Jeżeli chodzi o wygodę użytkowania, 700D prezentuje bardzo podobny poziom do swojego poprzednika. Testowany Canon ma stosunkowo niedużą rękojeść, a co za tym idzie nie daje ona podparcia dla małego palca prawej dłoni. Trzeba jednak przyznać, że jest ona całkiem nieźle wyprofilowana. Warto także dodać, że w ofercie producenta jest dostępny dodatkowy uchwyt do zdjęć pionowych BG-E8, który z pewnością podniesie poziom wygody użytkowania aparatu. Gumowa okleina, której użyto do pokrycia „gripu” oraz lewej ścianki korpusu bardzo dobrze spełnia swoje zadanie. Zdecydowanie poprawia ona pewność chwytu. Trzeba jednak dodać, że przy użytkowaniu aparatu z cięższymi obiektywami można odczuć pewien dyskomfort, wynikający z konieczności mocniejszego zaciskania dłoni na rękojeści.

Dostęp do praktycznie wszystkich przycisków jest swobodny, zatem ich obsługa nie wymaga jakiejś szczególnej gimnastyki. Ich liczba, zwłaszcza jak na aparat amatorski, jest w zasadzie wystarczająca. W połączeniu z konfigurowalną zakładką „Moje menu” oraz aktywną tablicą kontrolną umożliwiają one swobodną i całkiem szybką obsługę aparatu. Niewątpliwie plusem przy użytkowaniu 700D jest czytelny wyświetlacz LCD, a szczególnie mechanizm umożliwiający jego odchylanie i obracanie. Rozwiązanie to przydaje się szczególnie przy fotografowaniu z nietypowej perspektywy, kiedy aparat trzymamy albo bardzo blisko ziemi lub unosimy go nad głowę.

Obiektywy

Canon 700D jest dostępny w zestawie między innymi z kitowym obiektywem Canon EF-S 18–55 mm f/3.5–5.6 IS STM oraz uniwersalnym zoomem Canon EF-S 18–135 mm f/3.5–5.6 IS STM. Dostępna jest również tzw. opcja double lens kit, w której oprócz wspomnianego zooma 18–135 mm znajdziemy także obiektyw Canon EF 40 mm f/2.8 STM. Zestawy te stanowią rozsądne rozwiązanie, które na dobry początek powinno zaspokoić potrzeby fotoamatora, a dodatkowo pozwoli zaoszczędzić pieniądze. Jednak bardziej zaawansowani i wymagający użytkownicy skierują z pewnością swoje zainteresowanie w stronę innych szkieł.

Canon i Nikon dominują pod względem liczby dostępnych obiektywów do swoich lustrzanek. Wybór z całego asortymentu jest bardzo duży, aczkolwiek amatorski segment obiektywów Canona nieco kuleje. W najniższym przedziale cenowym musimy liczyć się z jakością na niezbyt wysokim poziomie. Natomiast za sprzęt, któremu będziemy mogli w pełni zaufać pod względem jakości i solidności – przyjdzie nam sporo zapłacić. Z pomocą przychodzą jednak producenci niezależni: Sigma, Tamron i Tokina, których oferta jest zapewne konkurencyjna pod względem cenowym w stosunku do Canona.

Szybkość

Do szybkości działania Canona 700D nie można mieć większych zastrzeżeń. Po przekręceniu włącznika na pozycję ON aparat jest w zasadzie od razu gotowy do pracy. Jego obsługa natomiast, czyli operacje takie jak przeglądanie menu, dokonywanie ustawień, odtwarzanie zdjęć oraz ich usuwanie odbywa się płynnie. Również formatowanie karty odbywa się szybko i zajmuje zazwyczaj krótkich kilka sekund. W trochę cierpliwości trzeba się uzbroić, kiedy aparat składa fotografie wykonane w trybie HDR. Ten proces bowiem trwa zazwyczaj niecałe 10 sekund.

Zdjęcia seryjne

Canon 700D ma tryb zdjęć seryjnych umożliwiający wykonywanie zdjęć z maksymalną prędkością 5 kl/s. Test możliwości trybu seryjnego wykonaliśmy z kartą SanDisk Extreme Pro UHS-1 16.0 GB, dziesiątej klasy szybkości, przy czułości wynoszącej 1600 ISO i migawce 1/1000 sekundy. Zdjęcia w formacie RAW zajmowały 29.7 MB, a pliki JPEG LARGE FINE o rozdzielczości 5472×3648 pikseli 9.8 MB. Dla trwającej 30 sekund serii otrzymaliśmy następujące rezultaty:

• 101 zdjęć JPEG L (3.37 kl/s),
• 43 zdjęcia RAW (1.4 kl/s).

Dokładne wyniki naszych pomiarów dla poszczególnych rodzajów plików prezentujemy na poniższych wykresach.

Dla obu rodzajów plików, w początkowej fazie aparat nie ma problemów z osiągnięciem prędkości 5 kl/s. W przypadku JPEG-ów fotografowanie z tą prędkością trwa niecałe 4 sekundy, aczkolwiek w końcowej fazie odstępy pomiędzy poszczególnymi zdjęciami są nieco różne. Zauważalne spowolnienie następuje po 4 sekundzie i dalsze fotografowanie odbywa się ze średnią prędkością ok. 3 kl/s. W przypadku RAW-ów początkowa seria jest oczywiście wyraźnie krótsza i zawiera 6 zdjęć. Spowolnienie po jej wykonaniu jest dość wyraźne i na tym etapie aparat robi niecałe 1.3 kl/s.

Stabilizacja obrazu

Canon 700D nie ma wbudowanej stabilizacji matrycy. Problem wynikający z braku tej funkcji w korpusie Canon próbuje rozwiązać udostępniając aparat w zestawie ze stabilizowanymi obiektywami. Dla amatora lepszą opcją byłoby jednak posiadanie korpusu, który daje mu stabilizację z każdym obiektywem. Jest to również tańsze rozwiązanie, bo wersja obiektywu stabilizowanego jest z reguły droższa od wersji bez stabilizacji. Polityka firmy jest jednak taka a nie inna, zatem potencjalny użytkownik musi mieć to na uwadze.

Czyszczenie matrycy

Canon 700D został wyposażony w system samoczyszczenia matrycy, który można uruchomić w dowolnym momencie oraz aktywować jego automatyczne działanie przy każdym włączeniu i wyłączeniu aparatu. W trakcie całego testu mieliśmy aktywne automatyczne czyszczenie matrycy. Nie zanotowaliśmy jednak nagromadzenia się kurzu na matrycy, zatem system czyszczenia można uznać za skuteczny, choć trudno przewidzieć jego wydajność przy dłuższym okresie użytkowania aparatu.

Lampa błyskowa

Automatyka błysku w 700D oparta jest o pomiar E-TTL II. Liczba przewodnia wbudowanej lampy dla ISO 100 wynosi 13 m, a regulacji mocy błysku można dokonywać w zakresie ±2 EV ze skokiem 1/3 lub 1/2 EV. Pokrycie błysku odpowiada kątowi widzenia obiektywu o ogniskowej 17 mm. Czas synchronizacji wbudowanej lampy błyskowej wynosi 1/200 sekundy. W menu znaleźć można ustawienia tego czasu w trybie priorytetu przysłony:

• Automatyczny,
• Automatyczny w przedziale 1/200–1/60 sekundy,
• 1/200 sekundy (stały).

Ustawienia dotyczące błysku znajdują się w pierwszej zakładce menu fotografowania. Są tam funkcje dotyczące zarówno wbudowanej lampy błyskowej, jak i zewnętrznej, przy czym w przypadku tej drugiej uaktywniają się one dopiero po jej podłączeniu:

• Lampa błyskowa włącz/wyłącz,
• Pomiar E-TTL II (wielosegmentowy, uśredniony),
• Nastawy lampy wbudowanej,
• Nastawy lampy zewnętrznej,
• Nastawy C.Fn lampy zewnętrznej,
• Kasuj nastawy C.Fn lampy zewnętrznej.

W nastawach lampy wbudowanej można znaleźć wybór:

• Wbudowana lampa (zwykły błysk, łatwe fotografowanie z bezprzewodową lampą błyskową, niestandardowe fotografowanie z bezprzewodową lampą błyskową),
• Tryb błysku (aktywne przy wybraniu opcji „niestandardowe fotografowanie z bezprzewodową lampą błyskową”),
• Tryb synchronizacji z pierwszą lub drugą kurtyną migawki,
• Kompensacja ekspozycji lampy błyskowej.

Nastawy zewnętrznej lampy błyskowej dostępne są w momencie jej podłączenia i zależą od jej rodzaju. Dostępne są następujące ustawienia:

• Tryb błysku (E-TTL II, Manual Flash, Multi Flash, TTL, Auto Ext. Flash, Man. Ext. Flash),
• Tryb synchronizacji,
• Sekwencja ekspozycji lampy błyskowej,
• Kompensacja ekspozycji lampy błyskowej,
• Zoom,
• Nastawy bezprzewodowe.

Canon 700D, podobnie jak jego poprzednik, został wyposażony we wbudowany sterownik umożliwiający zdalne kontrolowanie grupy lamp Speedlite. Warto zatem omówić nieco szerzej tę funkcjonalność. W pierwszej kolejności, chcąc użyć tej funkcji musimy wybrać pomiędzy łatwym a niestandardowym fotografowaniem z bezprzewodową lampą błyskową. W pierwszej opcji, tryb błysku ustawiony jest na E-TTL II i niezależnie od tego z ilu lamp korzystamy, energia błysku ustalana jest w pełni automatycznie. Istnieje jednak możliwość skorzystania z kompensacji ekspozycji lampy błyskowej w zakresie od −2 EV do 2 EV z krokiem 1/3 EV. Użytkownik może również ustawić numer kanału. Po wybraniu opcji niestandardowe, odblokowują się dodatkowe ustawienia. Po pierwsze możemy wybrać tryb błysku pomiędzy E-TTL II a Manual flash. W trybie E-TTL II dostępne są trzy ustawienia bezprzewodowego błysku:

• Wyzwalanie lampy wbudowanej i jednej grupy lamp zewnętrznych. Dostępna jest regulacja stosunku mocy błysku: 8:1, 4:1, 2:1 lub 1:1 plus wartości pośrednie oraz korekta ekspozycji od −2 do +2 ze skokiem 1/3 EV.
• Brak wyzwalania wbudowanej lampy i korzystanie tylko z zewnętrznych lamp ustawionych w dwóch grupach A i B w następujący sposób:
  • Wszystkie – lampy wyzwalane są ze stałą mocą regulowaną za pomocą korekty ekspozycji, przy czym korygujemy o stałą wartość obie grupy lamp.
  • (A:B) – określić można proporcje błysku między dwiema grupami A i B w zakresie od 8:1 do 1:8. Dodatkowo można regulować kompensację błysku dla tych dwóch grup.
• Wyzwalanie wbudowanej lampy i grup lamp zewnętrznych. Możliwości ustawień grup A i B są takie, jak w punkcie powyżej, tyle że dochodzi możliwość osobnego korygowania ekspozycji dla lampy wbudowanej. Korekcja w tym jak i w poprzednich przypadkach odbywa się w zakresie ±2 EV.

• Korzystanie tylko z zewnętrznych lamp błyskowych, które można ustawić maksymalnie w dwóch grupach A i B. Dostępne są wówczas ustawienia:
  • Wszystkie – można ustawić ręcznie moc wszystkich lamp jednocześnie,
  • (A:B) – moc błysku każdej grupy można ustawić osobno.
• Korzystanie z lamp zewnętrznych i lampy wbudowanej. Opcje dotyczące ustawień grup A i B są takie, jak w punkcie powyżej z dodatkową możliwością osobnego ustawienia mocy dla lampy wbudowanej.

Siłę błysku lampy wbudowanej zawsze porównujemy wykonując zdjęcie przy czułości 100 ISO, migawce 1/100 sekundy i przysłonie f/8.0. Wszystkie pozostałe ustawienia, jak na przykład kompensacja błysku, są w pozycji neutralnej. Zdjęcia w trybie manualnym (M) z opisanymi wcześniej parametrami i w trybie półautomatycznym (P) przy ISO 100 przedstawiamy poniżej.

Canon 700D (M)	Pentax K-50 (M)
Canon 700D (P)	Pentax K-50 (P)

Widać, że lampa w 700D daje nieco silniejszy błysk niż w przypadku K-50. Trudno się jednak temu dziwić skoro wbudowana lampa w lustrzance Pentaksa ma mniejszą liczbę przewodnią, wynoszącą 12.

Autofokus

W 700D zastosowano 9-punktowy autofokus ze wszystkimi punktami krzyżowymi, działający na zasadzie detekcji fazy. Co więcej, centralny punkt charakteryzuje się zwiększoną czułością dla obiektywów o jasności f/2.8 lub większej (mniejsze wartości f). Użytkownik ma do wyboru ustawianie ostrości na jednym punkcie lub skorzystanie z automatyki AF. Zakres działania autofokusa wynosi od −0.5 do 18 EV dla ISO 100. W warunkach słabego oświetlenia lampa błyskowa może emitować serię błysków, wspomagając pracę ustawiania ostrości.

Tryby pracy autofokusa w 700D są standardowymi dla systemu EOS:

• One Shot AF – jednorazowe ustawienie ostrości po naciśnięciu do połowy spustu migawki,
• AI Servo AF – tryb ciągłego autofokusa dopasowującego się do poruszającego się obiektu,
• AI Focus AF – tryb pośredni, w którym aparat automatycznie wybiera, czy ma działać w AI Servo, czy One Shot.

W teście wykonanym przy lampach o świetle 5500 K celność systemu AF w 700D okazała się być nie najlepsza. W przypadku obiektywu EF 40 mm f/2.8 STM zaledwie 1/4 rezultatów mieści się w pierwszym przedziale odchyłek. Ponadto w dużej liczbie przypadków odchyłki przekraczają 10%. Przy współpracy z obiektywem EF 100 mm f/2.8 L Macro IS USM również nie jest dobrze. Liczba zdjęć o niewielkich odchyłkach jest jeszcze mniejsza, a w większości przypadków odchyłki utrzymują się na poziomie kilkunastu procent. Sprawdźmy teraz jak system AF sprawdził się przy świetle żarowym.

Pomiar światła

Za system pomiaru światła w 700D odpowiada 63-strefowy czujnik o nazwie iFCL (Focus Colour Luminance), pracujący w zakresie od 1 do 20 EV (dla 50 mm, f/1.4, ISO 100). Nowy EOS umożliwia kompensację ekspozycji w zakresie ±5 EV ze skokiem 1/3 lub 1/2, a do dyspozycji są następujące tryby pracy pomiaru światła:

• Pomiar wielosegmentowy,
• Pomiar skupiony (ok. 9% obszaru na środku wizjera),
• Pomiar punktowy (ok. 4% obszaru na środku wizjera),
• Pomiar centralnie ważony uśredniony.