz przycisk Fn.
Górna ścianka to miejsce przewidziane przez konstruktorów na lampę błyskową i mikrofon stereofoniczny znajdujący się nad kołem trybów pracy aparatu. Dalej widzimy włącznik zasilania wyposażony w diodę umieszczoną w jego środku, oraz spust migawki otoczony dźwignią zmiany ogniskowej. Pierścień widoczny po prawej stronie to główna rolka sterująca.
Na tylnej ściance znajduje się ekran LCD, a także panel sterujący, składający się z:
- przycisku nagrywania filmów,
- przycisku odtwarzania,
- przycisku PLAY,
- czterokierunkowego wybieraka z obrotowym pierścieniem aktywującym następujące funkcje:
- góra – tryby lampy błyskowej,
- prawo – kompensacja ekspozycji,
- dół – tryby pracy autofokusu,
- lewo – tryby samowyzwalacza i wyzwalania migawki uśmiechem,
- przycisk MENU,
- przycisk usuwania.
Na dolnej ściance umieszczono pokrywę komory akumulatora i slotu karty pamięci. Obok znajduje się gwint statywowy. Niestety, jego lokalizacja powoduje, że po zainstalowaniu płytki statywowej nie mamy możliwości otwarcia komory baterii. W sukurs przychodzi nam jednak specjalny przepust kablowy, przez który przeprowadzić możemy przewód opcjonalnego zasilacza zewnętrznego.
Boczne ścianki zostały wykorzystane do umieszczenia portów komunikacyjnych oraz dźwigni zwalniania mechanizmu podnoszenia lampy błyskowej (lewa ścianka).
Zasilanie i złącza
Aparat zasilany jest dedykowanym akumulatorem o oznaczeniu EN-EL12 i parametrach 3.7 V oraz 1050 mAh. Akumulator ten, wykorzystywany także przez inne modele serii Coolpix, według producenta wystarcza na wykonanie 200 zdjęć. Podczas testów nie stwierdziliśmy znaczących odchyłek od tej deklaracji. Gniazdo baterii jest zabezpieczone przed przypadkową próbą włożenie akumulatora w nieprawidłowy sposób. Ładowanie odbywa się poprzez port USB przy użyciu dołączonego zasilacza EH-69P i trwa około 4.5 h. Innym sposobem zasilania aparatu jest użycie opcjonalnego zewnętrznego zasilacza EH-62F. Wówczas zamiast baterii w aparacie należy zamontować specjalną przejściówkę, a kabel wyprowadzić na zewnątrz, korzystając z przepustu w pobliżu klapki komory baterii tak, że klapka zamyka się, a tym samym umożliwia przymocowanie aparatu do statywu.
W komorze baterii jest też miejsce na zainstalowanie karty pamięci standardu Secure Digital (SD, SDHC i SDXC). Aparat współpracuje także z kartami Eye-Fi X2. Gdy jednak nie zainstalujemy żadnej karty, nadal możemy fotografować, bowiem P330 wyposażony jest w 15 MB wbudowanej pamięci.
Na bocznej ściance, za klapką zabezpieczającą, znajdziemy uniwersalne złącze USB umożliwiające nie tylko transfer danych, ale także podłączenie zewnętrznego transmitera WiFi (WU-1a). Złącze to funkcjonuje też jako port audio-wideo. W takim wypadku podłączamy aparat do telewizora za pomocą przewodu EG-CP16. Drugim złączem jest gniazdo portu HDMI typu D, dzięki któremu skorzystamy z cyfrowego sygnału wideo wysokiej jakości.
Wyświetlacz
W aparacie wykorzystano 3-calowy wyświetlacz TFT o rozdzielczości 921 tysięcy punktów. Dla zapewnienia najlepszego oddania kolorów w różnych warunkach oświetleniowych możemy regulować jasność wyświetlacza w zakresie 5-stopniowej skali.
Obraz cechuje dobry kontrast i odwzorowanie kolorów, a powłoki antyodblaskowe spełniają swoje zadanie – nawet w silnym świetle słonecznym odbicia nie są uciążliwe.