LF1 oferuje zapis zdjęć w następującej podstawowej rozdzielczości:

• 4000×2248 (16:9),
• 4000×3000 (4:3),
• 4000×2672 (3:2),
• 2992×2992 (1:1).

• JPEG,
• RAW,
• RAW+JPEG.

Dostępne są też opcje następujących trybów koloru:

• standard,
• żywe barwy (w trybie iA zamiennie z „happy”),
• monochrom,
• sepia.

Aparat także nie daje kontroli nad procesu odszumiania zdjęć, a tym samym skutecznie uniemożliwia przeprowadzenie testu zasięgu działania opcji wyostrzania i odszumiania.

Balans bieli

Aparat LF1 umożliwia ustawianie balansu bieli przy użyciu następujących trybów:

• Auto,
• Światło dzienne,
• Pochmurnie,
• W cieniu,
• Żarówka,
• Niestandardowy (ustawienia według wzorca),

Pomiary skuteczności balansu bieli wykonujemy na 24-polowej tablicy kolorów X-Rite. Następnie wyliczamy parametry dC (odchylenie od właściwej barwy w przestrzeni L*a*b*, czyli wartość błędu, z jakim aparat ocenił barwę) oraz S (nasycenie barwy wyrażone w procentach). Poniżej w tabeli przedstawiamy wyniki dla wszystkich przetestowanych ustawień balansu bieli.

W porównaniu do innych źródeł światła aparat stosunkowo dobrze sobie radzi przy świetle żarowym, szczególnie gdy użyjemy dedykowanej nastawy. To jedyna dobra wiadomość, gdyż w wypadku innych typów oświetlenia wartości błędu są dość wysokie, za wyjątkiem sytuacji, gdy fotografujemy w cieniu i zdajemy się na automat. W tym wypadku wynik 12.8 jest najmniejszym błędem kolorystyki. Ponieważ jednak wykonane zdjęcia przykładowe nie wyglądają źle pod względem kolorystyki, należy uznać, że celem producenta nie było matematyczne odwzorowanie, a jedynie sprawienie, by kolor był przyjemny dla oka.

Analizując dane przedstawione w tabeli, widzimy też, że LF1 ma tendencję do przesycania kolorów. Nie jest ona duża, średnia odchyłka saturacji dla wszystkich pomiarów wynosi +17%.

Szczegółowe wyniki naszych pomiarów prezentujemy poniżej.

Światło Balans bieli	Tablica kolorów	Przestrzeń kolorów Lab
Światło: Słoneczny dzień Balans bieli: Auto
Światło: Słoneczny dzień Balans bieli: Słoneczny dzień
Światło: Zacienienie Balans bieli: Auto
Światło: Zacienienie Balans bieli: Zacienienie
Światło: Zachmurzenie Balans bieli: Auto
Światło: Zachmurzenie Balans bieli: Zachmurzenie
Światło: Żarówki Balans bieli: Auto
Światło: Żarówki Balans bieli: Żarówki
Światło: 5500K Balans bieli: Auto

Zaprezentowane wyniki w kolumnie tablicy kolorów prezentują referencyjną kolorystykę (środkowe koła) na tle zmierzonego koloru, bez korekty ekspozycji.

Szum

Wykres nie nosi jakichkolwiek znamion regularności czy naturalności. Widać za to, że programiści dość mocno ingerowali w dane z matrycy, by wytworzyć obraz. Po części może to być powiązane ze stosunkowo szerokim zakresem korekcji wad obiektywu, o którym pisaliśmy w poprzednim rozdziale. Patrząc na wyniki pomiaru szumu, należy uznać, że zakłócenia te są dość dobrze kontrolowane przez oprogramowanie. Do wartości ISO 6400, która jest ostatnią kalibrowaną wartością, średni poziom szumu wynosi 2.2% – to bardzo mała wartość. Użytkownicy wykorzystujący format JPEG powinni być bardzo zadowoleni z niskiego poziomu szumu.

Poniżej przedstawiamy wycinki sceny testowej zarejestrowanej w formacie JPEG.

Trzeba przyznać, że szum nawet na wysokich czułościach ISO nie jest widoczny. Niestety – tak samo jak detal. Jest to swoiste potwierdzenie efektywności procesu odszumiania zdjęć wykonywanego przez aparat. Charakterystyka obrazu bardzo przypomina tę, którą oferuje aparat Fuji XF1. Można powiedzieć, że oba aparaty idą ramię w ramię. Pochwalić należy jakość obrazu, przede wszystkim do wartości ISO 800 – zdjęcia usatysfakcjonują użytkowników, szczególnie gdy nie będą mocno przycinane. Gdy jednak chcemy uzyskać większe odbitki (np. 15×20 cm) oraz korzystać z wyższych czułości, okazać się może, że aby oddać szczegóły na fotografii, nie obędzie się bez wyostrzania.