Fujifilm X-M1 - test aparatu
6. Jakość obrazu JPEG
- proporcje obrazu 3:2:
- Duży (L) – 4896×3264 pikseli,
- Średni (M) – 3456×2304 pikseli,
- Mały (S) – 2496×1664 pikseli,
- proporcje obrazu 16:9:
- Duży (L) – 4896×2760 pikseli,
- Średni (M) – 3456×1944 pikseli,
- Mały (S) – 2496×1408 pikseli,
- proporcje obrazu 1:1:
- Duży (L) – 3264×3264 pikseli,
- Średni (M) – 2304×2304 pikseli,
- Mały (S) – 1664×1664 pikseli.
Standardowe porównanie jakości JPEG-ów
Poniżej przedstawiamy fragmenty zdjęć scenki w formacie JPEG przy ustawieniach neutralnych i minimalnym wyostrzeniu. Dla porównania prezentujemy zdjęcia z modelu EOS M oraz Sony NEX-5R.
Zdjęcia z X-M1 są nieco ostrzejsze w stosunku do tych z Canona. Po części jest to zasługa delikatnego wyostrzania (podobnego jak w Sony), którego w EOS-ie M nie ma. Wycinki pokazują niewielką przewagę aparatu Fujifilm nad NEX-em w kwestii szczegółowości obrazu. Nawet na wysokich czułościach detal w X-M1 jest nieźle dostrzegalny, czego w przypadku obu konkurentów nie można powiedzieć. Porównanie wycinków z wszystkich trzech bezlusterkowców Fujifilm nie wykazuje istotnych różnic w jakości obrazu. W zasadzie dopiero dla najwyższego ISO można powiedzieć, że X-M1 odrobinę ustępuje swoim starszym braciom.
Należy oczywiście pamiętać, że na podstawie porównania JPEG-ów niewiele można powiedzieć o możliwościach samej matrycy. Można podejrzewać, że bez dobrych osiągów matrycy byłoby to bardzo utrudnione lub wręcz niemożliwe. O tym jednak, na ile jest to zasługa samej matrycy, przekonamy się w następnym rozdziale, porównując zdjęcia w surowym formacie.
Wyostrzanie
W Fujifilm X-M1 skala wyostrzania zdjęć JPEG zawiera się pomiędzy −2 a +2, ze skokiem jednostkowym. W rozdziale dotyczącym rozdzielczości zwróciliśmy uwagę, że JPEG-i są umiarkowanie wyostrzane przy minimalnym stopniu ustawienia tego parametru. Jak mocno działa wyostrzanie na wyższych poziomach można przekonać się na podstawie poniższej tabelki, w której przedstawiamy działanie tego procesu dla ustawień skrajnych i ustawienia środkowego.
Fujifilm X-M1, ISO 200 | |||
|
|||
|
|||
|
Naszym zdaniem skala wyostrzania w X-M1 jest całkiem rozsądna. Co prawda przy maksymalnym poziomie zdjęcia wyglądają już na lekko przeostrzone, jednak efekt ten nie rzuca się mocno w oczy. Można zaryzykować stwierdzenie, że ustawienie środkowe daje optymalny poziom wyostrzania.
Symulacja filmu
W menu fotografowania lub w szybkim menu podręcznym odnajdziemy kilka opcji dotyczących zapisywanych zdjęć JPEG. Możemy dzięki nim kontrolować następujące parametry (wszystkie w zakresie od −2 do +2 z krokiem jednostkowym): kolor, wyostrzanie, jasne tony, ciemne tony, poziom redukcji szumu. Dodatkowo w menu fotografowania znajdziemy funkcję „Symulacja filmu”, która odnosi się do zmiany kolorystyki zdjęcia w sposób imitujący użycie konkretnego rodzaju kliszy fotograficznej. W X-M1 mamy w tym zakresie następujący wybór:
- Provia – standardowa, naturalna reprodukcja kolorów (opcja, której aparat używa do generowania standardowych plików JPEG),
- Velvia – podbity kontrast i bardziej nasycone kolory,
- Astia – spokojne, stonowane i mniej nasycone kolory.
- Czarno-biały,
- Sepia.
Efekty działania poszczególnych ustawień przedstawiamy na poniższych przykładach.
Provia |
|
Velvia |
|
Astia |
|
Sepia |
|
Czarno-biały |
|
Funkcja zwiększania zakresu dynamicznego
Podobnie jak X-Pro1 i X-E1, X-M1 posiada programową funkcję zwiększania zakresu tonalnego. W menu fotografowania, pod pozycją „Zakres dynamiczny”, odnajdziemy cztery pozycje: auto, 100%, 200% i 400%. Ustawienie 100% jest wartością domyślną, natomiast ustawienia 200% i 400% stają się aktywne dopiero po zwiększeniu czułości do odpowiednio ISO 400 i ISO 800. Widać zatem, że funkcja ta nie jest szczególnie rozbudowana.
Dostępna jest także funkcja bracketingu z wykorzystaniem dostępnych ustawień zakresu dynamicznego. Polega ona po prostu na tym, że aparat automatycznie wykonuje trzy zdjęcia z ustawieniami kolejno DR 100%, DR 200% oraz DR 400%.
DR 100% |
|
DR 200% |
|
DR 400% |
|
Na pierwszy rzut oka niełatwo zauważyć zmiany w oświetleniu w jasnych czy w ciemnych partiach obrazu. Efekt zwiększania dynamiki łatwiej zauważyć porównując bezpośrednio odpowiednie zdjęcia. Widać to na poniższej animacji, gdzie zestawiliśmy ze sobą zdjęcia wykonane przy DR 100%, DR 200% oraz DR 400%. Teraz znacznie łatwiej zobaczyć, jak dużo udało się „wycisnąć” z jasnych partii obrazu na fragmencie nieba po lewej stronie kadru.
Filtry efektowe
W X-M1 odnajdziemy zestaw kilkunastu cyfrowych filtrów efektowych. Aby z nich skorzystać, należy ustawić pokrętło trybów aparatu na pozycji ADV i wybrać interesujący nas efekt. Ich lista przedstawia się następująco:
- aparat zabawkowy,
- miniatura,
- wzmocnienie kolorów,
- wysoka tonacja,
- niska tonacja,
- dynamiczna tonacja,
- zmiękczona ostrość,
- kolor częściowy
- czerwony,
- pomarańczowy,
- żółty,
- zielony,
- niebieski,
- fioletowy.
Efekt działania poszczególnych schematów kolorystycznych przedstawiamy poniżej.