W przeciwieństwie do dwóch pierwszych bezlusterkowców Fujifilm, w korpusie X-M1 nie odnajdziemy stopów lekkich, bowiem ten w całości został wykonany z tworzyw sztucznych. Po wzięciu aparatu do ręki czuć, że jest on stosunkowo lekki. Rękojeść jest ledwie zarysowana i zamiast gumowej wyściółki czy nakładki ułatwiającej trzymanie, mamy dość śliskie tworzywo o fakturze skóry. Pod względem rozmiarów, X-M1 znacznie bliżej do kompaktu X20 aniżeli modeli X-E1 czy nawet X100(s). Wspomniane tworzywa sprawiają umiarkowanie pozytywne wrażenie, choć w gruncie rzeczy nie mamy do ich jakości większych zastrzeżeń. O ich solidności tak naprawdę można by się wypowiadać po co najmniej kilkumiesięcznym użytkowaniu aparatu. W każdym razie nie zauważyliśmy żadnych oznak niedbałego montażu czy złego spasowania elementów. Warto również dodać, że bagnet obiektywu oraz gwint statywowy wykonano z metalu.

Zasilanie i złącza

Fujifilm FinePix X-M1 jest zasilany akumulatorem litowo-jonowym NP-W126 o pojemności 1260 mAh i napięciu 7.2 V. To samo ogniwo zastosowano w X-Pro1 i X-E1. Jego wydajność, według specyfikacji, wynosi około 350 zdjęć. Podczas testowania jednak, na w pełni naładowanym akumulatorze, byliśmy w stanie wykonać ponad 500 zdjęć (przy czym większość w warunkach studyjnych). W zestawie z aparatem dostajemy ładowarkę o oznaczeniu BC-W126, która pozwala naładować akumulator w czasie około 2.5 godziny. Komora na akumulator znajduje się na spodzie aparatu, pod plastikową klapką. Znajdziemy tam również miejsce na kartę pamięci. Fujifilm X-M1 obsługuje karty Secure Digital (SD/SDHC/SDXC).

Gniazda do komunikacji z urządzeniami zewnętrznymi znajdziemy na prawej ściance aparatu, zamknięte pod plastikową zaślepką. Do dyspozycji mamy następujące złącza:

• wyjście mini HDMI,
• USB 2.0 Hi-speed, które służy również jako wyjście audio-wideo (PAL/NTSC) oraz gniazdo elektronicznego wężyka spustowego.

Przyciski

Układ elementów sterujących w niewielkim stopniu przypomina ten z X-Pro1 i X-E1. Ze względu na zastosowanie wyświetlacza na ruchomym przegubie, zrezygnowano z przycisków po lewej stronie LCD. Opis guzików i pokręteł aparatu, rozpoczniemy jak zwykle od górnego panelu:

• P – tryb półautomatyczny,
• S – tryb preselekcji migawki,
• A – tryb preselekcji przysłony,
• M – tryb manualny,
• C – przywołanie konfiguracji z pamięci,
• Tryb portret,
• Tryb krajobraz,
• Tryb sport,
• SP – tryby tematyczne,
  • wygładzanie twarzy,
  • noc,
  • noc (statyw),
  • fajerwerki,
  • zachód słońca,
  • śnieg,
  • plaża,
  • przyjęcie,
  • kwiat,
  • tekst.
• ADV – filtry cyfrowe,
  • aparat zabawka,
  • miniatura,
  • kolor pop,
  • wysoka tonacja,
  • niska tonacja,
  • dynamiczny ton,
  • obraz miękki,
  • kolor częściowy
    • czerwony,
    • pomarańczowy,
    • żółty,
    • zielony,
    • niebieski,
    • fioletowy.
• Auto – tryb pełnej automatyki,
• Advanced SR Auto – tryb pełnej automatyki z rozpoznawaniem fotografowanej sceny (58 wzorców).

Po prawej stronie kółka trybów pracy znajduje się dźwignia włącznika aparatu z przyciskiem spustu migawki pośrodku. Dalej na prawo odnajdziemy główne pokrętło sterujące, a także guzik Fn. W trybie przeglądania służy on do uruchomienia trybu Wi-Fi, natomiast podczas fotografowania możemy go zaprogramować wykorzystując jedną z kilkunastu wypisanych poniżej funkcji:

• podgląd głębi ostrości,
• ISO,
• samowyzwalacz,
• rozmiar zdjęcia,
• jakość zdjęcia,
• zakres dynamiczny,
• symulacja filmu,
• fotometria,
• blokada AE/AF,
• natychmiastowy AF,
• tryb ostrości,
• wykrywanie twarzy,
• wyszukanie informacji o lokalizacji,
• tryb filmu,
• RAW.

Spójrzmy następnie na tylną ściankę aparatu.

Z wyjątkiem przycisku podnoszącego lampę błyskową (leżącego nad wyświetlaczem), wszystkie elementy sterujące zgromadzono po prawej stronie LCD. Na samej górze mamy dodatkowe pokrętło sterujące, które służy do dokonywania zmian parametrów w menu podręcznym oraz do powiększania zdjęć podczas odtwarzania. Pełni ono również rolę przycisku, a funkcja ta jest wykorzystywana do przybliżania obszaru ustawiania ostrości w trybie MF lub do powiększania kadru w aktywnym punkcie ostrości podczas odtwarzania zdjęć. Niżej odnajdziemy guziki wejścia do trybu przeglądania zdjęć oraz rozpoczęcia (lub zakończenia) rejestracji wideo.

Kolejnym elementem sterującym jest wybierak wielokierunkowy. Oprócz roli nawigacyjnej, poszczególne przyciski posiadają następujące funkcje:

• w górę – tryb AF lub kasowanie zdjęć w trybie odtwarzania,
• w dół – tryb migawki (zdjęcia seryjne, bracketing AE, ISO, symulacji filmu oraz zakresu dynamicznego),
• w lewo – tryb makro,
• w prawo – balans bieli.

Menu

Menu aparatu zostało podzielone na dwie kategorie. Pierwsza z nich dotyczy fotografowania bądź odtwarzania, w zależności od trybu pracy. Druga kategoria natomiast, zawiera ustawienia aparatu. Każda z nich zawiera po kilka zakładek w zależności od liczby pozycji w niej zawartej. Przyjrzyjmy się teraz bliżej poszczególnym elementom menu X-M1.

Menu fotografowania:

• Czułość – w zakresie od ISO 200–6400, z możliwością rozszerzenia o ISO 100, 12800 i 25600 oraz Auto ISO,
• Rozmiar zdjęcia – do wyboru 3 rozmiary: L, M i S, oraz trzy proporcje obrazu: 3:2, 16:9 i 1:1,
• Jakość zdjęcia – JPEG FINE, JPEG NORMAL, RAW+JPEG FINE, RAW+JPEG NORMAL, RAW,
• Zakres dynamiczny – AUTO, 100%, 200%, 400%,
• Symulacja filmu – wybór filtrów symulujących użycie negatywów różnego typu: Provia (standardowy), Velvia (wyraziste barwy), Astia (stonowane barwy), Czarno-biały, Sepia,
• Bracketing symulacji filmu (3 filmy do wyboru z wymienionych powyżej),
• Samowyzwalacz – do wyboru 2- lub 10-sekundowy,
• Kolor – regulacja intensywności koloru,
• Wyostrzenie,
• Podświetl ton – regulacja wyglądu jasnych partii obrazu,
• Przyciemnij ton – regulacja wyglądu ciemnych partii obrazu,
• Redukcja szumu – w 5-stopniowej skali,
• Redukcja szumu przy długich ekspozycjach,
• Zapis ustawień specjalnych,
• Przycisk Fn – wybór funkcji obsługiwanej przez przycisk funkcyjny,
• Ustawienia elementów wyświetlanych na ekranie LCD,
• Siatka kadrowania (3 rodzaje),
• Ustawienia adaptera obiektywu (21, 24, 28, 35, 50 i 75 mm),
• Wykonywanie zdjęć bez obiektywu,
• Tryb stabilizacji obrazu,
• Fotometria,
• Wykrywanie twarzy,
• Tryb ostrości – ręczny, wielopunktowy, strefa, śledzący, śledzenie,
• Wspomaganie MF,
• Oświetlacz AF,
• Przycisk AE-L/AF-L – tylko AE, tylko AF, blokowanie AE oraz AF,
• Konfiguracja filmu – Full HD lub HD oraz tryb ostrości (centralny, śledzący, ręczny),
• Tryb lampy błyskowej,
• Kompensacja lampy błyskowej,
• Usuwanie efektu czerwonych oczu,
• Zapis oryginału – zapis nieprzetworzonych zdjęć przy aktywnej funkcji usuwania czerwonych oczu.

Menu ustawień aparatu:

• Ustawienia daty i czasu,
• Różnica czasu – określenie różnicy czasu pomiędzy czasem domowym a czasem lokalnym (np. w podróży),
• Język,
• Resetowanie ustawień (menu fotografowania lub ustawień),
• Tryb dyskretny – wyłączenie wszystkich dźwięków i diody wspomagającej,
• Zmiana głośności,
• Konfiguracja ekranu – wyświetlanie zdjęć po wykonaniu, luminancja, kolor tła,
• Krąg ostrości – zmiana kierunku działania pierścienia do ręcznej regulacji ostrości,
• Zarządzanie zasilaniem – ustawienie czasu, po którym aparat się wyłączy w stanie bezczynności oraz tryb szybkiego startu,
• Numeracja zdjęć – ciągła bądź od nr 0001 po włożeniu nowej karty pamięci,
• Datownik – umieszczanie daty na zdjęciach,
• Czyszczenie matrycy,
• Jednostka skali odległości,
• Resetowanie ustawień niestandardowych,
• Konfiguracja geolokalizacji,
• Ustawienia bezprzewodowe,
• Ustawienia bezprzewodowych połączeń z komputerem,
• Ustawienia sieci bezprzewodowej.

Menu odtwarzania:

• Usuwanie zdjęć,
• Kadrowanie,
• Zmiana rozmiaru,
• Ochrona zdjęć,
• Obracanie zdjęć,
• Usuwanie czerwonych oczu,
• Pokaz slajdów,
• Pomoc fotoksiążki – tworzenie książki z wykonanych zdjęć,
• Dodawanie znaczników miejsca przesłania – YouTube, Facebook, MyFinePix,
• Wyszukiwanie zdjęć – według daty, twarzy, ulubionych, typu danych, znaczników przesyłania,
• Zamówienie (DPOF) – wybór zdjęć do druku,
• Współczynnik proporcji – określenie sposobu wyświetlania zdjęć 3:2 na telewizorach o proporcjach obrazu 16:9,
• Transfer bezprzewodowy (Wi-Fi),
• Automatyczny zapis zdjęć na PC,
• Konwersja RAW – ustawienia dotyczące wywoływania surowych plików.

Znajdujący się na tylnej ściance aparatu przycisk Q uruchamia podręczne menu (Quick Menu). Daje ono szybki dostęp do całkiem sporej liczby parametrów i ustawień, a wybór w tym zakresie jest następujący:

• tryb fotografowania (tylko wskaźnik),
• tryb ustawiania ostrości,
• czułość ISO,
• zakres dynamiczny,
• redukcja szumu,
• rozmiar zdjęcia,
• jakość zdjęcia,
• symulacja filmu,
• jasne tony,
• ciemne tony,
• kolor,
• wyostrzanie,
• samowyzwalacz,
• tryb stabilizacji obrazu,
• tryb lampy błyskowej,
• jasność LCD.

Wyświetlacz

Fujifilm X-M1 został wyposażony w odchylany wyświetlacz LCD TFT, o rozdzielczości 920 000 punktów, przekątnej wynoszącej 3 cale i 100% pokryciu kadru. Ekran można pochylić ok. 100 stopni w górę lub ok. 85 stopni w dół. Jeśli do aparatu zamocujemy stopkę statywu, może nam ona przeszkadzać w tej ostatniej czynności. Ze względu na wysoką rozdzielczość, jakość wyświetlanego obrazu jest dobra, choć widoczne jest lekkie smużenie, które wzmaga się w ciemnym otoczeniu. W ostrym słońcu natomiast daje się odczuć pewien dyskomfort ze względu na brak warstwy antyrefleksyjnej omawianego monitora.

Dokładny schemat z opisem poszczególnych elementów widocznych na LCD prezentujemy poniżej.

1. Tryb lampy błyskowej,
2. Tryb makro,
3. Wskaźnik samowyzwalacza,
4. Tryb seryjny,
5. Pomiar światła,
6. Balans bieli,
7. Symulacja filmu,
8. Zakres dynamiczny,
9. Liczba dostępnych zdjęć,
10. Jakość i rozmiar obrazu,
11. Ostrzeżenie dotyczące temperatury,
12. Ostrzeżenie o możliwości poruszenia zdjęcia,
13. Tryb stabilizacji,
14. Status ściągania danych lokalizacji,
15. Datownik,
16. Wskaźnik trybu dyskretnego,
17. Wskaźnik odległości,
18. Poziom naładowania akumulatora,
19. Czułość ISO,
20. Tryb zwiększonej jasności LCD,
21. Ostrzeżenie o braku ostrości,
22. Kompensacja ekspozycji,
23. Wartość przysłony,
24. Szybkość migawki,
25. Tryb fotografowania,
26. Wskaźnik manualnego ostrzenia,
27. Skala i wskaźnik kompensacji ekspozycji,
28. Histogram,
29. Ramka ostrości.

W trybie Live View mamy do wyboru cztery widoki: dwa standardowe, bez informacji oraz niestandardowy. W tym pierwszym na ekranie wyświetlane są informacje o parametrach ekspozycji, wartości ISO i skala kompensacji. W drugim – dodatkowo wskaźnik lampy błyskowej, balansu bieli, zakresu dynamicznego, liczby i jakości wybranych zdjęć. W widoku niestandardowym możemy wybierać jakie elementy i informacje będą widoczne na ekranie. Wybór w tym zakresie wygląda następująco: siatka kadrowania, skala odległości (AF i MF), histogram, parametry ekspozycji (czas migawki, przysłona, ISO), skala i wskaźnik kompensacji ekspozycji, pomiar światła, tryb lampy błyskowej, balans bieli, symulacja filmu, zakres dynamiczny, liczba dostępnych zdjęć, jakość i rozmiar obrazu, poziom naładowania akumulatora.

Pomiędzy poszczególnymi widokami podglądu na żywo oraz ekranem informacyjnym przechodzimy za pomocą przycisku DISP/BACK. Efekt można obejrzeć na poniższej animacji.

Również w trybie odtwarzania zdjęć przycisk ten służy do zmiany trybu wyświetlania. Do dyspozycji mamy następujące widoki:

• zdjęcie + podstawowe informacje,
• informacje wyłączone,
• ulubione – pozwala na ocenianie zdjęć w 5-stopniowej skali,
• miniaturka zdjęcia + histogram + skrócony EXIF.

Przyciskając pokrętło sterujące natomiast dostajemy przybliżony widok zdjęcia w punkcie ostrości. Zdjęcia można oczywiście również powiększać (przy pomocy tego samego pokrętła) lub przeglądać w postaci miniaturek. Istnieje także możliwość przewijania zdjęć w powiększeniu, wykorzystując podstawowe koło nastaw.

Wideo

Tryb wideo w X-M1 jest dość ubogi. Do dyspozycji mamy tylko tryb Full HD (1920×1080 pix) oraz HD (1280×720), a nagrywanie w obu przypadkach odbywa się z prędkością 30 kl/s. Aparat nie ma dedykowanego trybu filmowania, a nagrywanie rozpoczyna się po wciśnięciu odpowiedniego przycisku. Podczas filmowania ekspozycja oraz balans bieli (jeżeli wybrano automatyczny) są na bieżąco ustawiane w zależności od warunków otoczenia. Przed nagrywaniem filmu ustawić możemy przysłonę, balans bieli, tryb symulacji filmu czy kompensację ekspozycji. Autofokus podczas filmowania działa w trybie ciągłym lub śledzącym, można także ustawiać ostrość ręcznie (niestety focus-peaking wówczas nie działa). Podczas filmowania dźwięk rejestrowany jest przy pomocy wbudowanego mikrofonu stereofonicznego.

Kontrola nad parametrami ekspozycji w trybie wideo jest ograniczona. Jak już wspomnieliśmy, możemy ustawić jedynie wartość przysłony oraz kompensację ekspozycji. Czułość oraz czas migawki są automatycznie dostosowywane przez aparat. Innymi słowy nie mamy możliwości nagrywania filmów w pełni manualnym trybie. O kontroli jakichkolwiek parametrów w trakcie samego filmowania również nie ma mowy.

Niestety, jakość nagrań cierpi ze względu na dość mocno widoczną morę oraz aliasing.

Poniżej prezentujemy kilka przykładowych filmów zarejestrowanych testowanym aparatem, z podłączonym obiektywem Fujinon XC 16–50 mm.

Przykładowe filmy

• film 1 – 1920×1080 pix, 55.8 MB,
• film 2 – 1920×1080 pix, 50.8 MB,
• film 3 – 1280×720 pix, 29.4 MB,
• film 4 – 1920×1080 pix, 55.3 MB (symulacja filmu: Velvia),
• film 5 – 1920×1080 pix, 69.3 MB (symulacja filmu: Sepia),
• film 6 – 1920×1080 pix, 46.6 MB,
• film 7 – 1920×1080 pix, 46.5 MB.